Το μεγάλο πορνοπείραμα | Γκάρι Γουίλσον | TEDxGlasgow

Ως απάντηση στην ομιλία του Φίλιπ Ζιμπάρντο «Η πτώση των ανδρών», ο Γκάρι Γουίλσον διερωτάται αν οι εγκέφαλοί μας έχουν εξελιχθεί για να ανταπεξέλθουν στην υπερδιέγερση που παρέχουν τα άπειρα ερεθίσματα από το διαδίκτυο. Μας μιλά για τα ενοχλητικά συμπτώματα που εμφανίζονται σε μερικούς από τους βαριά εθισμένους χρήστες του διαδικτύου, καθώς και για την εκπληκτική αναστρεψιμότητα αυτών των συμπτωμάτων και την επιστήμη πίσω από αυτά τα φαινόμενα του 21 αιώνα.

Εμπνευσμένος απ' τον προηγούμενο ομιλητή,

θα πω ένα τραγουδάκι
για το διαδικτυακό πορνό.

(Γέλια)
Όχι, Απλώς αστειεύομαι.

Η εξάπλωση του διαδικτυακού πορνό
αποτελεί ένα από τα μεγαλύτερα,

παγκόσμια πειράματα
που έχουν πραγματοποιηθεί ποτέ.

Σχεδόν όλοι οι νέοι άνδρες
με πρόσβαση στο διαδίκτυο

συμμετέχουν στο πείραμα αυτό.

Ο Καναδός ερευνητής Σιμόν Λαζενές βρήκε,

πως τα περισσότερα αγόρια
ψάχνουν για πορνό απ' την ηλικία των 10.

Καθοδηγούνται από ένα μυαλό
που ξαφνικά παθιάζεται για το σεξ.

Οι χρήστες του διαδικτύου
θεωρούν πως το πορνό σήμερα

είναι πολύ πιο δελεαστικό
απ' το πορνό του παρελθόντος.

Γιατί άραγε;

Λόγω της διαρκούς ανανέωσης.

Σ' αυτό το αυστραλέζικο πείραμα,
δεν είναι μόνο το γυμνό,

μα και η αίσθηση του καινούργιου,
που εκτοξεύουν την ερωτική διέγερση.

Οι συμμετέχοντες παρακολούθησαν
22 βίντεο πορνό. Βλέπετε αυτήν την κορυφή;

Σ' αυτό το σημείο οι ερευνητές
πρόβαλαν πορνό,

που οι συμμετέχοντες στο πείραμα
δεν είχαν ξαναδεί.

Τι συνέβει λοιπόν; Οι στύσεις τους
και τα μυαλά τους πήραν φωτιά.

Γιατί όλος αυτός ο ενθουσιασμός;

Η μητέρα φύση επιβάλλει στα αρσενικά
να γονιμοποιούν τα πρόθυμα θηλυκά,

όσο υπάρχουν νέα απ' αυτά τριγύρω.

Στην πάνω γραμμή του διαγράμματος
βλέπουμε το κριάρι

να χρειάζεται όλο και περισσότερο χρόνο
για να το κάνει με την ίδια προβατίνα.

Αλλά στην κάτω γραμμή,
όταν του αλλάζουν συνέχεια τα θηλυκά -

Εμμμ... δεν βλέπουμε το ίδιο.
(Γέλια)

Κάνει τη δουλειά του σε δύο λεπτά

και συνεχίζει με την επόμενη,
μέχρι τελικά να εξουθενωθεί.

Αυτό είναι γνωστό ως «φαινόμενο Κούλιτζ».

Χωρίς το φαινόμενο Κούλιτζ
δεν θα υπήρχε διαδικτυακό πορνό.

Αυτό το παλιό ένστικτο των θηλαστικών
μας κάνει να θεωρούμε κάθε νέο θηλυκό,

που εμφανίζεται στην οθόνη του αρσενικού,
σαν ευκαιρία για γονιμοποίηση.

Για να συνεχίσει το αρσενικό
να γονιμοποιεί την οθόνη,

ο εγκέφαλός του εκκρίνει
τον νευροδιαβιβαστή ντοπαμίνη

που προκαλεί διέγερση
για κάθε νέο απεικονιζόμενο θηλυκό.

Σε κάποια φάση ο κριός
φυσιολογικά θα κουραστεί,

αλλά όσο ο άνθρωπος
μπορεί να συνεχίζει να κλικάρει,

με κάθε κλικ θα εκκρίνεται ντοπαμίνη.

Στο διαδίκτυο μπορεί να δει κάποιος
περισσότερα «καυτά μωράκια» σε δέκα λεπτά,

απ' ό,τι θα έβλεπαν
οι πρόγονοί του σε αρκετές ζωές.

Το πρόβλημα είναι ότι έχουμε μυαλό
κυνηγού-τροφοσυλλέκτη.

Το μυαλό του χρήστη επαναπρογραμματίζεται
μόνο του σ' αυτήν τη γενετική αφθονία

και σταδιακά συνδέεται
μ' αυτό το πορνοχαρέμι.

Συμπεριφορές που σχετίζονται
με αυτή τη σύνδεση είναι η απομόνωση,

η ηδονοβλεψία, το ασταμάτητο κλικάρισμα,
ψάξιμο και άνοιγμα πολλών παραθύρων,

η παρακολούθηση σε γρήγορη κίνηση,
η συνεχής αναζήτηση νέου υλικού.

Όπως ρώτησε μια φορά έναν νεαρός:

Είμαστε η πρώτη γενιά
που αυνανίζεται με το αριστερό;

Εν αντιθέσει. το πραγματικό σεξ
είναι ερωτοτροπία, αγγίγματα,

μυρωδιές, φερομόνες,
συναισθηματική σύνδεση,

αλληλεπίδραση με πραγματικό πρόσωπο.

Τι συμβαίνει όταν τελικά ένας άνδρας
βρεθεί μ' ένα πραγματικό ταίρι;

Οι ερευνητές δεν γνωρίζουν καλά
τις επιπτώσεις του διαδικτυακού πορνό

για αρκετούς λόγους.

Το 2009, όταν ο Λαζενές προσπάθησε
να καταλάβει το αντίκτυπο του πορνό,

δεν κατάφερε να βρει κάποιον έφηβο νεαρό
που να μην έκανε χρήση του.

Άρα το πρώτο πρόβλημα είναι
ότι οι έρευνες δεν έχουν ομάδες ελέγχου.

Έτσι δημιουργείται ένα μεγάλο κενό.

Ας φανταστούμε πως ξεκινούσαμε όλοι
να καπνίζουμε από την ηλικία των 10 ετών.

Εάν δεν υπήρχαν ομάδες
ανθρώπων που δεν κάπνιζαν

Θα θεωρούσαμε πως ο καρκίνος του πνεύμονα
είναι φυσιολογικός για όλους μας.

Απτόητος απ' την έλλειψη μη χρηστών,
ο Λαζενές ρώτησε 20 μαθητές:

«Επηρεάζει το διαδικτυακό πορνό
τη συμπεριφορά σου προς τις γυναίκες;»

Η απάντηση που πήρε ήταν,
«Όχι, δεν νομίζω».

Όμως αυτοί ήταν χρήστες
εδώ και μία δεκαετία

σχεδόν χωρίς διακοπή.

Εϊναι σαν να ρωτάμε ένα ψάρι
τι γνώμη έχει για το νερό.

Το οποίο μας φέρνει στο επόμενο πρόβλημα.

Οι ερευνητές δεν ρωτούσαν τους χρήστες
σχετικά με τα συμπτώματα

που ο Ζιμπάρντο περιέγραψε
στο βιβλίο του «Η Πτώση των ανδρών».

Τα συμπτώματα εθισμού στη σεξουαλική
διέγερση συχνά συγχέονται με διαταραχές

όπως ΔΕΠΥ, οχλοφοβία, κατάθλιψη,
προβλήματα συγκέντρωσης,

άγχος επίδοσης, ψυχαναγκασμούς
και πάρα πολλές άλλες.

Η ιατρική κοινότητα συχνά πιστεύει
πως αυτές οι συνθήκες,

προϋπάρχουν ή ίσως αποτελούν αφορμή
των εθισμών και όχι αποτέλεσμά τους.

Σαν αποτέλεσμα συχνά χορηγούνται
φάρμακα σε αυτούς τους χρήστες,

χωρίς καν να αναζητήσουν την πιθανότητα
για κάποιον εθισμό στο διαδίκτυο.

Έτσι οι ασθενείς δεν συνειδητοποιούν
ότι μπορούν να γιατρευτούν

απλώς αλλάζοντας τη συμπεριφορά τους.

Ένα τρίτο πρόβλημα είναι η πεποίθηση
πως το σεξ δεν μπορεί να προκαλεί εθισμό,

καθώς το σεξ συμβάλλει στην υγεία.

Το διαδικτυακό πορνό όμως δεν είναι σεξ.

Διαφέρει τόσο πολύ απ' το πραγματικό σεξ,

όπως διαφέρουν τα σημερινά
βιντεοπαιχνίδια απ' το σκάκι.

Παρακολουθώντας μια οθόνη
γεμάτη με γυμνά ανθρώπινα μέρη,

αυτό δεν σε προστατεύει αυτόματα
από τον εθισμό διέγερσης.

Σ' αυτήν την Ολλανδική έρευνα
-εδώ βλέπετε τον τίτλο της-

ανακάλυψαν πως απ' όλες
τις διαδικτυακές ασχολίες,

το πορνό έχει τις περισσότερες
πιθανότητες να γίνει εθιστικό.

Ας δούμε γιατί.

Έχουμε ένα αρχαίο σύστημα επιβράβευσης,

που εξελίχθηκε για να μας κινητοποιεί
να επιδιώκουμε φυσικές απολαύσεις

όπως το σεξ, η σύναψη κοινωνικών
δεσμών και το φαγητό.

Σαν αποτέλεσμα οι ακραίες μορφές
αυτών των φυσικών απολαύσεων

έχουν τη μοναδική ιδιότητα
να μας αιχμαλωτίζουν.

Έτσι για παράδειγμα φαγητά πλούσια
σε θερμίδες και νέα, όμορφα θηλυκά,

μας φέρνουν παραπάνω ντοπαμίνη.

Η υπερβολική έκκριση ντοπαμίνη όμως,

ακυρώνει τον μηχανισμό που μας ειδοποιεί
ότι η ανάγκη μας έχει ικανοποιηθεί.

Για παράδειγμα, όταν δίνουμε σε αρουραίους
άπειρη πρόσβαση σε εύκολο φαγητό,

σχεδόν όλοι τους γίνονται παχύσαρκοι.

Αυτός είναι και ο λόγος που 4 στους 5
Αμερικανούς είναι υπέρβαροι

και σχεδόν οι μισοί απ' αυτούς παχύσαρκοι.

Οφείλεται στον εθισμό στο φαγητό.

Σε αντίθεση με τις φυσικές απολαύσεις,
ναρκωτικά όπως η κοκαΐνη ή το αλκοόλ

οδηγούν σε εθισμό
μόνο το 10% των χρηστών τους,

είτε πρόκειται για αρουραίους,
είτε για ανθρώπους.

Ο μηχανισμός υπερκατανάλωσης φαγητού
ή σεξ ήταν κάποτε εξελικτικό πλεονέκτημα.

Μας παρακινούσε να εκμεταλλευόμαστε
κάθε ευκαιρία για τέτοιες δραστηριότητες.

Φαντάσου λύκους να αποθηκεύουν
10 κιλά κρέας με κάθε θήραμα,

ή ότι είσαι άλφα αρσενικό
σε περίοδο αναπαραγωγής.

Τι θα γινόταν αν δεν τελείωνε
ποτέ η περίοδος αυτή;

Όλες αυτές οι ενέσεις ντοπαμίνης
ωθούν τον εγκέφαλο προς τα εξής δύο:

Πρώτα του λένε, «Φίλε, την έκανες λαχείο».

Έπειτα του πατάνε ένα μοριακό
διακοπτάκι που λέγεται ΔFosB.

Ξέρω ακούγεται πομπώδες
μα η ΔFosB είναι μία πρωτεΐνη,

που αρχίζει να συγκεντρώνεται
στο σύστημα επιβράβευσης του εγκεφάλου.

Όταν έχουμε χρόνια υπερκατανάλωση
ναρκωτικών ή και φυσικών απολαύσεων,

η υψηλή συγκέντρωση της ΔFosB
αρχίζει να αλλάζει τον εγκέφαλο

και προμοτάρει έναν φαύλο κύκλο
κραιπάλης και επιθυμίας.

Εάν η κραιπάλη συνεχιστεί,
η ΔFosB αυξάνεται αρκετά

και προκαλεί αλλαγές στον εγκέφαλο
που παρατηρούμε σ' όλους τους εθισμένους.

Τα στάδια έχουν ως εξής:

υπερκατανάλωση, υπερβολική ντοπαμίνη,
συγκέντρωση ΔFosB, εγκεφαλικές αλλαγές.

Αρχικά αμβλύνεται η αίσθηση της απόλαυσης.

Έτσι καθημερινές απολαύσεις πλέον
δεν ικανοποιούν τον εθισμένο στο πορνό.

Παράλληλα όμως συμβαίνουν
κι άλλες αλλαγές στον εγκέφαλο

και γίνεται υπερευαίσθητος στο πορνό.

Ό,τι άλλο συμβαίνει στη ζωή του χρήστη
του φαίνεται βαρετό,

ενώ το πορνό τρομερά ενδιαφέρον.

Τέλος, η δύναμη της θέλησης διαβρώνεται
καθώς αλλάζει ο μετωπιαίος φλοιός του.

Θέλω να το τονίσω όσο πιο πολύ γίνεται.

Όλοι οι εθισμοί προκαλούν
τις ίδιες εγκεφαλικές αλλαγές

και εκκρίνουν την πρωτεΐνη ΔFosB
που προκαλεί όλες τις αλλαγές.

Οι επιστήμονες σήμερα
χρησιμοποιούν σαρωτές εγκεφάλου,

για να μετρήσουν αυτές τις αλλαγές
στους ναρκομανείς.

Εδώ πάνω βλέπουμε μειωμένη την αίσθηση
απόλαυσης στους ναρκομανείς.

Παρόμοια αποτελέσματα παρατηρούνται

στους εθισμένους στον τζόγο, στο φαγητό,
και πολύ πρόσφατα στα βιντεοπαιχνίδια -

πλέον και το διαδίκτυο.

Συγχωρέστε με που γεμίζω
τις διαφάνειες με έρευνες.

Απλώς παρατηρήστε τις ημερομηνίες.

Θέλω μόνο να σας κάνω γνωστό ότι υπάρχουν.

Μέχρι τώρα όλη αυτή η έρευνα
δείχνει προς μία κατεύθυνση.

Η συνεχής ανανέωση με κάθε κλικ
μπορεί να προκαλέσει εθισμό.

Το γνωρίζουμε διότι όταν οι επιστήμονες
εξέτασαν πρώην εθισμένους στο διαδίκτυο,

βρήκαν ότι οι εγκεφαλικές
αλλαγές είναι αυτοαναστρέψιμες.

Δυστυχώς καμία από αυτές τις έρευνες
δεν απομονώνει τους χρήστες πορνό.

Μα τους λαμβάνουν υπόψη.

Κι εδώ είναι το σημείο κλειδί.

Έχουμε επιτέλους μια ομάδα ανδρών
που παράτησαν τη χρήση πορνό.

Καλά ακούσατε! Χιλιάδες βαριά εθισμένοι
χρήστες οικειοθελώς το παρατούν.

Αυτοί αποτελούν την ομάδα ελέγχου
που έλειπε στο μεγάλο μας πείραμα.

Δείχνουν στους ειδικούς πως αρκεί
να αλλάξει μόνο μία μεταβλητή.

Την ονομάζω «η αναγέννηση των ανδρών»
σε αντίθεση με την «πτώση των ανδρών».

Πριν συνεχίσω,
πιθανώς να θέλετε να μάθετε,

γιατί κάποιος λογικός λάτρης των πορνό
μπορεί να ήθελε να το παρατήσει;

(Γέλια)

Δύο λέξεις: στυτική δυσλειτουργία.
(Γέλια)

Το διαδικτυακό πορνό καταστρέφει
τη σεξουαλική επίδοση των νεαρών ανδρών.

Ο Ζιμπάρντο μας είπε πως οι νέοι άνδρες
αποτυγχάνουν οικτρά με τις γυναίκες.

Μια έρευνα Ιταλών νευρολόγων

μας επιβεβαιώνει κάτι
που παρατηρούμε τα τελευταία χρόνια.

Τα φάρμακα σεξουαλικής διέγερσης συχνά
δεν λειτουργούν σε αυτούς τους άνδρες

-αν ποτέ λειτουργούσαν-

διότι το πρόβλημα δεν βρίσκεται
εκεί που παρεμβαίνει το Βιάγκρα.

Ούτε είναι καθαρά ψυχολογικό το πρόβλημα.

Οφείλεται σε αλλαγές
στη φυσιολογία του εγκεφάλου τους.

Αλλαγές που οφείλονται στον εθισμό.

Τα μουδιασμένα μυαλά τους στέλνουν όλο
και πιο αδύναμα σήματα στις μπανάνες τους.

(Γέλια)

Σύμφωνα με τη δρ. Φορέστα:
Ξεκινούν με μειωμένη αντίδραση στο πορνό,

έπειτα πέφτει η λίμπιντό τους

και στο τέλος τους είναι αδύνατη η στύση.

Από αυτό, ας κρατήσουμε
τα εξής τρία σημεία.

Πρώτον: Η δρ. Φορέστα περιγράφει
μια κλασσική διαδικασία εθισμού,

που προκαλεί σταδιακή αναισθητοποίηση.

Δεύτερον, το διαδικτυακό πορνό είναι
ποιοτικά διαφορετικό από το Πλέιμπόι.

Η ευρεία στυτική δυσλειτουργία στους νέους
δεν είχε παρατηρηθεί στο παρελθόν.

Τέλος, η απώλεια στύσης είναι το μόνο
σύμπτωμα που τραβά την προσοχή των ανδρών.

Ποια όμως λιγότερα προφανή συμπτώματα
περνούν απαρατήρητα;

Οι περισσότεροι δεν τα καταλαβαίνουμε
μέχρι αφού το έχουμε κόψει.

Εδώ έχουμε έναν νέο
λίγο πριν την ηλικία των 30.

«Επισκέπτομαι ψυχολόγους και ψυχιάτρους
τα τελευταία οχτώ χρόνια.

Έχω διαγνωστεί με κατάθλιψη, αγοραφοβία,

αποδυνάμωση της μνήμης και μερικά άλλα.

Έχω δοκιμάσει Fexer, Ritalin,
Xanax, Paxil.

Έχω παρατήσει δύο διαφορετικά κολλέγια
και με απολύσανε δύο φορές.

Χρησιμοποιούσα χόρτο
για να καλμάρω τα άγχη μου.

Μ' έχουν πλησιάσει αρκετές γυναίκες

-φαντάζομαι λόγω της εμφάνισης
και της κοινωνικής μου θέσης-

μα το έσκασαν αμέσως μόλις
κατάλαβαν το πρόβλημά μου.

Έχω εθιστεί στο σκληρό πορνό
από τα 14 μου έτη.

Τα τελευταία δύο χρόνια πειραματίστηκα

κι εν τέλει κατάλαβα
πως το πορνό ήταν πρόβλημα.

Το σταμάτησα τελείως πριν από δύο μήνες.

Ήταν πολύ δύσκολα μα άξιζε τον κόπο.

Έχω σταματήσει τα φάρμακα έκτοτε.

Η φοβίες μου σχεδόν δεν υπάρχουν.

Η μνήμη και η προσοχή μου
είναι καλύτερες από ποτέ.

Νιώθω σούπερ γκομενομαγνήτης
και η στύση μου επανήλθε.

Σοβαρά νιώθω σαν αν ξαναγεννήθηκα.
Πως μου δόθηκε μια δεύτερη ευκαιρία».

Αυτός είναι ο λόγος που άνδρες
μαζεύονται σε κάθε λογής ιστοσελίδες

αθλητικών, μπόντι μπίλντινγκ,
μαθημάτων αποπλάνησης ή αλλού.

Στην ουσία αναζητούν
μια νευρολογική αναγέννηση.

Στο reddit.com υπάρχει μια ομάδα
που ονομάζεται Fapstronauts.

Το πρώτο συνθετικό είναι αγγλική
αργκό για τον αυνανισμό.

Στην ουσία πρόκειται για μια ομάδα
ανδρών που κόβουν το πορνό.

Έχουν προστεθεί περίπου 2000 μέλη απ' όταν
τράβηξα την φωτογραφία πριν από έναν μήνα.

Το κίνημα απεξάρτησης από το πορνό
μεγαλώνει γρήγορα.

Πολλές ομάδες δημιουργούνται
στο διαδίκτυο και στην Ευρώπη.

Όμως συμβαίνει κάτι πολύ περίεργο.

Νέοι 20 ετών δεν ανακτούν τις στύσεις τους

τόσο γρήγορα όσο μεγαλύτεροι άνδρες.

Πώς γίνεται ένας 50άρης να «ζωντανεύει»
πιο γρήγορα από έναν 20άρη;

Οι μεγαλύτεροι άνδρες, αν κι έχουν
κάνει χρήση για μεγαλύτερο διάστημα,

δεν ξεκίνησαν με το σημερινό πορνό,
όπως οι σημερινοί νέοι.

Γνωρίζουμε πλέον, πως αυτό
είναι σημαντικός παράγοντας,

διότι τα προβλήματα
στους μεγαλύτερους ξεκίνησαν

αφότου αποκτήσανε γρήγορο ίντερνετ.
(Γέλια)

Οι σημερινοί νέοι έχουν άμεση πρόσβαση
στο γρήγορο ίντερνετ από το ξεκίνημά τους,

όταν τα μυαλά τους βρίσκονται στο απόγειο
της έκκρισης ντοπαμίνης και πλαστικότητας.

Τότε είναι και πιο επιρρεπείς
στους εθισμούς.

Υπάρχει όμως ακόμα ένα ρίσκο.

Μέχρι την εφηβεία οι νέοι ενισχύουν
τα κυκλώματα που χρησιμοποιούν συχνά

και αδυνατίζουν τα άλλα.

Έτσι, έως τα 22 οι σεξουαλικές προτιμήσεις
έχουν χαραχθεί βαθιά στο μυαλό του νέου.

Μπορεί να προκαλέσει πανικό,
αν ο νέος έχει περάσει στο ακραίο πορνό

ή πορνό που να μην ταιριάζει πλέον
με τον σεξουαλικό του προσανατολισμό.

Ευτυχώς τα μυαλά είναι εύκαμπτα

και οι προτιμήσεις μπορεί να επιστρέφουν
στην προ πορνό κατάστασή τους.

Καθώς ο νέος επιστρέφει στην ευαισθησία

ο εγκέφαλος αρχίζει να αναζητά
τις αμοιβές που σχεδιάστηκε να βλέπει,

όπως είναι η φιλική συναναστροφή
και φυσικά, ένα πραγματικό ταίρι.

Να ένα ακόμα παράδειγμα
που συναντούμε κάθε μέρα.

Νιώθω σαν τον Νεύτωνα ή τον Ντα Βίντσι.

Απ' όταν έκοψα το πορνό, έναν μήνα πριν,

ξεκίνησα μία επιχείρηση, μαθήματα πιάνου
και μαθαίνω Γαλλικά κάθε μέρα.

Προγραμματίζω, ζωγραφίζω, γράφω και
άρχισα να διαχειρίζομαι τα οικονομικά μου,

και μου έρχονται τόσες τρομερές ιδέες
που δεν προλαβαίνω να ασχοληθώ με όλες.

Η αυτοπεποίθησή μου βρίσκεται στα ύψη.

Νιώθω πως μπορώ να μιλήσω με κάθε γυναίκα!

Είμαι ο ίδιος που χρειάστηκε 2,5 χρόνια
παραπάνω για να τελειώσει το κολλέγιο

εξαιτίας της αναβλητικότητας
και της κατάθλιψης.

Θα σας αφήσω με μία ευχή.

Θα ήθελα να δω οι άνδρες του Ζιμπάρδο
που εξαφανίζονται,

και αυτοί που τους φροντίζουν,
και οι ειδικοί,

να ακούσουν όσα μας διδάσκουν
αυτοί οι χιλιάδες νέοι

πώς να αντιμετωπίσουμε
τον εθισμό αυτόν.

Ευχαριστώ που με ακούσατε.

(Χειροκρότημα)