< Return to Video

IWOW - Part 4 - Beyond Thinking

  • 0:14 - 0:21
    ชีวิต อิสรภาพ และการไล่ตามความสุข
  • 0:25 - 0:28
    พวกเราดำรงชีพโดยไล่จับความสุข "อยู่ที่นั่น"
  • 0:28 - 0:30
    เสมือนกับว่ามันเป็นสินค้า
  • 0:30 - 0:38
    พวกเราเป็นทาสของความอยากและความกระหายของตนเอง
  • 0:39 - 0:41
    ความสุขไม่ใช่สิ่งที่สามารถไล่จับ
  • 0:42 - 0:45
    หรือซื้อได้เหมือนชุดสูทราคาถูก
  • 0:45 - 0:46
    นี่คือมายา
  • 0:46 - 0:47
    ภาพลวงตา
  • 0:47 - 0:52
    การละเล่นที่ไม่มีที่สิ้นสุด
  • 0:52 - 0:53
    ในประเพณีพุทธ
  • 0:53 - 0:56
    สังสารวัฏหรือวงเวียนอันไม่มีที่สิ้นสุดแห่งทุกข์
  • 0:57 - 0:59
    ถูกทำให้เป็นอมตะโดยความกระหายในความพอใจ
  • 0:59 - 1:03
    และความรังเกียจในความเจ็บปวด
  • 1:03 - 1:07
    ฟรอยด์เรียกสิ่งนี้ว่า "หลักแห่งความพอใจ"
  • 1:07 - 1:10
    ทุกสิ่งที่เราทำคือความพยายามที่จะสร้างความพอใจ
  • 1:10 - 1:12
    เพื่อให้ได้ในสิ่งที่เราต้องการ
  • 1:12 - 1:19
    หรือเพื่อผลักบางสิ่งอันไม่พึงประสงค์ที่เราไม่ต้องการ
  • 1:20 - 1:24
    แม้แต่สิ่งมีชีวิตที่เรียบง่ายอย่างโปรโตซัวน้ำจืด (paramecium) ก็ทำอย่างนี้
  • 1:24 - 1:26
    มันเรียกว่าการตอบสนองต่อสิ่งเร้า
  • 1:26 - 1:31
    ไม่เหมือนโปรโตซัวน้ำจืด มนุษย์มีทางเลือกมากกว่า
  • 1:31 - 1:35
    พวกเรามีอิสระที่จะคิด และนั่นคือแก่นของปัญหา
  • 1:35 - 1:49
    มันคือความคิดเกี่ยวกับสิ่งที่เราต้องการนั่นเอง ที่อยู่นอกเหนือการควบคุมในปัจจุบันนี้
  • 2:10 - 2:14
    สภาวะกลืนไม่เข้าคายไม่ออกในสังคมปัจจุบัน คือสิ่งที่พวกเราค้นหาเพื่อเข้าใจโลก
  • 2:14 - 2:17
    โดยไม่ใช้ความรู้สึกตัวภายในอันล้าสมัย
  • 2:17 - 2:20
    แต่โดยใช้การวัดปริมาณและคุณภาพที่พวกเรามองเห็น
  • 2:20 - 2:26
    ว่าเป็นโลกภายนอกโดยใช้วิธีการและแนวคิดแบบวิทยาศาสตร์
  • 2:26 - 2:30
    การคิดนำมาเพียงการคิดที่มากขึ้นและคำถามที่มากขึ้น
  • 2:30 - 2:34
    พวกเราค้นหาเพื่อที่จะรู้จักพลังด้านในสุดซึ่งสร้างโลก
  • 2:34 - 2:36
    และชี้นำวิถีทางของมัน
  • 2:36 - 2:39
    แต่พวกเราเข้าใจว่าแก่นสารนี้เป็นสิ่งนอกตัว
  • 2:39 - 2:45
    ไม่ใช่สิ่งมีชีวิตที่เป็นเนื้อแท้ภายในธรรมชาติของเรา
  • 2:45 - 2:49
    นักจิตวิทยาผู้โด่งดังชื่อ คาร์ล ยุง พูดว่า
  • 2:49 - 2:56
    "บุคคลผู้มองภายนอกนั้นฝัน บุคคลที่มองภายในนั้นตื่น"
  • 2:56 - 2:59
    มันไม่ผิดที่ต้องการที่จะตื่น
  • 2:59 - 3:00
    ที่จะมีความสุข
  • 3:00 - 3:04
    สิ่งที่ผิดคือการค้นหาความสุขจากภายนอก
  • 3:04 - 3:11
    ในเมื่อมันสามารถพบได้เฉพาะจากภายใน
  • 3:26 - 3:30
    ตอนที่ 4 เหนือการคิด
  • 3:35 - 3:40
    วันที่ 4 ตุลาคม 2010 ที่การประชุมเทคโคโนมี (Techonomy conference) ที่ทะเลสาบทาโฮ แคลิฟอเนีย
  • 3:40 - 3:46
    เอริก ชมิดต์ ผู้จัดการบริษัทกูเกิล (Google) ได้พูดถึงตัวเลขสถิติที่น่าตกใจ
  • 3:46 - 3:50
    ปัจจุบันนี้ทุกสองวันพวกเราผลิตข้อมูลจำนวนมากเทียบเท่ากับที่ผลิต
  • 3:50 - 3:53
    ตั้งแต่ยุครุ่งสางแห่งความศิวิไลซ์มาจนถึงปี 2003
  • 3:53 - 3:55
    ตามที่ชมิดต์พูด
  • 3:55 - 4:02
    นั่นคือข้อมูลประมาณ 5 เอกซะไบต์
  • 4:02 - 4:06
    ไม่เคยมีมาก่อนในประวัติศาสตร์มนุษย์ที่มีการคิดมากมาย
  • 4:06 - 4:11
    และมีความสับสนอลหม่านมากมายเกิดขึ้นบนโลกอย่างนี้
  • 4:11 - 4:15
    มันเป็นไปได้ไหมที่ทุกครั้งที่เราคิดถึงคำตอบของปัญหาหนึ่ง
  • 4:16 - 4:19
    เราได้สร้างปัญหาเพิ่มขึ้นจากเดิมเป็นสอง ?
  • 4:19 - 4:21
    ความคิดเหล่านี้มีอะไรดี ?
  • 4:21 - 4:24
    หากมันไม่นำพาไปสู่ความสุขที่ยิ่งใหญ่กว่า ?
  • 4:24 - 4:26
    พวกเรามีความสุขมากขึ้นหรือ ?
  • 4:26 - 4:27
    สงบมากขึ้น ?
  • 4:27 - 4:30
    เบิกบานขึ้นอันเป็นผลเนื่องมาจากความคิดเหล่านี้ ?
  • 4:31 - 4:33
    หรือมันแยกพวกเรา ?
  • 4:33 - 4:40
    ตัดขาดพวกเราจากประสบการณ์ชีวิตที่ลึกและมีความหมายยิ่งกว่า
  • 4:43 - 4:45
    การคิด การแสดงออก และการกระทำ
  • 4:45 - 4:49
    ต้องถูกทำให้สมดุลด้วย "การเป็น"
  • 4:49 - 5:00
    ไม่ว่าอย่างไร พวกเราคือผู้เป็นอยู่อย่างมนุษย์ ไม่ใช่ผู้กระทำอยู่อย่างมนุษย์
  • 5:04 - 5:10
    พวกเราต้องการความเปลี่ยนแปลง...และต้องการความเสถียรในเวลาเดียวกัน
  • 5:10 - 5:13
    หัวใจของพวกเราถูกตัดขาดจากวงก้นหอยแห่งชีวิต
  • 5:13 - 5:15
    ซึ่งเป็นกฎแห่งความเปลี่ยนแปลง
  • 5:15 - 5:18
    เมื่อจิตที่คิดของพวกเราได้นำพาเราไปยังความเสถียร
  • 5:18 - 5:24
    ความปลอดภัย และการทำให้ประสาทสัมผัสต่างๆสงบลง
  • 5:26 - 5:29
    ด้วยแรงดึงดูดที่ไม่ปกติ พวกเราดูการฆ่า สึนามิ
  • 5:29 - 5:34
    แผ่นดินไหวและสงคราม
  • 5:34 - 5:39
    พวกเราพยายามอย่างต่อเนื่องที่จะครอบครองจิตของตนโดยทำให้มันเต็มไปด้วยข่าวสาร
  • 5:39 - 5:42
    รายการทีวีหลั่งไหลมาจากทุกอุปกรณ์ที่เป็นไปได้
  • 5:42 - 5:44
    เกมส์และปริศนาต่างๆ
  • 5:44 - 5:45
    การส่งข้อความตัวอักษร
  • 5:45 - 5:48
    และเรื่องไม่เป็นสาระทุกเรื่องเท่าที่เป็นไปได้
  • 5:48 - 5:50
    พวกเราปล่อยให้ตนเองดื่มด่ำกับ
  • 5:50 - 5:52
    ภาพใหม่ๆที่หลั่งไหลมาอย่างไม่มีที่สิ้นสุด
  • 5:52 - 5:53
    ข้อมูลข่าวสารใหม่ๆ
  • 5:53 - 6:00
    วิธีใหม่ๆที่จะยั่วเย้าประสาทสัทผัสและทำให้มันสงบลง
  • 6:01 - 6:04
    เมื่อถึงเวลาแห่งการสะท้อนภายในอย่างเงียบสงบ
  • 6:04 - 6:08
    หัวใจของเราอาจบอกเราว่าชีวิตมีมากกว่าความเป็นจริงที่พวกเราเป็นอยู่ในปัจจุบัน
  • 6:08 - 6:12
    ว่าพวกเราดำรงชีวิตอยู่ในโลกแห่งปีศาจผู้หิวโหย
  • 6:12 - 6:18
    ความต้องการอันไม่มีที่สิ้นสุด และไม่เคยพอใจ
  • 6:24 - 6:28
    พวกเราสร้างความอลหม่านแห่งข้อมูลบินว่อนไปทั่วโลก
  • 6:28 - 6:30
    เพื่ออำนวยความสะดวกในการคิด
  • 6:30 - 6:33
    ส่งเสริมความคิดเกี่ยวกับการกู้โลก
  • 6:33 - 6:38
    เพื่อแก้ปัญหาที่เกิดขึ้นเพียงเพราะจิตสร้างมันขึ้นมา
  • 6:38 - 6:46
    การคิดได้สร้างความยุ่งเหยิงทั้งมวลที่พวกเรากำลังเป็นอยู่ในปัจจุบัน
  • 6:46 - 6:51
    พวกเราทำสงครามกับโรคภัยไข้เจ็บ ศัตรู และปัญหา
  • 6:51 - 6:55
    สิ่งที่ขัดแย้งกันเองก็คือสิ่งใดที่เธอต่อต้านมันจะคงอยู่
  • 6:55 - 6:59
    ยิ่งเธอต่อต้านมัน มันก็ยิ่งเข้มแข็งขึ้น
  • 6:59 - 7:01
    เหมือนการออกกำลังกล้ามเนื้อ
  • 7:01 - 7:05
    ความจริงเธอกำลังทำให้สิ่งที่เธอต้องการกำจัดแข็งแกร่งขึ้น
  • 7:06 - 7:10
    ถ้าอย่างนั้น อะไรจะเป็นสิ่งทดแทนการคิดได้ ?
  • 7:10 - 7:19
    มีกลไกอื่นใดที่มนุษย์สามารถใช้ดำรงชีพในโลกใบนี้ได้ ?
  • 7:33 - 7:37
    ในขณะที่วัฒนธรรมตะวันตกในหลายศตวรรษที่ผ่านมามุ่งไปที่การสำรวจทางกายภาพ
  • 7:37 - 7:40
    โดยใช้ความคิดและการวิเคราะห์
  • 7:40 - 7:49
    วัฒธรรมโบราณอื่นๆได้พัฒนาเทคโนโลยีเพื่อสำรวจความว่างภายในขึ้นด้วยความช่ำชองเสมอกัน
  • 7:49 - 7:52
    มันคือการสูญเสียความเชื่อมโยงกับโลกภายในของพวกเรา
  • 7:52 - 7:56
    ซึ่งสร้างความไม่สมดุลให้เกิดขึ้นบนโลกใบนี้
  • 7:56 - 7:59
    คติโบราณที่ว่า "รู้จักตนเอง"
  • 7:59 - 8:04
    ได้ถูกแทนที่ด้วยความต้องการประสบการณ์ในโลกภายนอกแห่งรูปแบบทั้งหลาย
  • 8:04 - 8:07
    การตอบคำถามที่ว่า "ฉันคือใคร ?"
  • 8:07 - 8:14
    ไม่ใช่เรื่องผิวเผินที่จะอธิบายโดยสิ่งที่เขียนอยู่ในนามบัตรของเธอ
  • 8:16 - 8:20
    ในพุทธศาสนา เธอไม่ใช่สิ่งที่บรรจุอยู่ในความรู้สึกตัวของเธอ
  • 8:20 - 8:24
    เธอไม่ได้เป็นเพียงการชุมนุมกันของความคิดหรือความเห็นต่างๆ
  • 8:24 - 8:34
    เพราะเบื้องหลังความคิดทั้งมวล ยังมีคนหนึ่งซึ่งคอยสังเกตความคิดอยู่
  • 8:36 - 8:39
    โจทย์ว่าด้วยการ "รู้จักตนเอง" คือโกอานของเซ็น
  • 8:39 - 8:41
    ปริศนาที่ตอบไม่ได้
  • 8:41 - 8:45
    ในที่สุดจิตก็จะหมดกำลังในการหาคำตอบ
  • 8:45 - 8:48
    เสมือนหมาวิ่งไล่งับหางตนเอง
  • 8:48 - 8:39
    มันเป็นเพียงเอกลักษณ์ของความถือตัวถือตน
  • 8:50 - 8:52
    ที่ต้องการหาคำตอบ
  • 8:53 - 8:55
    วัตถุประสงค์
  • 8:57 - 9:01
    ความจริงที่ว่าเธอเป็นใครนั้นไม่จำเป็นต้องมีคำตอบ
  • 9:01 - 9:08
    เพราะทุกคำถามถูกสร้างขึ้นมาจากจิตที่ถือตัวถือตน
  • 9:08 - 9:15
    เธอไม่ใช่จิตของเธอ
  • 9:16 - 9:23
    ความจริงไม่ได้อยู่ในคำตอบที่เพิ่มขึ้น แต่อยู่ในคำถามที่น้อยลง
  • 9:25 - 9:27
    อย่างที่ โจเซฟ แคมพ์เบลล์ กล่าวไว้ว่า
  • 9:27 - 9:30
    "ฉันไม่เชื่อว่าผู้คนกำลังหาความหมายของชีวิต
  • 9:30 - 9:37
    มากพอกับที่กำลังหาประสบการณ์แห่งการมีชีวิต"
  • 9:53 - 9:56
    เมื่อพระพุทธเจ้าถูกถามว่า "คุณเป็นอะไร ?"
  • 9:56 - 9:57
    ท่านตอบอย่างเรียบง่าย
  • 9:57 - 9:59
    "ฉันตื่นอยู่"
  • 9:59 - 10:06
    มันแปลว่าอะไร ที่ว่าตื่นอยู่ ?
  • 10:08 - 10:10
    พระพุทธเจ้าไม่ได้พูดโดยตรง
  • 10:10 - 10:14
    เพราะการเบ่งบานของแต่ละชีวิตแตกต่างกัน
  • 10:14 - 10:16
    แต่ท่านได้กล่าวขึ้นมาสิ่งหนึ่ง
  • 10:16 - 10:20
    มันคือการสิ้นสุดของความทุกข์
  • 10:22 - 10:26
    ศาสนาหลักทุกศาสนามีชื่อเรียกสำหรับสภาวะแห่งการตื่น
  • 10:27 - 10:28
    สวรรค์
  • 10:28 - 10:29
    นิพพาน
  • 10:29 - 10:33
    หรือโมกษะ
  • 10:33 - 10:37
    จิตที่เงียบสงบคือทั้งหมดที่เธอจำเป็นต้องมีเพื่อตระหนักรู้ในธรรมชาติแห่งกระแสนั้น
  • 10:38 - 10:41
    สิ่งอื่นทั้งมวลจะเกิดขึ้นเมื่อจิตเธอเงียบสงบ
  • 10:41 - 10:44
    ในความสงบนิ่ง พลังงานภายในจะตื่น
  • 10:44 - 10:48
    และทำงานโดยปราศจากความพยายามใดๆในส่วนของเธอ
  • 10:49 - 10:55
    อย่างที่เมธีเต๋ากล่าวว่า "ชี่เกิดตามความรู้สึกตัว"
  • 10:56 - 11:02
    ด้วยความนิ่ง บุคคลจะเริ่มได้ยินปัญญาแห่งพืชและสัตว์
  • 11:02 - 11:06
    เสียงกระซิบเงียบในความฝัน
  • 11:06 - 11:07
    แล้วบุคคลจะเรียนรู้กลไกลึกลับ
  • 11:08 - 11:12
    เมื่อความฝันเหล่านั้นกลายมาเป็นรูปแบบวัตถุ
  • 11:12 - 11:17
    ในคัมภีร์เต๋าเต๋อจิง การใช้ชีวิตเช่นนี้เรียกว่า "เว วู เว"
  • 11:18 - 11:23
    "ทำ โดยไม่ทำ"
  • 11:23 - 11:25
    พระพุทธเจ้ากล่าวถึง "ทางสายกลาง"
  • 11:25 - 11:28
    ว่าเป็นเสมือนทางนำไปสู่การตรัสรู้
  • 11:28 - 11:32
    อริสโตเติลอธิบายค่าเฉลี่ยสีทอง
  • 11:32 - 11:35
    ซึ่งเป็นค่ากลางระหว่างสุดโต่งสองอย่าง ว่าเป็นทางแห่งความงดงาม
  • 11:36 - 11:40
    ไม่พยายามมากเกินไป แต่ก็ไม่น้อยเกินไปด้วย
  • 11:40 - 11:46
    หยินและหยางในความสมดุลอันบริบูรณ์
  • 11:57 - 12:00
    ข้อคิดของเวทานต์ (คัมภีร์พระเวท) เกี่ยวกับมายาหรือภาพลวงตา
  • 12:01 - 12:04
    นั่นคือพวกเราไม่ได้รับรู้สิ่งแวดล้อมอย่างที่ตัวมันเป็น
  • 12:04 - 12:08
    แต่รับรู้ภาพสะท้อนของมัน ซึ่งสร้างขึ้นโดยความคิด
  • 12:08 - 12:14
    แน่นอนว่าความคิดของเธอทำให้เธอได้รับรู้โลกอันสั่นไหวโดยวิธีใดวิธีหนึ่ง
  • 12:14 - 12:22
    แต่ความสงบภายในของเราจำเป็นต้องไม่ขึ้นอยู่กับเหตุการณ์ภายนอก
  • 12:22 - 12:27
    ความเชื่อในโลกภายนอก โดยไม่ขึ้นอยู่กับสิ่งที่หยั่งรู้ในใจ
  • 12:27 - 12:30
    คือพื้นฐานของวิทยาศาสตร์
  • 12:30 - 12:34
    แต่ประสาทสัมผัสของเรานำพาเพียงข้อมูลทางอ้อมมาให้เรา
  • 12:34 - 12:38
    ความเข้าใจของพวกเราเกี่ยวกับโลกกายภาพที่สร้างขึ้นโดยความคิดนี้
  • 12:38 - 12:44
    ได้ถูกกรองผ่านประสาทสัมผัสเสมอ และเพราะอย่างนั้นเองจึงไม่สมบูรณ์เสมอ
  • 12:44 - 12:49
    มีสนามแห่งการสั่นสะเทือนหนึ่งเดียวที่ซ่อนอยู่ใต้ประสาทสัมผัสทั้งมวล
  • 12:49 - 12:52
    ผู้คนที่อยู่ในสภาวะ "ซินเนสทีเซีย (synesthesia)"
  • 12:52 - 12:56
    บางครั้งได้รับประสบการณ์ของสนามแห่งการสั่นสะเทือนนี้ในวิถีต่างๆกัน
  • 12:57 - 13:01
    ผู้ที่อยู่ในสภาวะซินเนสทีเซียสามารถเห็นเสียงเป็นสีหรือรูปร่างต่างๆ
  • 13:01 - 13:05
    หรือรับรู้ในประสาทสัมผัสชนิดหนึ่งกับอีกชนิดหนึ่งควบคู่กันไป
  • 13:05 - 13:12
    คำว่าซินเนสทีเซียมาจากการสังเคราะห์ (synthesis) หรือการผสมประสาทสัมผัสเข้าด้วยกัน
  • 13:13 - 13:16
    จักระทั้งหลายกับประสาทสัมผัสเป็นเสมือนดังปรึซึม (prism)
  • 13:16 - 13:20
    กลั่นกรองอนุกรมแห่งการสั่นสะเทือน
  • 13:20 - 13:23
    ทุกสิ่งในจักรวาลกำลังสั่นสะเทือน
  • 13:23 - 13:28
    แต่ในอัตราเร็วและความถี่ที่ต่างกัน
  • 13:28 - 13:31
    ดวงตาของฮอรัสสร้างขึ้นมาจากสัญลักษณ์หกอย่าง
  • 13:31 - 13:34
    แต่ละอย่างเป็นตัวแทนของประสาทสัมผัสหนึ่งชนิด
  • 13:34 - 13:37
    เหมือนระบบพระเวทโบราณ
  • 13:37 - 13:44
    ความคิดถูกพิจารณาให้เป็นประสาทสัมผัสชนิดหนึ่ง
  • 13:44 - 13:49
    "ความคิด" ถูกรับรู้ในขณะเดียวกับที่ "ความรู้สึก" ถูกรับรู้บนร่างกาย
  • 13:49 - 13:54
    พวกมันผุดขึ้นมาจากแหล่งกำเนิดความสั่นสะเทือนอันเดียวกัน
  • 13:54 - 13:56
    การคิดเป็นเพียงเครื่องมือ
  • 13:56 - 13:59
    หนึ่งในประสาทสัมผัสทั้งหก
  • 13:59 - 14:02
    แต่พวกเรากลับยกมันขึ้นไปอยู่ในสถานะอันสูงส่ง
  • 14:02 - 14:07
    จนกระทั่งพวกเราอธิบายตนเองด้วยความคิด
  • 14:07 - 14:11
    ความจริงที่ว่าพวกเราไม่ตระหนักรู้ว่าการคิดเป็นเพียงหนึ่งในหกประสาทสัมผัส
  • 14:11 - 14:13
    ช่างโดดเด่นเสียเหลือเกิน
  • 14:13 - 14:18
    การที่พวกเราหมกมุ่นอยู่ในความคิดที่พยายามจะอธิบายความคิดว่าเป็นประสาทสัมผัส
  • 14:18 - 14:21
    ก็เหมือนกับการบอกปลาเกี่ยวกับน้ำ
  • 14:21 - 14:28
    น้ำ น้ำอะไร ?
  • 14:32 - 14:35
    ในอุปนิษัท (แห่งคัมภีร์พระเวท) มีคำกล่าวว่า
  • 14:35 - 14:41
    ไม่ใช่สิ่งนั้นที่ตามองเห็นได้ แต่เป็นที่นั่นที่ใช้ตามองเห็นได้
  • 14:41 - 14:48
    รู้จักสิ่งนั้นก็เป็นพรหมาผู้เป็นนิรันดร์ และก็ไม่ใช่สิ่งที่ผู้คนที่นี่นิยม
  • 14:48 - 14:54
    ไม่ใช่สิ่งนั้นที่หูสามารถได้ยิน แต่เป็นที่นั่นที่สามารถใช้หูได้ยิน
  • 14:54 - 15:01
    รู้จักสิ่งนั้นก็เป็นพรหมาผู้เป็นนิรันดร์ และก็ไม่ใช่สิ่งที่ผู้คนที่นี่นิยม
  • 15:03 - 15:09
    ไม่ใช่สิ่งนั้นที่คำพูดทำให้กระจ่างได้ แต่เป็นที่นั่นที่ใช้คำพูดทำให้กระจ่างได้
  • 15:09 - 15:16
    รู้จักสิ่งนั้นก็เป็นพรหมาผู้เป็นนิรันดร์ และก็ไม่ใช่สิ่งที่ผู้คนที่นี่นิยม
  • 15:23 - 15:29
    ไม่ใช่สิ่งนั้นที่จิตคิดได้ แต่เป็นที่นั่นที่ใช้จิตคิดได้
  • 15:29 - 15:36
    รู้จักสิ่งนั้นก็เป็นพรหมาผู้เป็นนิรันดร์ และก็ไม่ใช่สิ่งที่ผู้คนที่นี่นิยม
  • 16:04 - 16:11
    ในทศวรรษล่าสุดที่ผ่านมา ความก้าวหน้าได้เกิดขึ้นในงานวิจัยด้านสมอง
  • 16:11 - 16:14
    นักวิทยาศาสตร์ค้นพบ "การยืดหยุ่นของสมอง (neuroplasticity)"
  • 16:14 - 16:17
    ซึ่งเป็นคำศัพท์สื่อถึงแนวคิดที่ว่าการเชื่อมเป็นสายทางกายภาพของสมอง
  • 16:17 - 16:21
    จะเปลี่ยนไปตามความคิดที่เคลื่อนที่ผ่านมัน
  • 16:21 - 16:24
    อย่างที่นักจิตวิทยาชาวแคนนาดา โดนัลด์ เฮบบ์ ได้สรุปไว้ว่า
  • 16:24 - 16:31
    "เซลประสาทที่ติดไฟขึ้นพร้อมกัน เชื่อมเป็นสายเดียวกัน"
  • 16:35 - 16:41
    เซลประสาทมักเชื่อมเป็นสายเดียวกันเมื่อบุคคลอยู่ในสภาวะที่มีความสนใจตั้งมั่น
  • 16:41 - 16:46
    ความหมายของประเด็นนี้ก็คือมันเป็นไปได้ที่จะกำกับประสบการณ์ส่วนตัวแห่งความเป็นจริงของเธอ
  • 16:47 - 16:53
    ตามตัวหนังสือ หากความคิดของเธอจัดอยู่ในจำพวกความกลัว ความกังวล ความเครียด และความเป็นลบ
  • 16:53 - 16:56
    นั่นหมายถึงเธอได้สร้างสายสำหรับเพาะความคิดเหล่านั้นให้เจริญงอกงาม
  • 16:57 - 16:59
    หากเธอกำกับความคิดของเธอให้อยู่ในจำพวกความรัก
  • 16:59 - 17:02
    ความเมตตา ความกตัญญู และความรื่นเริง
  • 17:02 - 17:06
    เธอก็ได้สร้างสายสำหรับการเกิดซ้ำของประสบการณ์เหล่านั้น
  • 17:06 - 17:10
    แต่เราจะทำอย่างนั้นได้อย่างไรในเมื่อพวกเราถูกห้อมล้อมด้วยความรุนแรงและความทุกข์
  • 17:10 - 17:15
    นี่เป็นความหลงผิดหรือความคิดที่พึงปรารถนา ?
  • 17:15 - 17:18
    การยืดหยุ่นของสมองไม่ใช่สิ่งเดียวกับความเข้าใจในยุคใหม่ (new age)
  • 17:19 - 17:23
    ที่เธอสร้างความเป็นจริงของเธอขึ้นมาด้วยการคิดบวก
  • 17:23 - 17:29
    ที่จริงมันเป็นสิ่งเดียวกับที่พระพุทธเจ้าสอนเมื่อ 2500 ปีที่แล้ว
  • 17:31 - 17:34
    วิปัสสนาภาวนา หรือการทำสมาธิลึก
  • 17:34 - 17:40
    สามารถถูกอธิบายได้ว่าเป็นการกำกับความยืดหยุ่นของสมองด้วยตนเอง
  • 17:40 - 17:44
    เธอยอมรับความเป็นจริงของเธออย่างที่มันเป็น
  • 17:44 - 17:47
    อย่างที่มันเป็นจริงๆ
  • 17:47 - 17:51
    โดยเธอรับรู้มันที่ระดับรากของประสาทสัมผัส
  • 17:51 - 17:54
    ที่ระดับการสั่นสะเทือนหรือพลังงาน
  • 17:54 - 17:57
    โดยปราศจากอคติหรืออิทธิพลของความคิด
  • 17:57 - 18:01
    ผ่านความสนใจตั้งมั่นที่ระดับรากของความรู้สึกตัว
  • 18:01 - 18:08
    การเชื่อมสายแห่งการหยั่งรู้ความเป็นจริงที่แตกต่างทั้งมวลก็ถูกสร้างขึ้น
  • 18:19 - 18:21
    พวกเราดำเนินการกลับหลังเกือบตลอดเวลา
  • 18:21 - 18:28
    พวกเราปล่อยให้ความคิดเห็นเกี่ยวกับโลกภายนอกกำหนดรูปร่างของระบบประสาทเรา
  • 18:28 - 18:35
    แต่ความสงบภายในของเราจำเป็นต้องไม่ขึ้นอยู่กับเหตุการณ์ภายนอก
  • 18:35 - 18:38
    สิ่งแวดล้อมไม่ใช่สาระ
  • 18:38 - 18:42
    มีเพียงสภาวะความรู้สึกตัวของฉันเท่านั้นที่เป็นสาระ
  • 18:42 - 18:45
    การทำสมาธิในภาษาสันสกฤตหมายถึงการเป็นอิสระจากการตรวจวัด
  • 18:45 - 18:47
    อิสระจากการเปรียบเทียบทั้งมวล
  • 18:47 - 18:50
    อิสระจากการเป็นทั้งปวง
  • 18:50 - 18:52
    เธอไม่ได้กำลังพยายามที่จะเป็นสิ่งอื่นใด
  • 18:52 - 18:58
    เธอตกลงปลงใจกับสิ่งที่เป็น
  • 18:58 - 19:01
    วิธีผุดขึ้นเหนือความทุกข์แห่งขอบเขตทางกายภาพ
  • 19:01 - 19:03
    ก็คือการอ้าแขนรับมัน
  • 19:03 - 19:05
    คือการตอบตกลงกับมัน
  • 19:05 - 19:08
    ดังนั้นมันจึงเป็นบางอย่างที่อยู่ในเธอ
  • 19:08 - 19:15
    มากกว่าที่เธอจะเป็นบางอย่างที่อยู่ในมัน
  • 19:21 - 19:23
    บุคคลจะอยู่อย่างไร
  • 19:23 - 19:27
    ความรู้สึกตัวจึงจะไม่ขัดแย้งกับสิ่งที่บรรจุอยู่ภายในมัน ?
  • 19:27 - 19:32
    บุคคลจะทำให้หัวใจแห่งความทะยานอยากอันคับแคบว่างเปล่าได้อย่างไร ?
  • 19:32 - 19:36
    มันต้องมีการปฏิวัติองค์รวมในด้านความรู้สึกตัว
  • 19:36 - 19:42
    การยกระดับอย่างถึงรากถึงโคน จากทิศทางสู่โลกภายนอกมาสู่โลกภายใน
  • 19:42 - 19:46
    มันไม่ใช่การปฏิวัติที่ดำเนินการด้วยความตั้งใจหรือความพยายามเพียงเท่านั้น
  • 19:46 - 19:49
    แต่มันเป็นการยอมจำนนด้วย
  • 19:49 - 19:56
    ยอมรับความเป็นจริงอย่างที่มันเป็น
  • 20:01 - 20:05
    รูปพระคริสต์เปิดใจ ชี้นำอย่างแรงกล้าสู่ความคิดเห็นที่ว่า
  • 20:05 - 20:08
    บุคคลต้องเปิดใจให้กับความเจ็บปวดทั้งมวล
  • 20:08 - 20:15
    บุคคลต้องยอมรับทั้งหมด หากเขาจะดำรงอยู่อย่างเปิดกว้างต่อแหล่งกำเนิดแห่งวิวัฒนาการ
  • 20:15 - 20:17
    นี่ไม่ได้หมายความว่าเธอกลายเป็นมาโซคิสต์ (masochist)
  • 20:18 - 20:19
    เธอไม่ได้แสวงหาความเจ็บปวด
  • 20:19 - 20:24
    แต่เมื่อความเจ็บปวดมาถึง ซึ่งมันเป็นสิ่งที่หลีกเลี่ยงไม่ได้
  • 20:24 - 20:27
    เธอเพียงยอมรับความเป็นจริงง่ายๆอย่างที่มันเป็น
  • 20:27 - 20:32
    แทนการทะยานอยากในความเป็นจริงอย่างอื่น
  • 20:32 - 20:34
    ชาวฮาวายมีความเชื่ออย่างยาวนาน
  • 20:34 - 20:38
    ว่าหัวใจเป็นสิ่งที่เราสามารถใช้เรียนรู้ความจริง
  • 20:38 - 20:45
    หัวใจมีปัญญาเฉพาะตัวอย่างเป็นเอกเทศพอๆกับที่สมองมี
  • 20:45 - 20:48
    ชาวอียิปต์เชื่อว่าเป็นหัวใจ ไม่ใช่สมอง
  • 20:48 - 20:50
    ที่เป็นแหล่งกำเนิดปัญญาของมนุษย์
  • 20:50 - 20:54
    หัวใจได้รับการพิจารณาให้เป็นศูนย์กลางของจิตวิญญาณและบุคลิกภาพ
  • 20:55 - 20:58
    เป็นหัวใจนี่เองที่สิ่งศักดิ์สิทธิ์ใช้พูดผ่าน
  • 20:58 - 21:05
    ถ่ายทอดความรู้แห่งหนทางที่แท้จริงให้กับชาวอียิปต์โบราณ
  • 21:06 - 21:09
    แผ่นกระดาษพาพิรัสนี้แสดงถึง "การชั่งน้ำหนักหัวใจ"
  • 21:09 - 21:14
    มันเป็นการดีที่จะก้าวเข้าสู่ชีวิตหลังความตายด้วยหัวใจที่เบา
  • 21:14 - 21:21
    มันหมายถึงเธอได้ใช้ชีวิตมาแล้วอย่างดี
  • 21:22 - 21:24
    สภาวะหนึ่งเดียวอันเป็นสากลหรือต้นแบบ
  • 21:24 - 21:28
    ที่บุคคลได้ประสบในกระบวนการแห่งการปลุกศูนย์กลางของหัวใจ
  • 21:28 - 21:35
    คือการมีประสบการณ์ในพลังงานส่วนบุคคล ในฐานะของพลังงานแห่งจักรวาล
  • 21:45 - 21:48
    เมื่อเธออนุญาตให้ตนเองรู้สึกถึงความรักนี้
  • 21:48 - 21:50
    กลายเป็นความรักนี้
  • 21:50 - 21:53
    เมื่อเธอเชื่อมต่อโลกภายในของเธอกับโลกภายนอก
  • 21:54 - 21:57
    เมื่อนั้นทั้งหมดคือหนึ่งเดียว
  • 21:57 - 22:01
    ทำอย่างไรบุคคลจึงจะได้รับประสบการณ์เสียงเพลงแห่งการโคจรของดวงดาว ?
  • 22:01 - 22:05
    ทำอย่างไรหัวใจจึงจะเปิด ?
  • 22:07 - 22:09
    รามานะ มหาฤษี กล่าวว่า
  • 22:10 - 22:12
    "พระเจ้าอยู่ในเธอ อย่างที่เป็นเธอ
  • 22:12 - 22:18
    และเธอไม่จำเป็นต้องทำสิ่งใด เพื่อให้ตระหนักรู้ในพระเจ้าหรือตระหนักรู้ในตนเอง
  • 22:18 - 22:21
    มันคือความจริงและสภาวะธรรมชาติของเธอ
  • 22:21 - 22:23
    ขอเพียงล้มเลิกการค้นหา
  • 22:23 - 22:25
    หันเหความสนใจของเธอมาสู่ภายใน
  • 22:25 - 22:28
    และสละจิตของเธอให้แก่ตัวตนเดียว
  • 22:28 - 22:31
    ที่ฉายรัศมีอยู่ในหัวใจแห่งความมีอยู่เป็นอยู่อย่างยิ่งของเธอ
  • 22:31 - 22:35
    เพื่อให้สิ่งนี้เป็นประสบการณ์ที่มีชีวิตอยู่ในปัจจุบันขณะของเธอ
  • 22:35 - 22:42
    การสำรวจตนเองเป็นวิธีที่ตรงและรวดเร็ว
  • 22:48 - 22:52
    เมื่อเธอทำสมาธิและสังเกตประสาทสัมผัสภายใน
  • 22:52 - 22:54
    ความมีชีวิตอยู่ภายในของเธอ
  • 22:54 - 22:58
    ที่จริงเธอกำลังสังเกตความเปลี่ยนแปลง
  • 22:58 - 23:01
    แรงแห่งการเปลี่ยนแปลงนี้คือการผุดขึ้นและจากไป
  • 23:01 - 23:05
    ในรูปของการเปลี่ยนแปลงพลังงาน
  • 23:05 - 23:09
    ระดับที่บุคคลเข้าร่วมหรือรู้แจ้งได้
  • 23:09 - 23:11
    คือระดับที่บุคคลได้รับความสามารถ
  • 23:11 - 23:13
    ที่จะปรับตัวเข้าสู่ทุกขณะเวลา
  • 23:13 - 23:16
    หรือที่จะเปลี่ยนสภาพกระแสแห่งมนุษย์ที่เปลี่ยนแปลงตลอดเวลา
  • 23:16 - 23:20
    ทั้งในด้านสิ่งแวดล้อม ความเจ็บปวด และความพอใจ
  • 23:20 - 23:27
    ให้กลายเป็นความผาสุก
  • 23:29 - 23:34
    ลีโอ ตอลสตอย นักเขียนนวนิยายเรื่อง "สงครามและสันติภาพ (War and Peace)" กล่าวว่า
  • 23:34 - 23:37
    "ทุกคนคิดที่จะเปลี่ยนแปลงโลก
  • 23:37 - 23:44
    แต่ไม่มีใครคิดที่จะเปลี่ยนแปลงตนเอง"
  • 23:46 - 23:50
    ดาร์วินกล่าวถึงลักษณะเฉพาะสำคัญที่สุดสำหรับการรอดชีวิตของสปีชีส์ต่างๆว่า
  • 23:50 - 23:53
    ไม่ใช่ความเข้มแข็ง หรือความเฉลียวฉลาด
  • 23:53 - 23:59
    แต่เป็นความสามารถในการปรับตัวเข้ากับความเปลี่ยนแปลง
  • 24:09 - 24:12
    บุคคลควรชำนาญในการปรับตัวสู่ความเปลี่ยนแปลง
  • 24:12 - 24:15
    นี่เป็นการตีความหมายคำสอนพระพุทธเจ้าเรื่อง "อนิจจา" ในแง่มุมหนึ่ง
  • 24:15 - 24:18
    ทุกสิ่งผุดขึ้นมาและจากไป
  • 24:18 - 24:19
    เปลี่ยนแปลง
  • 24:20 - 24:22
    เปลี่ยนแปลงตลอดเวลา
  • 24:22 - 24:29
    ความทุกข์เกิดเพียงเพราะเราไปยึดติดกับรูปแบบพิเศษอย่างใดอย่างหนึ่ง
  • 24:32 - 24:35
    เมื่อเธอเชื่อมโยงอยู่กับส่วนที่ทำหน้าที่สังเกตเห็นของเธอเอง
  • 24:35 - 24:37
    ด้วยความเข้าใจในอนิจจา
  • 24:37 - 24:41
    ความผาสุกปรากฎขึ้นในหัวใจ
  • 25:24 - 25:27
    นักบุญ นักปราชญ์ และโยคีในประวัติศาสตร์
  • 25:27 - 25:31
    อธิบายเป็นเสียงเดียวกันถึงการรวมเป็นหนึ่งเดียวอันศักดิ์สิทธ์ว่าเกิดขึ้นในใจ
  • 25:31 - 25:34
    ไม่ว่าจะเป็นงานเขียนของนักบุญยอห์นแห่งไม้กางเขน
  • 25:34 - 25:37
    บทกวีของรูมี
  • 25:37 - 25:40
    หรือการสอนแบบตันตระของอินเดีย
  • 25:40 - 25:47
    คำสอนทั้งหมดที่แตกต่างกันนี้ล้วนพยายามแสดงถึงความลึกซึ้งอันลึกลับของหัวใจ
  • 25:47 - 25:51
    ในหัวใจมีการรวมตัวกันของศิวะและศักติ
  • 25:51 - 25:55
    การแทรกซึมความเป็นบุรุษเพศเข้าไปในวงก้นหอยแห่งชีวิต
  • 25:55 - 25:59
    และความยอมจำนนแห่งสตรีเพศต่อการเปลี่ยนแปลง
  • 25:59 - 26:00
    การสังเกต
  • 26:00 - 26:07
    และการยอมรับอย่างไร้เงื่อนไขสำหรับสิ่งทั้งมวลที่เป็นอยู่
  • 26:07 - 26:08
    เพื่อเปิดหัวใจของเธอ
  • 26:08 - 26:12
    เธอต้องเปิดตัวเองสู่ความเปลี่ยนแปลง
  • 26:12 - 26:14
    การดำรงชีพอยู่ในโลกที่ดูเหมือนจับต้องได้
  • 26:14 - 26:16
    เต้นรำไปกับมัน
  • 26:16 - 26:17
    ข้องเกี่ยวกับมัน
  • 26:17 - 26:18
    ใช้ชีวิตเต็มบริบูรณ์
  • 26:18 - 26:20
    รักเต็มบริบูรณ์
  • 26:20 - 26:23
    แต่ก็รู้ว่ามันไม่ถาวร
  • 26:23 - 26:30
    และท้ายที่สุดรูปแบบทั้งมวลล้วนหลอมละลายและเปลี่ยนแปลง
  • 26:30 - 26:34
    ความผาสุกเป็นพลังงานที่ตอบสนองต่อความสงบนิ่ง
  • 26:34 - 26:38
    มันมาจากการทำความรู้สึกตัวต่อสิ่งที่บรรจุอยู่ทั้งหมดให้ว่างเปล่า
  • 26:38 - 26:43
    สิ่งที่บรรจุอยู่ในพลังความผาสุกอันเกิดจากความสงบนิ่งนี้คือความรู้สึกตัว
  • 26:43 - 26:45
    เป็นความรู้สึกตัวชนิดใหม่ของหัวใจ
  • 26:45 - 2:59
    เป็นความรู้สึกตัวที่เชื่อมโยงกับทั้งหมดที่เป็นอยู่
Title:
IWOW - Part 4 - Beyond Thinking
Description:

more » « less
Video Language:
English
Team:
Awaken the World
Project:
Inner Worlds, Outer Worlds
Duration:
31:56

Thai subtitles

Revisions Compare revisions