AttitudeLive - Baby Dylan

Jeanine Bezencon ay malapit nang magkaroon

ng kanyang ikatlong anak.

Alam na nina Jeanine at ang asawa niyang si Chris ang kasarian ng kanilang anak.

Ito ay isang lalaki.

Pinangalanan nila itong Dylan.

Alam din nila na ang anak nila ay may Down Syndrome

at likas na sakit sa puso.

Siya'y idadaan sa operasyong emerhensiya.

May mga luhang sanhi ng takot;

ayaw ni Jeanine na mawala ang anak niya.

[umiiyak] [Diyos ko tulungan nyo po ako. Gusto ko nang umuwi.]

Nararamdaman ko na magagawa niya, talaga.

Sigurado ako, yun ang pakiramdam ko.

[Ang sanggol na si Dylan]

[Tagapagsalaysay] Ang mag-asawang taga-North Shore ay matagal nang

gusto ng pangatlong anak.

Sa sandaling nalaman nilang nagdadalantao si Jeanine,

nakita nilang ang isang masikip na pamilyang may limang miembro.

May araw na tayo. Walong linggo na lang,

si Baby Dylan ay nandito na.

Ngunit ang unang pagsusuri ni Jeanine

labing-tatlong linggo sa kanyang pagdadalantao lumabas

na may problema kay Baby Dylan.

Ang mga litratong ito ay sumukat

sa neucofold sa likod ng leeg ng sanggol.

Alam na ito'y magiging abnormal na pangangapal

sa isang sanggol na may Down Syndrome.

[Jeanine Bezencon] Panahon ang nagsabi sa aming mag-asawa

na may mayoryang hindi wasto sa aming anak

at ang mundo ay parang nagbukas at lumubog.

[Leanne] Sapagkat iyun ay masama.

Sabi niya sa akin, "Parang ang anak mo ay may

trisemi 13 o 18,

na hindi magkasundo sa buhay."

At sinkwenta porsyentong tsansang Down Syndrome,

Pagkatapos sabi pa niya

"Alang-alang sa inyo, ako'y umaasa na ang sanggol

ay mabibigo sa loob ng dalawang linggo,

para hindi na kayo gagawa pa ng anumang desisyon."

Namanhid ako, alam mo, yung manhid na kahit ano,

Marahil hindi ako umiyak ng limang minuto

at ang mga luha ay pumatak na lamang

at tulad lamang sa sinabi ng realidad

"Ito ay totoo."

[Tagapagsalaysay] Dalawang linggong lumipas, ang pangalawang pagsubok

ay nagpatunay na ang sanggol na ito ay may Down Syndrome.

Si Jeanine ay sinabihan na pwede na niyang wakasan ang kanyang pagdadalantao.

Alam mo, sinasabihan ka ng mga ganito,

mga iba't ibang pagpipilian at bagay-bagay

at sa gayon, hindi yun ang pagpilian, alam mo.

Meron kang buhay na sanggol sa loob ng tiyan mo

sa akin pa, iyun yun.

Dylan, ito ay ang magiging kuwarto mo.

At nakikita mo,

ganito ang itsura nito noon,

ganito ito nung si Brandon pa ang nandito sa kuwarto mo.

May mga magagandang bagay sa dingding,

mga lumang gamit, at laruang kotse.

Tuturuan kita lahat

tungkol sa pagbuo ng mga kotse at makina,

at mga bagay na ganon.

Dadalhin kita sa ibaba at ipapakita ko sa iyo ang bodega.

Ipapakita ko sa 'yo kung paano ginagamit ang mga kagamitan

Sabi ni Chris sa akin, "Para sa akin, hindi dapat pagpilian."

Sabi niya na "Susuportahan kita siento dies porsyento

anuman ang desisyon mo, andito ako para sa 'yo."

-Kumusta na yan Paige? Mabuti!
-Oh yan --

[Tagapagsalaysay] Si Jeanine ay dalawampung linggong buntis

nung imbitahan niya kaming maging bahagi ng kanyang paglalakbay.

Oh ipagpaumanhin nyo ako, ako'y nagkakaroon na naman ng pagdamramdam sa panganganak

-Maayos ka lang ba?
-Braxton Hicks.

Ooh, hawakan mo siya

[Tagapagsalaysay] Naiintindihan ng pamilya na

si Dylan ay magkakaroon ng parehong kapansanan sa pisikal at intelektwal.

subalit sila ay hindi natatakot sa posibleng hamon,

[Chris Bezencon] Alam mo, sa palagay ko isa ito sa mga sitwasyon

na maaaring magtakda sa amin na isang pamilya o

piliin at durugin kami, kagustuhan na namin yun.

At kagustuhan din namin para tingnan ang positibong liwanag.

-At ito ay isang positibong bagay.
-Yun nga.

May bago kaming anak na lalaki.

Ibig ko sabihin, ano pa ba ang hihilingin namin.

Kami ay nababahala sa kabuuang bagay na ito,

Ako ay natutuwa kasi siya ay aking maliit na sanggol na lalabas.

lahat na ito ay nakakatuwa din.

Ngunit alam mo, ninenerbiyos din ako...

sa likod ng pag-iisip ko andon talaga

ang "hindi alam"

Oo

Kagaya ng hindi ko talaga alam ano ang asahan sa sitwasyon.

-Sana magiging okay siya.
-Oo.

Siya ang aking malaking, ang aming malaking tungkulin.

Sinabi mo sa akin no'ng isang araw,

na nagkaroon ka ng konting hindi pangkaraniwang reaksiyon.

Nasalubong ko lang ang isang kaibigan ko

na meron ding anak na may Down Syndrom,

at nadaanan nila ang maraming

malulungkot na panahon sa anak nilang ito,

at kailangan mo lang malaman

na ang mga bagay ay magiging mahirap,

ito'y magiging napakahirap sa una,

Ngunit sabi nila,

"Tingnan mo, bagamat, " alam mo,

Ngunit yun ay, parang natamaan ako.

[Tagapagsalaysay] Si Chris ay nagtatrabaho bilang pintor sa tatu

Ito'y mahabang oras, halos nagtatrabaho ka hanggang alas nuwebe ng gabi,

Alam niya ang lahat ng pangangailangan ng bagong sanggol

ay mahuhulog sa balikat ni Jeanine,

Kilala ko si Jeanine,

siya ay isang klase ng tao na emosyonal,

para siyang natitiklop

kung may problemang nagpepresenta sa kanya,

Ngunit agad-agad siyang nagtatagumpay,

parang lumulusot siya

mas emosyonal pa sa akin.

Ngunit lumalabas siya na parang dalawang beses na matibay

tulad ko, alam mo.

kaya sa kanya lamang ang paglalakbay,

at sa samula, medyo nabibigla ako konti

na masyado siyang malungkot

ngunit palagi kong sinasabihan ang sarili ko,

"Alam mo, pagkatapos ng araw na ito Chris

uuwi siyang doble ang tapang pareho sa akin."

at uuwi siyang mas matalino,

at siya ay nagbabago sa mga sitwasyon.

Mabuti yan

Okay yan ay tapos na

tatapusin ko lang ang pagsusuri

[Tagapagsalaysay] Isang karagdagang pagsusuri ay nagdulot ng panibagong pagkabalisa

May butas ang puso ni Dylan.

Ito ay karaniwan.

Kuwarenta porsiyento sa mga sanggol na may Down Syndrome

ay may sakit sa puso.

Ngunit hindi nila alam hanggang saan ang problema.

-Alam mo ba kung ano ang anak mo?
-Lalaki

Alam mo ba kung babae o lalaki?

-Kaya pwede kong sabihin na "he"
-Pwede. Dylan

-Wala...walang rebelasyon?
-Baby Dylan.

[Tagapagsalaysay] Nasa kamay na sila ng mga eksperto.

Si Dr. Emma Parry ay Pinuno ng Bahagi ng Pansanggol Medikal

sa Ospital ng Auckland.

Ang aking gagawin ngayon,

Itatampulan ko lang sa mga

sukat na sisimulan natin, okay?

Ang ulo ng anak niyo ay nandon

tanggalin natin yun. Susunod ang kabila...

Okay. Oh, umuga sa palibot

Oh, halika na. Magpakaayos ka.

[Tagasalaysay] Sumunod si Dylan, gumalaw sa isang pwesto

kung saan makita ni Dr. Parry ang kanyang puso

at ang sukatan ng kanyang butas.

Ang nakikita ko dito ay

may isang balbula doon, okay.

kaya, mapupunta yan...

-Oh, ipagpaumanhin,
-Okay lang yan

Papunta yan sa kaliwang atrium

sa pamamagitan ng kaliwang ventricle.

At ang balbula dito sa may kanang atrium

sa pamamagitan ng kanang ventricle

at kung saan ang mga balbulang ito ay dadaan dito,

sila'y nasa isang linya

at yan ay isang maliit na tanda na nagsasabi sa akin

dito sa anggulong ito ay may depekto ang AV kanal.

Tingnan mo, nakikita mo ba ang maitim na butas dito?

at nakikita mo ang--

-Yan ang eksaktong puwang.
-Yan ang butas sa puso.

Oo, okay. nakikita natin ng medyo maayos diyan.

Oo.

Medyo malaki ba ang butas?

Oo, ibig ko sabihin halos ganito sila

Hindi ko na sasagutin pa tungkol diyan

kasi, sa totoo lang, hindi ako ang eksperto

kung ano ang mangyayari pagkaraan nito.

Pwede ba ako manatili para sa medikal?

[Tagapagsalaysay] Kailangan ni Dylan ng operasyon.

para isaayos ang puso niya,

ngunit may magandang balita galing sa doktor ng mga puso,

ang kamara ng puso

ay nasa normal na laki

minsan ang mga sanggol na may ganitong problema

ay pwedeng magkaroon ng isang kamara na maliit at

maproblema, ang anak mo ay hindi.

Ang daan palabas sa puso

papunta sa katawan at sa baga ay normal ang laki,

kaya ang lahat ay medyo pamantayan

sa ganong perspektibo.

May isang maliit na butas isa sa mga

babula ng puso, ngunit ito ay sadyang maliit na bagay lamang

at yan ay wala lamang sa mga nakikita na natin,

kaya ito ay walang anuman para maligalig.

kaya susubukin ko

at titingnan ko ang galaw ng sanggol,

siyasatin ang kanyang paglunok

at gawin ang mga tama.

[Tagasalaysay] Matapos ang makatakot na impormasyon

sadyang kaginhawahan nang makita ang 4D scan ng pagunlad ni Dylan.

Kung ika'y nasa sitwasyon kung saan ikaw ay

nag-aalala sa sanggol at iba pa,

ang ganito ay isang malaking tulong para sa pagmamahalan.

-Oh tingnan mo!
-Tingnan mo yun!

[nag-uusap]

Ngayon, huwag tumawa, huwag tumawa,

kasi kailangan ko kayong panatilihing maayos pa rin, okay?

Oh hay naku!

Yun ay kakatuwa.

Marahil yun ang pinakamagandang kuha natin.

-Oh! Parang...
-Ang ganda

Ang ganda ng kuha.

Ang cute niya talaga. Sino ang kamukha niya?

Chris

-Siya ba ay magkakaroon ng mas maraming buhok kesa sa 'yo?
-Hindi!

[katuwaan]

-Itong maliit na kamay ay papunta dito.
-Ang galing non.

-Whoa! Yun ay kagulat-gulat.

Oo, sadyang ang saya-saya niya diyan sa loob.

Parang naglalakbay lang siya

Kumakalong-kalong

Oo, parang nagpapahinga lang diyan sa loob.

Tayo'y isang pambihirang pangkat.

-Ano ang larawan na yan Paige?
-Dylan?

-Yan ba ang mukha niya?
-Oo.

-Yan ba ang ilong niya?
-Oo.

Alam mo ba kung nasaan ang mga mata niya?

Ang galing na bata, ganap na mabuti.

May problema si Dylan sa puso niya.

at siya'y ipapaopera.

-At ano ang mali sa puso niya?
-May butas ang puso niya.

Ang galing na bata. Totoo yun.

At lumalabas na ito ay pangkaraniwan na

problema sa puso

na nagkakaroon ang mga bata na may Down.

Ngunit ang sabi ng doktor sa puso sa akin kanina

na pinatigil nila ang puso,

at ako'y parang, "Ano?" alam mo yun.

Natakot ako don. Malaki ang paniwala ko sa mga maninistis

kaya hindi problema yun

subalit bilang isang ina, sadyang nakakatakot.

[kampana]

-Hi Chris! Ako si Heidi.
-Hi!

-Kinagagalak kitang makilala.

[Tagasalaysay] Sinisikap ni Jeanine ang matuto

hanggang makakaya niya.

May dalawang bata sa Brandon's school

na may Down Syndrome.

Hinanap ni Jeanine ang mga ina nito

para sa suporta at payo.

Kumusta ka na? Maayos lang ba?

Ikaw ang nanay ni Paige?

-Nanay ni Paige.
-Tama. Napakatalino.

At nando'n siya---

Sabihin nga kung kelan natin makikita si Paige?

[tawanan]

Hindi siya nagtatago ng kahit ano. Sanggol yun.

[tawanan]

Itong ibang dalawang nanay ay walang alam

na ang dinadala nilang anak sa sinapupunan ay may Down Syndrome

Pag pinanganak ang isang bata at saka lang malalaman,

parang....

Nagulat.

Oo, so paano ang reaksiyon nyo?

Nagulat, nagulat.

[Tanya Lornie] Ayaw kong malaman tungkol don.

Hindi ko hinawakan.

Una sa lahat, tinitigan ko lang siya.

Ayaw ko makita siya.

Wala akong magawa sa kanya.

at oo, kinuha sa akin...

ang asawa ko ang...

parang nagdala sa akin sa kanya,

pero kagaya ng sinabi ko sa 'yo, dumaan muna ng ilang araw.

-Oo
-Kahit magsabi ng "hello" kay Jaden,

at salubungin ang aking bagong anak.

-Oo, ako masasabi kong isang taon.
-Okay

Para sa akin ito'y magandang taon para masabi,

Pwede kong mahalin ang anak ko.

Hindi ko kailangan palitan si Jaden ngayon

para sa mundo. [tawanan]

-Parte siya ng pamilya namin.
-Oo.

Pwede ba umupo si nanay doon sa upuan?

Ngayon, uupo ka sa upuan niya.

-Paano nag-apekto ang Down Syndrom sa kanya?
-Oo

Ikumpara mo siya sa isang pitong taong gulang na bata

at kung ano ang ginagawa ng iyong anak ngayon,

kumpara kay Jaden, alam mo,

ang anak mo ay ipagpalagay natin nasa pangkat ng palakasan

at kabilang sa palakasan at aktibidad

at alam mo, pwedeng makipagkwento sa mga kapwa bata, at makipag-usap

Si Jaden ay walang ganoong komunikasyon.

Papunta na siya doon, pero napakabagal.

Lahat ay nakukuha sa mahabang panahon.

-Boo!
-Aaaahhh!!!

Naaapekto ang lahat, hindi lang si Jaden.

apektado ang buong pamilya.

Si Jaden may Down Syndrome.

At sa kanya, hindi niya naiintindihan yun

na may Down Syndrome siya sa ngayon.

Kaya hindi yun nakakaapekto sa kanya.

Iniisip niya na isa lang siya sa dami ng mga bata.

Iniisip niya na pwede niyang gawin kahit ano kasama ang ibang mga bata,

at bakit naman hindi?

At yan ang pagpapalaki namin sa kanya.

Kaya mo yan. Dito.

-Gusto mo umakyat dito?
-Hindi ako makaakyat.

Kailangan mong ilagay ang kamay mo dito

-at sa kabila.
-Hindi!

-Kaya mo gawin yan. Tingnan mo!
-Hindi.

Nagawa mo.

Hindi namin alam hanggang ipinanganak siya.

at sa totoo lang, nung pinanganak siya,

[Heyley Ivatt] inilayo siya sa amin kaagad,

parehon kuwarto ngunit, alam mo,

halos lahat ay mga alarma, kampana at pito.

Ang totoo, ang komadrona ang nagtanggol

Pumagitna siya

Lily May at ako,

kaya hindi ko masyado makita kung ano...

hindi ko makita ang anak ko.

At parang mga kinse minutos ang nagdaan,

naipasa din sa akin.

at sa puntong yon, siya'y tinanong...

tinanong ako,

"Kamukha ba siya ng ibang mga anak mo?"

pagtanong niya no'n,

hinawakan ko ang aking anak, tiningnan ko at sinabing,

"May Down Syndrom siya," at yun,

ang laking gulat.

[Tagasalaysay] naoperahan na rin si Lily May sa puso

pareho kay Baby Dylan.

Pagkapanganak, hindi masyadong maayos si Lily May,

sa kondisyon ng puso niya.

at kahit napakaliit pa niya,

dinesisyon nilang ipaopera siya

anim na buwan siya, para maisaayos ang kondisyon ng puso niya

kasi mahina ang puso niya.

-Gusto mo ba akong paikutin ko?
-Oo

-Mabilis o mabagal?
-Mabilis

-Mabilis? Sigurado ka?
-Oo.

Oh, matapang ka. Ganito ba?

Ang mga siruhano, lahat sila

kahit ngayon ay parang natangay sa hangin

nalampasan niya, una sa lahat,

at nalampasan niya ng maayos

-Yun ang isang bagay na kinakatakutan ko.
-Oo

Habang inoopera sa puso ang anak kong lalaki

nakakatakot na bagay yun.

Kaya makita mo ang isang tao na nakalampas ng ganito,

at nakikita ko siyang tumatakbo sa paligid,

at maging normal na bata,

para bang, "Wow!" sobra-sobra ang nararamdaman ko...

mas maayos...

at mas nagkakaroon ako ng tiwala sa sarili.

[tawanan]

-Napaka-emosyonal ko.
-Oo.

Hindi ko 'to nagawa ng mahabang panahon.

Ok lang, ngunit ito ay napaka-, napaka-

alam mo, parang pamilya.

Yun nga at walang nakakaalam.

[tunog ng instrumento ng tatu]

[Tagapagsalaysay] Sa isang pagkakataon,

Nasalubungan ni Chris ang isang tatay sa kanyang estudyo ng tatu

na may dalawang anak na may Down Syndrome

Mahinahon ang ama, kapareho ni Chris.

Ako ay isang tatay, na nalaman kong ang mga anak ko ay may Down's

at napakaraming impormasyon

ang daming kaalaman para sa mga pamilya at mga nanay

-Oo
-Ngunit hindi sa perspektibo ng mga tatay.

-Oo
-Yun ang naramdaman ko.

[Tony Sykes] Oo. At ito ang nalaman ko

Ang daming tao na para bang,

"Ah, yang batang yan may Down Syndrome."

at sasabihin nilang, "Oh hindi maganda yan."

at marami pang mga bagay. Tinatatakan nila,

pareho lahat.

Pero dahil meron akong dalawa sa pamilya,

nalaman kong hindi sila pareho sa isa't isa,

Oo, walang pagkakaiba.

Hindi. Ang iyong [dialogo] ay pareho,

na ang batang yan ay ibang bata lamang.

Kaya oo, walang pagkakaiba.

-Sila ay tao...
-Eksakto.

at ang mga pagpipilian ay bawat sitwasyon.

Eksakto

-Ok yan.
-Oo

-Hey
-Hi

Gawin mong may pakinabang ka Tanya

at tulungan mo akong tiklopin ang mga malinis na labadang ito sa mga bata.

-Oh ang gaganda nila
-Oo

-Oh, ang liliit nila.
-Alam ko.

Ang hirap humusga kung gaano siya kaliit

kasi talagang

-medyo may kalakihan siya para sa bagong silang.
-Oo

[Tagapagsalaysay] Bawat linggo, si Jeanine ay naging

mas preparado sa lahat ng bagay.

Ngunit mas importante sa kanya

na ang kanyang mga kaibigan ay nakakaalam.

Paano ang pakiramdam nung pagkasabi mo sa mga kaibigan mong babae

at mga bagay na ganon? Nasorpresa ba sila

na nagdesisyon kang ipursige ang bata?

Hindi sila nasorpresa na gagawin ko ang bagay na yun,

kasi kilala nila ang ugali ko,

at hindi ko makayang gawin ang ibang bagay...alam mo na.

Ngunit lahat sila ay ninerbiyos

at para bang,

"Hay naku, hindi ko magawa yun."

Kelan siya mabubuo?

Ang problema ko sa ulo ay sa pagsasalita

tila medyo pangkaraniwan pala yun.

Kaya ang pananalita niya ay posibleng may pagkabagal

Baka hindi siya makakalakad hangga't dalawang taon na siya.

Alam kong pangkaraniwan din yun sa kanila.

Kaya kung nagbabasa na siya

at pati yun ay magiging mabagal.

Subalit narinig ko na meron sila,

pag meron silang kinahuhumalingan,

hindi sila mapaniniwalaan,

pareho sa pagtayo ng mga motor alam mo,

baka malaki ang tsansa niya

hanggang kami [hindi marinig] sambahayan.

At baka maghuhusay siya doon

at ilalagay niya ang pasyon niya doon.

Baka sa arte din, alam mo.

Pero meron talaga silang, palagay ko ang kanilang milyahe

ay sadyang mabagal.

May narinig ako....

Yan ang mga lumalakad na braso?

Magaling na bata. At ang nangyari ay meron silang

hindi pa natin sila nailagay doon sa ngayon,

Pero itong pantulak na ito,

Isang bagay na una kong natutunan

bilang magulang ay hindi mo maliitin

ang abilidad ng isang tao.

At yan ang unang pagkakamali sa palagay ko

sinumang magulang na maaaring magawa.