ปฏิวัติวิธีการรักษาโรคติดเชื้อร้ายแรงยุคใหม่
-
0:00 - 0:03เหตุเกิดเมื่อราว ๆ สี่ห้าปีก่อน
-
0:03 - 0:05ผมกำลังนั่งอยู่บนเวทีที่ฟิลาเดลเีฟีย คิดว่า...
-
0:05 - 0:08พร้อมกับถุงอันหนึ่งคล้าย ๆ ใบนี้
-
0:08 - 0:11ตอนนั้นผมดึงแบบจำลองโมเลกุลอันหนึ่งออกมาจากถุง
-
0:11 - 0:14แล้วผมก็พูดว่า คุณไม่รู้จักโมเลกุลนี้ดีพอหรอก
-
0:14 - 0:17แต่ร่างกายของคุณรู้ัจักดีมากเลย
-
0:17 - 0:21ตอนนั้นผมคิดว่า ร่างกายของเราต้องเกลียดโมเลกุลชนิดนี้
-
0:21 - 0:24เพราะเรามีภูมิคุ้มกันต่อมัน โมเลกุลนี้มีชื่อว่าอัลฟา-แกล เอพิโทป
-
0:24 - 0:28และความจริงที่ว่า บนลิ้นหัวใจของหมูมีโมเลกุลชนิดนี้จำนวนมาก
-
0:28 - 0:32เป็นเหตุผลว่า ทำไมเราถึงไม่สามารถปลูกถ่ายลิ้นหัวใจหมูมาสู่คนได้โดยง่าย
-
0:32 - 0:34แต่ที่จริงร่างกายของเราไม่ได้เกลียดโมเลกุลพวกนี้หรอก
-
0:34 - 0:37ร่างกายของเราชอบ แล้วก็กินพวกมันด้วย
-
0:37 - 0:40คือว่าเซลล์ในระบบภูมิคุ้มกันของร่างกายมันหิวอยู่เสมอ
-
0:40 - 0:44และถ้ามีแอนติบอดีเกาะอยู่ที่โมเลกุลพวกนี้
-
0:44 - 0:47บนเซลล์ของเรา มันหมายความว่า "นั่นคืออาหาร"
-
0:47 - 0:49ผมก็เลยนึกถึงเรื่องนั้นแล้วก็บอกว่า รู้ไหมว่าเรามี...
-
0:49 - 0:52ภูมิคุ้มกันต่อเจ้าโมเลกุลตัวแสบนี้
-
0:52 - 0:56ที่ร่างกายเราไม่ได้สร้างขึ้น และเราก็พบในสัตว์อื่น ๆ มากมาย
-
0:56 - 0:59แต่เราก็กำจัดมันไม่ได้
-
0:59 - 1:01เพราะว่าทุกคนที่ได้ลองพยายามปลูกถ่ายลิ้นหัวใจ
-
1:01 - 1:03พบว่าเราไม่สามารถกำจัดภูมิคุ้มกันนี้ออกไปได้
-
1:03 - 1:05ผมก็เลยบอกว่า งั้นทำไมไม่ใ้ช้ประโยชน์มันเสียเลย
-
1:05 - 1:08สมมติว่าเราสามารถแปะโมเลกุลนี้
-
1:08 - 1:10ลงไปบนตัวแบคทีเรีย
-
1:10 - 1:14ที่ก่อโรคในตัวเรา ที่บุกรุกเข้ามาในปอดของเรา
-
1:14 - 1:16ถ้าสำเร็จ ก็หมายความว่าเราสามารถใช้ประโยชน์
-
1:16 - 1:18จากระบบภูมิคุ้มกันที่มีอยู่แล้วในตัวเราได้ทันที
-
1:18 - 1:21ไม่จำเป็นต้องใช้เวลาถึงห้าหรือหกวันเพื่อสร้างภูมิคุ้มกันใหม่
-
1:21 - 1:24ภูมิคุ้มกันจะโจมตีทุกอย่างที่โมเลกุลนี้เกาะอยู่
-
1:24 - 1:26คล้าย ๆ กับสิ่งที่เกิดขึ้นเวลาที่...
-
1:26 - 1:30คุณถูกตำรวจเรียกเพราะฝ่าไฟแดงในแอลเอ
-
1:30 - 1:33แล้วตำรวจแอบเอาถุงกัญชาหย่อนลงหลังรถคุณ
-
1:33 - 1:36แล้วจับคุณข้อหามีกัญชาในครอบครอง
-
1:36 - 1:40ซึ่งเป็นวิธีที่เร็วมากและได้ผลมากในการจับคนบริสุทธิ์ออกไปจากถนน
-
1:40 - 1:42(หัวเราะ)
-
1:42 - 1:44คุณแค่เอาแบคทีเรีย
-
1:44 - 1:46ที่ไม่ได้สร้างโมเลกุลพวกนี้เลย
-
1:46 - 1:48แล้วถ้าเอาโมเลกุลนี้แปะลงไปบนหลังของม้ันดี ๆ
-
1:48 - 1:50เราก็สามารถกำจัดมันออกไปจากถนนได้แล้ว
-
1:50 - 1:52และสำหรับแบคทีเรียบางชนิด
-
1:52 - 1:54เราไม่มีวิธีที่อื่นที่จะกำจัดมันอย่างได้ผลอีกต่อไปแล้ว
-
1:54 - 1:56เรากำลังจะไม่มียาปฏิชีวนะเหลือให้ใช้แล้ว
-
1:56 - 1:59และโลก... ก็เหลือเวลาอีกน้อยเต็มทีเหมือนกัน
-
1:59 - 2:02ฉะนั้นอย่าแปลกใจถ้าหากในอีก 50 ปีข้างหน้า
-
2:02 - 2:05พวกแบคทีเรียอย่างสเตร็ปโตคอคคัสจะแพร่หลายไปทั่ว
-
2:05 - 2:07เพราะจะไม่มีมนุษย์เหลืออยู่แล้ว แต่ถ้าเรายังจะรอดอยู่...
-
2:07 - 2:09(หัวเราะ)
-
2:09 - 2:11เราจำเป็นต้องมีวิธีการบางอย่างที่จะจัดการกับแบคทีเรีย
-
2:11 - 2:15ผมก็เลยเริ่มทำงานเรื่องนี้
-
2:15 - 2:17กับเพื่อนร่วมงานอีกจำนวนหนึ่ง
-
2:17 - 2:20และพยายามแปะเจ้าโมเลกุลนี้ลงไปบนบางสิ่งบางอย่าง (ตัวกลาง)
-
2:20 - 2:24ที่มักไปเกาะกับเป้าหมายเฉพาะอีกทีหนึ่ง
-
2:24 - 2:26อย่างเช่นแบคทีเรียที่เราไม่ชอบ
-
2:26 - 2:30และตอนนี้ผมรู้สึกเหมือนกับจอร์จ บุช
-
2:30 - 2:32คล้ายกับว่า "ภารกิจสำเร็จแล้ว"
-
2:32 - 2:35คือผมอาจจะกำลังทำสิ่งที่โง่ ๆ อยู่ก็ได้ เหมือนกับที่เขาทำตอนนั้น
-
2:35 - 2:39แต่หลัก ๆ แล้วสิ่งที่ผมพูดถึงตอนนั้น มาถึงตอนนี้เราทำให้มันใช้งานได้แล้ว
-
2:39 - 2:43และมันก็ฆ่าแบคทีเรียได้ มันกินแบคทีเรีย
-
2:43 - 2:47เจ้าโมเลกุลนี้ คือสามเหลี่ยมเล็ก ๆ สีเขียวในรูป
-
2:47 - 2:50ตอนนี้ผมขอใช้สัญญลักษณ์เป็นรูปแทนมันไปก่อน
-
2:50 - 2:53เราสามารถยึดติดโมเลกุลนี้เข้ากับสิ่งที่เรียกว่า ดีเอ็นเอแอปทาเมอร์
-
2:53 - 2:55แล้วเจ้าดีเอ็นเอแอปทาเมอร์นี้ ก็จะมุ่งไปเกาะเข้ากับ...
-
2:55 - 2:57เป้าหมายที่เราเลือกมาให้มัน
-
2:57 - 3:01ดังนั้นเราสามารถเลือกลักษณะบางอย่างบนตัวของแบคทีเรียที่เราไม่ชอบ
-
3:01 - 3:04เช่นสแตฟฟิโลคอคคัส ผมไม่ชอบมันเป็นพิเศษ
-
3:04 - 3:07เพราะมันได้คร่าชีวิตเพื่อนศาสตราจารย์คนหนึ่งของผมเมื่อปีที่แล้ว
-
3:07 - 3:10มันไม่ตอบสนองต่อยาปฏิชีวนะ ผมจึงไม่ชอบมัน
-
3:10 - 3:13และผมกำลังทำแอปตาเมอร์ที่มีโมเลกุึลนี้ติดอยู่
-
3:13 - 3:16ซึ่งจะสามารถค้นหาสตัฟฟิโลคอคคัสเมื่อมันเข้ามาอยู่ในร่างกาย
-
3:16 - 3:19และจะปลุกระบบภูมิคุ้มกันของร่างกายขึ้นเพื่อไล่ล่ามัน
-
3:19 - 3:22นี่คือสิ่งที่เกิดขึ้น เห็นเส้นด้านบนสุดนั้นไหมครับ
-
3:22 - 3:24ที่มีจุดเล็ก ๆ เรียงกัน
-
3:24 - 3:27นั่นคือบรรดาหนูทดลองที่ถูกวางยา
-
3:27 - 3:29โดยเพื่อนนักวิทยาศาสตร์ของเราที่เท็กซัส
-
3:29 - 3:32ที่ฐานทัพอากาศบรูคส์ ยาพิษก็คือเชื้อแอนแทรกซ์
-
3:32 - 3:35และพวกมันก็ไดัรับยาที่เราสร้างขึ้นด้วยเช่นกัน
-
3:35 - 3:38เพื่อให้เข้าไปสู้กับเชื้อแอนแทรกซ์โดยเฉพาะ
-
3:38 - 3:40โดยชี้นำระบบภูมิคุ้มกันให้วิ่งเข้าไปหามัน
-
3:40 - 3:42คุณจะเห็นว่าพวกมันมีชีวิตรอดทั้งหมด หมายถึงพวกที่อยู่เส้นบนสุดนะครับ
-
3:42 - 3:44อัตรารอดชีวิตคือร้อยละ 100
-
3:44 - 3:47และมันก็รอดชีวิตมาอีก 14 วัน
-
3:47 - 3:49หรือ 28 วัน ก่อนที่พวกเราจะฆ่ามันในที่สุด
-
3:49 - 3:52และชำแหละออกมาดูเพื่อหาว่า เหตุใดจึงเป็นอย่างนี้
-
3:52 - 3:54ทำไมพวกมันถึงไม่ตาย
-
3:54 - 3:57พวกมันไม่ตายก็เพราะมันไม่มีเชื้อแอนแทรกซ์อยู่ในตัวอีกแล้ว
-
3:57 - 3:59เราทำสำเร็จ ใช่ไหม?
-
3:59 - 4:01(ปรบมือ)
-
4:01 - 4:03ภารกิจสำเร็จแล้ว!
-
4:03 - 4:10(ปรบมือ)
- Title:
- ปฏิวัติวิธีการรักษาโรคติดเชื้อร้ายแรงยุคใหม่
- Speaker:
- Kary Mullis
- Description:
-
more » « less
แบคทีเรียที่ดื้อยาอาจเป็นอันตรายถึงชีวิตได้แม้จะรักษาในโรงพยาบาลชั้นนำ แต่โรคติดเชื้อร้ายแรงเช่นสแตฟิโลคอคคัสหรือแอนแทรกซ์อาจจะต้องถึงคราวประหลาดใจบ้าง เมื่อแครี่ มัลลิส นักเคมีผู้ได้รับรางวัลโนเบล ซึ่งเคยต้องเห็นเพื่อนตายไปต่อหน้าต่อตาเพราะยาปฏิชีวนะที่ทรงพลังใช้ไม่ได้ผล จะมาเปิดเผยวิธีรักษาแบบใหม่ล่าสุดที่น่าจะให้ความหวังกับเราได้มากเป็นพิเศษ
- Video Language:
- English
- Team:
closed TED
- Project:
- TEDTalks
- Duration:
- 04:14
|
Kelwalin Dhanasarnsombut edited Thai subtitles for A next-gen cure for killer infections | |
|
Nares Damrongchai added a translation |