< Return to Video

Στερεότυπα: αστεία γιατί είναι αλήθεια | Κατερίνα Βρανά | TEDxThessaloniki

  • 0:07 - 0:09
    Γεια σας, είμαι η Κατερίνα Βρανά,
  • 0:09 - 0:12
    είμαι Ελληνίδα,
    ζω στην Αγγλία, στο Λονδίνο,
  • 0:12 - 0:14
    είμαι όρθια κωμικός.
  • 0:14 - 0:17
    Όσον αφορά τη δύναμη του να δημιουργείς,
    είμαι όρθια κωμικός.
  • 0:17 - 0:20
    Έχω δύο αδερφούς,
    ο ένας είναι 30 και ο άλλος 14.
  • 0:20 - 0:23
    Ο 30χρονος είναι ντράμερ και φωτογράφος.
  • 0:23 - 0:26
    Βασικά, είναι ο ντράμερ της μπάντας
    η οποία θα κλείσει
  • 0:26 - 0:29
    το φετινό ΤEDxThessaloniki.
  • 0:29 - 0:34
    Οι Έλληνες γονείς μας είναι πολύ περήφανοι
    για τις επαγγελματικές μας επιλογές.
  • 0:35 - 0:38
    Λένε, «Θα βγάλειςποτέ σου χρήματα;»
    «Όχι».
  • 0:38 - 0:40
    Ο 14χρονος θέλει να γίνει δικηγόρος.
  • 0:40 - 0:42
    Υπάρχει ελπίδα!
  • 0:43 - 0:44
    Οπότε...
  • 0:44 - 0:45
    Τα μαλλιά μου, τα μαλλιά μου...
  • 0:45 - 0:49
    Τα μαλλιά μου είναι έτσι
    επειδή έτσι είναι, εντάξει;
  • 0:49 - 0:51
    Ας μην το συζητάμε.
  • 0:51 - 0:54
    Στην Ελλάδα, δεν ξεχωρίζουν και πολύ.
  • 0:54 - 0:58
    Είναι φουντωτά,
    αλλά όχι και τόσο ασυνήθιστα.
  • 0:58 - 1:01
    Στην Αγγλία, έχουν γίνει αξιοθέατο.
  • 1:01 - 1:03
    (Γέλια)
  • 1:03 - 1:07
    Με σταματάνε στο δρόμο,
    τα ακουμπάνε χωρίς να με ρωτήσουν.
  • 1:07 - 1:08
    (Γέλια)
  • 1:09 - 1:11
    Επιπλέον, υπάρχουν δάσκαλοι
    που βγάζουν μικρά παιδάκια
  • 1:11 - 1:16
    από τις τάξεις και λένε, «Κοίτα,
    κοίτα την κυρία που μοιάζει με δέντρο!»
  • 1:16 - 1:18
    Είναι πολύ ενοχλητικό.
  • 1:19 - 1:21
    Είμαι στην Αγγλία εδώ και 10 χρόνια,
  • 1:21 - 1:24
    και επίσης, είμαι 100% Ελληνίδα.
  • 1:24 - 1:27
    Γεννήθηκα εδώ, μεγάλωσα εδώ,
    και οι δύο μου γονείς είναι Έλληνες,
  • 1:27 - 1:28
    όλη μου η οικογένεια ζει εδώ.
  • 1:28 - 1:32
    Δεν έχω ιδέα γιατί μιλάω Αγγλικά έτσι.
  • 1:32 - 1:34
    Καμία απολύτως! Εντελώς τυχαίο!
  • 1:34 - 1:37
    Η υπόλοιπη οικογένεια
    δεν μιλάει Αγγλικά έτσι,
  • 1:37 - 1:39
    μιλάνε σαν φυσιολογικοί Έλληνες.
  • 1:39 - 1:41
    (Γέλια)
  • 1:43 - 1:45
    Ρώτησα λοιπόν τη μαμά μου, είπα,
  • 1:45 - 1:48
    «Πώς γίνεται όταν μιλάω εγώ Αγγλικά
    ακούγομαι τόσο φανταστικά,
  • 1:50 - 1:53
    ενώ οι υπόλοιποι στην οικογένεια
    ακούγονται σαν ανεπιθύμητοι αλλοδαποί;».
  • 1:53 - 1:55
    Και η μαμά μου απάντησε,
  • 1:55 - 1:57
    «Αχ, αγάπη μου, όταν γεννήθηκες,
    ήσουν τόσο, μα τόσο άσχημη!»
  • 1:57 - 1:59
    (Γέλια)
  • 2:00 - 2:03
    Μην το χειροκροτάτε αυτό!
  • 2:03 - 2:05
    Μπάσταρδοι!
  • 2:05 - 2:07
    Και συνέχισε λέγοντας,
  • 2:07 - 2:12
    «Ο μπαμπάς σου κι εγώ σκεφτήκαμε, αυτή θα
    χρειαστεί προσωπικότητα, η γλώσσα βοηθάει.
  • 2:13 - 2:16
    Εγώ ήθελα Γαλλικά και ίσως πιάνο,
    ο πατέρας σου ήθελε Αγγλικά».
  • 2:16 - 2:20
    «Ναι Κατερίνα, ήθελα Αγγλικά»,
    -αυτός είναι ο πατέρας μου-
  • 2:20 - 2:21
    «Θα σου πω γιατί:
  • 2:21 - 2:25
    επειδή η Βρετανική βασιλική οικογένεια
    παντρεύεται πολύ άσχημες γυναίκες.
  • 2:25 - 2:26
    Όρμα!»
  • 2:26 - 2:28
    (Γέλια)
  • 2:28 - 2:34
    Όχι. Ο Γουίλιαμ είναι ήδη παντρεμένος,
    και ο Χάρυ έχει πολύ κόκκινα μαλλιά.
  • 2:34 - 2:36
    Δεν έχω κάτι εναντίον
    των κόκκινων μαλλιών, έτσι;
  • 2:36 - 2:39
    Διότι σίγουρα θα έκανα σεξ με τον Χάρυ.
  • 2:39 - 2:41
    Σας το δηλώνω αυτό.
  • 2:41 - 2:43
    Απλά δεν θα το κάναμε
    στον ήλιο, αλλά στη σκιά.
  • 2:43 - 2:45
    Το καταλαβαίνετε έτσι;
  • 2:45 - 2:46
    (Γέλια)
  • 2:46 - 2:49
    Εάν το κάνεις με τον Χάρυ στον ήλιο,
    θα εκραγεί, «Ααα!»
  • 2:50 - 2:52
    Δεν είναι καλή ιδέα.
  • 2:56 - 3:00
    Έχοντας ζήσει στο Λονδίνο -
    ζω στο Λονδίνο για περίπου μια δεκαετία,
  • 3:01 - 3:04
    αυτό που συμβαίνει είναι ότι εκεί
    αισθάνομαι απόλυτα Ελληνίδα,
  • 3:04 - 3:06
    αλλά όταν επιστρέφω εδώ
  • 3:06 - 3:08
    γίνεται μια αλλαγή στην ταυτότητά μου,
  • 3:08 - 3:10
    και ξαφνικά πιάνω τον εαυτό μου να λέει,
  • 3:10 - 3:14
    «Γιατί να μη μπορούν να στέκονται
    στην ουρά με τάξη οι Έλληνες; Θεέ μου!»
  • 3:15 - 3:20
    Προσπαθώ να εξισορροπήσω τα πράγματα
    για να μην αισθάνομαι ξένη σε δύο χώρες.
  • 3:20 - 3:23
    Ένα πράγμα το οποίο βρίσκω αξιαγάπητο
  • 3:23 - 3:26
    σχετικά με τους Βρετανούς,
    για παράδειγμα, είναι το πώς θυμώνουν.
  • 3:26 - 3:27
    Δεν θυμώνουν!
  • 3:29 - 3:33
    Όταν ένα Βρετανός θυμώνει,
    γράφει ένα έντονα διατυπωμένο γράμμα,
  • 3:34 - 3:39
    «Αγαπητέ Κύριε [...],
    λυπάμαι που το λέω [...], πολύ θυμωμένος!»
  • 3:39 - 3:41
    (Γέλια)
  • 3:42 - 3:45
    Ένας Άγγλος φίλος μου
    ήταν μέσα σε ένα τρένο.
  • 3:45 - 3:48
    Το τρένο κόλλησε,
    σταμάτησαν στη μέση του πουθενά
  • 3:48 - 3:52
    ανάμεσα σε δύο σταθμούς,
    και τους άφησαν εκεί για μιάμιση ώρα.
  • 3:52 - 3:54
    Δεν εξήγησαν γιατί,
    απλώς ζητούσαν συνεχώς συγνώμη.
  • 3:54 - 3:58
    Ο φίλος μου, διηγούμενος την ιστορία
    είπε, «Κατερίνα, θύμωσα τόσο πολύ
  • 3:58 - 4:03
    ήμουν τόσο εκτός εαυτού
    που δελεάστηκα να διαμαρτυρηθώ!»
  • 4:03 - 4:04
    (Γέλια)
  • 4:07 - 4:09
    Εγώ είπα, «Τι;»
  • 4:09 - 4:11
    (Χειροκρότημα)
  • 4:13 - 4:16
    Είπα, «Στην Ελλάδα,
  • 4:17 - 4:21
    δεν θα υπήρχε κανένα γράμμα,
    δεν θα υπήρχε ούτε και τρένο».
  • 4:22 - 4:25
    Κρατάς τους Έλληνες πέντε λεπτά
    περισσότερο απ' ό,τι χρειάζεται,
  • 4:25 - 4:28
    ξέρετε, όπως στο πλοίο
    την ώρα της «αποβίβασης»,
  • 4:28 - 4:30
    (Γέλια)
  • 4:30 - 4:32
    τους κρατάς μέσα στο πλοίο,
  • 4:32 - 4:37
    και κάνουν έτσι, «Τι;
    Τι μας κρατάτε εδώ σαν ζώα, σαν ζώα;
  • 4:37 - 4:41
    Το ονομάζετε αυτό ευρωπαϊκή χώρα;
    Αυτό δεν είναι Ευρώπη, δεν καταλαβαίνω!»
  • 4:41 - 4:42
    (Γέλια)
  • 4:42 - 4:47
    (Χειροκρότημα)
  • 4:47 - 4:49
    Περιμένετε, έχει κι άλλο!
  • 4:49 - 4:51
    Και κάποιος πάντα λέει,
  • 4:51 - 4:53
    «Πού είναι ο υπεύθυνος;
    Θέλω να δω τον υπεύθυνο».
  • 4:53 - 4:55
    «Κύριε σας παρακαλώ καθίστε,
    γίνεστε υστερικός».
  • 4:55 - 4:58
    «Ποιος είσαι σύ που θα μου πεις
    τι να κάνω, ρε; Ποιος είσαι;»
  • 4:58 - 5:00
    «Αει πηδήξου!»
    «Σου πηδάω τη μάνα!»
  • 5:00 - 5:02
    Ουάου!
  • 5:02 - 5:05
    Χρειάζονται πέντε δευτερόλεπτα
    για να φτάσει σ' αυτό το σημείο.
  • 5:05 - 5:08
    Και επίσης, όσον αφορά το
    «Σου πηδάω τη μάνα»
  • 5:08 - 5:09
    δεν βγάζει κανένα νόημα!
  • 5:09 - 5:12
    Δηλαδή, «Σου πηδάω τη μάνα!»
    «Αλήθεια;»
  • 5:12 - 5:13
    (Γέλια)
  • 5:14 - 5:16
    Τι σύμπτωση!
  • 5:18 - 5:22
    Από όλα τα πλοία στην Αττική,
    μπήκες στο δικό μου.
  • 5:22 - 5:27
    Ο γιος της μάνας
    της οποίας πηδάς, και είναι...
  • 5:27 - 5:30
    Γεια σου, Γιάννης, ο γιος.
  • 5:30 - 5:32
    Η κυρία με την οποία το κάνεις.
  • 5:32 - 5:34
    Τι... ευχαρίστηση που σε γνωρίζω!
  • 5:34 - 5:36
    Κατά κάποιο τρόπο - σωστά;
  • 5:36 - 5:40
    Ποτέ δεν στο λέει αυτός που θέλεις, σωστά;
  • 5:40 - 5:43
    Διότι εάν ο Μπιλ Γκέιτς έρθει και μου πει:
    «Σου πηδάω τη μάνα».
  • 5:43 - 5:47
    Θα του έλεγα, «Μπαμπάκα...! Ήρθες σπίτι!»
  • 5:49 - 5:52
    «Τώρα θα πάμε όλοι μαζί
    στις Κάννες, με το τζετ μου».
  • 5:53 - 5:56
    Εν τέλει, εύχομαι οι Έλληνες
    να μετριάσουν τον θυμό τους,
  • 5:56 - 5:58
    αυτό το αυθόρμητο "Μμμ!" που τους βγαίνει.
  • 5:58 - 6:00
    Δεν περιμένω να γίνουν σαν τους Άγγλους,
  • 6:00 - 6:04
    «Αγαπητέ Κύριε [...], μετά λύπης
    σας πληροφορώ [...], σας πήδηξα τη μάνα».
  • 6:04 - 6:06
    απλά κάτι λιγότερο...
  • 6:06 - 6:09
    Επίσης, το άλλο το οποίο αρχίζω
    να απολαμβάνω στην Αγγλία,
  • 6:09 - 6:12
    και το ξέρω ότι είναι περίεργο
    για έναν Έλληνα, είναι ο καιρός.
  • 6:12 - 6:14
    Ξέρω, ξέρω, ξέρω!
  • 6:14 - 6:18
    Ω, ένα άτομο λέει, «Ναι! Πες τα! Βρέχει!»
  • 6:19 - 6:22
    Αυτό που προσπαθώ να εξηγήσω
    στους Βρετανούς, είναι
  • 6:22 - 6:23
    ότι οπουδήποτε αλλού στον κόσμο,
  • 6:23 - 6:27
    τα σύννεφα είναι λειτουργικά
    και όχι διακοσμητικά.
  • 6:27 - 6:29
    (Γέλια)
  • 6:30 - 6:33
    Στην Αγγλία τα σύννεφα έρχονται
    και λένε, «Γεια σας, ήρθαμε.
  • 6:34 - 6:38
    Θα καθίσουμε απλά εδώ, ίσως λίγο
    χαμηλότερα, χωρίς να κάνουμε κάτι, γεια».
  • 6:38 - 6:40
    Σε άλλες χώρες, όταν έρχονται σύννεφα,
  • 6:40 - 6:43
    θα βρέξει, θα ανοίξουν οι ουρανοί,
    θα πέσει νερό,
  • 6:43 - 6:46
    νερό τόσο πυκνό που δεν μπορείς
    να δεις ανάμεσά του.
  • 6:46 - 6:49
    Κάτι σαν, «Πού είναι το τζατζίκι μου;»
    «Πίσω από τη βροχή; Ποιος ξέρει;»
  • 6:49 - 6:53
    Διαρκεί δύο ώρες, μετά σταματάει,
    βγαίνει ο ήλιος, και το ξεχνάμε.
  • 6:53 - 6:59
    Στην Αγγλία, η ίδια ποσότητα νερού,
    παίρνει 24 ώρες να πέσει.
  • 7:00 - 7:03
    Διότι στην Αγγλία,
    η βροχή είναι αυτή η απαλή ομίχλη,
  • 7:03 - 7:07
    όπως μια γάτα που ψεκάζει τη σκηνή σας
    για να μαρκάρει την περιοχή της,
  • 7:07 - 7:08
    καταλάβατε τι εννοώ;
  • 7:08 - 7:11
    Είναι κάτι πολύ ήπιο,
    ένα τιπ-ταπ, μια ψιχάλα,
  • 7:11 - 7:12
    και αυτό άρχισα να αγαπώ
  • 7:12 - 7:17
    επειδή η ψιχάλα είναι το αντίστοιχο
    των Άγγλων σε βροχή, σωστά;
  • 7:17 - 7:18
    (Γέλια)
  • 7:18 - 7:21
    Η βροχή λέει,
    «Λυπάμαι αφάνταστα, κατεβαίνω,
  • 7:21 - 7:23
    δεν θα σας ενοχλήσω,
    απλά θα πέφτω γύρω σας,
  • 7:23 - 7:28
    δεν θα βρέξω κανένα, το υπόσχομαι,
    απλώς κάντε σαν να μην είμαι εδώ.
  • 7:28 - 7:33
    Σσς, όχι, όχι! Όλοι θα καταλάβουν ότι
    είμαι εδώ! Δεν... Δεν καταλάβατε...
  • 7:33 - 7:36
    Βραχήκατε; Πόσο αδέξια είμαι!
    Λυπάμαι. Δεν το ήθελα.
  • 7:36 - 7:39
    Θα πάω εδώ, θα φύγω
    σε πέντε λεπτά, το υπόσχομαι.
  • 7:39 - 7:41
    Λυπάμαι τόσο, χίλια συγνώμη,
    24 ώρες και είμαι ακόμη εδώ.
  • 7:41 - 7:44
    Είναι λίγο άβολο, έτσι δεν είναι;
    Δεν ήθελα να το κάνω αυτό.
  • 7:44 - 7:48
    Θα φύγω. Πραγματικά... Λυπάμαι.
    Αλήθεια, μην... Απλώς φεύγω...
  • 7:48 - 7:50
    Είμαι ο Χιου Γκραντ της υγρασίας».
  • 7:50 - 7:52
    (Γέλια)
  • 7:52 - 7:58
    Τα μαλλιά μου απορροφούν την υγρασία,
    και όποτε ψιχαλίζει πετάνε.
  • 7:58 - 8:02
    Όλοι μένουν στεγνοί σε μια ακτίνα
    ενός χιλιομέτρου γύρω μου.
  • 8:02 - 8:05
    Κι εγώ μοιάζω λες κι έχω όλους
    τους Τζάκσον 4 στο κεφάλι μου.
  • 8:06 - 8:07
    Επειδή έχει πεθάνει!
  • 8:09 - 8:13
    Το θέμα είναι ότι είμαι στην Αγγλία,
  • 8:13 - 8:16
    πήγα στην Αγγλία για να γίνω ηθοποιός.
  • 8:16 - 8:20
    Κι εκεί ανακάλυψα
    ότι δεν είμαι αρκετά Ελληνίδα.
  • 8:20 - 8:23
    Πήγαινα σε οντισιόν για ρόλους
    Ελληνίδων και μεσογειακών γυναικών
  • 8:23 - 8:25
    και εκεί μάθαινα ότι δε μοιάζω
    αρκετά για Ελληνίδα.
  • 8:25 - 8:27
    Θα σας το μεταφράσω:
  • 8:27 - 8:30
    σημαίνει ότι δεν έχω
    σμιχτά φρύδια και μουστάκι,
  • 8:30 - 8:33
    επειδή η Ειρήνη Παππά
    έχει δημιουργήσει προηγούμενο.
  • 8:35 - 8:37
    Συνήθως μου έλεγαν,
  • 8:37 - 8:39
    «Θέλουμε κάποια που μοιάζει
    με τη Σέλμα Χάγιεκ».
  • 8:39 - 8:42
    Μα, είναι Μεξικάνα!
  • 8:42 - 8:44
    Πήγα στο κάστινγκ για την ταινία «Τροία».
  • 8:44 - 8:48
    Τη θυμάστε; Την ταινία «Τροία»;
  • 8:48 - 8:50
    Πήγα για έναν από τους μικρούς ρόλους,
  • 8:50 - 8:52
    μία από τις σκλάβες
    που είχε μόνο μία γραμμή.
  • 8:52 - 8:55
    Η γραμμή ήταν,
    «Κι άλλο κοτόπουλο, άρχοντά μου;»
  • 8:55 - 8:57
    (Γέλια)
  • 9:00 - 9:03
    Και το έκανα πολύ καλά,
    έφτασα στις πέντε τελικές,
  • 9:04 - 9:07
    και μας βάζουν στη σειρά,
    κι έρχεται ο διευθυντής του κάστινγκ,
  • 9:07 - 9:11
    και λέει, «Ω, όχι, όχι, όχι.
    Είσαι πολύ ανοιχτόχρωμη για Ελληνίδα».
  • 9:11 - 9:13
    Είπα, «Ποιος; Τι;»
  • 9:13 - 9:16
    «Είσαι πολύ ανοιχτόχρωμη για Ελληνίδα».
  • 9:16 - 9:18
    Και λέω, «Είμαι
    πολύ ανοιχτόχρωμη για Ελληνίδα;
  • 9:18 - 9:20
    Είμαι η μοναδική Ελληνίδα εδώ μέσα».
  • 9:20 - 9:21
    (Γέλια)
  • 9:21 - 9:25
    Είμαι πολύ ανοιχτόχρωμη
    για Ελληνίδα σε μια ταινία
  • 9:25 - 9:29
    που τον Έλληνα πολεμιστή Αχιλλέα
    τον παίζει ο Μπραντ Πιτ!
  • 9:29 - 9:31
    (Γέλια)
  • 9:31 - 9:34
    ΕΓΩ είμαι πολύ ανοιχτόχρωμη για Ελληνίδα;
  • 9:34 - 9:37
    (Χειροκρότημα)
  • 9:37 - 9:38
    Δεν πήρα τον ρόλο.
  • 9:40 - 9:42
    Τον πήρε μια Αλβανίδα.
  • 9:43 - 9:45
    Πάνε εκεί και μας παίρνουν τις δουλειές.
  • 9:45 - 9:47
    (Γέλια)
  • 9:47 - 9:49
    Πού είναι ο Καπλάνι;
  • 9:54 - 9:56
    Η ηθοποιία και η κωμωδία
    είναι μόνο βήματα
  • 9:56 - 10:02
    στο σχέδιό μου: δώδεκα βήματα
    για την κυριαρχία του πλανήτη.
  • 10:03 - 10:05
    Θα βελτιώσω την πόζα, το υπόσχομαι.
  • 10:05 - 10:07
    Επειδή είμαι Ελληνίδα,
    το έχουμε ξανακάνει,
  • 10:07 - 10:09
    μπορώ να το κάνω πάλι, φέρτε το!
  • 10:10 - 10:14
    Νομίζω ότι ο κόσμος θα γίνει
    ένα υπέροχο μέρος αν όλοι με ακούνε.
  • 10:14 - 10:16
    Θα είναι λιγάκι σαν τον Χίτλερ,
  • 10:16 - 10:19
    με λιγότερη γενοκτονία, περισσότερο μαλλί,
    και πολύ καλά παπούτσια.
  • 10:19 - 10:21
    Περισσότερο σαν το Ντουμπάι.
  • 10:22 - 10:26
    Θα φοράω κορώνα και χιτώνα, και θα λέω
    στον κόσμο τι να κάνει και θα το κάνει,
  • 10:26 - 10:27
    θα είναι υπέροχα.
  • 10:27 - 10:29
    Πρόσφατα συνειδητοποίησα
  • 10:29 - 10:32
    ότι μάλλον θα καταλήξω να μοιάζω
    σαν δασκάλα νηπιαγωγίου
  • 10:32 - 10:34
    που προσπαθεί να κουμαντάρει
    μια άτακτη τάξη,
  • 10:34 - 10:38
    έτσι θα εμφανιστώ με μια κορώνα
    και έναν χιτώνα σαν χαζή,
  • 10:38 - 10:42
    κάνοντας μεγαλόστομες ανακοινώσεις όπως,
    «Γεια σας, είμαι η Κατερίνα Βρανά!
  • 10:42 - 10:46
    Θα είμαι ο παγκόσμιος κυρίαρχός σας
    για το άμεσο μέλλον».
  • 10:47 - 10:49
    Παρακαλώ παραθέστε όλα τα δώρα στο...
  • 10:49 - 10:50
    Τι είπες,Ταϊλάνδη;
  • 10:50 - 10:53
    Ναι, σου επιτρέπω να κάνεις μασάζ
    στα πόδια μου, είσαι πολύ καλή.
  • 10:53 - 10:56
    Ισραήλ, Παλαιστίνη, ησυχία!
    Δεν το βουλώνουν.
  • 10:56 - 10:58
    Σομαλία, γλυκιά μου,
    γιατί έχεις ντυθεί πειρατής;
  • 10:59 - 11:03
    Όχι, δεν είναι και τόσο σωστό.
    Τι; Μπράβο σου, Αμερική!
  • 11:04 - 11:08
    Κοιτάξτε, η Αμερική
    έχει κάνει μια ζωγραφιά.
  • 11:09 - 11:15
    Ναι, αγάπη μου. Όχι, τη βλέπουμε όλοι.
    Ο μαύρος άντρας είναι στον λευκό οίκο.
  • 11:16 - 11:20
    Και είναι ζωντανός ακόμα, μπράβο Αμερική!
  • 11:21 - 11:24
    Γλυκιά μου άσε τη ζωγραφική και δες
    τα νούμερά σου, που είναι όλα λάθος.
  • 11:24 - 11:26
    Αγγλία! Σταμάτα να αντιγράφεις
    την Αμερική,
  • 11:26 - 11:28
    είσαι αρκετά μεγάλη
    για να ξέρεις καλύτερα.
  • 11:28 - 11:31
    Ελλάδα, με κάνεις να φαίνομαι πολύ άσχημα.
  • 11:31 - 11:35
    Δεν ξέρω - Παλαιστίνη,
    δεν με νοιάζει ποιος το ξεκίνησε.
  • 11:35 - 11:39
    Ισραήλ, δώσε τη Γάζα
    πίσω στην Παλαιστίνη, τώρα.
  • 11:39 - 11:41
    Οι δυο σας, μάθετε να μοιράζεστε.
  • 11:41 - 11:43
    Ιράν, άσε κάτω την πέτρα.
  • 11:43 - 11:44
    (Γέλια)
  • 11:44 - 11:47
    Όχι αγάπη μου, αυτό δεν είναι
    δημοκρατία, όχι αγάπη μου...
  • 11:47 - 11:49
    Το ξέρω, είμαι Ελληνίδα, εγώ στην έδωσα.
  • 11:49 - 11:50
    (Γέλια)
  • 11:50 - 11:52
    Παλιοπέρσες! Τι είναι αυτό στο στόμα σου;
  • 11:52 - 11:54
    Φτύστο, φτύστο...
  • 11:56 - 11:58
    Ποιος έδωσε ουράνιο στο Ιράν;
  • 11:58 - 11:59
    (Γέλια)
  • 12:01 - 12:04
    Ξέρεις ότι δεν ξέρουν τι να το κάνουν.
  • 12:04 - 12:05
    Απλώς δεν...
  • 12:05 - 12:06
    (Χειροκρότημα)
  • 12:09 - 12:12
    Εντάξει, Ιταλία!
    Ιταλία, πες στον μπαμπά σου
  • 12:12 - 12:14
    να σταματήσει να παίζει
    με τα κοριτσάκια στην τάξη.
  • 12:14 - 12:18
    Τι είναι αυτό;
    Κύπρο, δεν καταλαβαίνω τι λες.
  • 12:20 - 12:21
    Πες το πάλι.
  • 12:22 - 12:23
    Πιο αργά...
  • 12:24 - 12:27
    Δώδεκα πόντοι για την Ελλάδα;
    Α καλά, θα τη βοηθήσει αυτό!
  • 12:27 - 12:31
    (Χειροκρότημα)
  • 12:33 - 12:35
    Μη χειροκροτάτε γι' αυτό.
  • 12:36 - 12:39
    Ισραήλ, μόνο και μόνο επειδή το γράφει
    στο βιβλίο σου, δεν είναι και σωστό.
  • 12:39 - 12:42
    Εντάξει. Παλαιστίνη, γιατί ανατίναξες
    το πρόσωπο του Ισραήλ;
  • 12:42 - 12:45
    Τι εννοείς επειδή σου το είπε η Συρία;
  • 12:45 - 12:48
    Αν η Συρία σου έλεγε να πηδήξεις από
    τον γκρεμό - Παλαιστίνη, κατέβα κάτω!
  • 12:48 - 12:50
    Θα παίξετε όμορφα μαζί
  • 12:50 - 12:53
    ειδάλλως θα σας στείλω στη γωνία
    με τη Βόρεια Κορέα, έγινα κατανοητή;
  • 12:54 - 12:57
    Ελλάδα, σταμάτα να λες τη μητέρα
    της Γερμανίας πόρνη.
  • 12:57 - 12:59
    (Γέλια)
  • 12:59 - 13:02
    Και Ινδία, κλείσε το τηλέφωνο.
  • 13:02 - 13:06
    Γιατί δεν μπορείτε
    να είστε σαν τον Καναδά;
  • 13:08 - 13:12
    Κάνουν τα πάντα. Είναι πολύ καλοί.
  • 13:12 - 13:14
    Κουράζομαι και μόνο που το εκτελώ αυτό.
  • 13:15 - 13:17
    Δε νομίζω να πετύχω
    την παγκόσμια κυριαρχία.
  • 13:17 - 13:19
    Λέω να κάτσω σπίτι να διαβάζω
    κουτσομπολίστικα.
  • 13:19 - 13:23
    Ξέρετε, αυτά με τους διάσημους
    και την κυτταρίτιδα, έτσι πάει.
  • 13:23 - 13:25
    Θέλω να σας πω ακόμη
    ένα πράγμα πριν φύγω.
  • 13:25 - 13:30
    Η μεγαλύτερη διαφορά που βρήκα ανάμεσα
    στους Έλληνες και τους «Βρετανικούς»
  • 13:30 - 13:32
    -όπως μου αρέσει να τους λέω-
  • 13:32 - 13:35
    είναι η προσέγγισή τους στο αντίθετο φύλο.
  • 13:35 - 13:37
    Όταν πρωτοπήγα εκεί,
  • 13:37 - 13:39
    νόμιζα ότι κάτι δεν πήγαινε καλά μαζί μου
  • 13:39 - 13:41
    γιατί κανείς δεν με κοίταγε
    επίμονα για ώρες.
  • 13:41 - 13:44
    Γιατί ξέρετε πώς οι Έλληνες
    κάθονται σε καφετέριες
  • 13:44 - 13:47
    και έτσι κοιτούν τις περαστικές γυναίκες.
  • 13:59 - 14:01
    Στην Αγγλία τις κοιτάνε έτσι.
  • 14:03 - 14:06
    Μην κοιτάς, δεν είναι πρέπον. Μην κοιτάς.
  • 14:07 - 14:09
    Κι επίσης στην Ελλάδα,
    περπατάς στον δρόμο,
  • 14:09 - 14:12
    και σου φωνάζουν διάφορα κοπλιμέντα.
  • 14:12 - 14:14
    Περπατούσα σε έναν κεντρικό
    δρόμο στην Αθήνα
  • 14:14 - 14:16
    και πέρασε ένα αμάξι, κόρναρε, και φώναξε,
  • 14:16 - 14:20
    «Κάνεις τα πεζοδρόμια
    να ραγίζουν, μανάρι μου».
  • 14:20 - 14:23
    Κι εγώ σκέφτηκα, «Με είπε χοντρή;»
  • 14:25 - 14:29
    Στην Αγγλία, οι μόνοι που φωνάζουν
    κάτι τέτοιο είναι οι οικοδόμοι,
  • 14:29 - 14:33
    και φωνάζουν μόνο πράγματα
    όπως, «Δείξε μας τα βυζιά σου».
  • 14:33 - 14:36
    Δεν το έχει κάνει καμία,
    δεν ξέρω γιατί επιμένουν.
  • 14:37 - 14:41
    Σου φωνάζουν και άλλα πράγματα
    στην Αγγλία, τελείως προφανή πράγματα.
  • 14:41 - 14:42
    Περπατώ στον δρόμο και μου φωνάζουν,
  • 14:42 - 14:45
    «Όι!» -αυτό είναι
    «Ψιτ, εσύ» στα Αγγλικά-
  • 14:45 - 14:47
    «Όι, έχεις πολύ μαλλί».
  • 14:47 - 14:50
    Κι εγώ λέω, «Ναι, σ' ευχαριστώ, το ξέρω».
  • 14:50 - 14:52
    Έχω καθρέφτη και καθόλου
    περιφερειακή όραση.
  • 14:52 - 14:54
    (Γέλια)
  • 14:54 - 14:58
    Είμαι σαν αυτά τα άλογα στις καρότσες,
    έχω φυσικές παρωπίδες.
  • 14:58 - 15:01
    Αν θέλετε να μου επιτεθείτε,
    κάντε το από το πλάι, δεν θα σας δω.
  • 15:01 - 15:03
    Ααα! Να 'σαι!
  • 15:05 - 15:09
    Ένας Έλληνας ταξιτζής μόλις μου έδειξε
    τη μεγαλύτερη διαφορά
  • 15:09 - 15:13
    ανάμεσα στο «Όι, έχεις πολύ μαλλί»
    και μετά μπήκα σε αυτό το ελληνικό ταξί,
  • 15:13 - 15:15
    πριν από μια εβδομάδα,
    επειδή ήρθα για να ψηφίσω.
  • 15:15 - 15:17
    Καλά πήγε αυτό.
  • 15:19 - 15:23
    Είχαμε 9 βαθμούς στην Αγγλία,
    κι έρχομαι εδώ στους 29,
  • 15:23 - 15:28
    μπαίνω σε ένα ταξί και λέω, «Θεέ μου!
    Κάνει τόση ζέστη, έχω ιδρώσει πολύ».
  • 15:28 - 15:31
    Χωρίς να σταματήσει, ο ταξιτζής,
    ο Έλληνας ταξιτζής λέει,
  • 15:31 - 15:34
    «Ο ιδρώτας σου είναι πολύ τυχερός
    που τρέχει στο κορμί σου».
  • 15:34 - 15:36
    (Γέλια)
  • 15:36 - 15:38
    Σας ευχαριστώ πολύ. Αντίο!
  • 15:38 - 15:40
    (Χειροκρότημα)
Title:
Στερεότυπα: αστεία γιατί είναι αλήθεια | Κατερίνα Βρανά | TEDxThessaloniki
Description:

Η όρθια κωμικός Κατερίνα Βρανά μιλά για τα στερεότυπα και μας κάνει όλους να πιστέψουμε ότι ο λόγος που είναι αστεία είναι επειδή είναι αλήθεια. Αυτή η 16-λεπτη παράσταση έχει τα πάντα: από χιούμορ, άβολες αλήθειες και οικογενειακά μυστικά, μέχρι τα σχέδια της ηθοποιού για παγκόσμια κυριαρχία. Ένα πράγμα είναι σίγουρο: θα γελάσετε με την καρδιά σας.

Αυτή η ομιλία δόθηκε σε μια εκδήλωση TEDx, χρησιμοποιώντας τη μορφή των συνεδρίων TED αλλά με ανεξάρτητη παραγωγή από μια τοπική κοινότητα. Μάθετε περισσότερα στο http://ted.com/tedx
more » « less
Video Language:
English
Team:
closed TED
Project:
TEDxTalks
Duration:
15:41

Greek subtitles

Revisions

Our website uses cookies for analysis purposes.