< Return to Video

«Πεθαίνω;» Η ειλικρινής απάντηση

  • 0:01 - 0:05
    Είμαι διασώστης τα τελευταία επτά χρόνια
    στην Κομητεία Σάφολκ της Νέας Υόρκης.
  • 0:05 - 0:07
    Έχω ανταποκριθεί πρώτος
    σε πολλά περιστατικά,
  • 0:07 - 0:10
    από αυτοκινητιστικά ατυχήματα
    μέχρι τον τυφώνα Σάντι.
  • 0:10 - 0:12
    Αν είστε σαν τους περισσότερους,
    ο θάνατος είναι ίσως
  • 0:12 - 0:14
    από τους μεγαλύτερους φόβους σας.
  • 0:14 - 0:16
    Μερικοί θα τον δούμε να έρχεται.
  • 0:16 - 0:17
    Άλλοι, όχι.
  • 0:17 - 0:19
    Υπάρχει ένας άγνωστος ιατρικός όρος
  • 0:19 - 0:21
    που ονομάζεται επικείμενη καταστροφή.
  • 0:21 - 0:22
    Είναι σχεδόν σύμπτωμα.
  • 0:22 - 0:26
    Είμαι εκπαιδευμένος ν' ανταποκρίνομαι
    σ΄ αυτό το σύμπτωμα όπως και στα άλλα,
  • 0:26 - 0:30
    έτσι όταν ένας ασθενής με κοιτάζει
    και λέει: «Θα πεθάνω σήμερα»,
  • 0:30 - 0:33
    είμαστε εκπαιδευμένοι να επανεκτιμήσουμε
    την κατάσταση του ασθενή.
  • 0:33 - 0:37
    Σ' όλη μου την καριέρα έχω ανταποκριθεί
    σε μια σειρά περιστατικών
  • 0:37 - 0:39
    που οι ασθενείς είχαν λίγα λεπτά ζωής
  • 0:39 - 0:42
    και δεν μπορούσα
    να κάνω τίποτα γι' αυτούς.
  • 0:42 - 0:45
    Σ' αυτό ερχόμουν αντιμέτωπος
    με ένα δίλημμα:
  • 0:45 - 0:49
    Τους λέω πως πρόκειται να πεθάνουν
  • 0:49 - 0:52
    ή τους λέω ψέμματα
    για να τους παρηγορήσω;
  • 0:52 - 0:54
    Στην αρχή της καριέρας μου
    αντιμετώπιζα αυτό το δίλημμα
  • 0:54 - 0:56
    απλά λέγοντας ψέμματα.
  • 0:56 - 0:57
    Φοβόμουν.
  • 0:57 - 1:00
    Φοβόμουν πως αν τους έλεγα την αλήθεια
  • 1:00 - 1:03
    θα πέθαιναν με τρόμο, με φόβο,
  • 1:03 - 1:06
    προσπαθώντας ν' αρπάξουν
    τις τελευταίες στιγμές της ζωής.
  • 1:06 - 1:09
    Όλα αυτά άλλαξαν με ένα περιστατικό.
  • 1:09 - 1:12
    Πριν πέντε χρόνια, απάντησα
    σ' ένα ατύχημα με μοτοσικλέτα.
  • 1:12 - 1:15
    Ο οδηγός είχε υποστεί
    πολύ σοβαρούς τραυματισμούς.
  • 1:15 - 1:17
    Καθώς τον αξιολογούσα,
    συνειδητοποίησα πως δεν υπήρχε κάτι
  • 1:17 - 1:19
    που μπορούσε να γίνει γι' αυτόν
  • 1:19 - 1:22
    και όπως και σε πολλές άλλες περιπτώσεις,
  • 1:22 - 1:26
    με κοίταξε στα μάτια
    και με ρώτησε: «Θα πεθάνω;»
  • 1:27 - 1:31
    Εκείνη τη στιγμή αποφάσισα
    να κάνω κάτι διαφορετικό.
  • 1:31 - 1:33
    Αποφάσισα να του πω την αλήθεια.
  • 1:33 - 1:37
    Αποφάσισα να του πω πως θα πεθάνει
  • 1:37 - 1:40
    και πως δεν μπορούσα
    να κάνω τίποτα γι' αυτόν.
  • 1:40 - 1:44
    Η αντίδρασή του
    με συγκλονίζει μέχρι και σήμερα.
  • 1:44 - 1:45
    Απλά ξάπλωσε πίσω
  • 1:45 - 1:48
    και είχε ένα βλέμμα αποδοχής
    στο πρόσωπό του.
  • 1:48 - 1:52
    Δεν είχε τρόμο ή φόβο, όπως νόμιζα.
  • 1:52 - 1:55
    Απλά ξάπλωσε εκεί
    και καθώς τον κοιτούσα στα μάτια,
  • 1:55 - 1:58
    είδα εσωτερική γαλήνη και αποδοχή.
  • 1:58 - 2:00
    Από εκείνη τη στιγμή αποφάσισα
  • 2:00 - 2:04
    πως δεν θα παρηγορούσα
    τους ετοιμοθάνατους με ψέμματα.
  • 2:04 - 2:07
    Έχοντας απαντήσει
    σε πολλές κλήσεις από τότε
  • 2:07 - 2:10
    όπου οι ασθενείς βρίσκονταν
    στις τελευταίες τους στιγμές
  • 2:10 - 2:12
    και δεν μπορούσα να κάνω
    τίποτα γι' αυτούς,
  • 2:12 - 2:13
    σχεδόν σε όλες τις περιπτώσεις
  • 2:13 - 2:16
    όλοι είχαν την ίδια αντίδραση
    στην αλήθεια,
  • 2:16 - 2:19
    αυτή της εσωτερικής γαλήνης
    και της αποδοχής.
  • 2:19 - 2:21
    Για την ακρίβεια,
    υπάρχουν τρεις περιπτώσεις
  • 2:21 - 2:25
    που παρατήρησα σε όλα
    αυτά τα περιστατικά.
  • 2:25 - 2:29
    Η πρώτη πάντα με σόκαρε κάπως.
  • 2:29 - 2:33
    Ανεξάρτητα από την πίστη
    ή την πολιτισμική καταγωγή,
  • 2:33 - 2:36
    υπάρχει ανάγκη για συγχώρεση.
  • 2:36 - 2:38
    Είτε το αποκαλούν αμαρτία,
  • 2:38 - 2:40
    ή απλά λένε πως έχουν μετανιώσει για κάτι,
  • 2:40 - 2:43
    η ενοχή είναι γενική.
  • 2:43 - 2:46
    Κάποτε φρόντιζα έναν ηλικιωμένο κύριο
    που έπαθε σοβαρή καρδιακή προσβολή.
  • 2:46 - 2:49
    Καθώς προετοίμαζα τον εαυτό μου
    και τον εξοπλισμό μου
  • 2:49 - 2:51
    για την επικείμενη καρδιακή ανακοπή,
  • 2:51 - 2:56
    άρχισα να μιλάω στον ασθενή
    για τον επικείμενο θάνατό του.
  • 2:56 - 2:57
    Το είχε ήδη καταλάβει
  • 2:57 - 3:00
    από τον τόνο της φωνής μου
    και τη γλώσσα του σώματός μου.
  • 3:00 - 3:01
    Καθώς τοποθέτησα τον απινιδωτή
  • 3:01 - 3:03
    κι ετοιμαζόμουν
    γι' αυτό που θα συνέβαινε,
  • 3:03 - 3:06
    με κοίταξε στα μάτια και είπε:
  • 3:06 - 3:09
    «Εύχομαι να είχα περάσει περισσότερο
    χρόνο με τα παιδιά και τα εγγόνια μου
  • 3:09 - 3:12
    αντί να είμαι εγωιστής με το χρόνο μου».
  • 3:12 - 3:14
    Αντιμέτωπος με τον επικείμενο θάνατο,
  • 3:14 - 3:17
    το μόνο που ήθελε ήταν συγχώρεση.
  • 3:17 - 3:19
    Το δεύτερο που παρατηρώ
  • 3:19 - 3:21
    είναι την ανάγκη τους να τους θυμούνται.
  • 3:21 - 3:24
    Είτε να τους θυμάμαι εγώ,
    είτε οι αγαπημένοι τους,
  • 3:24 - 3:28
    είχαν την ανάγκη να αισθάνονται
    πως θα συνεχίσουν να ζουν.
  • 3:28 - 3:30
    Υπάρχει μια ανάγκη αθανασίας στην καρδιά
  • 3:30 - 3:32
    και στις σκέψεις
    των αγαπημένων τους προσώπων,
  • 3:32 - 3:35
    στις δικές μου, των διασωστών
    ή οποιουδήποτε εκεί γύρω.
  • 3:35 - 3:38
    Αμέτρητες φορές με κοίταξε
    κάποιος ασθενής και μου είπε:
  • 3:38 - 3:42
    «Θα με θυμάσαι;»
  • 3:42 - 3:45
    Το τελευταίο μοτίβο που παρατηρώ,
  • 3:45 - 3:48
    πάντα με άγγιζε βαθιά στην ψυχή μου.
  • 3:48 - 3:51
    Οι ετοιμοθάνατοι έχουν την ανάγκη
    να ξέρουν πως η ζωή τους είχε νόημα.
  • 3:51 - 3:54
    Έχουν την ανάγκη να ξέρουν
    πως δεν ξόδεψαν τη ζωή τους
  • 3:54 - 3:57
    σε ανούσια πράγματα.
  • 3:57 - 4:00
    Αυτό το διαπίστωσα
    πολύ νωρίς στην καριέρα μου.
  • 4:00 - 4:02
    Έπρεπε ν' ανταποκριθώ σε μια κλήση.
  • 4:02 - 4:04
    Ήταν μια γυναίκα σχεδόν εξήντα ετών,
  • 4:04 - 4:06
    σοβαρά εγκλωβισμένη σ' ένα όχημα.
  • 4:06 - 4:10
    Την είχαν χτυπήσει πλάγια
    με μεγάλη ταχύτητα
  • 4:10 - 4:12
    και ήταν σε πολύ κρίσιμη κατάσταση.
  • 4:12 - 4:15
    Καθώς η πυροσβεστική προσπαθούσε
    να την απεγκλωβίσει,
  • 4:15 - 4:18
    σκαρφάλωσα μέσα
    για να της δώσω τις πρώτες βοήθειες.
  • 4:18 - 4:21
    Καθώς μιλούσαμε μου είπε:
  • 4:21 - 4:24
    «Ήθελα να κάνω πολλά περισσότερα
    στη ζωή μου».
  • 4:24 - 4:28
    Αισθανόταν πως δεν είχε αφήσει
    το σημάδι της στη Γη.
  • 4:28 - 4:29
    Καθώς συνεχίσαμε να μιλάμε,
  • 4:29 - 4:32
    αποδείχτηκε πως ήταν μητέρα
    δύο υιοθετημένων παιδιών
  • 4:32 - 4:35
    που προετοιμάζονταν
    για την ιατρική σχολή.
  • 4:35 - 4:38
    Χάρη σ' αυτή, δύο παιδιά
    είχαν μια ευκαιρία
  • 4:38 - 4:40
    που δεν θα είχαν αλλιώς
  • 4:40 - 4:45
    και θα συνέχιζαν να σώζουν
    ζωές αργότερα ως γιατροί.
  • 4:45 - 4:46
    Χρειάστηκαν 45 λεπτά
  • 4:46 - 4:48
    για ν' απεγκλωβιστεί από το όχημα.
  • 4:48 - 4:53
    Παρ΄ όλα αυτά, απεβίωσε
    πριν την απελευθερώσουμε.
  • 4:53 - 4:55
    Πίστευα αυτό που βλέπεις στις ταινίες.
  • 4:55 - 4:56
    Ότι οι τελευταίες σου στιγμές
  • 4:56 - 4:59
    είναι με απόλυτο τρόμο, φόβο.
  • 4:59 - 5:02
    Συνειδητοποίησα
    πως ανεξάρτητα από τις συνθήκες,
  • 5:02 - 5:05
    συνήθως αυτές οι στιγμές
    αντιμετωπίζονται με γαλήνη και αποδοχή,
  • 5:05 - 5:08
    πως είναι τα πιο μικρά πράγματα,
    οι πιο μικρές στιγμές,
  • 5:08 - 5:12
    τα πιο μικρά πράγματα
    που έφερες στον κόσμο
  • 5:12 - 5:15
    που σου δίνουν γαλήνη
    αυτές τις τελευταίες στιγμές.
  • 5:15 - 5:17
    Σας ευχαριστώ.
  • 5:17 - 5:20
    (Χειροκρότημα)
Title:
«Πεθαίνω;» Η ειλικρινής απάντηση
Speaker:
Μάθιου Ο' Ράιλι
Description:

Ο Μάθιου Ο' Ράιλι είναι βετεράνος διασώστης στο Λονγκ Άιλαντ της Νέας Υόρκης. Στην ομιλία του ο Ο' Ράιλι περιγράφει τι συμβαίνει όταν ένας σοβαρά τραυματισμένος ασθενής τον ρωτήσει: «Θα πεθάνω;»
more » « less
Video Language:
English
Team:
closed TED
Project:
TEDTalks
Duration:
05:33
Dimitra Papageorgiou approved Greek subtitles for “Am I dying?” The honest answer.
Dimitra Papageorgiou edited Greek subtitles for “Am I dying?” The honest answer.
Dimitra Papageorgiou edited Greek subtitles for “Am I dying?” The honest answer.
Dimitra Papageorgiou edited Greek subtitles for “Am I dying?” The honest answer.
Chryssa R. Takahashi accepted Greek subtitles for “Am I dying?” The honest answer.
Chryssa R. Takahashi edited Greek subtitles for “Am I dying?” The honest answer.
Chryssa R. Takahashi edited Greek subtitles for “Am I dying?” The honest answer.
Chryssa R. Takahashi edited Greek subtitles for “Am I dying?” The honest answer.
Show all

Greek subtitles

Revisions

Our website uses cookies for analysis purposes.