Një pajisje shpëtimtare që zbulon sulmet në zemër pa simptoma

Me siguri i njihni simptomat e zakonshme të sulmit në zemër: dhimbje në kraharor dhe krahë, vështirësi në frymëmarrje dhe ligështi. Por ka edhe një lloj tjetër që është po aq vdekjeprurës dhe më i vështirë për t'u zbuluar sepse simptomat janë të përmbajtura. Në këtë fjalim të shkurtër, shpikësi 17 vjeçar Akash Manoj e ndan me botën pajisjen që e ka krijuar me qëllim që ta ndalojë vrasësin e heshtur: një fashë e vogël, e lirë dhe që mund të vihet në trup, e cila i paralajmëron pacientët në çastin vendimtar, kur bëhet fjalë për jetë a vdekje.

Kur isha 13 vjeç,

humba gjyshin pas një sulmi
në zemër pa simptoma.

Më tronditësja ishte se në
moshën 75 vjeçare,

gjyshi ishte shumë normal,
i shëndetshëm dhe energjik,

por ishte me diabet.

Kur e mësova këtë isha aq i prekur

sa vendosa t'i shpall luftë
vrasësit mizor,

dhe t'i shqyrtoja mundësitë.

U trondita kur zbulova rezultatet
e studimeve të fundit,

që vlerësojnë se përafërsisht
nëntë milionë njerëz

vdesin çdo vit nga sulmet në zemër.

Ka disa shkaqe pse ndodhin sulmet
në zemër,

por në shumicën e rasteve, ata ndodhin
kur arteriet bllokohen,

ndërpritet qarkullimi i gjakut,

dhe në mungesë të ajrit, qelizat
në muskujt e e zemrës vdesin.

Ndoshta i njihni simptomat e zakonshme
të sulmit në zemër:

dhimbje në kraharor dhe krahë, vështirësi
në frymëmarrje, ligështi, etj...

por ka edhe një lloj sulmi në zemër
që është mjaft i shpeshtë,

po aq vdekjeprurës,

por më i vështirë për t'u zbuluar
sepse simptomat janë të përmbajtura.

Njerëzit me infarkte pa simptoma
nuk janë të vetëdijshëm për të,

andaj nuk kërkojnë ndihmë mjekësore,

që do të thotë se ka më pak mundësi që ata
ta marrin trajtimin që u nevojitet

në çastin vendimtar.

Edhe nëse ndodh që të arrijnë në spital,

përpara ose pas sulmit në zemër,

duhet t'u nënshtrohen disa herë analizave
që marrin kohë dhe janë të kushtueshme,

dhe trajtimeve

që konsiderohen si shtylla

e diagnostifikimit të infarktit.

Sidoqoftë, më shqetësuese është

se infarktet pa simptoma
përbëjnë rreth 45%

të të gjithë infarkteve.

Pacientët me diabet dhe çrregullime
të ngjajshme vuajnë nga dëmtime nervore,

që nuk ua lejojnë ta ndjejnë
këtë lloj dhimbjeje

e cila zakonisht i paralajmëron

se mund të jenë duke kaluar një infarkt.

Kjo do të thotë se ata i vuajnë
dëmtimet nga infarkti,

pa qenë të vetëdijshëm
apo ndjerë diçka,

Këta pacientë të rrezikuar vuajnë
nga dëmtime nervore,

dhe nuk marrin përkujdesje
mjekësore të menjëhershme.

Ata nuk dinë asgjë përpara se
të ndodhë e papritura.

Gjyshi im ishte poashtu
pacient i rrezikuar.

E zbërtheva çështjen më tej;

lexoja çfarë t'më binte në duar
që ta kuptoja zemrën,

u takova me studiues dhe
punova në laboratore anembanë Indisë.

Më në fund, pas plot tre viteve
studimi të vazhdueshëm,

ajo që dua ta ndaj me botën është
një shpikje shpresdhënëse.

Një pajisje e vogel dhe e lirë,

e mbartshme, të cilën pacientët mund
mbajnë ne trup çdo herë.

Në masë të madhe e zvogëlon
nevojën për analizë gjaku,

dhe punon 24/7, duke mbledhur e zbërthyer
të dhënat në intervale të paracaktuara.

Dhe gjithë të dhënat mblidhen
vetëm për një qëllim:

të zbulohen infarktet përpara
se të ndodhin.

Kjo është një shpikje që premton
shumë për të ardhmen.

Ju ndoshta nuk e dini sa inteligjente
është në të vërtetë zemra juaj.

Ajo mundohet të komunikojë me trupin
tuaj disa herë, para se të dorëzohet,

me simptomat si dhimbje në kraharor.

Këto simptoma paraqiten kur
zemrës i ndërpritet

qarkullimi i gjakut të pasur me oksigjen.

Por kujtoni dëmtimin nervor
të cilin e përmenda.

E pengon paraqitjen e këtyre simptomave
përpara infarktit të pazhurmë,

që e bën edhe më vdekjeprurës.

Dhe ju mbase as nuk i njihni
simptomat e zakonshme.

Njëkohësisht, edhe zemra dërgon
shënues bio të caktuar...

shënues bio ose proteina që
veprojnë si sinjale për ndihmë,

në formën e mesazheve SOS

në gjak,

që lajmërojnë se zemra është në rrezik.

Gjersa rreziku sa vjen e shtohet,

sasia e këtyre shënuesve bio

rritet pafund.

Pajisja ime mbështetet vetëm
në këto të dhëna.

Thelbësorja është se këta
shënues bio janë të pranishëm

në një nga fazat e hershme
të sulmit në zemër,

kur thuajse as nuk vihet në dyshim
se njeriu mund të shpëtojë

në qoftë se merr përkujdesje të shpejtë.

Dhe pajisja ime mbështetet në këto parime.

Dhe ja si funksionon pajisja ime.

Një fashë silikoni vihet në dorë
ose pranë kraharorit.

Pa qenë nevoja të shpohet lëkura për
analizë gjaku të shënuesve bio,

kjo fashë mund ta gjejë, veçojë, dhe
gjurmojë shënuesin bio të infarktit,

i njohur si H-FABP,

dhe të të njoftojë nëse dhe kur arrihet
nivel kritik në qarkullimin e gjakut,

një proces që është shumë më i thjeshtë,
dhe më i lirë se metodat tradicionale

për diagnostifikimin e sulmit në zemër.

Duke e ndjekur përqëdrimin
e shënuesve bio,

një sistem i tillë,
me kërkime të mëtejshme në të ardhmen,

mund ta ul dukshëm nevojën që një
pacient i rrezikuar të shkojë te mjeku

për analiza gjaku,

meqë pajisja mund të mbahet në çdo kohë,

duke mëtuar rritjen e shënuesve bio
aty për aty.

Kështu, nëse pajisja e mëton se shkalla
e shënuesve bio e kalon pragun,

pacientët e rrezikuar paralajmërohen
se u kanoset një arrest kardiak,

dhe se atyre u duhet përkujdesje
mjekësore e menjëhershme.

Ndonëse pajisja nuk është në gjendje
që pacientëve t'u ofrojë

analizë të plotë të dëmtimit kardiak,

mund të jetë një ndihmesë e madhe

duke e nxjerrë në pah
se pacientit i kanoset rrezik,

që pacienti të merr masa,

dhe të jetë i vetëdijshëm se trajtimi
i menjëhershem është jetik.

Tani, çdo pacient i rrezikuar do të
përfitojë më shumë në kohë

për të kërkuar ndihmë mjekësore.

Si rrjedhojë, nuk do të kenë nevojë për

trajtime të kushtueshme
dhe invazive mjekësore,

që përndryshe janë të domosdoshme
pas sulmit të zemrës.

Kur e testova pajisjen time te pacientët
e rrezikuar nën mbikëqyrje,

rezultatet nga testet e miratuara klinike

garantuan rreth 96% përpikëri
dhe gatishmëri.

Pajisjen time synoj ta vë në përdorim
në dy variante:

njëri të ofrojë analizë digjitale për
shkallën e shënuesve bio,

dhe një version më i thjeshtë për
zonat rurale,

që dridhet kur nivelet e shënuesve
bio e kalojnë pragun.

Nëse e masim mbarëvajtjen tonë
në trajtimin kardiak deri tani,

ka më tepër përkujdesje shëruese sesa
përkujdesje dhe teknologji parandaluese.

Ne presim që sulmi në zemër të ndodhë,

e më pas t'i vëmë në punë burimet
tona në trajtime të mëtejme.

Por kur vjen deri te kjo, nuk ka më
kthim në gjendjen e mëparshme.

Besoj fort se mjekësia
ka nevojë për rishikim.

Duhet të hedhim teknologji
proaktive shëndetësore.

Ndryshimi duhet të ndodhë,
jo pas dhjetë viteve,

jo pas pesë viteve,

por tani.

Dhe shpresoj se një ditë,

me ndihmën e këtyre pajisjeve,

të tjerët nuk do ta humbasin gjyshin
siç e humba unë.

Shumë falemnderit.

(Duartrokitje)

Ju faleminderit.

(Duartrokitje)

Ju falemnderit.