Jane Eyre (1943)

Magnificent and brilliant !

Orson Welles ... Edward Rochester
Joan Fontaine ... Jane Eyre

Се викам Џејн Ер.

Родена сум во 180г, тежок период на промени во Англија.

Најважни беа парите и позицијата.

Зборот „милосрдие“ беше ладен и непријатен за слушање.

Често, религијата ја носеше маската на фанатизам и бруталност.

Немаше соодветно место за сиромавиот или несреќниот човек.

Немав ни татко ни мајка, ни брат ни сестра.

Како дете живеев со тетка ми, г-ѓа Рид од Гејтшед Хол.

Не се сеќавам дали некогаш ми кажала некој добар збор.

Внимавај, Беси. Гризе.

Влези, Џејн Ер.

Г-ѓа Рид сака да те види во собата за цртање.

Оди. Чукни.

Немој да го закачаш детето.
-Чукни!

Влези.

Г-дине Броклхрст, ова е детето за кое разговаравме.

Таа е ќерка на золва ми,

добиена во една несреќна заедница, што ние како фамилија сакаме да ја заборавиме.

Неколку години живееше во оваа куќа.

Јасно можам да видам

дека била корисник на многу добра грижа што ја добивала од својата старателка.

Дојди тука девојче.

Како се викаш?

Џејн Ер, г-дине.

Па, Џејн Ер, дали си ти добро дете?

Што помалку зборуваме на таа тема тоа подобро.

Така е.

Само утрово,

Без никаква провокација, брутално го удри својот роднина.

Не е точно.
-Џејн!

Тој прв ме удри.

Тишина!

Џон, душо, дали ти прв ја удри?

Не, мамо.

Ме удри. Знаеш дека ме удри.

Ме турна и си ја удрив главата и прокрварев.

Не те удрив!

Ме удри, ме удри, ме удри!
-Тишина!

Нема да ги слушам твоите грозни лаги.

Г-дине Брокелхурст, гледате колку е таа страствена и итра.

Гледам. Дојди чедо. Јас и ти мора да поразговараме

Нема потажна глетка од таа да се гледа итро дете.

Дали знаеш каде одат итрите кога ќе умрат?

Во пеколот.

Што е пекол?

Дупка полна со огин.

И дали сакаш да одиш во дупката и да вечно да гориш?

Не, г-дине.

Што треба да направиш за да ја избегнеш?

Мора да си го чувам здравјето и да не умрам.

Но, секојдневно умираат деца помали и од тебе.

Минатата недела закопавме петгодишно дете.

Добро, мало дете, чијашто душа сега е во рајот.

Но што ќе биде со твојота душа, Џејн Ер?

Не гледам причина зошто да не оди во и таа во рајот.

Ти не гледаш,

но други сметаат, зарем не г-ѓо Рид?

Дали ти е познато името Ловуд?

Не, г-дине.

Тоа е училиште за несреќни сирачиња.

Мојот имот е на километар од училиштето, и бидејќи сум

член на бордот, многу време поминувам во надгледување на работите.

Дали сакаш да одиш таму?

Тоа значи дека нема да живеам тука?

Не знам што ќе каже тета Рид.

Тоа беше идеја на твојата добра старателка.

Сакаш да одиш?

Да, г-дине

Донесе паметна одлука, не знаеш колку паметна.

И сега мора да му се молам на Господ да го однесе твоето

камено срце и да те направи понизна, скромна и покајник.

Г-ѓо Рид, Ве уверувам дека

ќе направиме се што можеме и да соработуваме со Семоќниот.

Беси.

Да, Џејн?

Ни на сон не ми доаѓаше дека ќе заминам од тука
пред да пораснам.

Нема да ти биде ни малку жал што ќе ја оставиш
твојата стара Беси?

Зошто се грижи Беси за мене?
Секогаш ме прекорува и ме казнува.

Како и да е.
Мене ќе ми биде прилично жал за тебе.

Прилично жал? Само толку?

Па, претпоставувам ако те прашав да ме бакнеш,

ќе ми кажеше дека не сакаш.

Ќе те бакнам и повели и друг пат, Беси.

Ти си едно чудно, осамено мало дете.

Еве ти нешто за спомен, Џејн.

Да се сеќаваш на мене.

(машки глас) Ајде. Побрзај.

Биди добро девојче и се надевам
дека ќе бидеш среќна.

Ти благодарам Беси. Пријатно.

Пријатно, Џејн.

Пријатно, г-ѓо Рид. Те мразам и
мразам се што претставуваш.

Кога ќе пораснам нема никогаш да дојдам и
да те видам,

Нема да те викам „тето“ додека сум жива!

И ако некој ме праша, како се однесуваше
кон мене,

ќе им кажам дека си лоша, немилосрдна и злобна.

Ми се лоши само што ќе те погледнам!

Додека сум во училиште, ќе посетувам часови
за цртање

и по француски јазик и историја и музичко

и ќе има многу други девојчиња со кои ќе
си играм.

Како се вика твоево училиште?

Ловуд.

Ловуд?

Ловуд.

(Институција Ловуд, г-дин Хенри Броклхурст,
претседател на бордот на управители)

Тука си.
Спие веќе со саати.

Оди си, Бил.

Се разбудив следното утро и сфатив дека
ми е срушена целата претстава што ја имав за Ловуд.

Наместо сништа се најдов во училиште
што личеше на затвор,

обвиен во ладната, непомирлива суровост на
г-дин Броклхурст.

Ученици, погледнете го ова дете.

Се уште е млада.

Се уште ја има младешката форма.

Никаков деформитет не посочува дека има
означен карактер.

Кој може да поверува дека злото

си најде слуга и агент во нејзе?