สอนเพื่อความเชี่ยวชาญ -- ไม่ใช่เพื่อคะแนนสอบ
-
0:01 - 0:04วันนี้ผมจะพูดถึงแนวคิด 2 อย่าง ที่ถือว่า
-
0:04 - 0:06อย่างน้อยที่ผมสังเกตเห็นใน Khan อะคาเดมี
-
0:06 - 0:10ที่ถือว่าเป็นแก่นหลัก
หรือจุดหักเหด้านการเรียน -
0:10 - 0:12มันคือแนวคิดเรื่อง ความชำนาญ
-
0:12 - 0:14และแนวคิดเรื่อง กรอบความคิด
-
0:14 - 0:17ผมสังเกตเห็นตั้งแต่ช่วงแรก
ที่เริ่มสอนญาติ ๆ ผมเองแล้ว -
0:17 - 0:19แรกๆ พวกเขาหลายคน
มีปัญหากับคณิตศาสตร์ -
0:19 - 0:22เพราะพวกเขามีช่องโหว่ของความเข้าใจ
ที่ค่อยๆ สะสมมาเรื่อยระหว่างการเรียน -
0:22 - 0:25ด้วยเหตุนี้ พอถึงจุดหนึ่ง
ที่เขาต้องเริ่มเรียนพีชคณิต -
0:25 - 0:29ทั้งที่อาจจะยังมีพื้นฐานไม่แน่นนัก
ในบางหัวข้อที่ต้องรู้ก่อนเรียนพีชคณิต -
0:29 - 0:32และนั่นทำให้พวกเขาคิดว่า
เขาคงไม่มีหัวทางด้านคณิตศาสตร์ -
0:32 - 0:34หรือเขาอาจต้องเริ่มเรียนแคลคูลัส
-
0:34 - 0:37ทั้งที่มีบางหัวข้อในพีชคณิต
ที่เขายังไม่เข้าใจดีนัก -
0:37 - 0:38ผมสังเกตุเห็นตั้งแต่ช่วงแรก ๆ
-
0:38 - 0:42เมื่อผมอัพโหลดวีดีโอพวกนั้นขึ้นยูทูป
-
0:42 - 0:45และพบว่ามีบางคน ที่ไม่ใช่ญาติผม
เข้ามาดูด้วย -
0:45 - 0:47(หัวเราะ)
-
0:47 - 0:51ในช่วงแรก ก็มีคอมเม้นต์
แค่ประเภท ขอบคุณนะ -
0:51 - 0:53ผมคิดว่านั่นเจ๋งมากเลย
-
0:53 - 0:56ผมไม่รู้เหมือนกันว่าพวกคุณ
ใช้เวลาบนยูทูปมากแค่ไหน -
0:56 - 0:58แต่ปกติคอมเม้นต์ส่วนใหญ่
มักจะไม่ใช่ "ขอบคุณ" -
0:58 - 0:59(หัวเราะ)
-
0:59 - 1:01มันมักจะทำให้หงุดหงิดซะมากกว่า
-
1:01 - 1:03แล้วเหล่าคอมเม้นต์
ก็เริ่มเข้มข้นขึ้นเรื่อยๆ -
1:03 - 1:08นักเรียนคนแล้วคนเล่า บอกว่า
พวกเขาโตขึ้นมาโดยไม่ชอบคณิตศาสตร์เลย -
1:08 - 1:11มันยากขึ้นเรื่อย ๆ เมื่อเขาเรียนถึง
คณิตศาสตร์ขั้นสูงขึ้นไป -
1:11 - 1:12เมื่อตอนที่พวกเขาเรียนไปถึงพีชคณิต
-
1:13 - 1:15พวกเขาต่างก็มีช่องโหว่ของความรู้
ที่พวกเขาไม่รู้จะทำอย่างไร -
1:15 - 1:17พวกเขาคิดไปเองว่า เขาคงไม่มีหัวทางเลข
-
1:17 - 1:19แต่เมื่อพวกเขาอายุมากขึ้น
-
1:19 - 1:21เริ่มบังคับใจตัวเองได้มากขึ้น
ก็ตัดสินใจที่จะตั้งใจเรียน -
1:21 - 1:24พวกเขาได้เจอแหล่งข้อมูลอย่าง Khan อะคาเดมี
-
1:24 - 1:26และสามารถเติมเต็มช่องโหว่ที่เคยมี
จนเชี่ยวชาญในแนวคิดเหล่านั้น -
1:26 - 1:29สิ่งนั้นตอกย้ำกรอบความคิดของเขา
ว่าความสามารถไม่ได้คงที่ตายตัว -
1:29 - 1:33ว่าพวกเขาเอง ก็มีความสามารถ
ที่จะเรียนคณิตศาสตร์ได้ -
1:33 - 1:37มันก็เหมือนกับการฝึกฝน
ความเชี่ยวชาญหลาย ๆ อย่างในชีวิต -
1:37 - 1:39การเรียนศิลปะการป้องกันตัว
ก็ต้องใช้วิธีนี้ -
1:39 - 1:42ในศิลปะการป้องกันตัว คุณเริ่มฝึก
ทักษะเบื้องต้นในระดับสายขาว -
1:42 - 1:44นานเท่าที่จะจำเป็น
-
1:44 - 1:46ต่อเมื่อคุณเชี่ยวชาญทักษะเหล่านั้นแล้ว
-
1:46 - 1:48คุณจึงจะก้าวขึ้นไปเป็นสายเหลืองได้
-
1:48 - 1:50เช่นเดียวกับที่คุณหัดเล่น
เครื่องดนตรีซักอย่าง -
1:50 - 1:52คุณเริ่มฝึกโน้ตง่ายๆ ซ้ำแล้วซ้ำอีก
-
1:52 - 1:54ต่อเมื่อคุณเชี่ยวชาญพื้นฐานแล้ว
-
1:54 - 1:56คุณจึงจะก้าวต่อไปในการฝึกขั้นสูงขึ้นได้
-
1:56 - 1:57แต่ผมอยากชี้ให้เห็นว่า
-
1:57 - 2:01นี่ไม่ใช่โครงสร้างที่เป็นอยู่
ในโมเดลการศึกษาแบบดั้งเดิม -
2:01 - 2:05โมเดลการศึกษาที่พวกเราส่วนมาก
เติบโตขึ้นมาในระบบนั้น -
2:05 - 2:06ในโมเดลการศึกษาดั้งเดิม
-
2:06 - 2:09เราจัดนักเรียนเป็นกลุ่ม
โดยมากมักจะตามอายุ -
2:09 - 2:10และพอเข้าชั้นมัธยม
-
2:10 - 2:12ก็จัดกลุ่มตามอายุและทักษะที่มองเห็นได้
-
2:12 - 2:15แล้วเราก็ต้อนพวกเขาไปด้วยกัน
ด้วยอัตราเร็วเท่า ๆ กัน -
2:15 - 2:16และสิ่งที่มักจะเกิดขึ้นเสมอก็คือ
-
2:16 - 2:19สมมติเราอยู่ในชั้นเรียน
เตรียมพีชคณิตระดับมัธยม -
2:19 - 2:21และบทเรียนตอนนี้คือเลขยกกำลัง
-
2:21 - 2:23ครูจะอธิบายให้ฟังในห้องเรื่องเลขยกกำลัง
-
2:23 - 2:25แล้วเราก็กลับบ้าน ทำการบ้าน
-
2:25 - 2:27เช้าวันต่อมา เรามาทบทวนการบ้านกัน
-
2:27 - 2:30แล้วครูก็สอน ตามด้วยการบ้าน
สอน แล้วก็การบ้าน -
2:30 - 2:32เป็นแบบนี้ไปประมาณสองหรือสามสัปดาห์
-
2:32 - 2:33แล้วเราก็จะมีการทดสอบ
-
2:33 - 2:36ในการสอบครั้งนั้น ผมอาจจะได้คะแนน
75 เปอร์เซ็นต์ -
2:37 - 2:38คุณอาจจะได้ 90 เปอร์เซ็นต์
-
2:38 - 2:40ส่วนคุณอาจจะได้ 95 เปอร์เซ็นต์
-
2:40 - 2:43และแม้ว่าการทดสอบ
จะระบุว่าเรายังมีช่องโหว่ทางความรู้อยู่ -
2:43 - 2:45ผมไม่รู้มากถึง 25 เปอร์เซ็นต์ของเนื้อหา
-
2:45 - 2:47แม้แต่นักเรียนเกรดเอ
ก็ยังมีอีก 5 เปอร์เซ็นต์ที่พวกเขาไม่รู้ -
2:47 - 2:50ทั้งที่เห็นแล้วว่า
นักเรียนมีช่องโหว่เหล่านั้น -
2:50 - 2:52แต่ทั้งชั้นก็จะข้ามไปเรียน
บทเรียนอื่นต่อไป -
2:52 - 2:56อาจจะเป็นหัวข้อขั้นสูงกว่าเดิม
และต่อยอดจากช่องโหว่เหล่านั้น -
2:56 - 2:59อาจจะเป็นเรื่องลอการิทึม
หรือเลขยกกำลังลบ -
2:59 - 3:01แล้วกระบวนการก็ดำเนินไปแบบนี้
-
3:01 - 3:03และคุณก็เริ่มรู้สึกได้ว่า
มันแปลกเหลือเกิน -
3:03 - 3:06ผมไม่รู้เรื่องที่เป็นพื้นฐาน
ถึง 25 เปอร์เซ็นต์ -
3:06 - 3:08แต่ผมถูกผลักให้เรียน
เนื้อหาขั้นสูงที่ซับซ้อนขึ้น -
3:08 - 3:12เป็นแบบนี้ต่อเนื่อง หลายเดือน
หลายปี ไปจนถึงจุดหนึ่ง -
3:12 - 3:15ผมอาจจะเรียนไปถึงพีชคณิต
หรือตรีโกณมิติ -
3:15 - 3:16แล้วผมก็จะชนกำแพง
-
3:16 - 3:19และนั่นไม่ใช่เพราะพีชคณิตนั้น
ยากเย็นแสนเข็ญโดยตัวมันเอง -
3:19 - 3:23หรือเพราะนักเรียนไม่ฉลาดพอ
-
3:23 - 3:26มันเป็นเพราะว่า เมื่อผมเห็นสมการ
และมันประกอบด้วยเลขยกกำลัง -
3:26 - 3:29นั่นคือ 30 เปอร์เซ็นต์ที่ผมไม่รู้
มันย้อนกลับมาอีกแล้ว -
3:29 - 3:32แล้วผมก็เริ่มละความพยายาม
-
3:32 - 3:36เพื่อให้เข้าใจว่าเรื่องนี้
มันไม่สมเหตุสมผลแค่ไหน -
3:36 - 3:39ลองนึกภาพว่าเราทำ
อย่างอื่นในชีวิตด้วยวิธีนี้ดู -
3:39 - 3:41ตัวอย่างเช่น การสร้างบ้าน
-
3:41 - 3:43(หัวเราะ)
-
3:45 - 3:48เราเรียกผู้รับเหมามา แล้วบอกว่า
-
3:48 - 3:51"เรามีเวลาสองสัปดาห์
ที่จะสร้างฐานรากให้เสร็จ -
3:51 - 3:52ทำได้เท่าไหร่เท่ากัน"
-
3:52 - 3:55(หัวเราะ)
-
3:55 - 3:57พวกเขาก็ทำ เท่าที่จะทำได้
-
3:57 - 3:58บางทีฝนอาจจะเทลงมา
-
3:58 - 4:00บางทีของบางอย่างก็ไม่มาส่ง
-
4:00 - 4:03และสองอาทิตย์ให้หลัง
ผู้ตรวจงานก็มา เดินดูรอบๆ -
4:03 - 4:06แล้วว่า "โอเค ปูนตรงนั้นยังไม่แห้งดีเลย
-
4:06 - 4:08และส่วนนั้นก็ยังไม่ได้มาตรฐาน
-
4:09 - 4:10ผมให้คะแนนแค่ 80 เปอร์เซ็นต์"
-
4:10 - 4:11(หัวเราะ)
-
4:11 - 4:14คุณบอกว่า "เยี่ยม นั่นเกรดซี
ผ่านละ มาสร้างชั้นแรกกันเถอะ" -
4:14 - 4:15(หัวเราะ)
-
4:15 - 4:16เหมือนเดิม
-
4:16 - 4:20เรามีเวลาสองอาทิตย์ ทำเท่าที่ทำได้
ผู้คุมงานมาตรวจ ให้ 75 เปอร์เซ็นต์ -
4:20 - 4:21เยี่ยมเลย นั่นเกรด D บวก
-
4:21 - 4:22ชั้นที่สอง ชั้นที่สาม
-
4:22 - 4:24ทันใดนั้น ขณะที่คุณกำลังสร้างชั้นสาม
-
4:24 - 4:27โครงสร้างทั้งหลังก็พังครืนลง
-
4:27 - 4:29ถ้าปฏิกิริยาของคุณ เหมือนปฏิกิริยา
ที่คุณมักมีต่อการศึกษา -
4:29 - 4:31หรือเหมือนที่คนจำนวนมากเป็น
-
4:31 - 4:33คุณอาจจะบอกว่า
เป็นเพราะเรามีผู้รับเหมาที่แย่ -
4:33 - 4:37หรือเราอาจต้องมีผู้ตรวจงานที่ดีกว่านี้
หรือตรวจบ่อยกว่านี้ -
4:37 - 4:39แต่สิ่งที่เป็นปัญหาจริง ๆ
ก็คือกระบวนการ -
4:39 - 4:42เราสร้างข้อจำกัดเทียม
ว่างานแต่ละอย่างต้องใช้เวลาแค่ไหน -
4:42 - 4:44ซึ่งแน่นอนว่าย่อมให้ผลลัพธ์ที่ไม่สม่ำเสมอ
-
4:44 - 4:48แล้วเราก็มัวมุ่งให้ความสำคัญกับการสอบ
แล้วก็พยายามหาช่องโหว่ต่าง ๆ -
4:48 - 4:50แต่แล้ว เราก็ดันสร้างต่อยอดขึ้นไปอีก
-
4:50 - 4:53ดังนั้น แนวคิดเรื่องการเรียนให้เชี่ยวชาญ
คือการทำตรงกันข้าม -
4:53 - 4:55แทนที่จะสร้างข้อจำกัดเทียมโดยบังคับว่า
-
4:55 - 4:57คุณจะทำงานบางอย่างเมื่อไหร่ และนานแค่ไหน
-
4:57 - 5:00ซึ่งแน่นอนว่าให้ผลลัพธ์ที่แปรผันได้
-
5:00 - 5:01เกิดเป็นเกรด เอ บี ซี ดี เอฟ
-
5:02 - 5:03ก็ให้ทำในทางตรงกันข้าม
-
5:04 - 5:06สิ่งที่แปรผันได้ คือจังหวะและช่วงเวลา
-
5:06 - 5:08ที่นักเรียนใช้สำหรับเรียนรู้อะไรบางอย่าง
-
5:08 - 5:11และสิ่งที่เรากำหนดให้คงที่คือ
ทุกคนจะต้องเชี่ยวชาญในเนื้อหานั้น -
5:11 - 5:13และมันสำคัญที่เราต้องตระหนักว่า
-
5:13 - 5:16วิธีนี่ไม่เพียงแต่ช่วยให้นักเรียน
เรียนเลขยกกำลังได้ดีขึ้น -
5:17 - 5:19แต่มันจะช่วยตอกย้ำ
กรอบความคิดที่ถูกต้องด้วย -
5:19 - 5:23มันจะช่วยให้นักเรียนตระหนักว่า
ถ้าพวกเขาตอบผิด 20 เปอร์เซ็นต์ในบางหัวข้อ -
5:23 - 5:26มันไม่ได้หมายความว่า
คุณมีเกรดซึฝังติดมาใน DNA -
5:26 - 5:29มันแค่หมายความว่า คุณควรจะ
ต้องกลับไปทบทวนบทเรียนอีก -
5:29 - 5:31คุณควรจะต้องอดทน
ต้องมานะพากเพียร -
5:31 - 5:33คุณควรรับผิดชอบการเรียนรู้ของคุณเอง
-
5:34 - 5:37ทีนี้ คนที่เห็นแย้งหลายคน
อาจบอกว่า มันฟังดูดีนะ -
5:37 - 5:40ในทางทฤษฎี ไอเดียเรื่อง
การเรียนรู้ให้เชี่ยวชาญ -
5:40 - 5:41แล้วความเชื่อมโยงกับกรอบความคิดน่ะ
-
5:41 - 5:43นักเรียนจัดการตนเองในการเรียน
-
5:43 - 5:46มันฟังดูเข้าท่ามากนะ
แต่มันดูเหมือนจะไม่เวิร์คในทางปฏิบัติ -
5:46 - 5:50ถ้าจะทำจริงๆ นักเรียนแต่ละคน
จะต้องเรียนอยู่ในแนวทางของตัวเอง -
5:50 - 5:51ต้องปรับให้เข้ากับแต่ละคน
-
5:51 - 5:54คุณจะต้องใช้ครูพิเศษแบบตัวต่อตัว
แล้วก็ใช้แบบฝึกหัดเฉพาะตัว -
5:54 - 5:56และนั่นก็ไม่ใช่แนวคิดใหม่เลย
-
5:56 - 5:59เคยมีการทดลองในเมืองวินเน็ตก้า
อิลลินอยส์ เมื่อ 100 ปีก่อน -
5:59 - 6:02เมื่อพวกเขาทดลองการเรียนรู้ให้เชี่ยวชาญ
แล้วได้ผลดีเยี่ยม -
6:02 - 6:05แต่มันขยายผลออกไปไม่ได้
เพราะว่ามันยุ่งยากในด้านการจัดการ -
6:05 - 6:07ครูจะต้องแจกแบบฝึกหัด
ที่แตกต่างกันให้นักเรียนแต่ละคน -
6:07 - 6:09ต้องทำการประเมินผลเมื่อไหร่ก็ได้
-
6:09 - 6:12แต่ในวันนี้ เรื่องพวกนั้น
เป็นไปได้แล้ว -
6:12 - 6:13เรามีเครื่องมือที่จะทำได้
-
6:13 - 6:16จะให้นักเรียนฟังคำอธิบาย
ในช่วงเวลาของแต่ละคนน่ะหรือ? -
6:16 - 6:17เรามีวิดีโอที่ดูเมื่อไหร่ก็ได้
-
6:17 - 6:19ต้องการแบบฝึกหัด?
ต้องการการติชม? -
6:19 - 6:24มันมีแบบฝึกหัดที่ปรับตัวไปตาม
นักเรียนแต่ละคนได้ -
6:24 - 6:27และเมื่อมีสิ่งต่าง ๆ เหล่านั้น
ก็เกิดเรื่องดี ๆ ตามมา -
6:27 - 6:30อย่างแรก นักเรียนสามารถ
เชี่ยวชาญแนวคิดหลักได้จริง ๆ -
6:30 - 6:32และก็ยังสร้างกรอบความคิด
ที่เชื่อในการเติบโต -
6:32 - 6:34สร้างความมานะอดทน
พากเพียรพยายาม -
6:34 - 6:36พวกเขาได้ฝึกควบคุมตัวเองในการเรียนรู้
-
6:36 - 6:38และยังมีเรื่องสวยงามอื่น ๆ
ที่สามารถเริ่มเกิดขึ้นได้ -
6:38 - 6:40ในห้องเรียนจริง ๆ
-
6:40 - 6:42แทนที่จะต้องมานั่งฟังการอธิบายเนื้อหา
-
6:42 - 6:44นักเรียนสามารถมีปฏิสัมพันธ์กับคนอื่น ๆ
-
6:44 - 6:46ฝึกให้เชี่ยวชาญลึกซึ้งในเนื้อหามากขึ้นได้
-
6:46 - 6:49พวกเขาสามารถเล่นกับสถานการณ์สมมติ
บทสนทนาแบบโสกราตีส -
6:49 - 6:51เพื่อให้เข้าใจสิ่งที่เรากำลังพูดกันอยู่นี้
-
6:51 - 6:55และความน่าเศร้าของศักยภาพที่สูญเสียไป
-
6:55 - 6:58ผมอยากจะให้ทดลองคิดกันเล่น ๆ
-
6:59 - 7:04ถ้าเราย้อนเวลากลับไป
ซัก 400 ปี ในยุโรปตะวันตก -
7:04 - 7:07ซึ่ง ณ ขณะนั้นเป็นภาคพื้นที่มี
คนรู้หนังสือมากกว่าทวีปอื่นในโลก -
7:07 - 7:11คุณจะเห็นได้ว่า มีผู้คนประมาณ
15 เปอร์เซ็นต์ ที่อ่านหนังสือได้ -
7:12 - 7:15และผมคาดว่า ถ้าคุณถามใครซักคน
ที่อ่านหนังสือได้ -
7:15 - 7:17อย่างเช่น คนที่ทำงานในโบสถ์
-
7:17 - 7:21"คุณคิดว่า มีประชากรซักกี่เปอร์เซ็นต์
ที่จะสามารถอ่านออกเขียนได้" -
7:21 - 7:24เขาอาจบอกว่า "ด้วยระบบ
การศึกษาที่ดีแล้วนะ -
7:24 - 7:27อาจจะประมาณ 20 ถึง 30 เปอร์เซ็นต์"
-
7:27 - 7:29แต่ถ้าคุณกลับมาในยุคปัจจุบัน
-
7:29 - 7:32เรารู้กันแล้วว่า การคาดการณ์นั้น
ต่ำกว่าความเป็นจริงไปมาก -
7:32 - 7:36ความจริงแล้ว เกือบทั้ง 100 เปอร์เซ็นต์
ของประชากรสามารถอ่านออกเขียนได้ -
7:36 - 7:39แต่ถ้าผมจะถามคุณด้วย
คำถามคล้าย ๆ กัน -
7:39 - 7:43"มีประชากรซักกี่เปอร์เซ็นต์
ที่คุณคิดว่ามีความสามารถ -
7:43 - 7:46ที่จะเชี่ยวชาญแคลคูลัสได้
-
7:46 - 7:49หรือจะเข้าใจชีวเคมี
-
7:49 - 7:52หรือสามารถมีส่วนช่วยเหลือ
ในการทำวิจัยโรคมะเร็งได้?" -
7:52 - 7:55พวกคุณหลายคนคงตอบว่า
"ถ้าด้วยระบบการศึกษาที่ดีนะ -
7:55 - 7:57อาจจะประมาณ 20 ถึง 30 เปอร์เซ็นต์"
-
7:58 - 7:59แต่ถ้าหากการคาดการณ์นั้น
-
7:59 - 8:03มีรากฐานมาจากประสบการณ์ของคุณเอง
ที่โตมาจากระบบที่ไม่เน้นความเชี่ยวชาญ -
8:03 - 8:05จากประสบการณ์ของคุณเอง
หรือการเฝ้าสังเกตคนอื่น ๆ -
8:05 - 8:08ซึ่งคุณถูกผลักให้ก้าวไปข้างหน้า
ผ่านชั้นเรียนต่าง ๆ -
8:08 - 8:10และสะสมช่องโหว่ความรู้ไปเรื่อยๆ ล่ะ
-
8:10 - 8:11แม้ว่าคุณจะทำได้ถึง 95 เปอร์เซ็นต์
-
8:11 - 8:13แล้วอีก 5 เปอร์เซ็นต์ที่ขาดไป อยู่ไหน?
-
8:13 - 8:16และมันจะสะสมไปเรื่อย ๆ
คุณเรียนชั้นสูงขึ้น -
8:16 - 8:18ทันใดนั้น คุณก็ชนกำแพง แล้วบอกว่า
-
8:18 - 8:19"ฉันคงไม่เหมาะที่จะทำงานวิจัยมะเร็ง
-
8:19 - 8:22ไม่เหมาะจะเป็นนักฟิสิกส์
ไม่เหมาะจะเป็นนักคณิตศาสตร์" -
8:22 - 8:25ผมเดาว่ามันจะออกมาในรูปนั้น
-
8:25 - 8:29แต่ถ้าคุณได้โอกาสที่จะเรียนรู้
ในกรอบการเรียนให้เชี่ยวชาญแล้ว -
8:29 - 8:32ถ้ามีโอกาสที่จะจัดการตัวเอง
ในด้านการเรียนรู้ -
8:32 - 8:34และถ้าคุณทำโจทย์ผิด
-
8:34 - 8:36นำมันมาใช้ มองความผิดพลาด
เป็นจังหวะแห่งการเรียนรู้ -
8:36 - 8:40ตัวเลขนั้น เปอร์เซ็นต์ของผู้คน
ที่สามารถเชี่ยวชาญแคลคูลัส -
8:40 - 8:42หรือเข้าใจชีวเคมี
-
8:42 - 8:45คงมีตัวเลขเข้าใกล้
100 เปอร์เซ็นต์ขึ้นอีกมาก -
8:46 - 8:48และนี่ไม่ใช่แค่สิ่งที่ "ทำได้ก็ดีนะ"
-
8:49 - 8:51ผมคิดว่ามันเป็นสิ่งที่จำเป็นต่อสังคม
-
8:52 - 8:55เรากำลังออกจากยุคที่คุณเรียกว่า
ยุคอุตสาหกรรม -
8:55 - 8:59และเรากำลังก้าวเข้าสู่การปฏิวัติสารสนเทศ
-
9:00 - 9:02เห็นได้ชัดว่าการเปลี่ยนแปลงกำลังเกิดขึ้น
-
9:02 - 9:04ในยุคอุตสาหกรรม
สังคมมีโครงสร้างเป็นปิรามิด -
9:04 - 9:09ที่ฐานของปิรามิด
คือชนชั้นใช้แรงงานจำนวนมาก -
9:09 - 9:12ส่วนกลางของปิรามิด
คุณมีกลุ่มคนที่ทำงานประมวลข้อมูล -
9:12 - 9:14เป็นกลุ่มชนชั้นกลาง
-
9:14 - 9:18และที่ส่วนยอดของปิรามิด
จะเป็นเหล่าเจ้าของทุน -
9:18 - 9:20เจ้าของกิจการทั้งหลาย
-
9:20 - 9:22และชนชั้นผู้สร้างสรรค์
-
9:22 - 9:24แต่เรารู้กันแล้วว่ากำลังเกิดอะไรขึ้น
-
9:24 - 9:26ขณะที่เรากำลังเข้าสู่ยุคปฏิวัติสารสนเทศ
-
9:26 - 9:29ด้านล่างของปิรามิดกำลังถูก
ยึดครองด้วยเครื่องอัตโนมัติ -
9:29 - 9:31รวมไปถึงกลุ่มชนชั้นกลาง
ที่ทำงานประมวลข้อมูล -
9:31 - 9:33นั่นเป็นสิ่งที่คอมพิวเตอร์ทำได้ดี
-
9:33 - 9:35ดังนั้น สังคมของเราเผชิญกับคำถามว่า
-
9:35 - 9:37ประสิทธิผลใหม่ ๆ ทั้งหลาย
ที่กำลังเกิดขึ้นเพราะเทคโนโลยีนี้ -
9:37 - 9:39ใครบ้างที่จะมีส่วนในเรื่องนี้?
-
9:39 - 9:42หรือจะเป็นแค่เพียงคนกลุ่มที่
อยู่บนยอดของปิรามิดเท่านั้น -
9:42 - 9:44แล้วคนอื่น ๆ ที่เหลือทั้งหมดจะทำอะไร?
-
9:44 - 9:45พวกเขาจะอยู่กันอย่างไร?
-
9:45 - 9:47หรือว่าเราจะทำอะไรบางอย่าง
ที่มันทะเยอทะยานกว่านี้? -
9:48 - 9:51เราจะพยายามพลิกปิรามิด
กลับหัวกันหน่อยมั้ย -
9:51 - 9:53จะได้มีชนชั้นสร้างสรรค์เป็นจำนวนมาก ๆ
-
9:53 - 9:56แทบทุกคนสามารถมีส่วนร่วม
ในฐานะเจ้าของกิจการ -
9:56 - 9:59หรือศิลปิน หรือนักวิจัย?
-
9:59 - 10:01และผมไม่คิดว่านั่นคือ
โลกอุดมคติที่เกินเอื้อม -
10:01 - 10:03ผมเชื่อจริง ๆ ว่ามันมีรากฐานจากแนวคิด
-
10:03 - 10:05ว่าถ้าเรายินยอมให้ผู้คน
เข้าถึงศักยภาพตัวเอง -
10:05 - 10:07โดยฝึกฝนเรียนรู้แนวคิดจนเชี่ยวชาญ
-
10:07 - 10:11โดยสามารถใช้สิทธิ
จัดการการเรียนรู้ของตัวเอง -
10:11 - 10:12พวกเขาจะไปถึงที่นั่นได้
-
10:13 - 10:17และถ้าคุณลองคิดดู
ในฐานะพลเมืองของโลก -
10:17 - 10:18มันน่าตื่นเต้นมาก
-
10:18 - 10:21ลองคิดดูว่า
จะเกิดความเที่ยงธรรมขึ้นขนาดไหน -
10:21 - 10:24อารยธรรมของเราจะก้าวหน้า
ไปด้วยอัตราเร็วแค่ไหน -
10:24 - 10:27ดังนั้น ผมเชื่อมากว่ามันเป็นไปได้
-
10:27 - 10:30ผมคิดว่ามันจะเป็นช่วงเวลา
อันน่าตื่นเต้นที่จะได้มีชีวิตอยู่ -
10:30 - 10:31ขอบคุณครับ
-
10:31 - 10:37(เสียงปรบมือ)
- Title:
- สอนเพื่อความเชี่ยวชาญ -- ไม่ใช่เพื่อคะแนนสอบ
- Speaker:
- ซัลมาน คาห์น
- Description:
-
more » « less
คุณจะเลือกสร้างบ้านบนฐานรากที่ยังทำไม่เสร็จหรือ? คงไม่ ถ้าอย่างนั้น ทำไมเราถึงเร่งเหล่านักเรียนให้ผ่านระบบการศึกษาไปทั้งที่พวกเขาอาจจะยังมีพื้นฐานไม่ดีพอ ? ใช่ นี่เป็นเรื่องซับซ้อน แต่นักการศึกษา ซัลมาน คาห์น เล่าถึงแผนของเขาที่จะช่วยเปลี่ยนนักเรียนที่กำลังดิ้นรนอย่างยากลำบากให้กลายเป็นนักวิชาการ โดยช่วยให้พวกเขาได้ฝึกฝนจนเชี่ยวชาญในแนวคิดสำคัญต่างๆ ตามอัตราความเร็วที่เหมาะสมของตัวเอง
- Video Language:
- English
- Team:
closed TED
- Project:
- TEDTalks
- Duration:
- 10:49
|
Thipnapa Huansuriya approved Thai subtitles for Let's teach for mastery -- not test scores | |
|
|
Thipnapa Huansuriya accepted Thai subtitles for Let's teach for mastery -- not test scores | |
|
|
Thipnapa Huansuriya edited Thai subtitles for Let's teach for mastery -- not test scores | |
|
PanaEk Warawit edited Thai subtitles for Let's teach for mastery -- not test scores | |
|
|
PanaEk Warawit edited Thai subtitles for Let's teach for mastery -- not test scores |