Kim jestem? Przemyśl to

Jak decydujemy, kim jesteśmy? Zaskakujący występ Hetaina Patela to zabawa z tożsamością, językiem i akcentem... i zmusza do myślenia głębszego niż oparte na powierzchownym wyglądzie. Wspaniała medytacja o jaźni w wykonaniu Hetaina Patela, dla którego inspiracją był Bruce Lee.

Hetain Patel: (Po chińsku)

Yuyu Rau: Cześć, jestem Hetain. Artysta.

A to Yuyu,

tancerka, z którą pracuję.

Poprosiłem, by była moją tłumaczką.

HP: (Po chińsku)

YR: Pozwólcie, że powiem

kilka słów o sobie

i mojej twórczości.

HP: (Po chińsku)

YR: Urodziłem się i wychowałem
koło Manchesteru

w Anglii,

ale nie będę mówił po angielsku,

żeby uniknąć uprzedzeń,

jakie może budzić mój północny akcent.

(Śmiech)

HP: (Po chińsku)

YR: Problem z maskowaniem go

chińskim mandaryńskim jest taki,

że znam tylko tych kilka zdań,

których nauczyłem się na pamięć,

będąc w Chinach. (Śmiech)

Mogę je tylko powtarzać różnym tonem

w nadziei, że nie zauważycie.

(Śmiech)

HP: (Po chińsku)

(Śmiech)

YR: Oczywiście chciałbym przeprosić

widzów mówiących po mandaryńsku.

Jako dziecko nie znosiłem

noszenia hinduskiej kurty,

bo wydawała mi się obciachowa.

Była trochę dziewczyńska, jak sukienka,

i jeszcze te workowate spodnie,

związane naprawdę ciasno,

by uniknąć upokarzającego spadania.

Mój ojciec nigdy jej nie nosił,

więc nie rozumiałem, dlaczego ja muszę.

Źle się czułem z tym,

że ludzie biorą mnie

za autentycznego Hindusa, gdy to noszę,

a ja się nim nie czuję.

HP: (Po chińsku)

YR: W zasadzie, czułem się komfortowo

tylko gdy udawałem,

że są to szaty wojownika kung fu,

jak Li Mu Bai z filmu

"Przyczajony tygrys, ukryty smok".

(Muzyka)

OK.

Moja sztuka dotyczy tożsamości i języka

i przeciwstawia się powszechnym nastawieniom

opartym na wyglądzie czy pochodzeniu,

płci, rasie, klasie.

Co czyni nas tym, kim jesteśmy?

HP: (Po chińsku)

Kiedyś czytałem komiksy o Spidermanie,

oglądałem filmy kung-fu,

uczyłem się filozofii od Bruce'a Lee.

Mówił tak:

HP: "Oczyść umysł".

(Śmiech)

"Pozbądź się formy, kształtu, jak woda.

Teraz wlej wodę do szklanki.

Staje się szklanką.

Przelej wodę do butelki i staje się butelką.

Wlej do imbryka, jest imbrykiem.

Woda może płynąć

lub rozprysnąć się.

Bądź wodą, przyjacielu". (Oklaski)

YR: W tym roku kończę 32 lata.

Tyle samo, co Bruce Lee w chwili śmierci.

Zastanawiałem się ostatnio:

gdyby żył,

jaką dałby mi radę

w kwestii wystąpienia na TED.

HP: "Nie naśladuj mojego głosu.

To obraźliwe".

(Śmiech)

YR: Dobra rada,

lecz myślę, że tego kim jesteśmy,

uczymy się naśladując innych.

Któż z was nie naśladował
bohaterów z dzieciństwa

z placu zabaw albo rodziców?

Ja tak.

HP: Raz, by nagrać wideo do jednej z prac

zgoliłem włosy,

a potem mogłem je zapuścić, jak tata,

gdy tylko wyemigrował z Indii

do Wielkiej Brytanii w latach 60.

Miał przedziałek i schludne wąsy.

Z początku szło dobrze.

Dostawałem rabaty w hinduskich sklepach.

(Śmiech)

Lecz bardzo szybko

nie doceniłem

zdolności wzrostu moich wąsów

i stały się za wielkie.

Nie wyglądały już hindusko.

Ludzie na ulicy

krzyczeli do mnie tak:

HP and YR: "Arriba! Arriba!
Ándale! Ándale!"

(Śmiech)

HP: Nie wiem nawet, czemu tak mówię.

Mój ojciec nie ma już hinduskiego akcentu.

Mówi teraz tak.

Zatem to nie jego naśladowałem.

Kilka lat temu pojechałem do Chin,

a nie znałem chińskiego.

Czułem frustrację,

więc napisałem o tym
i dałem do przetłumaczenia

na chiński, a potem wkułem na pamięć,

trochę jak muzykę.

YR: Mam to wyrażenie wyryte w pamięci

wyraźniej niż PIN karty kredytowej,

więc mogę udawać,
że biegle mówię po chińsku.

Gdy nauczyłem się tego wyrażenia,

poprosiłem miejscowego artystę,
by mnie wysłuchał,

czy to dobrze brzmi.

Wyrecytowałem tekst, a on w śmiech

i mówi: "O tak, cudownie,

tyle, że po kobiecemu".

Odpowiedziałem: "Co?"

A on: "Uczyłeś się tego od kobiety?"

"Tak. I co z tego?".

Wyjaśnił mi różnice intonacyjne

między męskim a żeńskim głosem,

które bardzo się różnią.
Zatem nauczyłem się świetnie,

tyle że damskim głosem.

(Śmiech)

(Oklaski)

HP: Naśladownictwo

niesie za sobą ryzyko.

Nie zawsze wychodzi zgodnie z planem,

nawet z utalentowanym tłumaczem.

Będę się tego trzymał,

bo wbrew powszechnej opinii

naśladownictwo może odsłonić
coś unikalnego.

Gdy nie udaje mi się

naśladować ojca,

staję się bardziej sobą.

Gdy nie mogę być Brucem Lee,

staję się autentycznym sobą.

Oto moja sztuka.

Dążenie do autentyczności,

nawet jeśli jej kształt

odbiega od oczekiwań.

Niedawno zrozumiałem,

że nie nauczyłem się tak siedzieć

będąc Hindusem.

Umiem to od Spidermana.

(Śmiech)

Dziękuję.

(Oklaski)