Eve Ensler: Plotseling, mijn lichaam
-
0:00 - 0:02Voor een lange tijd
-
0:02 - 0:05had je 'ik' en 'mijn lichaam'.
-
0:06 - 0:09'Ik' bestond uit verhalen,
-
0:09 - 0:11verlangens, inspanningen...
-
0:11 - 0:13...en wensen voor de toekomst.
-
0:13 - 0:15'Ik' probeerde
-
0:15 - 0:18om geen resultaat van mijn gewelddadige verleden te zijn,
-
0:18 - 0:20maar de afscheiding die al had plaatsgevonden
-
0:20 - 0:22tussen mij en mijn lichaam
-
0:22 - 0:25was best een belangrijk resultaat hiervan.
-
0:25 - 0:28'Ik' probeerde altijd iets te worden, iemand te worden.
-
0:28 - 0:31'Ik' bestond alleen in het proberen.
-
0:31 - 0:34Mijn lichaam zat vaak in de weg.
-
0:34 - 0:36Ik was een zwevend hoofd.
-
0:36 - 0:39Ik heb jarenlang alleen hoeden gedragen.
-
0:39 - 0:41Het was een manier om mijn hoofd bij me te houden.
-
0:41 - 0:44Een manier om mezelf te lokaliseren.
-
0:44 - 0:46Ik was bang dat wanneer ik mijn hoed af zou zetten...
-
0:46 - 0:48...ik er niet meer zou zijn.
-
0:48 - 0:51Ik had zelfs een therapeut die tegen me zei:
-
0:51 - 0:53"Eve, je komt hier nu twee jaar,
-
0:53 - 0:56en om eerlijk te zijn was het nooit bij me opgekomen dat je een lichaam hebt."
-
0:56 - 0:58Ik woonde al die tijd in de stad,
-
0:58 - 1:00omdat, om eerlijk te zijn,
-
1:00 - 1:02ik bang was voor bomen.
-
1:02 - 1:04Ik had geen kinderen
-
1:04 - 1:06want hoofden kunnen niet bevallen.
-
1:06 - 1:09Baby's komen niet uit je mond.
-
1:09 - 1:12Omdat ik geen uitgangspunt had voor mijn eigen lichaam...
-
1:12 - 1:15begon ik andere vrouwen naar hun lichaam te vragen;
-
1:15 - 1:17in het bijzonder naar hun vagina's,
-
1:17 - 1:19omdat ik vagina's belangrijk vond.
-
1:19 - 1:21Dit zette me ertoe om "De Vagina Monologen" te schrijven...
-
1:21 - 1:24...wat me er toe leidde om obsessief en onophoudelijk
-
1:24 - 1:27over vagina's te praten waar ik maar kon.
-
1:27 - 1:30Ik deed dit zelfs waar vreemden bij waren.
-
1:30 - 1:32Een avond op het podium
-
1:32 - 1:35ben ik daadwerkelijk mijn vagina ingegaan.
-
1:35 - 1:38Het was een betoverende ervaring.
-
1:38 - 1:41Het maakte me bang, het gaf me energie,
-
1:41 - 1:44en toen werd ik een gedreven persoon,
-
1:44 - 1:46een gedreven vagina.
-
1:46 - 1:49Ik begon mijn lichaam als een ding te zien,
-
1:49 - 1:51een ding dat snel kon bewegen,
-
1:51 - 1:53als een ding dat ook andere dingen kon bereiken,
-
1:53 - 1:56een heleboel dingen tegelijk.
-
1:56 - 1:59Ik begon mijn lichaam als een iPad of auto te beschouwen.
-
1:59 - 2:01Ik zou het besturen en er dingen van verlangen.
-
2:01 - 2:04Het had geen grenzen. Het was onverslaanbaar.
-
2:04 - 2:07Het zou overwonnen en beheerst worden als de Aarde zelf.
-
2:07 - 2:09Ik gaf het geen aandacht;
-
2:09 - 2:11nee, ik organiseerde en bestuurde het.
-
2:11 - 2:13Ik had geen geduld voor mijn lichaam;
-
2:13 - 2:15ik dwong het in vorm te zijn.
-
2:15 - 2:17Ik was gierig.
-
2:17 - 2:19Ik nam meer dan mijn lichaam mij kon geven.
-
2:19 - 2:22Als ik moe was dan dronk ik meer espresso's.
-
2:22 - 2:25Als ik bang was ging ik naar gevaarlijkere plaatsen.
-
2:25 - 2:28Oh, natuurlijk, natuurlijk had ik momenten dat ik mijn lichaam op prijs stelde,
-
2:28 - 2:30op de manier waarop een mishandelende ouder
-
2:30 - 2:32soms een aardig moment kan hebben.
-
2:32 - 2:34Mijn vader was heel aardig voor me,
-
2:34 - 2:36bijvoorbeeld op mijn zestiende verjaardag.
-
2:36 - 2:38Ik hoorde mensen van tijd tot tijd mompelen
-
2:38 - 2:40dat ik van mijn lichaam moest houden,
-
2:40 - 2:42dus leerde ik mezelf dit te doen.
-
2:42 - 2:45Ik was vegetariër, ik was nuchter, ik rookte niet.
-
2:45 - 2:47Maar dat was allemaal een verfijnde manier
-
2:47 - 2:49om mijn lichaam te manipuleren --
-
2:49 - 2:51een grotere afstandneming,
-
2:51 - 2:55alsof je een moestuin plant op de autoweg.
-
2:56 - 2:59Omdat ik zoveel over mijn vagina praatte,
-
2:59 - 3:02begonnen veel vrouwen me over die van hen te vertellen --
-
3:02 - 3:04hun verhalen over hun lichamen.
-
3:04 - 3:07Die verhalen dwongen mij de wereld over,
-
3:07 - 3:09en ik ben in meer dan 60 landen geweest.
-
3:09 - 3:11Ik heb duizenden verhalen gehoord.
-
3:11 - 3:13En ik moet zeggen, er was altijd zo'n moment
-
3:13 - 3:15waarop vrouwen precies konden uitleggen
-
3:15 - 3:19op welk moment ze niet verenigd waren met hun lichaam --
-
3:19 - 3:21wanneer ze niet thuis waren.
-
3:21 - 3:25Ik hoorde over vrouwen die in hun bed zijn aangerand,
-
3:25 - 3:27gegeseld in hun burka's,
-
3:27 - 3:29voor dood zijn achtergelaten in parkeerplaatsen,
-
3:29 - 3:31met zuur verbrand in hun keukens.
-
3:31 - 3:34Sommige vrouwen werden stil en verdwenen.
-
3:34 - 3:37Sommigen werden boze, gedreven machines als ikzelf.
-
3:38 - 3:40Gedurende het reizen
-
3:40 - 3:42werd ik 40 en begon ik mijn lichaam te haten,
-
3:42 - 3:44wat eigenlijk vooruitgang was,
-
3:44 - 3:47want mijn lichaam bestond tenminste genoeg om het te kunnen haten.
-
3:47 - 3:50Althans, mijn buik -- ik haatte mijn buik.
-
3:50 - 3:53Hij was het bewijs dat ik niet goed genoeg was.
-
3:53 - 3:56Dat ik oud en niet grandioos en niet perfect was.
-
3:56 - 4:00Of dat ik niet paste in het vooraf vastgestelde bedrijfsbeeld.
-
4:00 - 4:03Mijn buik was bewijs dat ik had gefaald,
-
4:03 - 4:06dat hij me had laten vallen, dat ik kapot was.
-
4:06 - 4:09Mijn leven draaide om het kwijtraken ervan en de obsessie hierover.
-
4:09 - 4:11Het werd zelfs zo extreem
-
4:11 - 4:13dat ik er een toneelstuk over schreef.
-
4:13 - 4:15Maar hoe meer ik erover praatte,
-
4:15 - 4:18hoe verdeelder en ontzielder mijn lichaam werd.
-
4:18 - 4:21Het werd entertainment; het werd een nieuw soort product,
-
4:21 - 4:24iets wat ik verkocht.
-
4:24 - 4:26Toen ging ik ergens anders heen.
-
4:26 - 4:28Ik stapte uit datgene
-
4:28 - 4:30dat ik dacht te kennen.
-
4:30 - 4:34Ik ging naar de democratische republiek Congo.
-
4:34 - 4:36En ik hoorde verhalen
-
4:36 - 4:38die alle andere verhalen deden verdwijnen.
-
4:38 - 4:40Ik hoorde verhalen
-
4:40 - 4:42die in mijn lichaam drongen.
-
4:42 - 4:44Ik hoorde over een klein meisje
-
4:44 - 4:46dat niet kon ophouden zichzelf onder te plassen
-
4:46 - 4:48omdat zoveel volwassen soldaten
-
4:48 - 4:51bij haar naar binnen waren gedrongen.
-
4:51 - 4:53Ik hoorde van een tachtig jaar oude vrouw
-
4:53 - 4:56wiens benen waren gebroken en uit hun gewrichten waren getrokken
-
4:56 - 4:58en achter haar hoofd werden gedraaid
-
4:58 - 5:00terwijl de soldaten haar zo verkrachtten.
-
5:00 - 5:02Er zijn duizenden van zulke verhalen.
-
5:02 - 5:05En veel van die vrouwen hadden gaten in hun lichaam --
-
5:05 - 5:07gaten, openingen --
-
5:07 - 5:10gevormd door die oorlogsmisdaden --
-
5:10 - 5:13gaten in de kern van hun zielen.
-
5:13 - 5:16Deze verhalen verzadigden mijn cellen en zenuwen.
-
5:16 - 5:18En om eerlijk te zijn
-
5:18 - 5:20heb ik drie jaar niet kunnen slapen.
-
5:20 - 5:23Alle verhalen begonnen samen te smelten.
-
5:23 - 5:25Het verkrachten van de Aarde,
-
5:25 - 5:27het plunderen van mineralen,
-
5:27 - 5:29het vernietigen van vagina's --
-
5:29 - 5:32niets hiervan was in mijn ogen
-
5:32 - 5:34nog langer een losstaande zaak.
-
5:34 - 5:37Milities verkrachtten zes maanden oude baby's
-
5:37 - 5:39zodat landen ver weg
-
5:39 - 5:41toegang kregen tot goud en coltan
-
5:41 - 5:44voor hun iPhones en computers.
-
5:44 - 5:47Mijn lichaam was niet alleen meer een gedreven machine,
-
5:47 - 5:49maar het was nu ook verantwoordelijk
-
5:49 - 5:51voor het vernietigen van de lichamen van die vrouwen
-
5:51 - 5:53door de drang om meer machines te maken
-
5:53 - 5:57om de snelheid en efficiëntie van mijn machine te ondersteunen.
-
5:57 - 5:59Toen kreeg ik kanker --
-
5:59 - 6:01of ik kwam erachter dat ik kanker had.
-
6:01 - 6:03Dat kwam aan als een snelvliegende vogel
-
6:03 - 6:06die tegen een raamkozijn aanknalt.
-
6:06 - 6:08Plotseling had ik een lichaam,
-
6:08 - 6:10een lichaam dat geprikt werd
-
6:10 - 6:12en gepord en doorboord,
-
6:12 - 6:15een lichaam dat helemaal open werd gesneden,
-
6:15 - 6:17een lichaam waar organen uit zijn gehaald
-
6:17 - 6:20en vervoerd en herschikt en opnieuw gemonteerd,
-
6:20 - 6:22een lichaam dat gescand werd
-
6:22 - 6:24en waar buisjes in werden geschoven,
-
6:24 - 6:27een lichaam dat brandde van de chemische stoffen.
-
6:27 - 6:29Kanker blies de muur op
-
6:29 - 6:32die tussen mij en mijn lichaam stond.
-
6:32 - 6:35Ik begreep ineens dat de crisis in mijn lichaam
-
6:35 - 6:37de crisis in de wereld was,
-
6:37 - 6:39en dat het niet later gebeurde,
-
6:39 - 6:41maar dat het nu aan het gebeuren was.
-
6:41 - 6:44Opeens was mijn kanker een kanker die overal was,
-
6:44 - 6:47de kanker van wreedheid, de kanker van hebzucht,
-
6:47 - 6:49de kanker die in mensen kruipt
-
6:49 - 6:53die vlakbij kerncentrales wonen -- en die zijn meestal arm --
-
6:53 - 6:55de kanker die in de longen van koolmijnwerkers komt,
-
6:55 - 6:58de kanker van de stress omdat je niet goed genoeg presteert,
-
6:58 - 7:00de kanker van begraven trauma,
-
7:00 - 7:03de kanker in opgehokte kippen en vervuilde vis,
-
7:03 - 7:06de kanker in baarmoeders van verkrachte vrouwen;
-
7:06 - 7:09de kanker die overal zit door onze laksheid.
-
7:09 - 7:12In zijn nieuwe en visionaire boek
-
7:12 - 7:14"Nieuw Zelf, Nieuwe Wereld"
-
7:14 - 7:16zegt schrijver Philip Shepherd:
-
7:16 - 7:19"Als je gescheiden bent van je lichaam,
-
7:19 - 7:22ben je ook gescheiden van het lichaam van de wereld,
-
7:22 - 7:24dat dan anders lijkt te zijn dan jou,
-
7:24 - 7:26of los van jou staat,
-
7:26 - 7:28in plaats van het levende continuüm
-
7:28 - 7:30waar jij deel van uitmaakt.
-
7:30 - 7:32Voor de kanker
-
7:32 - 7:34was de wereld iets anders.
-
7:34 - 7:37Het was alsof ik in een stilstaande poel leefde
-
7:37 - 7:39en kanker blies de steen op
-
7:39 - 7:42die me scheidde van de grotere zee.
-
7:42 - 7:45Nu zwem ik erin.
-
7:45 - 7:47Nu lig ik in het gras
-
7:47 - 7:49en wrijf ik mijn lichaam erin,
-
7:49 - 7:52en ik hou van de modder op mijn benen en voeten.
-
7:52 - 7:55Nu maak ik een dagelijkse pelgrimstocht
-
7:55 - 7:58om een bepaalde treurwilg bij de Seine te bezoeken,
-
7:58 - 8:00en ik honger naar de groene velden
-
8:00 - 8:02in het woud vlak buiten Bukavu.
-
8:02 - 8:04En als het hard regent,
-
8:04 - 8:07dan gil ik en ren in rondjes.
-
8:07 - 8:11Ik weet dat alles is verbonden,
-
8:11 - 8:14en het litteken dat in de lengte over mijn romp loopt
-
8:14 - 8:16is daar getekend door de aardbeving.
-
8:16 - 8:20En ik ben daar met drie miljoen mensen in de straten van Port-au-Prince.
-
8:20 - 8:22Het vuur dat in mij brandt
-
8:22 - 8:25op de derde dag van de zes dagen chemo
-
8:25 - 8:27is het vuur dat brandt
-
8:27 - 8:29in de bossen op de wereld.
-
8:29 - 8:31Ik weet dat het abces
-
8:31 - 8:34dat rond mijn wond groeide na de operatie,
-
8:34 - 8:36die 47 centiliter pus,
-
8:36 - 8:39de vervuilde Golf van Mexico is,
-
8:39 - 8:42en er waren in olie gedrenkte pelikanen in mij
-
8:42 - 8:44en dode drijvende vissen.
-
8:44 - 8:47De katheters die zonder de juiste medicatie in mij werden geschoven,
-
8:47 - 8:49deden me uitschreeuwen
-
8:49 - 8:53zoals de Aarde het uitschreeuwt bij het boren.
-
8:53 - 8:55Tijdens mijn tweede chemokuur
-
8:55 - 8:57werd mijn moeder heel erg ziek
-
8:57 - 8:59en ging ik naar haar toe.
-
8:59 - 9:01En in de naam van verbondenheid:
-
9:01 - 9:04Het enige dat ze wilde voordat ze stierf...
-
9:04 - 9:06was thuisgebracht worden
-
9:06 - 9:09naar haar geliefde Golf van Mexico.
-
9:09 - 9:11Dus we brachten haar naar huis,
-
9:11 - 9:13en ik bad dat de olie niet op haar strand zou aanspoelen
-
9:13 - 9:15voordat ze stierf.
-
9:15 - 9:17Gelukkig gebeurde dat ook niet.
-
9:17 - 9:20Ze stierf rustig op haar favoriete plaats.
-
9:20 - 9:22Een paar weken later was ik in New Orleans
-
9:22 - 9:24en deze prachtige, spirituele vriendin
-
9:24 - 9:26vertelde me dat ze een genezing voor me wilde doen.
-
9:26 - 9:28Ik was vereerd.
-
9:28 - 9:30Ik ging naar haar huis in de ochtend.
-
9:30 - 9:33en de New Orleans - ochtendzon flikkerde door de gordijnen.
-
9:33 - 9:35Mijn vriendin maakte deze grote schaal klaar,
-
9:35 - 9:37en ik vroeg: "Wat is dat?"
-
9:37 - 9:39En ze zei: "Het is voor jou.
-
9:39 - 9:42De bloemen maken het mooi,
-
9:42 - 9:44de honing maakt het zoet."
-
9:44 - 9:46Ik vroeg: "Maar wat is het watergedeelte?"
-
9:46 - 9:48In de naam van verbondenheid
-
9:48 - 9:51zei ze: "Oh, dat is de Golf van Mexico."
-
9:51 - 9:53En ik zei: "Natuurlijk."
-
9:53 - 9:55De andere vrouwen arriveerden en ze zaten in een kring,
-
9:55 - 9:58en Michaela baadde mijn hoofd met het heilige water.
-
9:58 - 10:01Ze zong -- haar hele lichaam zong.
-
10:01 - 10:03De andere vrouwen zongen
-
10:03 - 10:05en ze baden voor mij en mijn moeder.
-
10:05 - 10:08En terwijl de warme Golf over mijn naakte hoofd spoelde,
-
10:08 - 10:10realiseerde ik me
-
10:10 - 10:13dat dit het beste en het slechtste van ons bevatte.
-
10:13 - 10:15Het was de hebzucht en roekeloosheid
-
10:15 - 10:18die tot de boorexplosie leidde.
-
10:18 - 10:20Het waren al de leugens
-
10:20 - 10:22die daarvoor en daarna werden verteld.
-
10:22 - 10:24Het was de honing in het water die het zoet maakte,
-
10:24 - 10:27het was de olie die het ziek maakte.
-
10:27 - 10:29Het was mijn hoofd dat nu kaal was
-
10:29 - 10:31en op haar gemak was zonder hoed.
-
10:31 - 10:33Ik was mijn complete zelf
-
10:33 - 10:35die in Michaela's schoot wegzakte.
-
10:35 - 10:38Het waren de tranen die niet te onderscheiden waren van de Golf
-
10:38 - 10:40die langs mijn wangen omlaag liepen.
-
10:40 - 10:45Het was de langverwachte verbinding met mijn lichaam.
-
10:45 - 10:47Het was het verdriet
-
10:47 - 10:49dat zo lang had geduurd.
-
10:49 - 10:51Het was mijn plek vinden
-
10:51 - 10:53en de gigantische verantwoordelijkheid
-
10:53 - 10:55die met verbondenheid meekomt.
-
10:55 - 10:58Het was de voortdurende verwoestende oorlog in Congo
-
10:58 - 11:00en de onverschilligheid van de wereld.
-
11:00 - 11:02Het waren de Congolese vrouwen
-
11:02 - 11:04die nu in opstand komen.
-
11:04 - 11:06Het was het vertrek van mijn moeder,
-
11:06 - 11:08net op het moment
-
11:08 - 11:10dat ik geboren werd.
-
11:10 - 11:12Het was de realisatie
-
11:12 - 11:14dat ik heel dicht bij de dood ben geweest --
-
11:14 - 11:17op dezelfde manier dat de Aarde, onze moeder,
-
11:17 - 11:20het amper volhoudt,
-
11:20 - 11:24op dezelfde manier dat 75% van de bevolking van deze planeet
-
11:24 - 11:27nog maar net de eindjes aan elkaar knopen,
-
11:27 - 11:29op dezelfde manier
-
11:29 - 11:32dat er een recept voor overleven is.
-
11:32 - 11:34Wat ik heb geleerd
-
11:34 - 11:37is dat het te maken heeft met aandacht en hulpbronnen
-
11:37 - 11:39die iedereen verdient.
-
11:39 - 11:41Het waren pleitende vrienden
-
11:41 - 11:43en een betuttelende zus.
-
11:43 - 11:45Het waren wijze doktoren en geavanceerde geneeskunde
-
11:45 - 11:48en chirurgen die weten wat ze met hun handen moeten doen.
-
11:48 - 11:52Het waren onderbetaalde en liefhebbende verpleegsters.
-
11:52 - 11:55Het waren magische genezers en aromatische oliën.
-
11:55 - 11:57Het waren mensen die met spreuken en rituelen kwamen.
-
11:57 - 12:00Het was het hebben van een visioen van de toekomst
-
12:00 - 12:02en iets om voor te vechten,
-
12:02 - 12:05omdat ik weet dat dit niet mijn strijd is.
-
12:05 - 12:07Het waren een miljoen gebeden.
-
12:07 - 12:09Het waren duizend halleluja's
-
12:09 - 12:11en een miljoen oms.
-
12:11 - 12:13Het was een heleboel woede,
-
12:13 - 12:15krankzinnige humor,
-
12:15 - 12:17een heleboel aandacht, verontwaardiging.
-
12:17 - 12:20Het was energie, liefde en vreugde.
-
12:20 - 12:22Het was al deze dingen.
-
12:22 - 12:24Het was al deze dingen.
-
12:24 - 12:26Het was al deze dingen
-
12:26 - 12:29in het water, in de wereld, in mijn lichaam.
-
12:29 - 12:37(Applaus)
- Title:
- Eve Ensler: Plotseling, mijn lichaam
- Speaker:
- Eve Ensler
- Description:
-
Dichter, schrijfster en activiste Eve Ensler leefde in haar hoofd. In deze krachtige speech van TEDWomen praat ze over de levenslange afstand tussen zichzelf en haar lichaam -- en hoe twee schokkende gebeurtenissen haar geholpen hebben om weer in contact te komen met de werkelijkheid en de belichaming van het mens-zijn.
- Video Language:
- English
- Team:
closed TED
- Project:
- TEDTalks
- Duration:
- 12:38