Τα αδέρφια Ακούνε: Στις αντίθετες πλευρές του πολέμου - Γουέντελ Οσίρο

Δείτε όλο το μάθημα: http://ed.ted.com/lessons/the-akune-brothers-siblings-on-opposite-sides-of-war-wendell-oshiro

Υπάρχουν πολλές ιστορίες για τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, από τραγικές έως και ιστορίες που εμπνέουν. Αλλά ίσως μία από τις πιο συγκινητικές είναι η ιστορία της οικογένειας Ακούνε, που χωρίστηκε από τον πόλεμο και πολέμησε εναντίον του εαυτού της αλλά και της ίδιας της ταυτότητάς της. Ο Γουέντελ Οσίρο μας αφηγείται την εκπληκτική ιστορία αυτής της οικογένειας που χωρίστηκε από τον πόλεμο.

Μάθημα από τον Γουέντελ Οσίρο, ψηφιακή απεικόνιση από τον Μπράντον Ντένμαρκ.

Υπάρχουν πολλές ιστορίες
για τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο,

από τραγικές έως και ιστορίες που εμπνέουν

Αλλά ίσως μία από τις πιο συγκινητικές

είναι αυτή της οικογένειας Ακούνε,

που χωρίστηκε από τον πόλεμο, πολεμώντας
μεταξύ της και με τις ταυτότητές της.

Ο Ιτσίρο Ακούνε και η γυναίκα του Γιουκίε

μετανάστευσαν στην Αμερική
από την Ιαπωνία το 1918

ψάχνοντας ευκαιρίες,

ανοίγοντας ένα μικρό μπακάλικο
στην Κεντρική Καλιφόρνια

και μεγαλώνοντας εννέα παιδιά.

Αλλά όταν η κα. Ακούνε πέθανε το 1933,

τα παιδιά στάλθηκαν να ζήσουν
σε συγγενείς στην Ιαπωνία,

με τον πατέρα τους
να ακολουθεί αμέσως μετά.

Αν και η προσαρμογή ήταν δύσκολη

εφόσον είχαν γεννηθεί
και μεγαλώσει στην Αμερική

ο μεγαλύτερος γιος, Χάρυ,
ήταν πολύ κοντά με τον θείο του,

που του έμαθε την ιαπωνική γλώσσα,
την κουλτούρα και τις αξίες.

Όπως και να έχει, αμέσως μόλις
ο Χάρυ και ο αδερφός του Κεν

ήταν αρκετά μεγάλοι για να δουλέψουν,

επέστρεψαν στη χώρα που θεωρούσαν σπίτι,

και εγκαταστάθηκαν κοντά στο Λος Άντζελες.

Τότε, στις 7 Δεκεμβρίου, 1941,
η επίθεση στο Περλ Χάρμπορ.

Σε πόλεμο με την Ιαπωνία πλέον,

η κυβέρνηση των Η.Π.Α.
δεν εμπιστευόταν την πίστη

των πολιτών που είχαν οικογένεια
ή ρίζες στην εχθρική χώρα.

Το 1942, 120.000 Ιάπωνες Αμερικανοί
που ζούσαν στη Δυτική Ακτή

στερήθηκαν πολιτικών δικαιωμάτων

και μεταφέρθηκαν
σε στρατόπεδα περιορισμού,

αν και οι περισσότεροι,
όπως ο Χάρυ και ο Κεν, ήταν Νίσεϊ,

Αμερικανοί ή κάτοχοι διπλής υπηκοότητας
γεννημένοι στις Η.Π.Α.

από Ιάπωνες μετανάστες γονείς.

Τα αδέρφια είχαν πολύ περιορισμένες
επαφές με την οικογένειά τους στην Ιαπωνία

αλλά βρέθηκαν περιορισμένοι
σε ένα στρατόπεδο κάπου στο Κολοράντο.

Αλλά η ιστορία τους πήρε άλλη τροπή

όταν στρατολόγοι των υπηρεσιών πληροφοριών
του Αμερικανικού Στρατού

έφτασαν στο στρατόπεδο αναζητώντας
εθελοντές ομιλώντες την Ιαπωνική.

Παρά τη συμπεριφορά της κυβέρνησης,

ο Χάρυ και ο Κεν άρπαξαν την ευκαιρία
να φύγουν από το στρατόπεδο

και να αποδείξουν την πίστη τους
ως Αμερικανοί πολίτες.

Έχοντας πάει σχολείο στην Ιαπωνία,

ξεκίνησαν την θητεία τους,

μεταφράζοντας έγγραφα,

ανακρίνοντας Ιαπωνέζους στρατιώτες,

και φτιάχνοντας προπαγάνδα
στα Ιαπωνικά

για να πείσουν τις εχθρικές δυνάμεις
να παραδοθούν.

Η δουλειά των αδερφών
ήταν πολύτιμη για τον πόλεμο,

έδιναν σημαντικές στρατηγικές πληροφορίες

για το μέγεθος και τη θέση
των ιαπωνικών δυνάμεων.

Αλλά ακόμα αντιμετώπιζαν έλλειψη
εμπιστοσύνης από τους συντρόφους τους.

Ο Χάρυ θυμάται ένα περιστατικό

που ο εξοπλισμός εξαφανίστηκε μυστηριωδώς

αμέσως πριν πέσει με αλεξίπτωτο
στην εχθρική περιοχή,

με τον λευκό αξιωματικό
να μην θέλεινα του δώσει όπλο.

Και πάλι όμως, τα δύο αδέρφια
συνέχισαν να υπηρετούν πιστά

μέχρι το τέλος του πολέμου.

Όμως ο Χάρυ και ο Κεν
δεν ήταν τα μόνα αδέρφια Ακούνε

που πολεμούσαν στον Ειρηνικό.

Χωρίς να το ξέρουν,
οι δύο νεότεροι αδερφοί,

ο τρίτος και ο τέταρτος
από τα πέντε αγόρια των Ακούνε,

υπηρετούσαν πιστά
στο Αυτοκρατορικό Ιαπωνικό Ναυτικό,

ο Σαμπούρο στη Ναυτική Αεροπορία,

και ο δεκαπεντάχρονος Σίρο
ως εκπαιδευτής για νεοσύλλεκτους.

Όταν ο πόλεμος τελείωσε, ο Χάρυ και ο Κεν
υπηρέτησαν στις δυνάμεις κατοχής

και αντιμετωπίζονταν ως προδότες
από τους ντόπιους.

Όταν τα αδέρφια μαζεύτηκαν
σε μια οικογενειακή συγκέντρωση

στην Καγκοσίμα για πρώτη φορά
μετά από μια δεκαετία,

αποκαλύφθηκε ότι τα αδέρφια πολέμησαν
σε αντίπαλες πλευρές.

Οι τόνοι ανέβηκαν και παραλίγο
να ξεσπάσει καβγάς

αλλά ο πατέρας επενέβη.

Τα αδέλφια κατάφεραν να συμφιλιωθούν

και ο Σαμπούρο και ο Σίρο πήγαν
στον Χάρυ και τον Κεν στην Καλιφόρνια,

και αργότερα πολέμησαν
για τον στρατό των Η.Π.Α. στην Κορέα.

Μόλις το 1988 η κυβέρνηση των Η.Π.Α.

αναγνώρισε την αδικία
των στρατοπέδων περιορισμού

και ενέκρινε αποζημιώσεις στους επιζώντες.

Ο Χάρυ όμως, μετανιώνει
που δεν είχε το κουράγιο

να ευχαριστήσει τον Ιάπωνα θείο του
που του έμαθε τόσα πολλά.

Η ιστορία των αδερφών Ακούνε
μας δείχνει πολλά:

μια οικογένεια που χωρίστηκε
από τις περιστάσεις,

την άδικη αντιμετώπιση
των Ιαπώνων Αμερικανών,

και τον προσωπικό αγώνα συμφιλίωσης
δύο εθνικών ταυτοτήτων.

Αλλά μας αποκαλύπτει μια μεγαλύτερη
πτυχή της Αμερικανικής ιστορίας:

την καταπίεση απέναντι στους μετανάστες
και τον αγώνα τους να την ξεπεράσουν.