Histori kundër Sigmund Freud - Todd Dufresne

Shikoni mësimin e plotë: https://ed.ted.com/lessons/history-vs-sigmund-freud-todd-dufresne

Duke punuar në Vjenë në kthesën e shekullit të 20-të, ai filloi karrierën e tij si neurolog përpara se të zhvillonte disiplinën e psikanalizës,dhe ndikimi i tij mbi atë të të gjithë psikologëve të tjerë në sytë e publikut. But was Sigmund Freud right about human nature? And were his methods scientific? Todd Dufresne vë në gjykim këtë figurë të diskutueshme në Histori kundër Sigmund Freud.
Mësim nga Todd Dufresne, drejtuar nga Brett Underhill.

Ai filloi karrierën e tij si neurolog

duke punuar në Vjenë në fund të
shekullit të 20-të,

përpara se të studionte
disiplinën e psikoanalizës.

Ai propozoi që njerëzit janë të motivuar
nga dëshirat e pavetëdijshme

dhe kujtimet e shtypura,

dhe problemet e tyre mund të adresohen

duke i ndërgjegjësuar ato motivime përmes
terapisë së bisedës.

Ndikimi i tij kullon mbi atë të të gjithë
psikologëve të tjerë në sytë e publikut.

Por a kishte të drejtë Sigmund Freud
për natyrën njerëzore?

Dhe a ishin metodat e tij shkencore?

Rregull, rregull.
Sot në bankën e akuzes kemi ... Baba?

Ahem, jo, nderin tuaj.

Ky është Doktor Sigmund Freud,

një nga mendimtarët më inovatorë
në historinë e psikologjisë.

Një egomaniak që propagandonte
teori pseudoshkencore.

Epo, cila është ajo?

Ai trajtoi çështjet që mjekësia
nuk pranoi të adresonte.

Praktika private e Frojdit trajtoi gratë

që vuanin nga ajo që në
atë kohë quhej histeri,

dhe ankesat e tyre nuk ishin
marrë aspak seriozisht.

Nga gratë me depresion ai
trajtoi fillimisht

te veteranët e Luftës së
Parë Botërore me PTSD,

Kura e të folurit e Frojdit funksionoi,

dhe dukshmëria që ai u dha pacientëve të
tij e detyruan institucionin mjekësor

për të pranuar çrregullimet e tyre
psikologjike ishin të vërteta.

Ai sigurisht nuk i ndihmoi të
gjithë pacientët e tij.

Frojdi ishte i bindur që
sjellja jonë formohet nga

nxitje të pavetëdijshme dhe
kujtime të shtypura.

Ai shpiku stimuj pa ndjenja
dhe joracionale pa themel

prapa sjelljes së të mbijetuarve nga
trauma — dhe shkaktoi dëm të vërtetë.

Si është kjo?

Ai keqinterpretoi disa nga studimet e tij
më të famshme të çështjeve,

duke deklaruar se terapia e tij
i kishte trajtuar pacientët.

Terapistët e mëvonshëm të ndikuar
nga teoritë e tij

i bindën pacientët e tyre
për të "rimarrë"

gjoja kujtime të shtypura të abuzimit të
fëmijërisë që nuk ndodhën kurrë.

Jetët dhe familjet u copëtuan.

Ju nuk mund ta fajësoni Frojdin për keq
përdorime të mëvonshme të punës së tij—

që do të projektohej.

Shumë nga idetë e tij ishin të dëmshme
pa ndonjë keqpërdorim.

Ai e shikonte homoseksualitetin si një
mosfunksionim zhvillimi.

Ai krijoi termin zili e penisit

që do të thotë që gratë janë përhumbur për
jetën nga mungesa e penisit të tyre.

Frojdi ishte një produkt i epokës së tij.

Po, disa nga specifikat kishin të meta,

por ai krijoi një hapësirë të re për
shkencëtarët e ardhshëm për të eksploruar,

hetojnë dhe ndërtojnë.

Teknika moderne të terapisë në të cilat
mbështeten miliona njerëz

doli nga puna që ai nisi me psikanalizë.

Dhe sot të gjithë e dinë se ka
një të pavetëdijshme

këtë ide e popullarizoi Freud.

Psikologët sot besojnë vetëm në
një "pavetëdije konjitive",

fakti që nuk jeni të vetëdijshëm për
gjithçka ndodh në një moment të caktuar.

Frojdi e mori këtë ide shumë larg, duke i
dhënë kuptim të thellë gjithçka.

Ai ndërtoi teoritë e mbi idetë shkencore
që ishin të vjetruara edhe në kohën e tij,

jo vetëm nga standardet e sotme—

për shembull, ai mendonte
psikologjinë individuale

rrjedh nga trashëgimia biologjike e
ngjarjeve në historinë antike.

E kam fjalën për lashtësi -
si Epoka e Akullit ose vrasja e Moisiut.

Frojdi dhe aleatët e tij të afërt vërtetë
besonin se këto trauma parahistorike

kishin ndikime të vazhdueshme
në psikologjinë njerëzore.

Ai mendoi se faza e indiferencës
së ftohtë ndaj seksualitetit

gjatë pubescencës ishte fjalë për fjalë
një jehonë e Epokës së Akullit.

Me bindje fantastike si këto,
si mund ta marrim seriozisht?

Cilido mendimtar i njohur nga shekujt
e kaluar ka ide që duken fantastike

sipas standardeve të sotme,

por ne nuk mund ta zbritim
ndikimin e tyre mbi këtë bazë.

Frojdi ishte një inovator që lidh
idetë në shumë fusha.

Konceptet e tij janë bërë terma
të përditshëm

kjo formë se si ne kuptojmë dhe flasim
për përvojat tona.

Kompleksi i Edipit? Ego dhe id?
Mekanizmat e mbrojtjes? Urimet e vdekjes?

Të gjithë Frojdi.

Por Frojdi nuk e paraqiti veten
si teoricien shoqëror-

ai këmbënguli që puna e tij
ishte shkencore.

A po thoni që ai… shtypi
fakte të papërshtatshme?

Teoritë e Frojdit ishin
të pakalifikueshme.

Prisni, kështu që po thoni
që ai kishte të drejtë?

Jo, idetë e tij u përshtatën kështu që nuk
ka asnjë mënyrë empirike për ti vërtetuar

Frojdi as që besonte domosdoshmërisht
në psikanalizën që ai po merrej me të.

Ai ishte pesimist për ndikimin e terapisë.

Çfarë! Unë mendoj se duhet të shtrihem!

Shumë prej ideve të Sigmund Frojdit nuk i
përmbahen shkencës moderne,

dhe praktikat e tij klinike nuk i
plotësojnë standardet etike sot.

Në të njëjtën kohë, ai ndezi një
revolucion në psikologji dhe shoqëri,

dhe krijuan një fjalor për
të diskutuar emocionet.

Frojdi bëri pjesën e tij të gabimeve.

Por a është një mendimtar përgjegjës
për mënyrën se si gjeneratat e mëpasshme

i vënë idet e tyre në përdorim?

A e meritojnë ata fajin, kredinë
ose shpengim

kur e vendosim historinë në gjyq?