Τι κάνει έναν υπερήρωα; | Σταν Λι | TEDxGateway

Ο Σταν Λι είναι γνωστός σε εκατομμύρια ως αυτός που ώθησε τη Marvel με τους υπερήρωές του στην κορυφαία θέση στη βιομηχανία βιβλίων κόμικ. Οι συν-δημιουργίες του συμπεριλαμβάνουν μερικούς από τους πιο γνωστούς και αγαπητούς υπερήρωες όλων των εποχών, συμπεριλαμβανομένων των Spider-Man™, The Avengers ™, X-Men™, Iron Man™, The Incredible Hulk™, The Fantastic Four™, καθώς και εκατοντάδες άλλους.

Εισήχθη στο Hall of Fame της βιομηχανίας βιβλίων κόμικ του Ουίλ Έισνερ το 1994 και στο Hall of Fame του Τζακ Κίρμπι το 1995. Τώρα ο Σταν είναι έτοιμος να ξεκινήσει τον πρώτο του πρωταρχικό υπερήρωα για την Ινδία, τον «Τσάκρα ο Ανίκητος», στο Cartoon Network.

Αυτή η ομιλία έγινε σε μια εκδήλωση TEDx, η οποία χρησιμοποιεί τη μορφή των συνεδρίων TED αλλά διοργανώνεται ανεξάρτητα, από μια τοπική κοινότητα/ομάδα. Διαβάστε περισσότερα στο http://ted.com/tedx

Πρώτα απ' όλα θα ήθελα να σας ευχαριστήσω

που μου επιτρέψατε να μιλήσω
στο TEDxGateway στην Ινδία για υπερήρωες.

Μακάρι να ήμουν εκεί αυτοπροσώπως, αλλά
αυτό είναι το επόμενο καλύτερο πράγμα.

Θα ήθελα πολύ να μοιραστώ

μερικά από τα πράγματα που έμαθα
στο πέρασμα των χρόνων

και να τα μοιραστώ με καλλιτέχνες
και συγγραφείς στην Ινδία

που μπορεί να θέλουν
να δημιουργήσουν νέους υπερήρωες

και νέες περιπέτειες υπερηρώων.

Η Ινδία είναι πολύ στο μυαλό μου
τελευταία επειδή δουλεύω

με τον καλό μου φίλο Σαράντ Ντεβαρατζάν
και την Graphic India

για να δημιουργήσω έναν νέο Ινδό υπερήρωα
με το όνομα Τσάκρα ο Ανίκητος,

που ζει στη Μουμπάι.

Ο σκοπός μου με τον Τσάκρα είναι απλός.

Ήθελα να φέρω μια ανατολίτικη
έννοια, όπως τα τσάκρα,

στον δυτικό κόσμο των υπερηρώων.

Και για εμένα, οι υπερήρωες
πάντα θα πυροδοτούν τη φαντασία

ανθρώπων σε όλον τον κόσμο,
ανεξαρτήτως του υπόβαθρού τους,

επειδή πιστεύω ότι οι άνθρωποι
πάντα ψάχνουν κάτι

που αντιπροσωπεύει το ιδανικό άτομο
ή την ιδανική κατάσταση.

Σχεδόν όλοι μας αγαπούσαμε
τα παραμύθια όταν ήμασταν μικροί.

Απλώς θυμηθείτε τις ιστορίες
με γίγαντες και μάγισσες

και μάγους και τέρατα

και πράγματα που ήταν
τόσο χρωματιστά και άπιαστα.

Αλλά μετά, μεγαλώσατε,
και είστε πολύ μεγάλοι για παραμύθια.

Αλλά ποτέ δεν ξεπεράσατε την αγάπη σας
για τέτοιου είδους ιστορίες.

Και αν το σκεφτείτε,

οι ιστορίες των υπερηρώων είναι στην
πραγματικότητα παραμύθια για μεγάλους.

Οι χαρακτήρες είναι πληθωρικοί,
όπως και στα παραμύθια.

Έχουν τον ίδιο τύπο υπερδυνάμεων:

μερικοί μπορούν να πετάξουν,
μερικοί είναι πολύ δυνατοί,

μερικοί μπορούν να γίνουν αόρατοι.

Δίνει στον θεατή και τον αναγνώστη

μια ευκαιρία να ξαναζήσουν
τον ενθουσιασμό που είχαν μικροί.

Στην πραγματικότητα
διαβάζουν παραμύθια για μεγάλους

όταν διαβάζουν ή βλέπουν
ιστορίες υπερηρώων σήμερα

και γι' αυτό τις αγαπώ τόσο.

Για εμένα η ανθρώπινη πλευρά των υπερηρώων

πάντα ήταν, ίσως, το σημαντικότερο σημείο.

Με αυτό εννοώ, εντάξει,

υποθέτουμε ότι ο υπερήρωάς σας
μπορεί να είναι ιδιαίτερα δυνατός

ή μπορεί να πετάξει ή να τρέξει
τόσο γρήγορα όσο ένας κομήτης,

αλλά εκτός κι αν ενδιαφέρεστε
για την προσωπική ζωή του υπερήρωα,

τότε διαβάζετε μια ρηχή ιστορία.

Μόνο και μόνο επειδή
κάποιος έχει υπερδυνάμεις

δεν σημαίνει ότι δεν μπορεί
να έχει τα ίδια προσωπικά προβλήματα

που μπορεί να έχω εγώ ή εσείς.

Ίσως να μην έχει αρκετά χρήματα,

ίσως να έχει ένα οικογενειακό πρόβλημα,

ίσως το κορίτσι που αγαπά
να μην τον αγαπά.

Ή ίσως το κορίτσι που αγαπά
δεν θέλει να μπλέξει με έναν υπερήρωα.

Υπάρχουν τόσα πράγματα
που μπορείτε να σκεφτείτε

που ολοκληρώνουν τον χαρακτήρα
και την προσωπικότητα,

έτσι ώστε ο υπερήρωας να μην έχει
απλώς μία ή δύο διαστάσεις.

Θέλετε έναν τρισδιάστατο υπερήρωα
που ζει και αναπνέει και ανησυχεί

και βιώνει τα πράγματα όπως εσείς κι εγώ

εκτός από το γεγονός
ότι έχει μια υπερδύναμη.

Ένα πράγμα θα αναφέρω,
οι περισσότεροι συγγραφείς -

και νομίζω ότι είναι ατυχές -

προσπαθούν να γράψουν κάτι

που νομίζουν ότι θα αρέσει
σε ένα συγκεκριμένο κοινό.

Δεν μπόρεσα ποτέ να το κάνω αυτό,

επειδή δεν μπορώ να βάλω τον εαυτό μου
στο μυαλό άλλων ανθρώπων.

Ξέρω μόνο τι αρέσει σε μένα,
έτσι κάθε φορά που έγραφα μια ιστορία,

πάντα προσπαθούσα να γράψω
το είδος της ιστορίας

που θα μου άρεσε να διαβάσω εγώ,

μια ιστορία που θα με ενδιέφερε
καθώς την έγραφα,

καθώς περιμένω να μάθω τι θα γίνει μετά.

Και δεν μπορώ να ξέρω
τι σκέφτονται οι άλλοι,

αλλά μπορώ να ξέρω τι σκέφτομαι εγώ,

και νομίζω ότι δεν είμαι τόσο ασυνήθιστος,
αν μου αρέσει ένα είδος ιστοριών,

τότε θα υπάρχουν πολλοί
που τους αρέσει το ίδιο είδος ιστοριών.

Γι' αυτό, πάντα έγραφα
για να ευχαριστήσω τον εαυτό μου,

όχι για να ευχαριστήσω
έναν συγκεκριμένο τύπο κοινού,

επειδή δεν μπορείτε να γνωρίζετε το κοινό
τόσο καλά όσο τον εαυτό σας.

Και αν γράψω μια ιστορία
που με διασκεδάζει καθώς τη γράφω

και δεν μπορώ να περιμένω
να δω τι θα γίνει μετά,

τότε ελπίζω ότι ένα μεγάλο
κομμάτι του κοινού

θα αισθανθεί το ίδιο,
και θα διασκεδάσουν κι αυτοί.

Για να συνοψίσουμε, πάντα προσπαθώ να
ευχαριστώ τον εαυτό μου, όχι τους άλλους.

Και κάπως, φαίνεται να λειτουργεί

επειδή υποθέτω πως δεν είμαι
τόσο διαφορετικός από τους άλλους.

Για να συνοψίσουμε.

Αυτό που προτείνω είναι
να χρησιμοποιήσετε τη φαντασία σας,

μην φοβάστε να έχετε
την πιο τρελή σκέψη στον κόσμο.

Αν αυτό που δημιουργείτε είναι
πραγματικά διαφορετικό και πολύχρωμο,

και αν είναι καλογραμμένο,
θα διασκεδάσει τους ανθρώπους.

Τώρα όταν λέω καλογραμμένο,

αυτό που εννοώ είναι ότι μπορεί να έχετε
την πιο φανταστική ιδέα στον κόσμο,

ξαφνικά έχετε έναν άνθρωπο

που μπορεί να πετάξει γρηγορότερα
από την ταχύτητα του φωτός.

Αυτό θα ήταν ενδιαφέρον,

αλλά για να τον κάνετε πιστευτό,

πρέπει να δώσετε στον αναγνώστη ή το κοινό

κάποιον λόγο να σκεφτεί ότι έχει
πραγματικά την ικανότητα να το κάνει αυτό.

Πώς απέκτησε αυτή την ικανότητα;

Η προέλευση των υπερδυνάμεων
είναι πάντα πολύ ενδιαφέρουσα.

Αν έχετε τη σωστή προέλευση,

όπως για παράδειγμα, ο Spiderman
που τον δάγκωσε μια ραδιενεργή αράχνη,

τουλάχιστον ο θεατής
έχει κάτι να στηριχτεί

και να πει, «Λοιπόν, μπορεί να είχε
συμβεί, τώρα θα διασκεδάσω».

Έτσι αν και γράφετε

αυτό που τελικά είναι
ένα παραμύθι για μεγάλους,

προσπαθήστε να κρατήσετε αρκετά δεδομένα
και να δώσετε αρκετές λεπτομέρειες

έτσι ώστε ο αναγνώστης ή το κοινό να πουν,
«Θα μπορούσε να συμβεί»,

και μετά το κοινό σας
να συμφωνήσει με τη διασκέδαση.

Αλλά αν το παρακάνετε τρελό,

και δεν δίνετε κανέναν λόγο
γιατί είναι τόσο τρελό,

τότε καμιά φορά
μπορεί να είναι υπερβολικό.

Αυτό που προσπαθώ να πω είναι,
αφήστε τη φαντασία σας ελεύθερη,

αλλά πάντα να βασίζετε αυτό που γίνεται
σε κάποιου είδους αποδείξιμου γεγονότος,

έτσι ώστε ο αναγνώστης ή ο θεατής
να συμφωνήσει μαζί του

και να το ευχαριστηθεί όσο
ευχαριστηθήκατε εσείς να το γράφετε.

Καλή σας τύχη λοιπόν!

Σας ευχαριστώ που με ακούσατε και
ευχαριστήθηκα πραγματικά να σας μιλάω.

Υπέρτερος!