Dennis Hong: Ndërtimin e një makine për njerëzit e verbër

Shumë besojnë që vozitja është një aktivitet

veqanarisht e rezervuar vetem për ata që shofin.

Një përsonë i verbër që vozitë një makinë sigurtë dhe pavarësishtë

ishte menduar të jetë një detyr e pamundur, deri tani.

Përshendetje, emri imë është Dennis Hong,

dhe ne do të sjellim lirinë dhe pavarësin për të verbërit

duke ndërtuar një makinë për demtuarit vizuelë.

Pra para se të flasë për këtë makinë për të verbërit,

më lejoni t'ju tregoj dqka rreth një projekti për të cilin kam punuar

të quajtur DARPA sfida urbane.

Tani kjo është rreth ndërtimit të një roboti makinë

i cili mund të vozitet vetëvetiu.

Ju prekni fillo, askush nuk prek asgjë tjetër,

dhe mund të arrinë destinacjonin e tij komplet i pamvarurë.

Pra në vitin 2007, ekip ynë fitoi gjysm miljoni dollarë

duke vendosur vendin e tretë në këtë kompeticjonë.

Pra rreth asaj kohe,

federata nacjonale e të verbërve, apo NFB,

sfido

rreth asaj se kush mund të zhvilloj një makinë

që i mundëson një përsoni të verbër të vozis i pavarur dhe i sigurtë.

Ne vendosem ta provojmë atë,

sepse ne menduam, "Hey, sa vështir mund të jetë?"

Ne pothuajse kemi një makinë të pamvarur.

Ne vetem vendosim një përson në të dhe jemi në rregull?

(Qeshen)

Ne nuk mund të ishim edhe më keqë.

Atë që NFB-ja dëshironte

jo një makinë e cila mund të vozitë një përson të verbër rreth e rrotullë,

mirpo një makinë ku një përson i verbër mund të marrë vendima aktive dhe të vozisë.

Pra duhet të nxjerrim gjdogjë jashtë dritares

dhe të fillojmë nga fillimi.

Pra për të testuar këtë ide të qmendur,

ne zhvilluam një prototipë motoqikëlet të vogel

për të testuar fizibilitetinë.

Dhe në verë të viti 2009,

ne ftuam një grup të verbërish nga e gjithë shteti

dhe ti japim atyre nga një shancë për të filluar një gjiro.

Ishte një eksperiencë e mahnitëshme.

Mirpo problemi më këtë makinë ishte

dizjanuar të jetë kontrolluar veten në një ambient,

në një paking të mbyllur --

madje edhe një korsi të definuar nga zona e kuqe e trafikut.

Pra me këtë sukësesë,

ne vendosem të marrim një hapë të madhë,

për të zhvilluar një makinë të vërtet e cila mund të vozitet në rrugë të vërteta.

Pra si funksionon?

Mirë, është një sistem kompleks,

mirpo më lejoni t'ju sqaroi atë,

Pra ne kemi tre hapa.

Ne kemi përcepcionin,kompjutimin

dhe platëformen jo-vizuale.

Tani shoferi nuk mund të shef,

pra sistemi duhet ta abzorvoi ambientinë

dhe të mbledhë informacione për shoferin.

Për atë, ne përdorim një njësi matëse fillestare.

Pra matë akselerimin, akselerimin këndorë --

sikurse një vesh i njeriu, veshi i brendshem.

Ne e përdorim këtë informacion më një njësi GPS-je

për të marrurë lokacionin e makinës.

Ne gjithashtu përdorim dy kamera për të detektuar korsit e rrugës.

Dhe ne gjithashtu përdorim tre llaser për gjetjen e gjërsis.

Llaseri skanon ambientin për të detektuar pengesat--

një makinë duke e atakuar nga para, mbrapa

dhe gjithashtu edhe ndonjë penges e cila delë në rrugë,

ndonjë penges rreth automjetit.

Pra e gjithë sasia e mbetur e informacioneve dergohet në kompjuter,

dhe kompjuteri mund ti bejë dy gjëra.

Një është, së pari ti procesoj këto informacione

për të pasur një kuptueshmëri të ambientit--

Këto korsi rruges, pengesa --

dhe ti përpunoi këto informacione për shoferin.

Sistemi gjithashtu është i menqur sa duhet

për të gjetur menyren më të sigurtë për të operuar makinen.

Pra ne gjitahshtu mund të gjenerojmë instruksione

se si të operojmë dhe kontrollojmë makinen.

Mirpo problemi është ky: Si do ta bindim

këto informacione dhe instruksion

tek një person që nuk shef

aq shpejt sa duhet dhe saktësisht sa duhet që të vozisë?

Deri më tani, kemi zhvilluar shumë lloje

të teknologjike jo-vizuele.

Duek filluar nga 3 dimesionale ping sistemit të zerit,

një jelek vibrues,

një klikim rrotash me komanda zanore, një shirit këmbe,

madje edhe këpuc të cilat aplikojnë presoj tek këmba.

Mirpo sot do të flasim rreth

tri prej tyre platformave jo vizuele.

Platëforma e parë quhet a DriverGrip.

Pra këto janë palë dorzash,

dhe kanë elemente vibruese në pjesën gishtrinjëve

pra ju mund të transferoni instruksione se si të ndrroni

drejtimin dhe intenzitetin.

Një tjetër paisje quhet SpeedStrip.

Pra kjo është një karrige -- si faktë, është një karrige e porosive.

Ne kemi shkuar jasht, dhe po ri-aranzhmojmë disa elemente vibruese,

dhe faktikisht ne po përpiqemi të mbledhim informacionet rreth shpejtësis,

dhe gjithashtu ti instrukëtojmë se si ta përdorin gazin dhe frenin e këmbes.

Pra këtu, ju mund të shihni

se si kompjuteri e kupëton ambientinë,

dhe sepse ju nuk mund ta shihni vibrimet,

ne faktikisht kemi vendosur një LED në shofer që ju të mund të shihni atë që po ndodhë.

Ky është një senzorë i të dhënave,

dhe të dhënat janë transferuar në paisje nepërmjet kompjuerit.

Pra këto dy paisje,DriverGrip dhe SpeedStrip,

janë shumë efektive.

Mirpo problemi është

këto janë paisje instruksionale.

Kjo nuk është liri e vërtet, apo jo?

Kompjuteri na tregon neve se si të vozitim --

kthehu majtas, kthehu djathëtas, rritë shpejtësin, ndalo.

Ne e quajmë këtë " problemi i ulëses mbapa."

Pra ne po lëvizemi nga paisja instruksionale,

dhe npo fokusohemi më tepër

në paisjen informative.

Një shembull i mirë i kësaj platëforme për shfrytëzuesit jo-vizuel

është quajtur AirPix.

Pra mendoni për të si një monitor për të verbërit.

Pra është një tablet i menqur,ka shumë vrima në të,

dhe ajëri i kompersuar del jashtë,

pra faktikisht mund të vizaton imazhe.

Madje edhe pse jeni i verbër,ju mund ta vendosni doren tuaj mbi të,

ju mund të shihni objketet ne rrugë.

Faktikisht, ju mund ta ndryshoni frekuencen e ajërit që del jashtë

dhe mundësisht edhe temperaturen.

Pra faktikisht është një platëform multi-dimensionale për shfrytëzuesin.

Pra këtu mund ta shihni kameren e majtë, kamera e djathët nga makina

dhe se si kompjuteri interpreton atë dhe e dërgon atë informacion tek AirPix.

Për këtë, ne do të shfaqim një simulues,

një përson i verbër duke vozitur një AirPix.

Ky simulator ishte gjithashtu shumë i përdorshem për trajnimin e shoferëve të verbër

dhe gjithashtu testimin e shpejt të ideja të ndryshme

për shfrytëzues të platëformave të ndryshem jo-vizuele.

Pra faktikisht ajo se si funksionon.

Pra vetem para një muaji,

më 29, Janarë,

ne shpalosem këtë makinë për herë të parë për publikun

tek e famshmëja Dayton International Speedway

gjatë garaes 24 Rolex.

Ne gjithashtu patem disa surpriza. Le ti japim një shiqim.

(Musika)

(Video) Prezentuesi: Kjo është një ditë historike në Janarë.

Ai po vjen në para hyrëjse së madhe, Federista të dashurë.

(Brohoritje)

( i bie borisë)

Ja ku është hyrja e madhe tani.

Dhe ai [i pa pastër] duke ndjekur atë kombi i cili përpara tij.

Ja ku vjen kuti e parë.

Tani të shofim nëse Marku i shmanget asaj.

Ai e bënë. Ai e kaloi në të djethët.

Kuti e tretë është jashtë. Edhe kuti e katërt.

Ai po e hynë nepërmjet të dyjave lehtësisht.

Ai po përgatitet për tejkalim

për të tejkaluarë.

Mirpo kjo është e gjitha,

ky një lloje paraqitje dinamike.

Ai po arrinë përfundimin e rrugës,

po bënë rrugen e tij në mesë të barierave mirë po i'a arrinë.

(i bie burisë)

(Duartrokitje)

Dennis Hong: Jam shumë i lumtur për ty.

Mark do të më vozisë deri në hotel.

Mark Riccobono: Po.

(Duartrokitje)

DH: Pra që nga koha që filluam këtë prjektë,

kemi marrur qindra letra,email, telfonata

nga njerëzit nga e gjithë bota.

Letra që na falenderojnë neve, mirpo nganjëher ne gjithashtu marrim letra qesharake sikurse kjo:

"Unë e kuptoj përse është një prekës në një bankomatë."

(Qeshen)

Mirpo nganjëher --

(Qeshen)

Mirpo nganjëher unë gjithashtu pranoj --

do ta quaja email urrejtëje --

mirpo letra të brengosjes së thell:

"Dr.Hong a je i qmendur,

po përpiqesh ti vësh njerëzit e verbër në rrugë?

Duhet të jesh i qmendur."

Mirpo kjo makinë është prototipë,

dhe nuk do të jetë në rrugë

gjersa të provohet si e sigurtë, apo më e sigurt se makinat e sotit.

Unë plotësisht besoj se kjo do të ndodhë.

Mirpo akoma, a do që shoqëria

të pranoj këtë ide aq radikale?

Si do ta sigurojmë?

Si do të lëshohen patent shoferat?

Ka shumë gjëra të brengosëshme përveq sfides teknologjike

që ne duhet ti adresohemi përpara se të bëhemi realitetë.

Sigurisht, qëllimi kryesor i projekëtit

është zhvillimi i makinës për të verbërit.

Mirpo potencjalisht më e rendësishme se kjo

është vlera teknologjisë lëvizese

e cila mund të vjen me këtë projektë.

Senzorët që janë përdorur mund të shofin edhe në errësirë,

mjegullë dhe shi.

Dhe së bashku me këtë lloje platëforme të re,

ne mund ta përdorim këtë teknologji

dhe të aplikojmë këtë makinë të sigurtë për njerëz të rendomët.

apo për njerëz të verbër, përdorim të përditshem --

në rregullime edukative, në zyra.

Vetem imagjinoni në një klasë, një mësues shkruan në drrasën e zezë

dhe një student i verbër mund të shef dhe të lexon atë

duke përdorur këto platëforma jo-vizuele.

Kjo është pricë.

Pra sotë, gjërat që unë ju kam shfaqur juve, janë vetem fillimi.

Faliminderit shumë.

(Duartrokitje)