Бидете скромни-лекции од филозофијата на водата

Како да најдеме исполнетост во светот изложен на постојани промени? Рејмонд Танг се измачувал со ова прашање до мигот кога случајно наидува на старата кинеска филозофија на Тао Те Џин. Во неа, тој го наоѓа патот низ кој ја споредува добрината со водата-идеја која почнува да ја применува во секојдневниот живот. Во неговиот симпатичен говор, Рејмонд споделува три лекции кои ги научил од „филозофијата на водата“.
„Што би направила водата? Моќта на ова едноставно прашање направи позитивни промени во мојот живот“-вели тој.

Можеби ви е познато чувството

кога се будите наутро и гледате бројни
известувања на вашиот мобилен.

Календарот ви е преполн со состаноци,

некои дури повеќекратно презакажани.

Тоа ве прави зафатени, ангажирани

и чувствувате дека сте продуктивни.

Но, на крајот знаете
дека нешто недостасува.

Се обидувате да откриете што е тоа.

Но,пред да откриете,

следниот ден почнува сè одново.

Така се чувствував јас пред две години.

Бев напнат и под стрес.

Како да бев заробен.

Светот околу мене се движеше забрзано,

а јас не знаев што да правам.

Почнав да се прашувам:

Како да го издржам сево ова?

Како да најдеме исполнетост

во светот кој се менува буквално
со брзина на мислата,

можеби и побрзо.

Почнав да ги барам одговорите.

Зборував со многу луѓе, со пријателите,

со семејството.

Читав дури и книги за самопомош.

Но, не најдов задоволителен одговор.

Всушност,колку повеќе книги
за самопомош прочитав

толку поголем стрес имав.

(Смеа)

Како да го хранев мозокот
со нездрава храна

и станував ментално дебел.

(Смеа)

Сакав да се откажам,

додека еден ден не го пронајдов ова.

„Тао Те Џинг-Книгата за патот
и неговата доблест.“

Ова е стар, кинески филозофски спис,

напишан пред повеќе од 2.600 години.

Тоа беше најтенката и
најмалата книга на полицата.

Имаше само 81 страна.

На секоја страна имаше стихови.

Се сеќавам, свртев на еднa посебна песна.

Еве ја.

Убава е, нели?

(Смеа)

Ќе ви ја прочитам.

„Врвната добрина е како водата.

Им служи на сите без никаков спор.

Во своето живеалиште таа е втемелена.

Во своетo битие, продира во длабочини.

Во изразувањето, таа е искрена.

Во судири, останува мирна.

Во своето владеење таа не контролира.

Во дејствување, се усогласува со времето.

Таа е задоволна со својата природа

и затоа е безгрешна.“

Се сеќавам кога првпат
го прочитав овој дел.

Целиот се наежив.

И сега се наежувам додека ви го читам вам.

Моите грижи и стресот наеднаш исчезнаа.

Од тој ден,

се обидувам да гo применам значењето
на овие стихови во секојдневниот живот.

Денес, сакам да споделам со вас
три лекции кои ги научив досега.

Три лекции од филозофијата на водата

кои верувам дека ми
помогнаа да најдам исполнување

во речиси сè што правам.

Првата лекција е за скромноста.

Ако помислиме на водата
која тече во реката,

таа секогаш тече ниско.

Ги храни растенијата и ги одржува
во живот животните.

Не привлекува внимание на себе,

ниту бара награди и признанија.

Таа е скромна.

Но,без скромниот придонес на водата,

не би постоел живот.

Скромноста на водата
ме научи неколку работи.

Ме научи да не се однесувам
како да знам што правам

и како да знам сè,

туку да знам дека е добро да се каже:

„Не знам.

Сакам да научам повеќе,

и ми треба твојата помош.“

Ме научи, наместо да ги промовирам
сопствените успеси и достигнувања,

поголемо задоволство е да се
промовираат успесите на другите.

Ме научи, наместо да правам
работи кои ќе ме туркаат напред,

поголемо и позначајно исполнување е

да им се помогне на другите да ги
пребродат тешкотиите за да успеат.

Со скромен ум,

бев во состојба да изградам
посилни врски со луѓето околу себе.

Почнав вистински да се интересирам
за приказните и искуствата

кои ги прават да бидат
единствени и чудесни.

Животот стана позабавен,

бидејќи секој ден откривав
нови чуда и идеји

и нови решенија за кои
не знаев дека постојат.

Сето тоа благодарение
на идеите и помошта од другите.

Сите теченија неизбежно водат кон океанот

бидејќи тој е пониско од нив.

Скромноста на реката ѝ дава моќ.

Но јас сметам дека нам ни ја дава
способноста да останеме приземјени,

да бидеме присутни,

да научиме и да се измениме под влијание
на човечките приказни околу нас.

Втората лекција која
ја научив е за хармонијата.

Помислете како тече водата
кон некоја карпа.

Ја заобиколува карпата.

Не се нервира, не побеснува,

не се вознемирува.

Всушност, не чувствува нешто особено.

Кога се соочува со пречка,
водата наоѓа решение,

без насилство, без судири.

Кога размислував за ова, почнав да сфаќам

зошто вусшност бев под стрес.

Наместо да работам во хармонија
со мојата околина,

јас работев спротивно на неа.

Со сила сакав да ги сменам нештата

бидејќи бев обземен од потребата
да успеам или да се докажам.

На крај, ништо не успеваше.

Јас станував понервозен.

Наместо да се трудам
да постигнувам поголем успех,

се пренасочив кон достигнување
поголема хармонија,

и можев наеднаш да почувствувам
смиреност и сосредоточеност.

Почнав да се прашувам:

Дали ова ќе ми донесе поголема хармонија;

дали ќе донесе повеќе
хармонија во мојата средина?

Дали ова е во склад со мојата природа?

Станав поспокоен во однос на тоа кој сум,

а не кој треба да бидам
заради нечии очекувања.

Работата ми стана полесна-

не се окупирав со нешта
вон мојата контрола

туку на она што можам да го контролирам.

Престанав да се борам со себе си.

Научив да соработувам со околината
за решавање на проблемите во неа.

Природата не брза.

Сепак, сè завршува на време.

Тоа е начинот на Тао Те Џинг
да се опише моќта на хармонијата.

Како што водата наоѓа начини
да најде решенија без сила или судир,

верувам и ние можеме да најдеме
поголема исполнетост во нашите обиди

ако го свртиме вниманието
од постигнување повеќе успеси

кон постигнување повеќе хармонија.

Трета лекција што ја научив
од филозофијата на водата

е за отвореноста.

Водата е отворена кон промени.

Во зависност од темературата,
таа може да е течна, цврста или гасовита.

Во зависност од средината во која се наоѓа

таа може да е сад, чаша или вазна.

Tоа е нејзината способност да се
прилагоди, промени и остане флексибилна.

Тоа ја прави издржлива со векови

и покрај промените во околината.

Ние живееме во свет со постојани промени.

Не можеме да очекуваме да работиме
во непроменливи средини

и да следиме една единствена кариера.

Од нас истотака се очекува постојано
да ги обновуваме нашите вештини

за да сме подобни.

Во нашата организација
одржуваме низа собири

каде мали групи или поединци се здружуваат

за да решаваат бизнис проблеми
во куси временски рокови.

Интересно е дека тимовите
кои обично победуваат

не се најискусните луѓе,

туку оние кои се отворени кон учење,

отворени да отфрлат учење

и кои се отворени да помогнат меѓусебе

движејќи се низ променливите состојби.

Животот е како еден вид собир.

Нè повикува да дејствуваме, да се отвориме

и да предизвикаме разбранетост.

Можеме да останеме и зад
затворени врати, да останеме здрвени

со нашите ограничувачки убедувања,
како на пример:

„Никогаш нема можам да зборувам
за Кинеската филозофија

пред бројна публика.“

(Смеа)

Но, можеме и да се отвориме
и уживаме во патувањето.

Искуството може да е чудесно.

Скромност, хармонија и отвореност.

Тие се трите лекции кои ги научив
од филозофијата на водата.

Првите три букви
од англсиките зборови се H-H-O

или H2O.

(Смеа)

Тие станаа водечки принципи
во мојот живот.

Денес, кога сум под стрес,

неисполнет, загрижен и несигурен,

едноставно се прашувам:

Што би направила водата?

(Смеа)

Моќта на ова едноставно
прашање инспирирано од книга,

напишана долго пред ерата на биткони,
финансиските и дигиталните технологии,

позитивно го смени мојот живот.

Обидете се и вие и кажете ми
како ќе вијае на вас.

Би сакал да чујам.

Благодарам!

(Аплауз)