Σχέσεις και Αλήθεια

Αυθόρμητες Συνομιλίες με τον Μούτζι στο Μόντε Σαχάτζα, 3 Δεκεμβρίου
2012 "Συχνά, οι καλύτερες σχέσεις δεν είναι αυτές που τρέχεις από πίσω τους, είναι αυτές που φανερώνονται από μόνες τους". Μούτζι

Μουσική από το Μόντε Σαχάτζα Sat Songs Cd: "Into the Deep Blue"

Αυθόρμητες Ομιλίες με τον Μούτζιμπαμπα

Μόντε Σαχάτζα
3 Δεκεμβρίου 2012

[μουσική]

Σχέσεις και Αλήθεια

[Μούτζι] Θυμάμαι μια κοπέλα,

πιθανόν πολλοί να τη θυμούνται,

μα δε θα εστιάσω ειδικά σε αυτήν.

Ήρθε σε ένα μέρος οπτικής τεράστιο,

και έσπασε το κέλυφος της
πάνω στη σκηνή μπροστά σε όλους.

Μετά από δύο τρεις μέρες
δεν την ξαναείδα πια.

Αναρωτήθηκα, πού να είναι εκείνο
το κορίτσι; Θέλω να τη δω.

"Δεν την έχουμε δει εδώ για κάμποσο.

Έχουν περάσει τρεις ή τέσσερις
μέρες που κανείς δεν την είδε."

Είπα. Ξέρει κανείς πού μένει;

"Εγώ ξέρω πού μένει. Θα την καλέσω".

Έπειτα ήρθε και είπα,
τι σου συνέβει; Δε σε βλέπω.

Είπε. "Ναι, ναι", μετά το Σάτσανγκ έξω.

"Ναι,ναι,ναι. Ξέρεις, Μούτζι,
συνέβει κάτι θαυμάσιο.

Επειδή μετά, ανέβηκα στην Αρουνάτσαλα.

Ήμουν εκεί πάνω και συνάντησα
αυτόν τον άνθρωπο, αυτή την οντότητα".

Είπε, "Συνάντησα αυτή την οντότητα.

Και φαίνεται εντελώς αφυπνισμένος.

Και μόλις συνέβη. Μόλις βρεθήκαμε.

Και μετά, απλά περνάγαμε πολύ χρόνο μαζί.

Είναι κάπως σαν να ερωτεύτηκα
αυτή την οντότητα.

Ύστερα είπα, "Πώς μπορώ να έχω δύο
δασκάλους," μέσα στο κεφάλι μου;

Πώς είναι αυτό δυνατό;

Μετά της είπα,

Πιστεύεις ότι είχε πρόθεση
η συνειδητότητα να το ευχηθεί αυτό για σένα;

Αφού σε είχα φέρει σε ένα μέρος με οπτική,

μετά έφερες τη δυαδικότητα
αυτή και τη σύγχυση για σένα.

Ήταν η συνειδητότητα
που το έκανε ή όχι;

Διότι κάπως, μυστικά,

κάτι μέσα σου, ίσως κάποια συνήθεια (vasana)
από το παρελθόν ή μια βαθιά τάση

να υπάρχει πως χρειάζεσαι κάποιον,
πάντα να χρειάζεσαι κάποιον.

Και έτσι αυτός είναι ο άσσος
στο μανίκι του νου.

[Φίλη 1] Έτσι το νιώθω.
[Μ.] Ναι, είδες.

Είναι, "Αχα! Τώρα γνώρισα
ένα ανθρώπινο ον που με ερωτεύτηκε,

ακριβώς τη στιγμή που "περνάω προς
την ελευθερία." Υπέροχα!

Τι όμορφο τέλος! [γέλια]

Και γνωρίζω ποιος είναι
αυτός ο χαρακτήρας, επίσης.

Είναι πάντα στο ψάξιμο για λεία. Καταλαβαίνεις;

Και μετά είπα, μα το πέταξες αυτό.

Το πέταξες μακριά διότι
κάτι μέσα σου το είχε ανάγκη.

Νιώθεις να χρειάζεσαι να είσαι με κάποιον,

και έγινε ισχυρή απόσπαση
της προσοχής σου.

Καθώς το εγώ το ίδιο διαλύεται, καθώς
αποτραβιέται μέσα στην εσωτερικότητα,

κάποιο τραύμα βγαίνει προς τα πάνω.

Και η μεγαλύτερη σωτηρία
για το εγώ είναι μία σχέση.

Λέει, "Ω Θεέ μου!
νόμιζα πως ήμουν τελειωμένη.

Κάποιος με αγαπάει". [γέλια]
Και, μπουμ! Και πηγαίνεις

στο ηλιοβασίλεμα,
πάνω στο λευκό σου άλογο.

Δε θα σε βλέπουμε
εδώ τριγύρω για ένα διάστημα.

Και τόσες φορές, έχει συμβεί αυτό.
Τόσες φορές.

[Φ.2] Για μένα νιώθω, πως ήταν
η μεγαλύτερη πρόκληση που είχα ποτέ,

αυτό με τις σχέσεις.
Πάντοτε, διότι υπάρχει...

[Φ.2] Καλά, ίσως και να είναι από
τη διαμόρφωση το να έχεις αυτή την πεποίθηση.

πως όταν βρεις τον κατάλληλο σύντροφο,
η υπόλοιπη ζωή σου θα είναι...

θα είσαι ερωτευμένος και όλα θα είναι
υπέροχα και φανταστικά και ωραία,

και λουλούδια και τα πάντα.
Και πολλές φορές, έπεσα μέσα σε αυτό.

Ακολουθώ την ιδέα αυτή, την έννοια αυτή...

Ακόμα υπνωτίζω τον εαυτό μου
πως όταν ερωτεύτηκα,

αυτό ήταν το κατάλληλο άτομο, επιτέλους,
για την υπόλοιπη ζωή μου.

[M.] Τι είναι εκείνο
το οποίο το χρειάζεται αυτό;

Θα πρέπει να το ψάξεις.

Επειδή δεν έχει να κάνει
στ' αλήθεια με αγάπη.

Πραγματικά είναι μία πλαστή φαντασίωση
που σε σπρώχνει πάλι προς τα πίσω.

Και όταν είσαι αρκετά μπερδεμένη,

θα σε απελευθερώσει ξανά
για να τριγυρίζεις πέρα δώθε,

να πέφτεις πάνω στα δέντρα
επειδή έχασες την ευκαιρία σου.

Έχει συμβεί σε πολλούς ανθρώπους.

Και δε θα πρέπει μόνο να
το περιορίζουμε στις ρομαντικές σχέσεις.

Αυτές είναι μονάχα ένα από τα μεγάλα ποτάμια,
μα έρχεται και για πολλά πράγματα.

Κάνει ότι χρειαστεί, ότι είναι
ο αδύναμος κρίκος σου,

θα έρθει μέσω της πόρτας
αυτής, με τον τρόπο αυτόν.

Κάτι θα δελεάσει το μυαλό σου
για να πάει ξανά, να ψάξει για μια διαφυγή.

Αυτή τη διαφυγή.

Για αυτό, σπουδαίος είναι αυτός που κάνει
την υπέρβαση όλων αυτών των πραγμάτων,

επειδή κανείς δε χρειάζεται
να καυχηθεί για αυτό.

Μπορεί να συμβεί και όταν αυτό
είναι παρών κυλάει μέσα στις φλέβες σου,

και με τέτοια αξιοσημείωτη οικειότητα
που ούτε θα μπορείς να την αμφισβητήσεις.

Εισέρχεσαι μέσα σε
εκείνη την κατάσταση μέθης.

Στο τέλος, είσαι πάντα μόνος σου.
Αφυπνίσου στην αλήθεια εκείνη.

Ο νους σου θα πει, "Είναι τόσο δύσκολο να
ζω με όλους αυτούς τους ανθρώπος,

και μερικές φορές αυτό..."
και να γκρινιάξεις.

Μα οπουδήποτε η ζωή σε φέρνει,

δεν υπάρχει τίποτα για σένα πουθενά
σαν να αποτυγχάνεις αυτομάτως,

εκτός αν ενδώσεις σε εκείνου
του τύπου τη νοοτροπία,

να ξαναγυρίσεις στον παλιό τρόπο σκέψης.

Και πάντα φαίνεται σαν η ζωή να είναι
στα πρόθυρα τέτοιου είδους χάους.

Καμιά από τις δικαιολογίες σου
δεν είναι αληθινή. Καμία.

Τις δημιουργούμε. Κάτι μέσα αποφασίζει,
" Δε θέλω να το κάνω".

Και θα βρει μία διέξοδο από αυτό.
Έτσι είναι η ζωή.

Η συνειδητότητα δεν υποφέρει.

Αλλά εσύ,αυτός που φαντάζεται
τον εαυτό σου να έρχεται και να φεύγει,

εκείνος θα υποφέρει.

Τι να πω για τα πράγματα αυτά τώρα;

[Φ.3] Πραγματικά μου άρεσε
αυτό που είπες τις προάλλες.

Για το κορίτσι από την Ιαπωνία
που ήταν εδώ και εσύ είπες,

"Ο άντρας έχει φτιαχτεί για το Θεό
και η γυναίκα έχει φτιαχτεί για το Θεό".

Για μένα, αυτή ήταν μια θεμελιώδης αλήθεια.

Και επίσης, όταν
μίλησες για την μοναχικότητα.

Έχω αυτή την πολύ βαθιά
εμπειρία και τη βαθιά γνώση.

Μία μέρα κοίταξα μέσα μου
και είδα πως είμαι πραγματικά μόνη,

και στην αρχή, ένιωσα τόσο τρομαγμένη,

και στα αλήθεια με τρόμαξε
το να δω τη μοναχικότητα αυτή.

Μα τελικά, όταν νιώσεις άνετα με αυτό,

είναι τόσο όμορφα όταν
το επιτρέψεις στον εαυτό σου αυτό,

και πραγματικά συνειδητοποιείς
πως είναι η μεγαλύτερη αλήθεια σου!

[Μ.] Ναι, ο νους φοβάται
αυτή τη μοναχικότητα,

επειδή σκιαγραφεί μια εικόνα ενός ατόμου
που είναι ένα πράγμα πολύ περιορισμένο,

ένα πράγμα ευάλωτο, μόνο του ως άτομο.

Αλλά η αληθινή μοναχικότητα
είναι εκείνη που είσαι μόνος ως τα πάντα,

ως το όλον, κάπως έτσι.

[Φ.4] Σρι Μούτζι,

το να μοιράζεσαι και
να υποστηρίζεσαι σε μία σχέση,

επίσης νιώθω πως είναι
κάτι πολύ ωραίο. Αν και είμαι μόνος.

[Μ.] Έρχομαι και σε αυτό.

Υπάρχουν πολύ όμορφα παραδείγματα.

[Φ.5] Για μένα, δεν το νιώθω σαν...
το νιώθω σαν κάτι παλιό

που κατά κάποιο τρόπο υπάρχει
στο DNA αυτού του σώματος και του νου.

Επειδή βασικά μου αρέσει
να είμαι μόνη μου και όταν είμαι σε σχέση,

θέλω να μου δίνεται πάντα χώρος.
Και έτσι μπορώ να το δω αυτό.

Το νιώθω όπως όταν μιλάς σχετικά
με το καρμικό αποτύπωμα (vasanas)

Είναι κάτι που υπάρχει εκεί,

και είναι παλιό και χρειάζεται να καεί

και δεν ξέρω πώς αυτό το κάψιμο συμβαίνει.

[Μ.] Φαίνεται να μπαίνει εμπόδιο
στην αληθινή αγάπη, πραγματικά.

Αυτή δεν είναι μια ομιλία
ενάντια στις σχέσεις ή κάτι τέτοιο,

επειδή βεβαίως και είναι δυνατόν.

Βλέπουμε την απόδειξη αυτού.

Και συχνά οι καλύτερες σχέσεις
δεν είναι αυτές που τρέχεις από πίσω τους,

είναι αυτές που φανερώθηκαν
από μόνες τους.

Όπως λέω, Ο Αγαπημένος
δεν διαλέγεται, μονάχα αναγνωρίζεται.

Και έτσι δεν είναι πως,
"Ω, θα πρέπει να πας να βρεις

το σύντροφο της ζωής σου"
ή ότι κι αν είναι.

Νομίζω πως έρχεται από κάπου αλλού.

Και δε θα πρέπει να τα επιδιώκουμε
αυτά τα πράγματα.

Όταν δεν το κάνεις,
τότε βρίσκεις τη ζωή που σου ανήκει.

Τότε, με κάποιον όμορφο τρόπο,

ίσως να γνωρίσεις κάποιον,
να συναντήσεις κάποιον

στου οποίου την παρουσία
νιώθεις πλήρη άνεση και ειρήνη,

και να ερωτευτείς με τον πιο φυσικό τρόπο.

Και η σύνδεση σας
δεν σε αποσπά από την Αλήθεια,

αλλά ενισχύει το ταξίδι σου
και τις δυνατότητες σου.

Εξυψώνει τις πιθανότητες
να ανακαλύψεις την Αλήθεια.

Μεταξύ σας συμβαίνει αντήχηση.

Σχεδόν γίνεστε ο γκουρού
του άλλου αν είστε αληθινοί στην καρδιά.

Μα κατά πολύ,
για παράδειγμα στο Τιρουβαναμαλάι,

υπήρχαν ανεξέλεγκτες
μπαγαποντιές σαν να έβλεπα πιθηκάκια,

επειδή έσκαγαν τριγύρω
κάπως έτσι πινγκ, πινγκ, πινγκ.

Επειδή τόση ανασφάλεια ερχόταν
στην επιφάνεια, για τους ανθρώπους,

που είχε να κάνει με το, "Εγώ εξαφανίζομαι".

Και αυτό το "Εγώ" που εξαφανίζεται,
ακόμη και η εξαφάνιση εκείνου του "Εγώ",

και ο φαινομενικός τρόμος
αυτού που φοβάται την εξαφάνιση,

είναι μία πανίσχυρη χαρά,
ταυτόχρονα, που υπάρχει εκεί.

Επειδή Δόξα τω Θεώ,
αυτός ο οποίος εξαφανίζεται,

είναι αυτός ο οποίος
χρειάζεται να εξαφανιστεί,

για να βρει αυτό το οποίο δεν μπορεί
να εξαφανιστεί, τον αληθινό Εαυτό.

Μα εκεί υπάρχει τόση αντίσταση.

Και για αυτό είναι τόσο
σπάνιο για ένα ανθρώπινο ον

να βγει πραγματικά έξω από αυτή
την κατεργαριά και τη διαστρέβλωση.

Επειδή τη στιγμή που βαστιέσαι
από την αίσθηση του εγώ,

νιώθεις τρωτός και έχεις
ανάγκη να νιώσεις ασφαλής

ή να σε κάνουν να αισθανθείς ασφαλής,

ή να αγοράσεις κάποια
υπόσχεση ή κάποια προβολή.

Για αυτό ο ένοχος
δεν είναι η σχέση, μα το εγώ.

Οι ρομαντικές σχέσεις
είναι απλώς ένας εξαιρετικός τρόπος

για να εκτεθούν κάποια πράγματα που
άλλες σχέσεις δεν μπορούν να κάνουν,

επειδή πραγματικά μεγεθύνουν
και ξεσκεπάζουν την πιο βαθιά στρατηγική του εγώ,

η οποία προσπαθεί και
ικανοποιεί τις προβολές του.

Θα έρθει μια στιγμή που όλα αυτά
τα πράγματα δε θα σημαίνουν για σας τίποτα.

Δεν θα ξέρετε τι είναι
το εγώ και τι σημαίνει.

"Τι είναι το εγώ; Τι είναι το άτομο;
Τι είναι εκείνο;

Ίσως ούτε καν να κάνεις
αυτές τις ερωτήσεις, "Τι είναι αυτό;'

Δε θα έχει καμία γεύση γα σένα.

Θα έλεγα σαν το ανάλατο φαγητό,

μα σε πολλούς εδώ
αρέσει το ανάλατο φαγητό. [γέλια]

Ας μην πέσουμε στην παγίδα των σχέσεων.

Δεν είναι μονάχα οι σχέσεις,

εκτός και αν μιλάς για
σχέσεις με την πλατύτερη έννοια,

οι οποίες είναι οι συναναστροφές μας
με το σύμπαν μέσα στο σύμπαν αυτό.

Τα πάντα δεν καταλήγουν
στο Ρωμαίο και τη Ιουλιέτα.

Είναι μόνο πράγματα που αφορούν
στα μικρά τρικ μέσα στο κεφάλι,

όταν έχεις εμμονή με μια ταυτότητα
η οποία δεν είναι αληθινή.

Και το πώς αποσπά την προσοχή σου,

μακριά από αυτή τη μοναδική
και ευοίωνη ανακάλυψη.

Η πιο ισχυρή διάσπαση τίθεται εν ενεργεία.

[μουσική]

Συχνά, οι καλύτερες σχέσεις
δεν είναι αυτές που τις κυνηγάς,

είναι αυτές που
φανερώνονται από μόνες τους.

Ο Λατρεμένος δεν διαλέγεται,
μονάχα αναγνωρίζεται.