อย่าได้กลัวจักรกลอัฉริยะ ร่วมงานกับพวกมัน
-
0:01 - 0:04เรื่องราวนี้เกิดขึ้นในปี ค.ศ. 1985
-
0:04 - 0:06เมื่ออายุได้ 22
-
0:06 - 0:08ผมกลายเป็นแชมป์หมากรุกระดับโลก
-
0:08 - 0:12หลังจากเอาชนะ อนาโตลี คาร์พรอฟ
-
0:12 - 0:14ต้นปีนั้น
-
0:14 - 0:17ผมเล่นในรูปแบบที่เรียกว่า
การเล่นแบบพร้อมกัน -
0:17 - 0:22สู้กับเครื่องจักรหมากรุกทั้ง 32 เครื่อง
ที่ดีที่สุดในโลก -
0:22 - 0:23ในฮัมบวร์ค ประเทศเยอรมันนี
-
0:24 - 0:25ผมเอาชนะได้ทุกเกมส์
-
0:27 - 0:30และเมื่อมันถูกพิจาณาว่า
เป็นเรื่องน่าประหลาดใจ -
0:30 - 0:34ที่ผมสามารถเอาชนะคอมพิวเตอร์
ทั้ง 32 เครื่องได้ในเวลาเดียวกัน -
0:34 - 0:37สำหรับผมแล้ว มันเป็นยุคทองครับ
-
0:37 - 0:39(เสียงหัวเราะ)
-
0:39 - 0:41จักรกลนั้นอ่อนแอ
-
0:42 - 0:43และเส้นผมของผมก็แข็งแรงกว่า
-
0:43 - 0:45(เสียงหัวเราะ)
-
0:47 - 0:49เพียง 12 ปีต่อมา
-
0:49 - 0:53ผมสู้อย่างไม่คิดชีวิต
กับคอมพิวเตอร์เครื่องหนึ่ง -
0:53 - 0:55ในการแข่งขัน
-
0:55 - 0:57ที่ปกของ "นิวส์วีค" เรียกว่า
-
0:57 - 0:59"ศึกสุดท้ายของมันสมอง"
-
0:59 - 1:00ไม่ต้องเครียดนะ
-
1:00 - 1:02(เสียงหัวเราะ)
-
1:03 - 1:06จากปกรณัมสู่นิยายวิทยาศาสตร์
-
1:06 - 1:08มนุษย์ ปะทะ จักรกล
-
1:08 - 1:11ได้ถูกมองว่าเป็นเรื่องความเป็นและความตาย
-
1:12 - 1:14จอห์น เฮนรี่
-
1:14 - 1:15คนที่คุมพวงมาลัยรถ
-
1:15 - 1:19ในตำนานพื้นบ้านของแอฟริกันอเมริกัน
ในศตวรรษที่ 19 -
1:19 - 1:20ถูกนำเข้ามาแข่งขัน
-
1:20 - 1:23กับหัวรถจักรพลังงานไอน้ำ
-
1:23 - 1:26ที่พุ่งผ่านภูเขาหิน
-
1:27 - 1:31ตำนาน จอห์น เฮนรี่ เป็นส่วนหนึ่ง
ของการบรรยายประวัติศาสตร์ที่ยาวนาน -
1:32 - 1:35ที่นำมนุษยชาติมาปะทะกับเทคโนโลยี
-
1:36 - 1:39และวาทะการแข่งขันนี้
ก็กลายมาเป็นมาตรฐานในตอนนี้ -
1:40 - 1:42พวกเราอยู่ในการแข่งขันกับจักรกล
-
1:42 - 1:44ในการต่อสู้ หรือแม้แต่ในสงคราม
-
1:46 - 1:47งานกำลังถูกแย่งไป
-
1:48 - 1:51คนกำลังจะถูกแทนที่
ราวกับว่าคนได้หายไปจากโลก -
1:52 - 1:56มันเพียงพอที่จะทำให้เราคิดถึงภาพยนตร์อย่าง
"เดอะ เทอร์มิเนเตอร์" หรือ "เดอะ เมทริกซ์" -
1:56 - 1:57ไม่ได้เป็นเพียงนิยาย
-
2:00 - 2:04มันมีเพียงไม่กี่เรื่อง
-
2:05 - 2:10ที่ร่างกายและจิดใจของมนุษย์
สามารถที่จะมีความทัดเทียม -
2:10 - 2:11ได้เท่ากับคอมพิวเตอร์หรือหุ่นยนต์
-
2:12 - 2:14อันที่จริง ผมหวังว่าจะมีมากกว่านี้
-
2:16 - 2:17แต่ว่า
-
2:18 - 2:22มันเป็นทั้งคำอวยพรและเป็นคำสาปของผม
-
2:23 - 2:25ที่กลายเป็นบุรุษผู้เลื่องลือ
-
2:25 - 2:28ในเรื่องการแข่งขันมนุษย์ปะทะจักรกล
-
2:28 - 2:30ที่ทุก ๆ คน ยังพูดถึงกันอยู่
-
2:33 - 2:38ในการแข่งขันระหว่างมนุษย์และจักรกล
ที่โด่งดังที่สุดตั้งแต่ จอห์น เฮนรี่ -
2:38 - 2:41ผมเล่นในสองเมทช์
-
2:41 - 2:44แข่งกับซุปเปอร์คอมพิวเตอร์ของไอบีเอ็ม
ที่มีชื่อว่า ดีพ บลู -
2:47 - 2:49ไม่มีใครจำได้ว่าผมชนะเกมส์แรก
-
2:49 - 2:52(เสียงหัวเราะ)
-
2:52 - 2:55(เสียงปรบมือ)
-
2:56 - 3:01ในฟิลาเดลเฟีย ก่อนที่จะพ่าย
ในการแข่งขันซ้ำที่นิวยอร์คในปีต่อมา -
3:01 - 3:03แต่ผมก็คิดว่านั่นมันยุติธรรมแล้ว
-
3:04 - 3:09มันไม่มีวันสำคัญทางประวัติศาสตร์
วันสำคัญในปฎิทิน -
3:09 - 3:13สำหรับทุกคน
ที่พ่ายต่อการพิชิตภูเขาเอเวอเรสต์ -
3:13 - 3:16ก่อนที่ เซอร์ เอ็ดมัน ฮิลลารี
และ เทนซิง นอร์เกย์ -
3:16 - 3:17จะปีนไปถึงยอด
-
3:18 - 3:22และในปี ค.ศ.1997
ผมก็ยังคงเป็นแชมป์โลก -
3:25 - 3:29เมื่อเครื่องหมากรุกคอมพิวเตอร์
ได้พัฒนามาถึงจุดสำคัญ -
3:30 - 3:31ผมคือภูเขาเอเวอเรสต์
-
3:32 - 3:33และดีพ บลู ก็ปีนไปถึงยอด
-
3:35 - 3:39ผมควรที่จะบอกว่า
ไม่ใช่ดีพ บลู หรอกที่ทำสำเร็จ -
3:39 - 3:41แต่เป็นผู้สร้างที่เป็นมนุษย์ต่างหาก
-
3:41 - 3:44อนันธรรมัน, แคมป์เบลล์, โฮเอเน, ฮะซุ
-
3:44 - 3:45ขอคาระพวกเขาครับ
-
3:47 - 3:51อย่างเช่นที่เป็นมา ความสำเร็จของจักรกล
ก็คือความสำเร็จของมนุษย์ -
3:51 - 3:56บางอย่างที่เรามักจะหลงลืมไป เมื่อมนุษย์
ถูกทำให้ด้อยลงโดยสิ่งประดิษฐ์ของเราเอง -
3:58 - 4:00ดีพ บลู คือชัยชนะ
-
4:01 - 4:03แต่มันชาญฉลาดหรือเปล่า
-
4:03 - 4:05ไม่ครับ มันไม่ได้เป็นเช่นนั้น
-
4:06 - 4:11อย่างน้อยก็ไม่ใช่ในแบบที่ อลัน ทัวริง
และบิดาผู้ก่อตั้งวิทยาศาสตร์คอมพิวเตอร์ -
4:11 - 4:12ได้คาดหวังเอาไว้
-
4:13 - 4:18มันกลายเป็นว่าหมากรุก
สามารถถูกบดขยี้ได้โดยกำลังที่โหดเถื่อน -
4:18 - 4:22เมื่อฮาร์ดแวร์มีความเร็วมากพอ
-
4:22 - 4:25และอัลกอริธึมมีความฉลาดมากพอ
-
4:27 - 4:30แม้ว่าโดยนิยามของผลลัพธ์
-
4:30 - 4:34โดยนักหมากรุกระดับเกรนมาสเตอร์
-
4:34 - 4:35ดีพ บลู นั้นมีความชาญฉลาด
-
4:37 - 4:40แต่ถึงแม้ว่าจะมีความเร็วอย่างไม่น่าเชื่อ
-
4:41 - 4:44การคำนวณตำแหน่ง 200 ล้านตำแหน่ง
ต่อวินาที -
4:45 - 4:47วิธีการของ ดีพ บลู
-
4:47 - 4:54ก็ให้รายละเอียดของความเฉลียวฉลาดของมนุษย์
ที่เราวาดฝันเอาไว้ได้เพียงน้อยนิด -
4:57 - 4:59ไม่นาน
-
4:59 - 5:01จักรกลก็จะกลายเป็นคนขับรถแท็กซี่
-
5:01 - 5:04และหมอ และศาสตราจารย์
-
5:04 - 5:06แต่พวกมันจะ "เฉลียวฉลาด" หรือเปล่า
-
5:08 - 5:10ผมอยากจะที่ทิ้งนิยามนั้นไว้
-
5:10 - 5:14ให้กับบรรดานักปรัชญาและพจนานุกรม
-
5:15 - 5:19สิ่งที่สำคัญจริง ๆ ก็คือ มนุษย์เรานั้น
-
5:20 - 5:24รู้สึกเกี่ยวกับความเป็นอยู่
และการทำงานกับจักรกลเหล่านี้อย่างไร -
5:26 - 5:31เมื่อผมได้พบกับ ดีพ บลู เป็นครั้งแรก
ในเดือนกุมภาพันธ์ ปี ค.ศ.1966 -
5:31 - 5:34ผมได้เป็นแชมป์โลกมานานกว่า 10 ปี
-
5:36 - 5:40และได้เล่นเกมส์ระดับแชมป์โลกมา 182 เกมส์
-
5:40 - 5:45และอีกหลายร้อยเกมส์ในการแข่งขันอื่น ๆ
ที่เล่นแข่งกับนักหมากรุกระดับแนวหน้า -
5:45 - 5:50ผมรู้ว่าควรคาดหวังอะไรจากคู่ต่อสู้
-
5:50 - 5:52และควรที่จะคาดหวังอะไรจากตนเอง
-
5:53 - 5:58ผมคุ้นเคยที่จะคาดคะเนการเดินหมากรุกของพวกเขา
-
5:58 - 6:01และวัดสถานะทางอารมณ์ของพวกเขา
-
6:02 - 6:05โดยสังเกตจากภาษากาย
และมองเข้าไปในดวงตาของพวกเขา -
6:06 - 6:10และตอนนั้น ผมนั่งอยู่อีกฝั่งหนึ่งของกระดาน
ตรงข้ามกับ ดีพ บลู -
6:13 - 6:16ผมรู้สึกได้ถึงความแปลกใหม่ในทันที
-
6:16 - 6:17บางอย่างที่ไม่ชวนให้สบายใจ
-
6:19 - 6:22คุณอาจเคยมีประสบการณ์คล้าย ๆ กัน
-
6:23 - 6:26เมื่อครั้งแรกที่คุณนั่งรถที่ไม่มีคนขับ
-
6:26 - 6:31หรือครั้งแรกที่ระบบจัดการคอมพิวเตอร์
ใหม่ของคุณ ออกคำสั่งงาน -
6:34 - 6:37แต่เมื่อผมนั่งลงเล่นเกมส์แรก
-
6:38 - 6:40ผมไม่อาจมั่นใจได้ว่า
-
6:40 - 6:44สิ่งนี้มีความสามารถอย่างไรบ้าง
-
6:45 - 6:48เทคโนโลยีสามารถที่จะก้าวกระโดด
และไอบีเอ็มก็ได้ลงทุนอย่างมหาศาล -
6:49 - 6:50ผมพ่ายในเกมส์นั้น
-
6:52 - 6:54และไม่อาจที่จะไม่คิดได้เลยว่า
-
6:54 - 6:56มันอาจไม่รู้จักคำว่าแพ้
-
6:57 - 6:59เกมส์หมากรุกที่ผมรักนั้นถึงคราวอวสานแล้วหรือ
-
7:01 - 7:05มันมีทั้งความสงสัยและความกลัวของมนุษย์
-
7:05 - 7:07และสิ่งหนึ่งที่ผมมั่นใจก็คือ
-
7:07 - 7:10ดีพ บลู คู่ต่อสู้ของผม
ไม่มีความกังวลอะไรเลย -
7:10 - 7:12(เสียงหัวเราะ)
-
7:14 - 7:15ผมโต้กลับ
-
7:16 - 7:18หลังจากการรุกอย่างหนัก
-
7:19 - 7:20ผมก็ชนะเมทช์แรก
-
7:21 - 7:23แต่ประวัติศาสตร์ได้ถูกจารึกไปแล้ว
-
7:24 - 7:27สุดท้ายแล้วผมพ่ายให้กับจักรกล
-
7:27 - 7:30แต่ผมไม่ได้ต้องทนทุกข์กับชะตา
อย่างจอห์น เฮนรี่ -
7:30 - 7:33ผู้ที่ชนะแต่ต้องตายทั้งที่ค้อนยังคามือ
-
7:38 - 7:40มันกลายเป็นว่าโลกของหมากรุก
-
7:40 - 7:44ยังต้องการที่จะมีแชมป์เป็นมนุษย์
-
7:45 - 7:47และแม้แต่ทุกวันนี้
-
7:48 - 7:52เมื่อแอพลิเคชันเล่นหมากรุก
บนโทรศัพท์มือถือล่าสุด -
7:52 - 7:54เกร่งเสียยิ่งกว่าดีพ บลู
-
7:54 - 7:55มนุษย์ก็ยังคงเล่นหมากรุก
-
7:57 - 7:59มากกว่าแต่ก่อนด้วยซ้ำ
-
8:00 - 8:03มีผู้ทำนายถึงกาลอวสานเราไว้ว่า
จะไม่มีใครอยากเล่นเกมส์ -
8:03 - 8:05ที่สามารถเอาชนะได้ด้วยจักรกล
-
8:05 - 8:08และพวกเขาก็คาดผิด มันถูกพิสูจน์แล้วว่าผิด
-
8:08 - 8:11แต่พวกเขาก็ได้รับความนิยมเสมอมาในอดีต
-
8:11 - 8:12เมื่อมันเป็นเรื่องของเทคโนโลยี
-
8:14 - 8:17สิ่งที่ผมเรียนรู้จากประสบการณ์ของผมเอง
-
8:17 - 8:22ก็คือเราจะต้องเผชิญหน้ากับความกลัว
-
8:22 - 8:26ถ้าเราต้องการดึงเอาสิ่งที่ดีที่สุด
ออกมาจากเทคโนโลยีของเรา -
8:26 - 8:29และเราจะต้องเอาชนะความกลัวเหล่านั้น
-
8:29 - 8:34ถ้าเราต้องการดึงเอาสิ่งที่ดีที่สุด
ออกมาจากมนุยชาติของเรา -
8:36 - 8:38ในขณะที่เลียแผลตัวเองอยู่นั้น
-
8:38 - 8:40ผมก็ได้แรงบันดาลใจมากมาย
-
8:41 - 8:44จากสงครามระห่างผมและ ดีพ บลู
-
8:44 - 8:47อย่างที่ชาวรัสเซียพูดกันมานมนานแล้วว่า
ถ้าเอาชนะมันไม่ได้ ก็เป็นพวกเดียวกับมันซะ -
8:49 - 8:50ผมก็เลยคิดว่า
-
8:50 - 8:53ถ้าผมสามารถอยู่ข้างเดียวกับคอมพิวเตอร์ล่ะ
-
8:53 - 8:56ถ้ามีคอมพิวเตอร์อยู่เคียงข้างผม
เอาความแข็งแกร่งของเรามาหลอมรวมกัน -
8:57 - 9:01การหยั่งรู้โดยสัญชาติญาณของมนุษย์
ผนวกกับการคำนวณของจักรกล -
9:01 - 9:04แผนการณ์ของมนุษย์ กลยุทธของจักรกล
-
9:04 - 9:06ประสบการณ์ของมนุษย์ ความทรงจำของจักรกล
-
9:06 - 9:08มันจะไม่เป็นเกมส์ที่สมบูรณ์ที่สุด
เท่าที่เคยมีมาเลยหรือ -
9:10 - 9:12แนวคิดของผมกลายเป็นความจริง
-
9:13 - 9:16ในปี ค.ศ. 1998 ภายใต้ชื่อว่า
แอดวานซ์ เชส (Advance Chess) -
9:16 - 9:22เมื่อผมเล่นในการแข่งขันระหว่างคนกับจักรกล
สู้กับผู้เล่นที่เก่งกาจ -
9:23 - 9:25แต่ในการทดลองแรกนี้
-
9:25 - 9:32เราทั้งคู่ไม่อาจประสานทักษะ
ของมนุษย์และจักรกลได้อย่างมีประสิทธิภาพ -
9:35 - 9:37แอดวานซ์ เชส ได้พบกับบ้านของมัน
ในอินเทอร์เน็ต -
9:38 - 9:43และในปี ค.ศ. 2005 การแข่งขันหมากรุก
ในแบบฟรีสไตล์ -
9:43 - 9:44ก็สร้างความสัมพันธ์ให้เกิดขึ้น
-
9:47 - 9:51มีกลุ่มของนักหมากรุกระดับเกรนมาสเตอร์
และจักรกลระดับแนวหน้าเข้าร่วม -
9:51 - 9:54แต่ผู้ชนะไม่ใช่นักหมากรุกระดับเกรนมาสเตอร์
-
9:54 - 9:55ไม่ใช่ซุปเปอร์คอมพิวเตอร์
-
9:56 - 10:00ผู้ชนะคือคู่
ของนักหมากรุกสมัครเล่นชาวอเมริกัน -
10:00 - 10:03ที่กำกับเครื่องคอมพิวเตอร์ส่วนตัวธรรมดา ๆ
สามเครื่องในเวลาเดียวกัน -
10:06 - 10:09ทักษะของพวกเขาในการฝึกฝนจักรกล
-
10:09 - 10:14มีประสิทธิภาพในการโต้ตอบ
ความรู้ด้านหมากรุกที่เหนือกว่า -
10:14 - 10:16ของนักหมากรุกระดับเกรนมาสเตอร์
ที่เป็นคู่ต่อสู้ -
10:16 - 10:20และพลังในการคำนวนที่มากกว่าของคอมพิวเตอร์
-
10:22 - 10:24และผมก็ได้ข้อมูลมาว่า
-
10:25 - 10:28ผู้เล่นที่ไม่ได้เก่งเท่าไรนักกับจักรกล
-
10:28 - 10:31กับการประมวลผลที่ดีกว่านั้น
-
10:31 - 10:34เหนือกว่าจักกลที่ทรงอำนาจเพียงอย่างเดียว
-
10:34 - 10:38แต่ที่น่าที่งไปกว่านั้นก็คือ
มันเหนือกว่าผู้เล่นที่เก่งที่สุด -
10:38 - 10:40กับจักรกล
-
10:41 - 10:44และกระบวนการที่ด้อยกว่า
-
10:46 - 10:48สิ่งนี้โน้มน้าวให้ผมเชื่อว่าเราต้องการ
-
10:50 - 10:54ระบบการจัดการที่ดีกว่า
เพื่อช่วยเราให้ฝึกฝนจักรกล -
10:55 - 10:56ให้มีความชาญฉลาดมากขึ้น
-
10:58 - 11:02คนกับจักรกลไม่ใช่อนาคต
-
11:02 - 11:03มันคือปัจจุบัน
-
11:03 - 11:07ทุกคนที่ใช้การแปลออนไลน์
-
11:07 - 11:11เพื่อให้ได้ใจความสำคัญของข่าว
จากหนังสือพิมพ์ต่างชาติ -
11:11 - 11:13ทั้ง ๆ ที่รู้ว่ามันห่างไกลจากคำว่าสมบูรณ์
-
11:14 - 11:16เมื่อเราใช้ประสบการณ์ของมนุษย์
-
11:16 - 11:18เพื่อทำความเข้าใจจากสิ่งนั้น
-
11:18 - 11:21และเมื่อจักรกลเรียนรู้จากการแก้ไขจากเรา
-
11:21 - 11:26รูปแบบนี้กระจายออกไปและถูกใช้ในการตรวจโรค
ทางการแพทย์ การวิเคราะห์ความปลอดภัย -
11:26 - 11:29จักรกลย่อยข้อมูล
-
11:29 - 11:31คำนวณความเป็นไปได้
-
11:31 - 11:35ได้มาสัก 80 ถึง 90 เปอร์เซ็นต์
-
11:35 - 11:39ทำให้มันง่ายขึ้นต่อการวิเคราะห์
-
11:39 - 11:42และการตัดสินใจของมนุษย์
-
11:42 - 11:47แต่คุณคงจะไม่ส่งลูก ๆ ของคุณ
-
11:48 - 11:52ไปโรงเรียนที่อยู่ในรถที่ถูกควบคุมอัตโนมัติ
ที่มีความแม่นยำ 90 เปอร์เซ็นต์ -
11:53 - 11:54หรือแม้แต่ 99 เปอร์เซ็นต์
-
11:56 - 11:58ฉะนั้น เราต้องก้าวกระโดดไปข้างหน้า
-
11:58 - 12:05และต้องเติมจุดทศนิยมให้มีนัยสำคัญมากขึ้น
-
12:07 - 12:11ยี่สิบปีหลังจากนี้
การแข่งขันระหว่างผมกับดีพ บลู -
12:12 - 12:14ครั้งที่สอง
-
12:14 - 12:20พาดหัว "ศึกสุดท้ายของมันสมอง"
ที่แสนตื่นเต้นนี้ -
12:20 - 12:22ได้กลายเป็นเรื่องธรรมดา
-
12:22 - 12:24เมื่อจักรกลอัฉริยะ
-
12:24 - 12:26ดำเนินการ
-
12:27 - 12:29ในทุกภาคส่วน อย่างที่เป็นอยู่ทุกวันนี้
-
12:30 - 12:33แต่ที่ต่างจากอดีตก็คือ
-
12:33 - 12:35เมื่อจักรกลเข้ามาแทนที่
-
12:36 - 12:39ปศุสัตว์ การใช้แรงงานทั่วไป
-
12:39 - 12:41ตอนนี้พวกมันกำลังไล่ทันมนุษย์
ที่มีความรู้ระดับปริญญา -
12:41 - 12:43และมีอิทธิพลทางการเมือง
-
12:44 - 12:46และในฐานะคนที่เคยสู้กับจักรกล
และพ่ายแพ้มาแล้ว -
12:46 - 12:49ผมมาที่นี่เพื่อจะบอกคุณ
ถึงข่าวที่แสนน่ายินดียิ่ง -
12:51 - 12:53ท้ายที่สุดแล้ว ทุก ๆ อาชีพ
-
12:53 - 12:55จะได้รู้สึกได้ถึงความกดดันนี้
-
12:55 - 13:01หรือไม่เช่นนั้น มันก็จะหมายความว่า
มนุษยชาติถูกไล่จี้จนต้องมีการพัฒนา -
13:03 - 13:04เรา
-
13:05 - 13:07ไม่มีทางเลือก
-
13:08 - 13:11ว่าความก้าวหน้าทางเทคโนโลยี
จะหยุดลงเมื่อใดและที่ไหน -
13:13 - 13:15เราไม่สามารถ
-
13:16 - 13:17หน่วงให้มันช้าลง
-
13:17 - 13:19อันที่จริง
-
13:19 - 13:21เราจะต้องเร่งความเร็วขึ้น
-
13:25 - 13:27เทคโนโลยีของเราเก่งกาจในเรื่อง
-
13:29 - 13:33การขจัดความยุ่งยากและความไม่แน่นอน
ออกจากชีวิตของเรา -
13:35 - 13:38ฉะนั้นเราจึงต้องมองหา
-
13:38 - 13:40สิ่งที่ยุ่งยากขึ้นไปอีก
-
13:40 - 13:44ท้าทายยิ่งกว่านี้อีก
-
13:48 - 13:49จักรกล
-
13:52 - 13:54มีการคำนวณ
-
13:54 - 13:55เรามีความเข้าใจ
-
13:55 - 13:57จักรกลมีแนวทาง
-
13:59 - 14:01เรามีจุดประสงค์
-
14:01 - 14:03จักรกล
-
14:05 - 14:06มีเป้าหมาย
-
14:06 - 14:08เรามีแรงบันดาลใจ
-
14:09 - 14:15เราไม่ควรที่จะกังวล
ว่าจักรกลของเราทำอะไรได้ในปัจจุบัน -
14:15 - 14:19แต่ตรงข้าม เราควรที่จะกังวล
ว่าพวกเรายังทำอะไรไม่ได้กันอีกในปัจจุบัน -
14:19 - 14:25เพราะว่าเรากำลังจะต้องการความช่วยเหลือ
จากจักรกลอัฉริยะใหม่ -
14:25 - 14:29ที่จะเปลี่ยนฝันที่ยิ่งใหญ่ที่สุด
ให้กลายเป็นความจริง -
14:30 - 14:31และถ้าเราพ่าย
-
14:32 - 14:37ถ้าเราพ่ายแล้ว มันก็ไม่ใช่เพราะว่าจักรกล
เฉลียวฉลาดเกินไป -
14:37 - 14:38หรือไม่เฉลียวฉลาดพอ
-
14:39 - 14:42ถ้าเราพ่าย มันจะเป็นเพราะว่า เรานั้นตายใจ
-
14:44 - 14:45และจำกัดความทะเยอทะยานของเราเอง
-
14:47 - 14:50มนุษยชาติของเราไม่ได้ถูกกำหนดด้วยทักษะใด ๆ
-
14:51 - 14:54อย่างเช่นการขว้างค้อน
หรือแม้แต่การเล่นหมากรุก -
14:55 - 14:58สิ่งหนึ่งสิ่งเดียว
ที่มีเพียงมนุษย์เท่านั้นที่จะทำได้ -
14:58 - 14:59ก็คือฝัน
-
15:00 - 15:03ฉะนั้น พวกเราจะฝันให้ไกลครับ
-
15:03 - 15:04ขอบคุณครับ
-
15:04 - 15:08(เสียงปรบมือ)
- Title:
- อย่าได้กลัวจักรกลอัฉริยะ ร่วมงานกับพวกมัน
- Speaker:
- แกรี่ คาสปารอฟ (Garry Kasparov)
- Description:
-
more » « less
เราต้องเผชิญหน้ากับความกลัวของเรา ถ้าเราต้องการที่จะใช้งานเทคโนโลยีอย่างเต็มที่ -- และเราจะต้องเอาชนะความกลัวเหล่านั้น ถ้าเราต้องการดึงสิ่งที่ดีที่สุดมาจากมนุษยชาติของเรา แกรี่ คาสปารอฟ กล่า หนึ่งในนักหมากรุกที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในประวัติศาสตร์ คาสปารอฟพ่ายแพ้การแข่งขันที่แสนน่าจดจำให้กับซุปเปอร์คอมพิวเตอร์ของไอบีเอ็ม นามว่า ดีพ บลู ในปี ค.ศ. 1997 ตอนนี้ เขาได้แบ่งปันแนวคิดของเขาเกี่ยวกับอนาคตที่จักรกลอัฉริยะจะช่วยเราเปลี่ยนความฝันสุดแสนอลังกาลให้เป็นความจริง
- Video Language:
- English
- Team:
closed TED
- Project:
- TEDTalks
- Duration:
- 15:20
|
Kelwalin Dhanasarnsombut approved Thai subtitles for Don't fear intelligent machines. Work with them | |
|
|
Kelwalin Dhanasarnsombut accepted Thai subtitles for Don't fear intelligent machines. Work with them | |
|
|
Kelwalin Dhanasarnsombut edited Thai subtitles for Don't fear intelligent machines. Work with them | |
|
Rawee Ma declined Thai subtitles for Don't fear intelligent machines. Work with them | |
|
|
Rawee Ma edited Thai subtitles for Don't fear intelligent machines. Work with them | |
|
|
Kelwalin Dhanasarnsombut edited Thai subtitles for Don't fear intelligent machines. Work with them | |
|
|
Kelwalin Dhanasarnsombut edited Thai subtitles for Don't fear intelligent machines. Work with them | |
|
|
Kelwalin Dhanasarnsombut edited Thai subtitles for Don't fear intelligent machines. Work with them |