< Return to Video

Քեթրին Շուլց․ Սխալ լինելու մասին

  • 0:00 - 0:03
    1995 թ․-ին,
  • 0:03 - 0:05
    ես սովորում էի համալսարանում,
  • 0:05 - 0:08
    և իմ ընկերուհու հետ ճամփորդում էի
  • 0:08 - 0:10
    Պրովիդենս, Ռոդ Այլենդից դեպի
  • 0:10 - 0:12
    Պորտլենդ, Օրեգոն։
  • 0:12 - 0:15
    Գիտեք, մենք երիտասարդ էինք ու գործազուրկ,
  • 0:15 - 0:17
    այդ պատճառով ընտրել էինք ճանապարհ, որն անցնում էր
  • 0:17 - 0:19
    նահանգային այգիների և
  • 0:19 - 0:22
    ազգային անտառների միջով,
  • 0:22 - 0:25
    կարճ ասած` ընտրել էինք հնարավոր ամենաերկար ճանապարհը։
  • 0:26 - 0:29
    Հարավային Դակոտայում ինչ-որ տեղ,
  • 0:29 - 0:32
    ես շրջվում եմ դեպի իմ ընկերուհին,
  • 0:32 - 0:34
    և տալիս մի հարց,
  • 0:34 - 0:36
    որն ինձ տանջում էր
  • 0:36 - 0:39
    3000 կմ-ի ընթացքում։
  • 0:40 - 0:44
    «Ի՞նչ է նշանակում այդ չինական հիերոգլիֆը, որ անընդհատ տեսնում եմ ճանապարհին»։
  • 0:47 - 0:51
    Իմ ընկերուհին ապշած նայում է ինձ վրա։
  • 0:51 - 0:53
    Առաջին շարքում նստած պարոնը
  • 0:53 - 0:56
    կատարյալ ընդօրինակում է այդ հայացքը։
  • 0:56 - 0:59
    (Ծիծաղ)
  • 0:59 - 1:01
    Ես շարունակում եմ․ «Դե գիտես,
  • 1:01 - 1:03
    բոլոր այն նշանները, որ մենք տեսնում ենք,
  • 1:03 - 1:06
    որոնց վրա չինական հիերոգլիֆ է պատկերված»։
  • 1:07 - 1:10
    Նա շարունակում է զարմացած նայել ինձ վրա մի քանի վայրկյան,
  • 1:10 - 1:13
    և ապա սկսում է ծիծաղել,
  • 1:13 - 1:15
    քանի որ հասկանում է, թե ինչի մասին եմ խոսում։
  • 1:15 - 1:18
    Եվ ահա թե ինչի մասին էի ես խոսում։
  • 1:18 - 1:24
    (Ծիծաղ)
  • 1:24 - 1:28
    Ահա, պիկնիկի տարածք խորհրդանշող հայտնի չինական հիերոգլիֆը։
  • 1:28 - 1:30
    (Ծիծաղ)
  • 1:30 - 1:34
    Ես անցկացրել եմ իմ կյանքի վերջին հինգ տարին,
  • 1:34 - 1:36
    մտածելով այն իրավիճակների մասին,
  • 1:36 - 1:39
    որոնք սրան շատ նման են․
  • 1:39 - 1:41
    թե ինչու ենք մենք երբեմն սխալ մեկնաբանում
  • 1:41 - 1:43
    մեր շուրջն եղած նշանները,
  • 1:43 - 1:46
    և ինչպես ենք մենք վարվում, երբ դա տեղի է ունենում,
  • 1:46 - 1:50
    և ինչ է այդ ամենն ասում մեր մարդկային էության մասին։
  • 1:50 - 1:52
    Այլ կերպ ասած` ինչպես Քրիսն է ասում,
  • 1:52 - 1:54
    ես անցկացրել եմ իմ վերջին հինգ տարին
  • 1:54 - 1:57
    սխալ լինելու մասին մտածելով։
  • 1:57 - 2:00
    Դուք կարող եք զարմանալ, որ ես այսպիսի տարօրինակ կարիերայի ուղի եմ բռնել,
  • 2:00 - 2:03
    բայց իրականում ես մեծ առավելություն ունեմ՝
  • 2:03 - 2:05
    մրցակցության բացակայություն։
  • 2:05 - 2:07
    (Ծիծաղ)
  • 2:07 - 2:10
    Իրականում, մեզանից շատերն ամեն բան անում են,
  • 2:10 - 2:13
    որպեսզի խուսափեն սխալ լինելու մասին մտածելուց,
  • 2:13 - 2:15
    կամ առնվազն խուսափեն այն մասին մտածելուց,
  • 2:15 - 2:17
    որ մենք ինքներս կարող է սխալ լինենք։
  • 2:17 - 2:19
    Տեսականորեն մենք շատ լավ դա հասկանում ենք։
  • 2:19 - 2:21
    Մենք բոլորս գիտենք, որ այս սենյակում բոլորը սխալներ են գործում։
  • 2:22 - 2:25
    Մարդկային տեսակը, ընդհանուր առմամբ, սխալվում է, դա նորմալ է։
  • 2:26 - 2:29
    Բայց երբ հերթը հասնում է ինձ, հենց այս պահին,
  • 2:29 - 2:31
    բոլոր այն համոզմունքներին, որ ես ունեմ,
  • 2:31 - 2:34
    այստեղ ներկա ժամանակում,
  • 2:34 - 2:38
    տեսականորեն սխալ լինելու մասին հանկարծակիորեն
  • 2:38 - 2:41
    հօդս են ցնդում,
  • 2:41 - 2:44
    և ես չեմ կարող անգամ պատկերացնել մի բան, որի մասին սխալվում եմ։
  • 2:45 - 2:48
    Եվ ահա թե ինչում է խնդիրը, մենք բոլորս ապրում ենք ներկա ժամանակում։
  • 2:48 - 2:51
    Մենք գնում ենք հանդիպումների ներկա ժամանակում,
  • 2:51 - 2:53
    մենք արձակուրդ ենք գնում ներկա ժամանակում,
  • 2:53 - 2:57
    մենք ընտրությունների ենք գնում և քվեարկում ներկա ժամանակում։
  • 2:57 - 3:00
    Փաստացիորեն, մենք բոլորս ապրում ենք մեր կյանքը,
  • 3:00 - 3:02
    պարփակված մեր սեփական իրավացիության
  • 3:02 - 3:05
    մի փոքր փուչիկի մեջ։
  • 3:06 - 3:08
    Կարծում եմ, որ դա խնդիր է։
  • 3:08 - 3:11
    Կարծում եմ, որ դա խնդիր է մեզանից յուրաքանչյուրի համար, որպես անհատ,
  • 3:11 - 3:14
    մեր անձնական և մասնագիտական կյանքում,
  • 3:14 - 3:17
    ինչպես նաև մեզ բոլորիս համար, միասին վերցրած` որպես հասարակություն։
  • 3:17 - 3:19
    Այսպիսով, այսօր ես ուզում եմ,
  • 3:19 - 3:22
    նախ, խոսել այն մասին, թե ինչու ենք մենք պարփակված
  • 3:22 - 3:24
    սեփական իրավացիության համոզմունքի մեջ։
  • 3:24 - 3:27
    Եվ ապա, թե ինչու է դա խնդիր հանդիսանում։
  • 3:27 - 3:29
    Եվ վերջապես, ես ուզում եմ համոզել ձեզ,
  • 3:29 - 3:31
    որ միանգամայն հնարավոր է,
  • 3:31 - 3:33
    հաղթահարել այդ զգացմունքը,
  • 3:33 - 3:35
    և եթե դուք կարողանաք անել դա,
  • 3:35 - 3:37
    դա կլինի ամենահիանալի,
  • 3:37 - 3:40
    բարոյական, ինտելեկտուալ և ստեղծագործական քայլը, որը դուք կարող եք անել։
  • 3:42 - 3:44
    Ինչու՞ ենք մենք պարփակված
  • 3:44 - 3:46
    սեփական իրավացիության զգացմունքի մեջ։
  • 3:46 - 3:49
    Պատճառներից մեկը կապ ունի սխալ լինելու զգացմունքների հետ։
  • 3:49 - 3:51
    Թուլ տվեք մի բան հարցնել ձեզ,
  • 3:51 - 3:55
    կամ թույլ տվեք մի բան հարցնել ձեզ, քանի որ դուք հենց այստեղ եք։
  • 3:55 - 3:58
    Ինչպե՞ս ես դուք ձեզ զգում
  • 3:58 - 4:01
    երբ սխալվում եք։
  • 4:01 - 4:04
    Ահավոր։ Շատ վատ։
  • 4:04 - 4:06
    Շփոթված։ Լավ, հիանալի է։
  • 4:06 - 4:08
    Սարսափելի, շատ վատ, շփոթված,
  • 4:08 - 4:11
    շնորհակալ եմ, դրանք հրաշալի պատասխաններ են,
  • 4:11 - 4:14
    բայց դրանց մեկ այլ հարցի պատասխաններ են։
  • 4:14 - 4:16
    Դուք պատասխանում եք հետևյալ հարցին․
  • 4:16 - 4:19
    Ի՞նչ եք զգում, երբ գիտակցում եք, որ սխալ եք։
  • 4:19 - 4:23
    (Ծիծաղ)
  • 4:23 - 4:26
    Գիտակցումը, որ դուք սխալ եք, կարող է ձեզ ստիպել զգալ այդ ամենը և էլի ուրիշ բաներ էլ, ճի՞շտ է։
  • 4:26 - 4:29
    Նկատի ունեմ, դա կարող է լինել կործանիչ, բացահայտման նման,
  • 4:29 - 4:31
    այն կարող է իրականում զվարճալի լինել,
  • 4:31 - 4:34
    ինչպես օրինակ չինական հիերոգլիֆի իմ հիմար սխալը։
  • 4:34 - 4:37
    Բայց պարզապես սխալ լինելը
  • 4:37 - 4:39
    որևէ զգացմունք չի առաջացնում։
  • 4:39 - 4:42
    Ահա մի անալոգիա։
  • 4:42 - 4:44
    Հիշում եք Loony Tunes-ի այն մուլտֆիլմը,
  • 4:44 - 4:46
    որտեղ մի խեղճ դաշտագայլ
  • 4:46 - 4:48
    միշտ հետապանդում է բայց երբեք չի կարողանում հասնել մի թռչնակի։
  • 4:48 - 4:51
    Մուլտֆիլմի գրեթե բոլոր դրվագներում,
  • 4:51 - 4:53
    մի պահ կա, երբ դաշտագայլը վազում է թռչունի հետևից,
  • 4:53 - 4:55
    և թռչունը վազում է ժայռից անդին,
  • 4:55 - 4:58
    ինչը նորմալ է, քանի որ նա թռչուն է և կարող է թռնել։
  • 4:58 - 5:02
    Բայց դաշտագայլը իր հետևից է վազում։
  • 5:02 - 5:04
    Եվ ահա թե ինչն է զվարճալի,
  • 5:04 - 5:06
    համենայն դեպս երբ դուք վեց տարեկան եք,
  • 5:06 - 5:08
    որ դաշտագայլը նույնպես խնդիր չունի։
  • 5:08 - 5:10
    Նա շարունակում է վազել,
  • 5:10 - 5:12
    մինչ այն պահը, երբ ներքև է նայում
  • 5:12 - 5:15
    և գիտակցում է, որ օդում է գտնվում։
  • 5:15 - 5:18
    Հենց այդ ժամանակ էլ նա վայր է ընկնում։
  • 5:19 - 5:21
    Երբ մենք սխալվում ենք,
  • 5:21 - 5:24
    բայղ դեռ չենք գիտակցել դա,
  • 5:24 - 5:27
    մենք նման ենք այդ դաշտագայլին,
  • 5:27 - 5:30
    երբ նա վազում է օդում, բայց դեռ ներքև չի նայել։
  • 5:31 - 5:34
    Մենք արդեն սխալվել ենք,
  • 5:34 - 5:36
    մենք արդեն խնդիր ունենք,
  • 5:36 - 5:39
    բայց մենք զգում ենք կարծես ամեն բան լավ է։
  • 5:40 - 5:43
    Բայց ես պետք է իրականում ուղղեմ իմ մի քիչ առաջ ասածը։
  • 5:43 - 5:46
    Սխալ լինելը նման է մի բանի,
  • 5:46 - 5:49
    այն նման է իրավացի լինելուն։
  • 5:49 - 5:52
    (Ծիծաղ)
  • 5:52 - 5:55
    Այսպիսով, դա մեկ պատճառ է, կառուցվածքային պատճառ,
  • 5:55 - 5:57
    որը ստիպում է մեզ պարփակված մնալ սեփական իրավացիության համոզմունքի մեջ։
  • 5:57 - 5:59
    Ես անվանում եմ դա սխալների հանդեպ կուրություն։
  • 5:59 - 6:01
    Դեպքերի մեծամասնությունում
  • 6:01 - 6:04
    մենք չունենք որևէ ներքին ազդանշան,
  • 6:04 - 6:06
    որը կհուշի մեզ, որ մենք սխալվում ենք,
  • 6:06 - 6:09
    քանի դեռ շատ ուշ չէ։
  • 6:09 - 6:12
    Բայց կա նաև երկրորդ պատճառը, որը ստիպում է մեզ միշտ իրավացի գտնվելու համոզմունքն ունենալ,
  • 6:12 - 6:14
    և այն վերաբերում է մեր հասարակության մշակույթին։
  • 6:15 - 6:18
    Հիշեք մի պահ ձեր դպրոցական տարիները։
  • 6:18 - 6:20
    Դուք նստած եք դասարանում,
  • 6:20 - 6:23
    և ձեր ուսուցիչը բաժանում է ստուգողական աշխատանքները,
  • 6:23 - 6:25
    և դրանցից մեկն այսպիսի տեսք ունի։
  • 6:25 - 6:27
    Սա իմը չէ, ի դեպ։
  • 6:27 - 6:29
    (Ծիծաղ)
  • 6:29 - 6:32
    Եվ ահա դուք դպրոցում եք,
  • 6:32 - 6:34
    և դուք հստակ գիտեք, թե ինչպիսի կարծիք կազմել
  • 6:34 - 6:37
    այն երեխայի մասին, ով գրել է այդ ստուգողական աշխատանքը։
  • 6:37 - 6:40
    Նա հիմար է, անախորժություններ է ստեղծում,
  • 6:40 - 6:43
    երբեք չի անում իր տնային աշխատանքը։
  • 6:43 - 6:46
    Եվ այդպես, մինչ դուք դառնում եք իննը տարեկան,
  • 6:46 - 6:48
    դուք արդեն սովորրում եք, նախ,
  • 6:48 - 6:50
    որ մարդիկ, ովքեր սխալներ են անում
  • 6:50 - 6:53
    ծույլ, անպատասխանատու հիմարներ են,
  • 6:53 - 6:55
    և երկրորդ,
  • 6:55 - 6:57
    որ կյանքում հաջողության հասնելու գրավականը
  • 6:57 - 7:00
    սխալներից զերծ մնալն է։
  • 7:01 - 7:05
    Մենք շատ լավ սովորում ենք այդ վատ դասը։
  • 7:06 - 7:08
    Եվ մեզանից շատերը,
  • 7:08 - 7:12
    և ես կասկածում եմ, որ մեզանից շատերը, հատկապես այս սենյակում,
  • 7:12 - 7:14
    այդ դասից քաղում են այն միտքը, որ պետք է դառնալ
  • 7:14 - 7:16
    կատարյալ միայն հինգերով սովորող աշակերտ,
  • 7:16 - 7:19
    պերֆեկցիոնիստ, գերազանցիկ։
  • 7:19 - 7:21
    Ճի՞շտ եմ ասում,
  • 7:21 - 7:25
    պր․ Գլխավոր տնօրեն, աստրոֆիզիկ, մարաթոնային վազքի մասնակից։
  • 7:25 - 7:32
    (Ծիծաղ)
  • 7:32 - 7:36
    Ինչպես պարզվում է, դուք բոլորդ գլխավոր տնօրեններ, աստրոֆիզիկներ և մարաթոնային վազքի մասնակիցներ եք։
  • 7:36 - 7:38
    Շատ լավ։
  • 7:38 - 7:41
    Բայց այդ դեպքում մենք սկսում ենք սարսափել
  • 7:41 - 7:43
    նույնիսկ այն մտքից, որ ինչ-որ տեղ սխալվել ենք։
  • 7:43 - 7:46
    Քանի որ, մենք գիտենք,
  • 7:46 - 7:48
    որ սխալվելը
  • 7:48 - 7:51
    նշանակում է, որ մեզ հետ ինչ-որ բան այն չէ։
  • 7:51 - 7:53
    Այդպիսով, մենք պարզապես պնդում ենք, որ մենք ճիշտ ենք,
  • 7:53 - 7:55
    քանի որ դա նշանակում է, որ մենք խելացի ենք, պատասխանատու,
  • 7:55 - 7:58
    ողջախոհ և հուսալի։
  • 7:59 - 8:01
    Թույլ տվեք մի պատմություն պատմել։
  • 8:01 - 8:03
    Մի քանի տարի առաջ,
  • 8:03 - 8:06
    մի կին դիմեց Beth Israel Deaconess բժշկական կենտրոն` վիրահատության համար։
  • 8:06 - 8:08
    Beth Israel-ը Բոստոնում է։
  • 8:08 - 8:10
    Այն Հարվարդի հիվանդանոցն է,
  • 8:10 - 8:12
    երկրում ամենալավ հիվանդանոցներից մեկն է։
  • 8:12 - 8:15
    Այսպիսով, այդ կնոջը վիրահատում են։
  • 8:15 - 8:17
    Նրան անզգայացնում են, վիրաբույժը կատարում է իր աշխատանքը,
  • 8:17 - 8:20
    դնում է կարերը և ուղարկում հիվանդին իր սենյակ՝ ապաքինման։
  • 8:20 - 8:23
    Ամեն բան կարծես թե լավ է։
  • 8:23 - 8:26
    Կինն արթնանում է, նայում է ինքն իրեն,
  • 8:26 - 8:30
    և հարցնում․ «Ինչու՞ է իմ մարմնի սխալ կողմը վիրակապերի մեջ»։
  • 8:30 - 8:33
    Իսկ վիրակապված է նրա սխալ կողմն այն պատճառով,
  • 8:33 - 8:35
    որովհետև վիրաբույժը վիրահատել է
  • 8:35 - 8:38
    նրա ձախ ոտքը, աջի փոխարեն։
  • 8:39 - 8:42
    Երբ հիվանդանոցի առողջապահության որակի փոխնախագահը
  • 8:42 - 8:45
    պատահարի մասին ելույթ ունեցավ,
  • 8:45 - 8:48
    նա ասաց մի շատ հետաքրքիր բան։
  • 8:48 - 8:51
    Նա ասաց․ «Ինչ-ինչ պատճառով,
  • 8:51 - 8:53
    վիրաբույժը համոզված է եղել,
  • 8:53 - 8:55
    որ նա հիվանդի ճիշտ կողմում է գտնվում»։
  • 8:55 - 8:58
    (Ծիծաղ)
  • 9:00 - 9:02
    Այս պատմությունը ցույց է տալիս,
  • 9:02 - 9:05
    որ վստահելը մեր այն համոզմունքին,
  • 9:05 - 9:08
    որ մենք ինչ-որ բանի ճիշտ կողմում ենք գտնվում,
  • 9:08 - 9:11
    կարող է շատ վտանգավոր լինել։
  • 9:11 - 9:14
    Իրավացի լինելու ներքին համոզմունքը,
  • 9:14 - 9:16
    որ մենք բոլորս հաճախ ունենում ենք,
  • 9:16 - 9:18
    վստահելի խորհրդատու չէ
  • 9:18 - 9:21
    արտաքին աշխարհում կատարվող իրադարձությունների համար։
  • 9:21 - 9:23
    Բայց մենք գործում ենք դրան հակառակ,
  • 9:23 - 9:27
    և բացառում ենք այն հնարավորությունը, որ մենք կարող ենք սխալվել,
  • 9:27 - 9:29
    և այդ ժամանակ կատարում ենք այնպիսի արարքներ, ինչպես օրինակ,
  • 9:29 - 9:33
    Մեքսիկայի ծոց ավելի քան 750 միլիոն լիտր նավթ արտանետումը
  • 9:33 - 9:36
    կամ համաշխարհային տնտեսության ոչնչացումը։
  • 9:37 - 9:40
    Այսպիսով, սա հսկայական գործնական խնդիր է։
  • 9:40 - 9:43
    Բայց սա նաև հսկայական սոցիալական խնդիր է։
  • 9:43 - 9:47
    Մի պահ պատկերացրեք, թե ինչ է նշանակում միշտ իրավացի զգալ։
  • 9:47 - 9:49
    Դա նշանակում է, որ ըստ ձեզ, ձեր համոզմունքները
  • 9:49 - 9:52
    լիովին արտացոլում են իրականությունը։
  • 9:52 - 9:54
    Եվ երբ դուք այդպես եք մտածում,
  • 9:54 - 9:56
    խնդիր է առաջանում, այն է՝
  • 9:56 - 9:58
    ինչպես կարող եք բացատրել այն փաստը,
  • 9:58 - 10:01
    որ որոշ մարդիկ չեն համաձայնվում ձեզ հետ։
  • 10:01 - 10:04
    Պարզվում է, մեզանից շատերը բացատրում են դա նույն կերպ՝
  • 10:04 - 10:07
    մի շարք չարաբաստիկ ենթադրություններ անելով։
  • 10:08 - 10:11
    Առաջին հերթին, երբ ինչ-որ մեկը հայտնում է իր անհամաձայնությունը,
  • 10:11 - 10:14
    մենք պարզապես ենթադրում ենք, որ նա անտեղյակ է։
  • 10:14 - 10:16
    Նա չունի այն տեղեկատվությունը, որը մենք ունենք,
  • 10:16 - 10:19
    և երբ մենք տրամադրենք նրան այդ տեղեկատվությունը,
  • 10:19 - 10:22
    նա կտեսնի ճշմարտությունը և կմիանա մեր համախոհների բանակին։
  • 10:22 - 10:25
    Երբ դա տեղի չի ունենում,
  • 10:25 - 10:27
    երբ պարզվում է, որ մարդիկ ունեն նույն փաստերն ինչ մենք,
  • 10:27 - 10:29
    բայց միևնույն է տարբեր կարծիք ունեն,
  • 10:29 - 10:31
    մենք անում ենք մեր երկրորդ ենթադրությունը,
  • 10:31 - 10:33
    այն է՝ նրանք հիմար են։
  • 10:33 - 10:35
    (Ծիծաղ)
  • 10:35 - 10:37
    Նրանք ունեն ամբողջական պատկերն իրենց առաջ,
  • 10:37 - 10:40
    բայց չափազանց հիմար են, որպեսզի ճիշտ եզրակացություն անեն։
  • 10:40 - 10:42
    Երբ դա էլ տեղի չի ունենում,
  • 10:42 - 10:45
    երբ պարզվում է, որ մարդիկ, ովքեր համաձայն չեն մեզ հետ,
  • 10:45 - 10:47
    ունեն նույն փաստերը ինչ մենք,
  • 10:47 - 10:50
    և իրենք իրականում բավականին խելացի են,
  • 10:50 - 10:53
    մենք անում ենք մեր երրորդ ենթադրությունը․
  • 10:53 - 10:56
    նրանք գիտեն ճշմարտությունը,
  • 10:56 - 10:58
    և նրանք դիտավորյալ խեղաթյուրում են այն
  • 10:58 - 11:01
    իրենց չարամիտ նպատակների համար։
  • 11:02 - 11:04
    Այդպիսով, սա սարսափելի է։
  • 11:04 - 11:07
    Ճշմարիտ լինելու մեր կախումը
  • 11:07 - 11:09
    խոչնդոտում է մեզ կանխելու սխալներ,
  • 11:09 - 11:11
    երբ դա այնքան անհրաժեշտ է մեզ,
  • 11:11 - 11:14
    ինչը ստիպում է, որ մենք միմյանց հանդեպ սարսափելի վարվենք։
  • 11:15 - 11:17
    Բայց ինձ համար ամենատարօրինակն
  • 11:17 - 11:20
    ու ամենաողբերգականն այն է,
  • 11:20 - 11:24
    որ դրա հետ միասին կորում է մարդկային էակ լինելու ամբողջ իմաստը։
  • 11:24 - 11:26
    Կարծես մենք ուզում ենք պատկերացնել,
  • 11:26 - 11:29
    որ մեր ուղեղը նման է թափանցիկ պատուհանի,
  • 11:29 - 11:31
    և մենք դուրս ենք նայում այդ պատուհանից
  • 11:31 - 11:34
    և նկարագրում ենք կյանքը։
  • 11:34 - 11:36
    Մենք ուզում ենք, որ բոլորը նայեն դուրս նույն պատուհանից
  • 11:36 - 11:38
    և նույն բանը տեսնեն:
  • 11:38 - 11:40
    Դա այդպես չէ,
  • 11:40 - 11:43
    և եթե այդպես լիներ` կյանքը շատ ձանձրալի կլիներ:
  • 11:43 - 11:46
    Ձեր միտքը հրաշալի է ոչ թե նրանով,
  • 11:46 - 11:49
    որ դուք տեսնում եք աշխարհն այնպես, ինչպես այն կա,
  • 11:50 - 11:53
    այլ նրանով, որ դուք տեսնում եք աշխարհը յուրահատուկ կերպով:
  • 11:54 - 11:56
    Մենք կարող ենք հիշել անցյալը,
  • 11:56 - 11:59
    և մենք կարող ենք մտածել ապագայի մասին,
  • 11:59 - 12:01
    և մենք կարող ենք պատկերացնել մեզ
  • 12:01 - 12:04
    մեկ ուրիշ մարդու տեղը մեկ ուրիշ վայրում:
  • 12:04 - 12:06
    Եվ մենք բոլորս դա տարբեր կերպ ենք անում,
  • 12:06 - 12:08
    ահա թե ինչու մենք բոլորս կարող ենք նայել նույն գիշերային երկնքին
  • 12:08 - 12:10
    և տեսնել սա,
  • 12:10 - 12:12
    ու նաև սա,
  • 12:12 - 12:15
    և սա։
  • 12:15 - 12:18
    Եվ այո, այդ նույն պատճառով, մենք նաև սխալվում ենք։
  • 12:19 - 12:21
    Հազար երկու հարյուր տարի առաջ Դեկարտն ասել է իր հայտնի խոսքերը․
  • 12:21 - 12:23
    «Ես մտածում եմ, հետևաբար ես գոյություն ունեմ»։
  • 12:23 - 12:25
    Սուրբ Ավգուստինը, մտածել
  • 12:25 - 12:28
    և գրել է հետևյալը․ "Fallor ergo sum",
  • 12:28 - 12:32
    «Ես սխալվում եմ, հետևաբար ես գոյություն ունեմ»։
  • 12:32 - 12:34
    Ավգուստինը հասկացել է,
  • 12:34 - 12:36
    որ մեր սխալվելու ունակությունը
  • 12:36 - 12:38
    ինչ-որ ամոթալի թերություն չէ
  • 12:38 - 12:40
    մարդկային համակարգում,
  • 12:40 - 12:43
    այն մի բան չէ, որը մենք կարող ենք ոչնչացնել կամ հաղթահարել։
  • 12:43 - 12:46
    Այն հիմնովին բնութագրում է մեզ, որպես մարդկանց։
  • 12:46 - 12:48
    Որովհետև, ի տարբերության Աստծուն,
  • 12:48 - 12:51
    մենք չգիտենք, թե ինչ է իրականում տեղի ունենում։
  • 12:51 - 12:54
    Եվ ի տարբերություն մյուս բոլոր էակների,
  • 12:54 - 12:58
    մենք մոլեգնորեն փորձում ենք գտնել դրա պատասխանը։
  • 12:58 - 13:00
    Իմ կարծիքով, այդ մոլեգին փնտրտուքը
  • 13:00 - 13:02
    մեր արդյունավետության և ստեղծարարության
  • 13:02 - 13:05
    աղբյուրն ու արմատն է։
  • 13:05 - 13:08
    Անցյալ տարի, որոշ պատճառներից դրդված,
  • 13:08 - 13:10
    ես շատ հաճախ լսում էի
  • 13:10 - 13:12
    հանրային ռադիո ալիքի This American Life կոչվող հաղորդումը:
  • 13:12 - 13:15
    Ես լսում ու լսում էի,
  • 13:15 - 13:18
    և ինչ-որ մի պահ, ես սկսեցի մտածել,
  • 13:18 - 13:21
    որ բոլոր պատմությունները սխալ լինելու մասին են:
  • 13:22 - 13:24
    Եվ իմ առաջին միտքը հետևյալն է․
  • 13:24 - 13:26
    «Ես գժվել եմ։
  • 13:26 - 13:28
    Ես վերածվել եմ սխալներով տարված մի գիժ կնոջ։
  • 13:28 - 13:30
    Ես ամեն տեղ տեսնում եմ սխալներ»,
  • 13:30 - 13:32
    ինչն այդպես էլ կա իրականում։
  • 13:32 - 13:34
    Բայց մի քանի ամիս անց,
  • 13:34 - 13:36
    ես հնարավորություն ունեցա հարցազրույց անցկացնել Իռա Գլասի հետ, ով այդ հաղորդումն է վարում։
  • 13:36 - 13:38
    Ես ակնարկեցի այդ մասին նրան,
  • 13:38 - 13:41
    և նա ասաց․ «Չէ, դու ճիշտ ես։
  • 13:41 - 13:43
    Իրականում,
  • 13:43 - 13:45
    մենք մեր անձնակազմով կատակում ենք,
  • 13:45 - 13:47
    որ մեր հաղորդման յուրաքանչյուր դրվագ
  • 13:47 - 13:50
    ունի նույն կառուցվածքը,
  • 13:50 - 13:52
    և այն հետևյալն է՝
  • 13:52 - 13:55
    «Ես կարծում էի, որ այս մի բանը պետք է տեղի ունենա,
  • 13:55 - 13:58
    բայց դրա փոխարեն տեղի է ունենում մեկ այլ բան»։
  • 13:58 - 14:01
    «Եվ բանը նրանում է», ասում է Իռա Գլասը, «որ մենք դրա կարիքն ունենք։
  • 14:01 - 14:03
    Մեզ պետք են այդ պահերը,
  • 14:03 - 14:05
    զարմանքի և բացահայտման և սխալ գտնվելու պահերը,
  • 14:05 - 14:07
    որպեսզի ունենանք այդ պատմությունները»։
  • 14:07 - 14:09
    Եվ մնացած մարդիկ,
  • 14:09 - 14:12
    մեր ունկնդիրները և ընթերցողները,
  • 14:12 - 14:14
    նրանք կուլ են տալիս այդ պատմությունները։
  • 14:14 - 14:17
    Մենք սիրում ենք սյուժեի անսպասելի փոփոխություններ,
  • 14:17 - 14:20
    շեղող հանգամանքներ և անակնկալ վերջաբաններ։
  • 14:20 - 14:23
    Երբ խոսքը գնում է պատմությունների մասին,
  • 14:23 - 14:26
    մենք սիրում ենք սխալվել։
  • 14:26 - 14:28
    Բայց գիտեք, մեր պատմություններն այդպիսին են,
  • 14:28 - 14:31
    որովհետև մեր կյանքն այդպիսին է։
  • 14:31 - 14:34
    Մենք կարծում ենք, որ տեղի է ունենալու մի բան,
  • 14:34 - 14:37
    բայց դրա փոխարեն մեկ այլ բան է տեղի ունենում։
  • 14:37 - 14:39
    Ջորջ Բուշը կարծում էր, որ նա գրավելու է Իրաքը,
  • 14:39 - 14:41
    գտնելու է զանգվածային ոչնչացման զենք,
  • 14:41 - 14:44
    ազատագրելու է մարդկանց և ժողովրդավարություն է բերելու Միջին Արևելք։
  • 14:45 - 14:47
    Բայց դրա փոխարեն մեկ այլ բան տեղի ունեցավ։
  • 14:48 - 14:50
    Եվ Հոսնի Մուբարակը
  • 14:50 - 14:52
    մտածում էր, որ լինելու է Եգիպտոսի բռնակալը իր ամբողջ կյանքի ընթացքում,
  • 14:52 - 14:54
    մինչ նա կամ շատ ծեր կդառնա կամ կհիվանդանա
  • 14:54 - 14:57
    և կփոխանցի իշխանությունն իր որդուն։
  • 14:57 - 15:00
    Բայց դրա փոխարեն մեկ այլ բան տեղի ունեցավ։
  • 15:01 - 15:03
    Եվ միգուցե դուք մտածում էիք,
  • 15:03 - 15:05
    որ մեծանալու եք և ամուսնանաք դպրոցական տարիների ձեր սիրած աղջկան,
  • 15:05 - 15:08
    և միասին երեխաներ դաստիարակեք։
  • 15:09 - 15:12
    Բայց դրա փոխարեն մեկ այլ բան տեղի ունեցավ։
  • 15:12 - 15:14
    Եվ պետք է ասեմ ձեզ,
  • 15:14 - 15:16
    որ ես մտածում էի, որ գրում եմ մի շատ ձանձրալի գիրք,
  • 15:16 - 15:18
    մի բանի մասին, որ բոլորն ատում են
  • 15:18 - 15:21
    մարդկանց մի նեղ խմբի համար, որը երբեք այդպես էլ չի կազմավորվի։
  • 15:21 - 15:23
    Եվ դրա փոխարեն մեկ այլ բան տեղի ունեցավ։
  • 15:23 - 15:25
    (Ծիծաղ)
  • 15:25 - 15:27
    Նկատի ունեմ, դա կյանք է։
  • 15:27 - 15:29
    Չգիտեմ լավ է դա թե վատ,
  • 15:29 - 15:32
    բայց մենք ստեղծում ենք այս բոլոր զարմանալի պատմությունները
  • 15:32 - 15:34
    աշխարհի մասին,
  • 15:34 - 15:37
    և ապա աշխարհը զարմացնում է մեզ։
  • 15:40 - 15:43
    Մի նեղացեք, բայց այս կոնֆերանսը
  • 15:43 - 15:45
    մեր սխալ գտնվելու ունակության
  • 15:45 - 15:47
    մի անհավատալի հուշարձան է։
  • 15:47 - 15:49
    Մենք անցկացնում ենք մի ամբողջ շաբաթ
  • 15:49 - 15:51
    խոսելով նորարարությունների և առաջխաղացման
  • 15:51 - 15:53
    և բարելավումների մասին,
  • 15:53 - 15:56
    բայց գիտեք թե ինչու՞ են մեզ անհրաժեշտ այս բոլոր նորարարությունները,
  • 15:56 - 15:58
    առաջխաղացումները և բարելավումները։
  • 15:58 - 16:00
    Որովհետև այն ամենի կեսը,
  • 16:00 - 16:03
    բոլոր այն հրաշալի բաների կեսը, որոնք պիտի փոխեին աշխարհը,
  • 16:03 - 16:05
    TED 1998 թ-ին,
  • 16:05 - 16:07
    էհ,
  • 16:07 - 16:11
    (Ծիծաղ)
  • 16:11 - 16:13
    իրականում այնպես չաշխատեցին, ինչպես մտածված էր։
  • 16:13 - 16:15
    (Ծիծաղ)
  • 16:15 - 16:18
    Ու՞ր է իմ թռչող սարքը, Քրիս։
  • 16:18 - 16:22
    (Ծիծաղ)
  • 16:22 - 16:27
    (Ծափահարություններ)
  • 16:27 - 16:30
    Եվ ահա մենք կրկին այստեղ ենք։
  • 16:30 - 16:32
    Եվ ամեն բան այդպես էլ տեղի է ունենում։
  • 16:32 - 16:34
    Մենք մեկ այլ գաղափարով ենք հանդես գալիս։
  • 16:34 - 16:37
    Մեկ այլ պատմություն ենք պատմում։
  • 16:37 - 16:40
    Մեկ այլ կոնֆերանս կազմակերպում։
  • 16:40 - 16:42
    Այս կոնֆերանսի թեման,
  • 16:42 - 16:44
    ինչպես դուք արդեն հազար անգամ լսել եք,
  • 16:44 - 16:46
    հրաշքի վերաբացահայտումն է։
  • 16:46 - 16:48
    Իմ կարծիքով,
  • 16:48 - 16:51
    եթե դուք իսկապես ուզում եք բացահայտել հրաշալին,
  • 16:51 - 16:53
    դուք պետք է դուրս գաք
  • 16:53 - 16:59
    այդ փոքրիկ սեփական իրավացիության պարփակված տարածքից,
  • 16:59 - 17:02
    նայեք միմյանց,
  • 17:02 - 17:05
    նայեք տիեզերքի անսահմանությանը,
  • 17:05 - 17:08
    բարդությանը և
  • 17:08 - 17:11
    խորհրդավորությանը,
  • 17:11 - 17:14
    և կարողանաք ասել․
  • 17:14 - 17:18
    «Ահ, ես չգիտեմ։
  • 17:18 - 17:20
    Միգուցե ես սխալվում եմ»։
  • 17:20 - 17:22
    Շնորհակալություն։
  • 17:22 - 17:25
    (Ծափահարություններ)
  • 17:25 - 17:27
    Շնորհակալություն։
  • 17:27 - 17:30
    (Ծափահարություններ)
Title:
Քեթրին Շուլց․ Սխալ լինելու մասին
Speaker:
Kathryn Schulz
Description:

Մեզանից շատերը կանեն ամեն բան, որպեսզի խուսափեն սխալ լինելուց։ Բայց ի՞նչ եթե մենք սխալվում ենք այդ առումով։ «Սխալաբան» Քեթրին Շուլցը համոզում է մեզ ոչ միայն ընդունել մեր սխալները, այլ նաև ողջունել դրանք։

more » « less
Video Language:
English
Team:
closed TED
Project:
TEDTalks
Duration:
17:31
Gohar Khachatryan added a translation

Armenian subtitles

Revisions