Nuestra historia: Capítulo 1 | TVPerú

(muzyka)

"Duszo lat 80, chcę z Tobą być,
Mam nadzieję, że powrócisz tu dziś"

Historia danego kraju, to nie tylko
lista jego prezydentów,

ani najważniejsze wydarzenia historyczne.

To również to, co dzieje się w domach

każdego z nas.

Przemija i pozostaje jednym
z rodzinnych wspomnień.

Wspomnienia te tworzą sieć.
Każde z nich to

ogromna nić, która tworzy
tożsamość narodową,

złożoną z milionów istnień.

Dlatego czasem warto zatrzymać się,
spojrzeć wstecz i zrozumieć.

Zrozumieć jak znaleźliśmy się tutaj.
Wszyscy jesteśmy wynikiem zdarzeń

z naszych czasów. I naszych decyzji.

Mam 53 lata.

Nazywam się Francisco Robles,
jak mój ojciec.

Przyjaciele i rodzina
nazywają mnie Paco.

Czuję potrzebę powrotu do roku 1978,
kiedy miałem 18 lat

i przestałem być dzieckiem,
aby stać się mężczyzną,

który dzień w dzień pisze swoją historię.
Naszą historię.

(dźwięk klaksonu)

Dzień dobry!

Dzień dobry.

Poproszę 10 bułek.

Dzień dobry.

Dobry.

Dzień dobry, Paquito.

Cz-cześć Rosita, jak tam?

18 soli młody.

Ale jak to 10 bułek za 15 soli?

Wczoraj władze podniosły ceny,
Paquito.

Zawsze coś drożeje.

To co zawsze?

Yhm

Paco, jaka stylówka!

(śmiech)

Następnym razem przyjdź po bułki
czysty i uczesany,

żeby Weronika zobaczyła
jaki jesteś ładny.

Co mnie to obchodzi?
Skoro znamy się od 4 lat.

Pa.

Pa.

Co bierzesz młody?

Chleb też podrożał?
A rogaliki?

(dźwięk motoru)

(rokowa muzyka)

Tata poszedł?

Z samego rana, na komisariat.

Mama będzie Ci truła. Czemu nie
uprzedzisz, że nie nocujesz?

Mamy w domu telefon.

Bruno! Mama zejdzie na zawał.
Jak nocujesz poza domem,

to chociaż uprzedzaj.
Mamy godzinę policyjną.

Nancy!

Kochanie?

Widziałaś moją maszynkę?

Nie, skarbie.

Dziękuję, tatusiu.

Milagros, nie bądź bezczelna. Wyłaź
z wanny. Jesteś już pół godziny.

Nie mogę, jestem naga.

Bezczelny, Tobie też zawsze długo schodzi.

Dzieci też się muszą kąpać.

Dobrze, niech się kąpią wcześniej.

Łazienka jest jedna, nas jest czworo.
Mówiłam Ci już.

Musimy się przeprowadzić,
ten dom jest za mały.

A w San Borja działki są teraz tanie.

Nancy, błagam.
W San Borja diabeł mówi dobranoc.

Przesadzasz. Mam już plan.
Możemy wybudować piękny dom,

taki jaki nam się podoba.

Bułki podrożały,
to nie moja wina.

Widzisz? Wszystko drożeje.
I ty chcesz żebyśmy mieli długi?

I nie byli w stanie ich spłacić?

Co kupujecie?

Działkę w San Borja.
Pacho, nie tchórz.

Już to obliczyłam.
Jesteśmy w stanie dostać hipotekę.

Odsetki nie są zbyt wysokie.

Milagros, pospiesz się,
brakuje Twojego brata.

Przeprowadzka?
Nie ma mowy.

Czemu tak narzekacie? Już wyszłam.

Mama chce się przeprowadzić
na koniec świata.

Tam nie jedzie żaden bus.

Kłamca. Jedzie o 12.
Przecież i tak się nie przenosimy

tam jutro.

Słońce, spójrz na to jak na inwestycję.

Twoja mama myśli,
że jest ministrem ekonomii.

Śmiejcie się teraz,
ale kiedy kupimy ten dom

to będzie najlepsza rzecz jaka nam się
przytrafiła i to wyłącznie dzięki mnie.

Kochanie, proszę.
Przemyśl to dobrze.

Powiedziałem, że nie!

Cicho, myj się!

Mleka?

Proszę.

(Paco krzyczy)

(śmiech)
Nie zostawiałam mu ciepłej wody.

Anabel, pospiesz się bo wyjdę bez Ciebie.

Tyle Ci schodzi.

Nie zachowuj się jak dziecko.

Znowu przez Ciebie się spóźnimy, eh!

Mili!

Cześć!

Mili, daj mi zadanie z chemii.

Moje jest słabe, ale jeśli chcesz.

Cześć.

Vero, a ty mi dasz zadanie?

Nie rób takich oczu, no nie bądź taka.

Cześć Paquito. Zbierasz karty do albumu
z Mundialu?

Nigdy nie mam Kemiego,
Platiniego czy Cuñao.

Tato, ale jesteś dziecinny. Albumy?
Mamy 16 lat, nie 7.

Widziałeś magazyn z nagimi Peruwiankami?

Tak, nazywa się Zeta.
Pożyczę Ci, za pożyczenie figurek.

Ale pożyczysz?

Tak, dawaj.

18 czerwca będzie historycznym dniem
dla naszego kraju.

Ostatnie wybory prezydenckie
odbyły się w 1963 roku.

Dokładnie 15 lat temu.
Dlatego tak ważne są te wybory dla

zgromadzenia konstytucyjnego i uchwalenia
nowej konstytucji,

która zastąpi tę obowiązującą
od 1933 roku.

A jeżeli tego dnia będzie grało Peru?
Co zrobimy?

Osoby mające powyżej 18 lat
i tak będą musiały głosować.

Wybrano tę datę zanim wiedzieliśmy,
że awansujemy do drugiej rundy.

Ale przecież musimy przejść dalej.

Ja oczywiście też chcę żebyśmy awansowali.

Mamy świetną drużynę. Cubillas jest
jednym z naszych najlepszych zawodników.

(zamieszanie)

Ej, ej, ej, ej
Spokojnie. Jesteśmy na zajęciach

z historii, nie piłki nożnej.

Tatusiu, mógłbyś dalej mówić o mundialu

to się ludziom podoba.

A ty chcesz tylko wzniecić kłótnię.

Zadanie. Zapiszcie.

Jakie partie i jacy kandydaci
brali udział w wyborach w 1963?

To nie był Belaunde? Ten, co go obalil.

Architekt Fernando Belaunde.

I zgodnie z historią,
może nam Pan powiedzieć

dlaczego Argentyńczycy są tak atrakcyjni,
przystojni i tak biali?

(oooo)

Do Argentyny emigrowało
wiele osób z Europy,

dlatego jest dużo włoskich nazwisk.

I chociaż zadałaś pytanie w innym celu,
to czegoś się nauczyliśmy.

Kto mi powie, kto jest obecnym prezydentem

Republiki Argentyńskiej?

Generał Rafael Videla. I uzyskał władzę
dzięki przewrocie wojskowemu.

Profesorze, niech nie odpowiada Pana syn.
To niesprawiedliwe.

Zanotowaliście zadanie?

Tak. (chórem)

Żeby później nie było "nie słyszałem",

"patrzyłem gdzie indziej",
"nie wiedziałem".

Znam was wystarczająco.

Ale niech Pan nie będzie
okropny i nie każe nam szukać rzeczy,

które wydarzyły się dawno temu.
Skąd mamy to wiedzieć?

(śmiech)

To było niedawno Anabel.
Zawsze można się czegoś dowiedzieć.

Fajnie byłoby mieć jeden
z takich komputerów,

co w filmach naciskają przycisk i bam.

Pojawiają się wszystkie odpowiedzi.

Myślę, że pewnego dnia to nastąpi,
jak będziecie w moim wieku.

Uuuu

A na razie poszukajcie
w szkolnej czytelni.

W szkolnej- co?

Paquito, podyktuj mi odpowiedzi,
na pytania od Twojego ojca,

to czego nie mam.
Zajmie Ci to sekundę, nie dłużej.

W 63 nie miałem nawet roku,
nic nie pamiętam.

Ja mam w domu encyklopedię,
myślę że tam będzie odpowiedź.

Jak chcesz pomogę Ci z zadaniem.
Jest łatwe.

Ta, łatwe. Jakby Vero Cię poprosiła,
dałbyś jej wszystko, nie?

Wiadomo.

One chce żebym jej pomógł
a nie dał zadanie. To co innego.

Tak, co innego. Tylko się nie zarumień.

Anacruel, idziemy do kiosku?
Pamiętaj, że mama nie miała czasu nawet

ugotować ryżu, także nie mamy obiadu.

Dała Ci pieniądze?

Trochę. Nie, nie, nie, nie.
Nie patrz tak na mnie.

Obiecałam jej zwrócić resztę.

Mama powiedziała Ci, że nie ma drobnych,
tylko po 50 złotych.

To co zostało jest moje bo jestem starsza.

Daj mi połowę bo...
Nie, nie, nie

Cześć.

Postanowione, w ten weekend
widzę się z Vero.

Nie uda Ci się, oleje Cię.

Nic z tych rzeczy. Poprosiła o pomoc.
To znak.

(muzyka)

Świetnie salsę gra mój dobry kolega,
Ruben Blaez, tylko nie mówicie nikomu.

Weź, to muzyka przestępców.
Ale badziew, tylko lumpy tego słuchają

Ja dla odmiany kocham Las Ocho
i uwielbiam Hectora Lavoe.

I tę piosenkę "El todopoderoso".

Ja chcę zobaczyć kolejny raz
Gorączkę Sobotniej Nocy,

bo uwielbiam usta Johna Travolty.
Wyobrażacie sobie co by to było,

...
Chcę po raz kolejny posłuchać Loveplay.

Anacruel tańczy machając rękami, o tak...

Nie bądź taka do przodu.

(śmiech)

Mila, pamiętasz cheorografię
z moich urodzin?

Tak, tak, tak

Betiny Sharp

Jak to szło?

...

Sandra, Anabel , to wasz tata!

(krzyki)

Tatuś

Witaj ślicznotko.

Cześć dzieciaki. Zgadnijcie co tutaj mam

żeby obejrzeć mundial.

No nie. To telewizor!

Rejestruje kolor. Jest importowany z,
zresztą nie obchodzi mnie skąd.

Żegnajcie smutna biel i czerń,
witaj nowoczesności.

Pierwszy w całej dzielnicy dom
z telewizją w kolorze.

Jest nasz!

Panie Hualdo, pozwoli nam pan obejrzeć
mundial na tym telewizorze?

Oczywiście, mój dom jest dla was otwarty!

Jutro zobaczymy zwycięstwo

wspaniałej drużyny peruwiańskiej.

Przywiózł go pan z Brazylii,
ile kosztował?

Spokojnie Bruno, bo jeszcze twój tata
oskarży mnie o przemyt.

Powiedz mu, że jemu też taki załatwię.

Nie, mój tata taki nie jest.
Nic nie powie.

....

Mój szef przejrzał dobrze twoje dokumenty.

Kwalifikują cię do pożyczki na
900 tysięcy.

O nie, Pati. Działka, która mnie
interesuje kosztuje milion dwieście.

Nancy, nie mogę zrobić nic więcej.
Poszukaj czegoś mniejszego.

Nie, w San Borja nie ma nic mniejszego,
ale wszystko obliczyłam

i myślę, że mogę dać
na początek 150 tysięcy.

...

150 tysięcy?

Ale to przecież fortuna.

Nie wiesz ile wysiłku kosztowało mnie
zebranie tej kasy, ale naprawdę mam

prawie wszystko, zobaczę
jak pójdzie z resztą.

Dziękuję, Pati.

Nie ma za co.

Teraz tylko muszę przekonać męża.
Musi to podpisać.

Francisco cię uwielbia. Podpisze wszystko.

Zobaczymy. Jest uparty jak osioł.
To brzmi jak sen.

Mój domek z ogrodem.
Wiem, że jesteśmy w stanie

zebrać pieniądze na
opłacenie hipoteki i budowy.

Tak, tak.

Rosa powiedziała mi,
że nie chciałaś jej sprzedać

na zeszyt paru drobiazgów.

Drobiazgów? Nie, Charo.
Rosa chciała 10 butelek mleka, 2 kilo

cukru, oliwę, fasolę,
całe twoje tygodniowe menu.

Wybacz, ale twój rachunek
wynosi już tysiąc sto soli.

a teraz podnieśli ceny.

Prudencjo, jak możesz myśleć
o podwyższeniu cen?

Charo, zrozum proszę. Wszystko drożeje
co tydzień. Już nie możemy

sprzedawać na zeszyt. No dobrze, wam, tak,

z powodu przyjaźni z Ramiro.

To bardzo dobrze, że myślicie o nas.

Wiecie, że Ramiro jest szanowany

i nigdy go nie okradziono, i...

Prudencjo, muszę zadzwonić do mamy.

Ok.

Co się dzieje, zabili kogoś? Ktoś umarł?

Tata wrócił z Quito i przywiózł
telewizor w kolorze.

Telewizor w kolorze? Może być z przemytu.
To zakazane.

Tutaj nie rejestrują koloru kochana.

Mundial, tak. Wszyscy będą mi zazdrościć.

Kogo oszukał Hulado?

Dobrze, zabieram swoje rzeczy.
Zapiszcie mi je na rachunek.

Nie jesteś tak leniwa jak Charo.
Dlaczego nie pracujesz?

Z wypłatą Francisca i twoją
wszystko byłoby łatwiejsze, prawda?

Jasne, że o tym myślałam.
Dzieci są już duże.

Ale jeżeli teraz powiem Francisco,
że chcę pracować

odbije się to na nim. Biedak
nie umie gotować.

Przepraszam. Halo. Mama, w końcu.
Musisz wracać do domu.

Tata wrócił z Quito i nie wiesz co

przywiózł. Zaraz spadniesz z krzesła.

Że niby co przywiózł tata?

"Chcę śmiać się, cieszyć znów życiem
i całemu światu

opowiedzieć co jest w mojej piosence".

...

Jaka piękna Regina Alcobar.

Nie wiedziałem, że reklamy też mają kolor.

Prawie wszystko ma kolor.
Oglądam to dzięki tatusiowi.

Panie Hulado, proszę zaprosić mnie na
piwo z okazji zakupu nowego telewizora.

Bruno, nie bądź bezczelny. Lepiej nie.

Twój tata się pogniewa. Jest surowy.

Dlaczego przejmuje się pan moim tatą?
Jestem pełnoletni, mogę już głosować.

Nie możecie zmieniać kanału. To zasada.

Nadmiar telewizji ogłupia.
Lepiej już pójdę.

Ale wrócisz na mecz ze Szkocją, prawda?

Może.

Cześć dzieciaki

Proszę pani.

Cześć, mamo

Hulado, co to?

Przynajmniej przywitaj się z mężem.
Nie było mnie trzy tygodnie.

To telewizor...

Skąd się wziął? Gdzie go kupiłeś?

Wiedziałem, że ci się nie spodoba
i będziesz się denerwować.

Wszystkim się podoba, a tobie nie?

Porozmawiamy później

Domingo, przynieś ze sklepu gumy
do żucia, papierosy i napoje gazowane dla

was, ja stawiam. Powiedz tacie
żeby dopisał to do rachunku.

Nie bądź zła na tatę.
Jest szczęśliwy.

Kolorowa telewizja jest super, nie?

Paco. Paco.... Buuu!

Dorośnij dziecko.

(śmiech) Nie udawaj,
prawie umarłeś ze strachu.

Nie nazywaj mnie dzieckiem,
jesteśmy w tym samym wieku.

Jestem od ciebie starszy o dzień.
Przykro mi.

Jesteś starszy ode mnie o 22 minuty.
To nie jest dzień.

Daj to. (śpiewa) Mój motylu, umierasz
machając skrzydełkami, kocham cięęę.

Ale masz zły gust.

To twoja kaseta. Zobacz, ma twoje imię.

Ale to ty jej słuchasz.
Co odejmuje mi punkty.

U kogo? U Bruna?

Chcesz do tego tańczyć z Weroniką?

Jedzenie jest gotowe.

Posprzątajcie wszystko.

To Milagros zostawiła bałagan.

Mamo, nie słuchaj go. To jego wina.

Nie zostawia mi miejsca
na moje rzeczy.

Robisz to samo.

Nie mam wyboru, nie dajesz mi miejsca.

Zobacz, to obrzydliwe.
Nie da się oddychać.

Mamo, kiedy się przeprowadzamy?

Głupek.

(muzyka)

Mamo, Paco nam nie pomaga.

To nie czas na kłótnie. Muszę
porozmawiać z ojcem.

Idź do swojego pokoju.

Udało mi się zdobyć pożyczkę na działkę.
Ale cicho.

Paco, mama mówi, że masz pozamiatać
i poskładać ubrania.

O tej godzinie? W piwnicy nie ma światła.
Żarówka się spaliła.

Synu, nie ma sensu się kłócić.
Idź z siostrą. Pomoże ci.

Wiem o co chcesz mnie prosić.
Odpowiedź jest ta sama. Nie.

Słońce, potrzebujemy większego domu.
Dzieci już dorosły

i nie mogą już spać w jednym pokoju.

Kupimy działkę.

Nancy, mamy ten dom i mały samochód.

Czego chcesz, rezydencji?

Uspokój się, proszę.

No to ci powtórzę:

Jeśli nie chcesz żeby wróciła przeszłość