-
ผมได้วาดฟังก์ชันเพี้ยนๆ นี่ตรงนี้ด้วยสีเหลือง
-
และสิ่งที่ผมอยากคิดคือว่า
-
เมื่อไหร่ฟังก์ชันนี้จึงจะมีค่สูงสุด
-
และต่ำสุด
-
และในวิดีโอนี้,
-
เราสมมติว่ากราฟของฟังก์ชันนี้
-
ลดลง ลดลง และลดลง
-
เมื่อ x เป็นลบมากขึ้น มากขึ้น,
-
และฟังก์ชันลดลง ลดลง และลดลง เมื่อ x
-
ไปไกลกว่าช่วงที่ผมวาดตรงนี้
-
แล้วค่าสูงสุดของฟังก์ชันนี้เป็นได้คือเท่าไหร่?
-
ทีนี้, เราดูด้วยตาก็ได้. มันดูเหมือนว่ามันอยู่ตรงนีี้
-
มันดูเหมือนว่า มันอยู่ตรงนี้
-
เราจะเรียกนี่ว่า ค่าสูงสุดสัมบูรณ์ (global maximum)
-
ฟังก์ชันนี้ไม่มีทางมีค่าสูงกว่านี้
-
เราจึงบอกได้ว่าเรามีค่าสูงสุดสัมบูรณ์อยู่ที่
-
จุด x-นอต. เพราะ f(x-นอด) มากกว่า
-
เท่ากับ f(x) สำหรับ x ใดๆ
-
ในโดเมน
-
และมันชัดเจนเวลาคุณดูมันแบบนี้
-
ทีนี้ เรามีจุดต่ำสุดสัมบูรณ์
-
จากที่ผมวาดมันหรือเปล่า? ปล่า,
-
ฟังก์ชันนี้มีค่าลบเท่าไหร่ก็ได้
-
มันเข้าหาลบอนันต์เมื่อ x เข้าใกล้
-
ลบอนันต์. มันเข้าหาลบอนันต์เมื่อ x
-
เข้าใกล้ลบอนันต์
-
แล้วเราจะได้, ขอผมเขียนมันแบบนี้นะ, เราจะ
-
ไม่มีค่าต่ำสุดสัมบูรณ์. ทีนี้ขอผมถามอะไรคุณหน่อย
-
เรามีจุดต่ำสุดท้องถิ่น, หรือจุดสูงสุดท้องถิ่นหรือเปล่า?
-
เวลาผมพูดว่า minima, มันคือพหูพจน์ของค่าต่ำสุด (minimum)
-
maxima, มันคือพหูพจน์ของคำว่าค่าสูงสุด (maximum)
-
แล้วเรามีจุดต่ำสุดท้องถิ่นในนี้ไหม, หรือว่าจุดสูงสุดท้องถิ่น?
-
ทีนี้, จุดต่ำสุดท้องถิ่น คุณมองมันได้ว่า
-
คือค่าของฟังก์ชันที่น้อยกว่าจุดรอบๆ มัน
-
แล้วตรงนี้ มันดูเหมือนว่าเรามีจุดต่ำสุดท้องถิ่นนะ
-
เรามีจุดต่ำสุดท้องถิ่น
-
ผมไม่ได้ให้นิยามชัดเจนนักตรงนี้,
-
แต่วิธีคิดอย่างหนึ่งคือว่า, เราบอกได้ว่า
-
เรามีจุดต่ำสุดท้องถิ่นที่ x-1, ถ้าเรามี
-
เขตแดนรอบๆ x-1 โดย f(x-1) น้อยกว่า f(x)
-
สำหรับ x ใดๆ ในเขตแดนตรงนี้. และนั่น
-
ก็ดูด้วยตาได้ง่ายๆ. นี่คือจุดต่ำสำหรับ
-
ค่า f ใดๆ รอบมัน
-
ตรงนี้
-
ทีนี้ เรามีจุดต่ำสุดท้องถิ่นอื่นอีกไหม?
-
อืม ดูเหมือนเราจะไม่มีแล้ว
-
แล้วค่าต่ำสุดท้องถิ่นล่ะ?
-
ทีนี้, เจ้านี่ตรงนี้, ขอผมเขียนด้วยสีม่วงนะ
-
ผมไม่อยากให้คนงง, ที่จริง,
-
ขอผมใช้สีนี้ดีกว่า
-
จุดนี่ตรงนี้ ดูเหมือนค่าสูงสุด
-
ท้องถิ่น. ไม่ใช่ lox, นั่นเป็นเรื่องแซลมอนแล้ว
-
จุดสูงสุดท้องถิ่น, ตรงนี้
-
เราบอกได้ว่า ณ จุด x-1, ขอโทษที, ที่จุด
-
x-2, เรามีจุดสูงสุดท้องถิ่นที่ x-2,
-
เพราะ f(x-2) มากกว่า f(x) สำหรับค่า x ใดๆ
-
ที่อยู่ใกล้ๆ x-2
-
ผมไม่ได้นิยามชัดเจนนัก,
-
แต่คุณเห็นได้แค่มอง
-
มันใช้ได้แล้ว. เราได้นิยามคำว่า
-
ค่าสูงสุด ค่ำต่ำสุด, บางครั้งเรียกว่าค่าสุดขั้ว,
-
ของฟังก์ชันนี้
-
ทีนี้เราสามารถระบุได้ไหม ว่าเรารู้อะไร
-
เกี่ยวกับอนุพันธ์ของฟังก์ชันนี้บ้าง?
-
ทีนี้, ลองดูอนุพันธ์ของจุดแต่ละจุด
-
ณ จุดแรกนี่ตรงนี้, ถ้าเราพยายาม
-
มองภาพเส้นสัมผัส
-
ขอผมใช้สีที่สวยกว่าสีน้ำตาลหน่อย
-
ถ้าผมพยายามมองภาพเส้นสัมผัส, มัน
-
จะออกมาเป็นแบบนั้น. ความชันตรงนี้เป็น 0
-
แล้วเราก็บอกว่า f ไพรม์ของ x-นอต เท่ากับ
-
0
-
ความชันของเส้นสัมผัสตรงจดุนี้เท่ากับ 0
-
แล้วตรงนี้ล่ะ? ทีนี้, เหมือนเดิม, เส้นสัมผัส
-
จะเป็นแบบนั้น
-
แล้วเหมือนเดิม เราบอกได้ว่า f-ไพรม์ ที่ x-1 เท่ากับ
-
0
-
แล้วตรงนี้ล่ะ? ทีนี้, ตรงนี้, เส้นสัมผัส
-
มันนิยามไม่ได้. เรามีความชันเป็นบวก
-
แล้วมันก็กระโดด
-
ไปเป็นความชันลบ
-
ตรงนี้, f ไพรม์ของ x-2 นั้นนิยามไม่ได้
-
ขอผมเขียนว่า "ไม่นิยาม" นะ
-
เราได้ผลที่น่าสนใจ, และย้ำอีกที, ผมไม่ได้พิสูจน์
-
อะไรรัดกุมให้คุณดูตรงนี้. ผมแค่อยากให้คุณได้
-
สัญชาตญาณตรงนี้ไป. เราเห็นว่าถ้าเรามีค่าสุดขั้ว,
-
และเราไม่ได้พูดถึงกรณีที่ x อยู่ตรงจุดปลาย
-
ของช่วง, แต่อยากพูดให้ชัดว่าผมหมายถึงอะไรบ้าง
-
เวลาผมพูดถึง x ว่าเป็นจุดปลายของช่วง
-
เรากำลังบอกว่า, สมมุติว่าฟังก์ชันนั้น,
-
สมมุติว่าเรามีช่วงตรงนี้
-
สมมุติว่าฟังก์ชันเริ่มตรงนี้ แล้วไปต่อเรื่อยๆ
-
นี่ก็คือจุดสูงสุด, แต่มันเป็นจุดปลาย
-
เราไม่ได้พูดถึงจุดปลายในตอนนี้
-
เรากำลังพูดถึงจุดที่อยู่ระหว่างกลาง
-
หรือกรณีที่ช่วงของเราเป็นอนันต์
-
เราไม่ได้พูดถึงจุดแบบนั้น, หรือจุด
-
แบบนี้
-
เรากำลังพูดถึงจุดที่อยู่ตรงกลาง
-
แล้ว ถ้าคุณมีจุดภายในช่วง
-
มันจะมีค่าต่ำสุดหรือสูงสุด, แล้วเราจะ
-
ได้สัญชาตญาณตรงนี้ไป
-
ดังนั้นค่าสูงสุด หรือต่ำสุดที่ x เท่ากับ a โดยไม่ใช่จุดปลาย,
-
คุณก็รู้, ถ้าคุณมีจุดต่ำสุดหรือสูงสุด
-
ที่ x เท่ากับ a ค่าหนึ่ง, และ x อยู่ที่จุดปลาย