Sisifos Efsanesi - Alex Gendler

Tüm dersi izleyin: https://ed.ted.com/lessons/the-myth-of-sisyphus-alex-gendler

Sisifos, şehrine refah getiren zeki bir yöneticiydi ama aynı zamanda yeğenini baştan çıkaran ve güç gösterisinde bulunmak için ziyaretçilerini öldüren hilekâr bir tirandı. Kutsal kabul edilen misafirperverlik geleneğini ihlal ederek tanrıları öfkelendirmişti. Fakat Zeus'un onu sonsuza kadar cezalandırmasına sebep olan şey, umursamaz bir şekilde kendine güvenmesiydi. Alex Gendler, Sisifos efsanesini anlatıyor.

Ders: Alex Gendler
Yönetmen: Adriatic Animation.

Alevli bir çarka zincirlenen,
örümceğe dönüştürülen

ya da karaciğeri bir kartal tarafından
yenilen insanlar.

Yunan mitolojisi,
tanrıları kızdıran ölümlülerin

başına gelen dehşet verici
olaylarla doludur.

Fakat bunlardan bir tanesi
korkunçluğuyla değil,

rahatsız edici benzerliğiyle hatırlanıyor.

Sisifos, bugün Korint olarak bilinen
Efira'nın ilk kralıydı.

Şehrine refah getiren zeki bir yöneticiydi
ama aynı zamanda yeğenini baştan çıkaran

ve güç gösterisinde bulunmak için
ziyaretçileri öldüren hilekâr bir tirandı.

Kutsal misafirperverlik geleneğini
ihlal etmesi tanrıları çok öfkelendirdi.

Ama Sisifos umursamaz bir şekilde
kendine güvenmeseydi

belki de cezalandırılmaktan
kurtulabilirdi.

Her şey Zeus'un
kocaman bir kartal şeklini alarak

su perisi Aegina'yı kaçırmasıyla başladı.

Aegina'nın babası nehir tanrısı Asopos,
Efira'ya kadar onların izini sürdü.

Ve orada Sisifos'la karşılaştı.

Sisifos, şehrinin içine bir pınar
yapması karşılığında nehir tanrısına

Zeus'un kızı hangi yöne
götürdüğünü söyledi.

Zeus buna o kadar çok öfkelendi ki
daha fazla sorun çıkarmaması için

ölüm tanrısı Thanatos'a Sisifos'u
yeraltı dünyasına zincirlemesini söyledi.

Fakat Sisifos ün salmış kurnazlığı
sayesinde bunu da aştı.

Zincirlenmek üzereyken,

Thanatos'a zincirleri nasıl tutması
gerektiğini sordu,

hızlıca onu zincirledikten sonra ise
canlıların dünyasına geri döndü.

Thanatos bağlıyken kimse ölemiyordu
ve her şey kaosa dönüşmüştü.

Artık savaşların eğlenceli olmamasından
yakınan savaş tanrısı Ares'in

Thanatos'un zincirlerini çözmesiyle
her şey normale döndü.

Sisifos ise hesaplaşma zamanının
geldiğini biliyordu.

Ama aklında başka bir hile daha vardı.

Ölmeden önce, karısı Merope'ye
vücudunu şehir meydanına atmasını söyledi.

Böylece sonunda
Styks Nehri'nin kıyısına vurdu.

Ölüler dünyasına geri döndükten sonra
yeraltı kraliçesi Persephone'ye yaklaştı

ve karısının onu
uygun bir şekilde gömmeyerek

ona büyük bir saygısızlık
etmiş olduğundan yakındı.

Bunun üzerine Persephone,
geri dönmesi koşuluyla,

canlıların dünyasına gitmesi ve karısı
Merope'yi cezalandırması için izin verdi.

Elbette, Sisifos sözünü tutmayı reddetti.

Böylece, tanrıları kandırarak
ikinci kez ölümden kaçmış oluyordu.

Fakat üçüncü bir sefer olmayacaktı.

Haber tanrısı Hermes
onu Hades'e geri götürdü.

Sisifos tanrılardan daha
zeki olduğunu düşünmüştü.

Ama son gülen Zeus olacaktı.

Sisifos'un cezası basit bir görevdi:

İri bir kayayı bir tepenin doruğuna
yuvarlayarak çıkarmak.

Ama tam doruğa ulaştığında,
kaya aşağı yuvarlanıyordu

ve Sisifos yeniden başlamak
zorunda kalıyordu.

Ve yeniden, yeniden, sonsuza dek.

Tarihçiler Sisifos efsanesinin
güneşin doğuşu ve batışıyla ve diğer

doğal döngülerle ilgili antik mitlerden
gelmiş olabileceğini düşünüyor.

Fakat boş bir çabayı sonsuza dek
sürdürmeye mahkûm edilen birinin

canlı imgesi, insanın durumuyla ilgili
bir alegori oluşturmuştur.

Klasik deneme kitabı Sisifos Söyleni'nde

varoluşçu filozof Albert Camus,
bu cezayı insanlığın

anlamsız ve kayıtsız bir evrende
anlam ve gerçeği

beyhude arayışıyla karşılaştırmıştır.

Camus, kayayı yeniden yuvarlamak için
tepeden aşağı inen Sisifos'u,

umutsuzluğa düşmek yerine
kaderine meydan okuyan biri olarak görür.

Günlük hayatımızdaki zorluklar da

bazen aynı şekilde
yineleyici ve saçma görünse de

onları kendimizin olarak benimseyerek
önem ve değer veriyoruz.