Alisa Miller deelt het nieuws over 'het nieuws'

Alisa Miller, hoofd van Public Radio International, vertelt waarom de Amerikaanse media, ondanks het feit dat we meer van de wereld willen weten dan ooit, minder aandacht aan de wereld besteden. Statistieken en grafieken die je de ogen openen.

Inhoeverre bepaalt het nieuws ons beeld van de wereld?

Dit is de wereld op basis van
hoe hij er uitziet -- van landmassa.

En dit is hoe nieuws bepaalt wat Amerikanen zien.

(Applaus) --
Deze kaart laat het aantal seconden zien

dat Amerikaanse nieuwsorganisaties besteedden
aan nieuwsberichten

per land, in februari 2007 -- slechts een jaar geleden.

Dit was een maand waarin Noord-Korea toezegde
zijn nucleaire installaties te ontmantelen.

Er waren massale overstromingen in Indonesië.

En in Parijs publiceerde het IPCC haar studie
die de menselijke invloed op klimaatopwarming bevestigde.

Het nieuws werd voor 79 procent bepaald
door berichten over Amerika.

Laten we de Verenigde Staten achterwege
en bekijken we de overige 21 procent,

dan zien we een heleboel Irak
-- dat grote groene ding daar -- en weinig anders.

De berichtgeving over Rusland, China en India,
haalde samen maar een procent.

Toen we alle berichtgeving analyseerden
en slechts één onderwerp verwijderden,

zagen we een wereld die er zo uitzag.

Welk onderwerp was dat?
De dood van Anna Nicole Smith.

Dit onderwerp overstemde elk land behalve Irak,

en kreeg 10 keer zoveel aandacht
als het IPCC rapport.

En de cyclus gaat door.

Britney heeft vrij veel aandacht gekregen de laatste tijd.

Waarom horen we niet meer over de wereld?

Ten eerste: nieuwsorganisaties hebben het aantal buitenlandse bureaus met de helft gereduceerd.

Afgezien van ABC-eenmansbureaus
in Nairobi, New Delhi en Mumbai,

zijn er in heel Afrika, India of Zuid-Amerika geen nieuwsbureaus te vinden van de grote nieuwsorganisaties

-- regio's waar meer dan twee miljard mensen wonen.

De realiteit is dat het goedkoper is
om over Britney te berichten.

Dit tekort aan aandacht voor globale berichten
is nog zorgwekkender

als we zien waar mensen hun nieuws vandaan halen.

Lokale nieuwsprogramma's vormen de meerderheid

en die besteden helaas slechts voor 12 procent aandacht
aan internationaal nieuws.

Hoe staat het met het internet?

De populairste nieuwssites doen het niet veel beter.

Vorig jaar analyseerden Pew en
de Columbia School voor Journalistiek 14.000 berichten

die op de Google News homepage verschenen.

Die gingen in feite allemaal over dezelfde 24 gebeurtenissen.

Een studie naar elektronische inhoud toonde aan
dat verslaggeving uit de VS over wereldnieuws

vaak bestaat uit herkauwde verhalen
van de AP en Reuters nieuwsdiensten,

en dat ze het niet in zijn context plaatsen
zodat mensen niet snappen hoe het hen aangaat.

Dit alles zou kunnen verklaren
waarom de huidige afgestudeerden

en minder hoog opgeleide Amerikanen

minder van de wereld weten
dan die van 20 jaar geleden.

Als je denkt dat dat is
omdat we niet geïnteresseerd zijn,

vergis je je.

Recent steeg het aandeel Amerikanen die zeggen
dat ze het wereldnieuws meestal volgen

tot meer dan 50 procent.

De eigenlijke vraag is:
willen we dit verstoorde wereldbeeld voor Amerikanen

in onze in toenemende mate verbonden wereld?

Ik weet dat we het beter kunnen.

Kunnen we het ons veroorloven het niet beter te doen? Dank u.