< Return to Video

เขียนเรื่องราวของคุณเองเพื่อเปลี่ยนประวัติศาสตร์ - แบรด เมลเซอร์ (Brad Meltzer)

  • 0:15 - 0:19
    คุณรู้ไหมครับ
    ว่าอะไรเป็นความลับสุดยอดของประวัติศาสตร์
  • 0:19 - 0:22
    ประวัติศาสตร์สามารถเปลี่ยนได้ครับ
  • 0:22 - 0:23
    ครับๆ ผมรู้
  • 0:23 - 0:24
    ใครๆ ก็บอกว่า ประวัติศาสตร์มันเปลี่ยนไม่ได้หรอก
  • 0:24 - 0:26
    แต่มันเปลี่ยนได้ครับ
  • 0:26 - 0:27
    และวันนี้ เรากำลังจะพูดเกี่ยวกับว่า
  • 0:27 - 0:30
    ประวัติศาสตร์ไม่ใช่แค่อะไรบางอย่าง
    ที่มุ่งไปยังอดีต
  • 0:30 - 0:32
    ประวัติศาสตร์ก้าวไปข้างหน้าเช่นกัน
  • 0:32 - 0:34
    และสิ่งยอดเยี่ยมทั้งหลายที่ยังไม่เกิดขึ้น
  • 0:34 - 0:38
    นั่นคือประวัติศาสตร์ที่กำลังรอการจารึก
  • 0:38 - 0:39
    แล้วเราจะเปลี่ยนประวัติศาสตร์อย่างไรล่ะ
  • 0:39 - 0:41
    ผมกำลังจะเล่าให้คุณฟัง
    โดยการแบ่งปัน
  • 0:41 - 0:44
    สามสิ่งที่ผมบอกกับลูกๆ ของผมทุกคืน
  • 0:44 - 0:46
    เมื่อผมส่งพวกเขาเข้านอน
  • 0:46 - 0:46
    นี่เรื่องจริงครับ
  • 0:46 - 0:48
    ผมขโมยความคิดนี้มาจากเพื่อนผม
  • 0:48 - 0:50
    ซึ่งเล่าให้ผมฟังถึงสิ่งที่คุณพ่อของเขาเคยแบ่งปันให้เขา
  • 0:50 - 0:52
    ทุกๆ คืน เมื่อผมส่งลูกผมเข้านอน
  • 0:52 - 0:54
    ผมบอกพวกเขาสามสิ่ง
  • 0:54 - 0:55
    ฝันให้ไกล
  • 0:55 - 0:56
    มานะพยายาม
  • 0:56 - 0:58
    และอ่อนน้อมถ่อมตน
  • 0:58 - 0:58
    ลองมาดูกันนะครับว่าแต่ละอย่างคืออะไร
  • 0:58 - 0:59
    อย่างแรกเลย ฝันให้ไกล
  • 0:59 - 1:03
    คุณรู้ไหมครับ ใครที่มีฝันที่ยิ่งใหญ่
    ที่ยอดเยี่ยมที่สุด
  • 1:03 - 1:05
    พวกคุณไง หนุ่มสาวทั้งหลาย
  • 1:05 - 1:08
    คุณรู้ไหมครับว่า มาร์ติน ลูเทอร์ คิง จูเนียร์
    อายุเท่าไร
  • 1:08 - 1:09
    ตอนที่เขาเป็นผู้นำ
  • 1:09 - 1:12
    ต่อต้านเรื่องกีดกันคนดำใช้รถเมล์
    ที่โด่งดังที่สุดในประวัติศาสตร์
  • 1:12 - 1:14
    เขาอายุ 26
  • 1:14 - 1:15
    แล้วคุณรู้ไหมว่า เอมิเลีย เอียฮาร์ท อายุเท่าไร
  • 1:15 - 1:17
    ตอนที่เธอทำลายสถิติโลกครั้งแรก
  • 1:17 - 1:18
    25
  • 1:18 - 1:20
    คุณรู้ไหมว่า สตีฟ จ๊อบส์ อายุเท่าไร
  • 1:20 - 1:23
    ตอนที่เขาร่วมก่อตั้งบริษัท แอปเปิล
  • 1:23 - 1:24
    21
  • 1:24 - 1:27
    และคุณรู้ไหมว่า เจอรี่ เซียเกิล กับ โจ ชูสเตอร์
    อายุเท่าไร
  • 1:27 - 1:31
    เมื่อพวกเขาคิดสร้างยอดมนุษย์
    ผู้ยิ่งใหญ่ที่สุดตลอดกาลคนแรก
  • 1:31 - 1:34
    ที่พวกเขาให้ชื่อว่า "ซุปเปอร์แมน"
  • 1:34 - 1:37
    พวกเขาอายุ 17
  • 1:37 - 1:40
    เด็กอายุ 17 สองคน สร้างซุปเปอร์แมน
  • 1:40 - 1:41
    พวกเขาไม่ได้หน้าตาดีเลยนะครับ
  • 1:41 - 1:44
    (ดูภาพสิ ใช่ไหมครับ)
  • 1:44 - 1:45
    พวกเขาไม่ได้โด่งดัง
  • 1:45 - 1:47
    พวกเขาไม่มีเงิน
  • 1:47 - 1:50
    แต่ว่า พวกเขาทั้งสองเป็นเพื่อนรักที่มีฝันเดียวกัน
  • 1:50 - 1:51
    และด้วยจินตนาการของพวกเขา
  • 1:51 - 1:54
    พวกเขามอบซุปเปอร์แมนให้แก่โลก
  • 1:54 - 1:58
    ผมรู้ การสร้างซุปเปอร์แมนเป็นฝันยิ่งใหญ่
    ที่ในชีวิตหนึ่งเราจะได้เห็นสักครั้ง
  • 1:58 - 2:01
    ผมก็เลยอยากเล่าเรื่องของ
    อเล็กซานดรา สก็อต ให้คุณฟัง
  • 2:01 - 2:03
    ใครๆ เรียกเธอว่า อเล็กซ์
  • 2:03 - 2:05
    อเล็กซ์ ได้รับการวินิจฉัยว่าเป็นมะเร็ง
  • 2:05 - 2:07
    ก่อนที่เธอจะครบขวบเสียอีก
  • 2:07 - 2:10
    และนั่นก็เป็นเพียงชีวิตเดียวที่เธอรู้จัก
  • 2:10 - 2:13
    เจ็บป่วย ทำเคมีบำบัด และรับการผ่าตัด
  • 2:13 - 2:15
    เมื่อเธออายุได้สี่ขวบ อเล็กซ์ถามพ่อแม่ของเธอ
  • 2:15 - 2:18
    ว่าจะขอตั้งเพิงขายน้ำมะนาวที่สวนหน้าบ้านได้ไหม
  • 2:18 - 2:20
    เธอไม่ได้อยากซื้ออะไรให้ตัวเอง
  • 2:20 - 2:21
    เธอต้องการหาเงิน
  • 2:21 - 2:25
    เพื่อมอบมันให้กับหมอที่ช่วยเด็กๆ ที่เป็นมะเร็ง
  • 2:25 - 2:30
    โอเค ในวันเดียว
    เพิงขายน้ำมะนาวของอเล็กซ์ทำเงินได้ 2,000 ดอลล่าร์
  • 2:30 - 2:32
    แต่ นี่ครับที่ผมชอบมาก
  • 2:32 - 2:35
    หลังจากนั้นไม่นาน
    เพิงขายน้ำมะนาวอื่นก็ผุดขึ้น
  • 2:35 - 2:37
    ทุกอันมีชื่อ อเล็กซ์ ติดอยู่
  • 2:37 - 2:40
    ในที่สุด พวกเขาได้เงินถึง 200,000 ดอลล่าร์
  • 2:40 - 2:42
    และจากนั้น อเล็กซ์ก็มีเป้าหมายใหม่
  • 2:42 - 2:44
    เธอบอกว่า มาหาเงินให้ได้ 1,000,000 ดอลล่าร์ กันเถอะ
  • 2:44 - 2:47
    วันที่ 12 มิถุนายน 2004
  • 2:47 - 2:49
    เพิงขายน้ำมะนาวเป็นร้อยๆ เปิดตัวขึ้น
  • 2:49 - 2:52
    ในทุกรัฐของประเทศ
  • 2:52 - 2:56
    คนธรรมดาๆ ขายน้ำกับน้ำตาลกับมะนาว
  • 2:56 - 2:58
    เพื่อช่วยเด็กๆ ที่เป็นมะเร็ง
  • 2:58 - 2:59
    เกือบสองเดือนต่อมา
  • 2:59 - 3:03
    อเล็กซ์เสียชีวิต
    โดยมีพ่อและแม่กุมมือเธอเอาไว้
  • 3:03 - 3:05
    เธออายุได้ 8 ขวบ
  • 3:05 - 3:07
    แต่ก่อนที่เธอจะตาย อเล็กซ์พูดว่าเป้าหมายปีถัดไป
  • 3:07 - 3:10
    ต้องเป็น 5,000,000 ดอลล่าร์
  • 3:10 - 3:14
    วันนี้ ความฝันของเธอ
    ได้ทำเงินถึง 45,000,000 ดอลล่าร์
  • 3:14 - 3:16
    และมันก็ยังก้าวต่อไปอย่างเข้มแข็ง
  • 3:16 - 3:21
    ความคิดหนึ่ง เด็กหญิงคนหนึ่ง ความฝันอันยิ่งใหญ่อันหนึ่ง
  • 3:21 - 3:21
    และคุณรู้ไหมครับ ว่าเธอพูดว่าอะไร
  • 3:21 - 3:23
    นี่เป็นสิ่งที่เธอพูดได้ก่อนเสียชีวิต
  • 3:23 - 3:25
    เธอบอกว่า "โอ้ เราทำได้
  • 3:25 - 3:28
    ถ้าคนอื่นๆ ช่วยหนู หนูคิดว่าเราทำได้
  • 3:28 - 3:30
    หนูรู้ ว่าเราทำได้"
  • 3:30 - 3:31
    พวกคุณจงฝันให้ไกล
  • 3:31 - 3:33
    อย่าได้สนใจว่าคุณอายุเท่าไร
  • 3:33 - 3:35
    และอย่าให้ใครมาบอกว่าคุณทำไม่ได้
  • 3:35 - 3:37
    คุณจะเปลี่ยนประวัติศาสตร์
  • 3:37 - 3:39
    และนั่นนำผมเข้าสู่สิ่งที่สองที่ผมบอกลูกๆ ของผม
  • 3:39 - 3:40
    จงมานะพยายาม
  • 3:40 - 3:42
    ช่างเป็นอะไรที่ธรรมดา ทุกคนก็รู้ๆ กันอยู่
  • 3:42 - 3:43
    มุมานะ
  • 3:43 - 3:45
    ผมเห็นสิ่งนี้จากพ่อของผม
  • 3:45 - 3:47
    และพ่อของผมเสียชีวิตไปไม่กี่เดือนก่อน
  • 3:47 - 3:49
    ตอนผมเติบโตขึ้นที่บรู๊คลิน
  • 3:49 - 3:52
    โอเค พ่อของผม ท่านทำงานหนัก
  • 3:52 - 3:53
    ท่านไม่มีเงิน พวกเราโตมาโดยไม่มีเงิน
  • 3:53 - 3:55
    พ่อทำงานทุกเสาร์ ทุกอาทิตย์
  • 3:55 - 3:58
    ผมเห็นด้วยตาตัวเองทุกสุดสัปดาห์ว่างานหนักเป็นอย่างไร
  • 3:58 - 4:00
    และผมเห็นสิ่งที่เป็นงานที่หนักที่สุด
  • 4:00 - 4:04
    นั่นคือการลุกขึ้นสู้
    เมื่อคุณเผชิญหน้ากับความล้มเหลว
  • 4:04 - 4:06
    เมื่อผมเริ่มเขียนหนังสือเล่มแรก
  • 4:06 - 4:09
    ผมได้รับจดหมายปฎิเสธ 24 ฉบับ
  • 4:09 - 4:12
    เพื่อความชัดเจน
    มันมีสำนักพิมพ์อยู่แค่ 20 แห่ง
  • 4:12 - 4:15
    แต่ผมได้รับจดหมายปฎิเสธ 24 ฉบับ
    โอเคไหมครับ
  • 4:15 - 4:17
    นั่นหมายความว่า มีบางคนเขียนส่งมาสองฉบับ
  • 4:17 - 4:19
    เพื่อให้มั่นใจว่าผมเข้าใจ
  • 4:19 - 4:22
    แต่พอมาถึงหนังสือที่ผมเขียนเป็นเล่มที่เก้า
  • 4:22 - 4:24
    หนังสือเกี่ยวกับฮีโร่ สำหรับลูกชายผม
  • 4:24 - 4:28
    ผมถึงได้พบเรื่องราวเรื่องโปรดเกี่ยวกับ
    ความมานะฝ่าฟันแม้พบกับความล้มเหลว
  • 4:28 - 4:31
    มันเป็นเรื่องที่เพื่อนเล่าให้ผมฟัง
    เกี่ยวกับพี่น้องตระกูลไรท์
  • 4:31 - 4:34
    ที่ว่า ทุกครั้งที่สองพี่น้องตระกูลไรท์
    ออกไปทดสอบเครื่องบินที่สร้างขึ้น
  • 4:34 - 4:38
    เขาจะนำอะไหล่ไปด้วยให้เพียงพอ
    สำหรับซ่อมหากเครื่องตกได้หลายที
  • 4:38 - 4:40
    นั่นหมายความว่า
    ทุกครั้งที่พวกเขาจะออกบิน
  • 4:40 - 4:42
    พวกเขารู้เลยว่า ไม่สำเร็จแน่
  • 4:42 - 4:43
    เครื่องบินพวกเขาจะตก และก็ต้องสร้างใหม่
  • 4:43 - 4:44
    และก็ตก และก็สร้างใหม่
  • 4:44 - 4:47
    และนั่นแหละทำให้เขาสำเร็จ
  • 4:47 - 4:48
    ผมชอบเรื่องนี้มาก
  • 4:48 - 4:49
    ผมอยากให้ลูกชายของผมได้ฟังเรื่องนี้
  • 4:49 - 4:50
    ผมต้องการให้ลูกสาวของผมได้ฟังเรื่องนี้
  • 4:50 - 4:52
    ผมต้องการให้ทุกคนรู้ว่า ถ้าคุณฝันเอาไว้ไกล
  • 4:52 - 4:55
    และคุณมุมานะพยายาม และคุณต่อสู้กับความล้มเหลว
  • 4:55 - 4:56
    คุณจะเปลี่ยนประวัติศาสตร์
  • 4:56 - 5:00
    และทำในสิ่งที่ไม่มีใครหน้าไหนบนดาวดวงนี้
    เคยทำมาก่อน
  • 5:00 - 5:03
    และนั่นก็นำผมเข้าสู่สิ่งสุดท้ายที่ผมจะบอกพวกคุณ
  • 5:03 - 5:04
    อ่อนน้อมถ่อมตน
  • 5:04 - 5:05
    เอาล่ะครับ
  • 5:05 - 5:06
    ถ้าคุณประดิษฐ์เครื่องบินลำแรกของโลก
  • 5:06 - 5:07
    หรือซุปเปอร์แมน
  • 5:07 - 5:09
    หรือเพิงขายน้ำมะนาวมูลค่าหลายล้าน
  • 5:09 - 5:10
    คุณไม่ต้องเจียมตัวก็ได้
  • 5:10 - 5:13
    คุณจะไปสักข้อความ "ข้าเจ๋ง" บนหน้าก็ยังได้
  • 5:13 - 5:13
    ใช่ไหมครับ
  • 5:13 - 5:15
    แต่ตั้งใจฟังนะครับ
  • 5:15 - 5:17
    ไม่มีใครชอบพวกเกรียน
  • 5:17 - 5:19
    ที่จริง โลกต้องการพวกปากสว่างน้อยกว่านี้
  • 5:19 - 5:22
    ฉะนั้น จงเจียมตัว อ่อนน้อม
  • 5:22 - 5:24
    เมื่อ โทมัส เจฟเฟอร์สัน เขียนคำประกาศอิสระภาพ
  • 5:24 - 5:29
    คุณรู้ไหม เขาไม่เคยถือเอาความดีความชอบเลย
    ว่าเขาเป็นคนเขียน เมื่อเขามีชีวิตอยู่
  • 5:29 - 5:31
    จนกระทั่งเขาเสียชีวิต และมีการเปิดจดหมายมรณะกรรม
  • 5:31 - 5:35
    นั่นแหละที่คนอเมริกันโดยทั่วไปถึงได้รู้ว่า
    เขาเป็นผู้เขียน
  • 5:35 - 5:37
    นั่นแหละคือการถ่อมตน
  • 5:37 - 5:38
    และ นี่ก็คือความลับอันยิ่งใหญ่
  • 5:38 - 5:39
    ฝันให้ไกล
  • 5:39 - 5:40
    มานะพยายาม
  • 5:40 - 5:41
    อ่อนน้อมถ่อมตน
  • 5:41 - 5:43
    คุณคงพูดว่า "เดี๋ยวสิ แค่นั้นเองเหรอ"
  • 5:43 - 5:45
    "หา คุณมาเล่าเรื่องอะไรมากมายให้ฟัง แล้วไง
  • 5:45 - 5:46
    ฉันจะไปเปลี่ยนประวัติศาสตร์ได้ยังไง"
  • 5:46 - 5:48
    นี่คือคำตอบครับ
  • 5:48 - 5:49
    ประวัติศาสตร์ทุกเรื่องที่เคยมีมา
  • 5:49 - 5:51
    ก็เป็นเรื่องเล่ามากมายเหมือนกัน
  • 5:51 - 5:53
    เรื่องความขัดแย้ง
  • 5:53 - 5:53
    เรื่องใหญ่
  • 5:53 - 5:54
    เรื่องเล็ก
  • 5:54 - 5:56
    เรื่องของเรา
  • 5:56 - 5:57
    แล้วคุณจะเปลี่ยนประวัติศาสตร์ได้อย่างไร
  • 5:57 - 6:00
    ทั้งหมดที่คุณต้องทำก็คือเขียนเรื่องของคุณ
  • 6:00 - 6:03
    โอเคไหมครับ
    ผมพูดจริงๆ นะครับ แค่นั้นแหละ
  • 6:03 - 6:05
    ถ้าคนคิดว่าประวัติศาสตร์เป็นข้อเท็จจริง
    และมีวันเดือนปีที่คุณต้องจำ
  • 6:05 - 6:07
    นั่นไม่ใช่ประวัติศาสตร์เลยครับ
  • 6:07 - 6:09
    ประวัติศาสตร์เป็นกระบวนการเลือกสรร
  • 6:09 - 6:12
    และมันก็คัดเลือกพวกเราทุกๆ คนในทุกๆ วัน
  • 6:12 - 6:14
    คำถามเดียวก็คือ คุณได้ยินเสียงเรียกไหมครับ
  • 6:14 - 6:17
    และนี่ก็นำผมมาสู่สิ่งที่สำคัญที่สุดที่ผมจะบอกคุณ
  • 6:17 - 6:21
    คุณจะเปลี่ยนประวัติศาสตร์
  • 6:21 - 6:22
    พวกคุณบางคนจะสร้างการเปลี่ยนแปลงที่ยิ่งใหญ่
  • 6:22 - 6:24
    มีผลต่อคนเป็นล้านๆ
  • 6:24 - 6:26
    พวกคุณคนอื่นๆ อาจเปลี่ยนแปลงเรื่องใกล้ตัวมากกว่า
  • 6:26 - 6:29
    เช่น ช่วยเหลือสมาชิกในครอบครัว
    หรือใครสักคนที่ต้องการความช่วยเหลือ
  • 6:29 - 6:31
    แต่ผมขอบอกคุณไว้ ณ ที่นี้เลยว่า
  • 6:31 - 6:34
    สองอย่างนี้สำคัญเท่าเทียมกัน
  • 6:34 - 6:36
    ไม่ว่าคุณจะช่วยเหลือผู้คนจำนวนมาก หรือช่วยทีละคน
  • 6:36 - 6:37
    นั่นเป็นวิธีที่ประวัติศาสตร์เปลี่ยนแปลง
  • 6:37 - 6:39
    คือเมื่อคุณลงมือทำอะไรสักอย่าง
  • 6:39 - 6:41
    แต่เมื่อคุณเริ่มที่จะเขียนเรื่องของคุณ
  • 6:41 - 6:43
    และคุณกลัว ซึ่งพวกเราทุกคนก็อดไม่ได้ที่จะกลัว
  • 6:43 - 6:45
    ผมอยากให้คุณรู้ไว้อย่างหนึ่ง
  • 6:45 - 6:47
    ไม่มีใครเกิดมาในคราบวีรชน
  • 6:47 - 6:51
    ทุกๆ คนที่เรากล่าวถึงในวันนี้
  • 6:51 - 6:53
    ไม่ว่าพวกเขาจะเป็นนักเทศน์ อายุ 26
  • 6:53 - 6:55
    หรือหนอนหนังสือ อายุ 17 สองคน
  • 6:55 - 6:57
    หรือเด็กผู้หญิงตัวเล็กๆ ที่เป็นมะเร็ง
  • 6:57 - 6:58
    ทุกๆ คนในที่นี้มีวินาที
  • 6:58 - 6:59
    ที่พวกเขาลังเลสงสัยในตนเอง
  • 6:59 - 7:01
    เหมือนคุณ เหมือนผม
  • 7:01 - 7:03
    พวกเขามีวินาทีที่กังวลเรื่องโรงเรียน
  • 7:03 - 7:04
    และเรื่องความสัมพันธ์กับเพื่อนๆ
  • 7:04 - 7:06
    และกังวลว่าเขาจะได้รับการยอมรับจากคนอื่นไหม
  • 7:06 - 7:08
    เหมือนคุณ เหมือนผม
  • 7:08 - 7:10
    พวกเขามีวินาทีที่กังวลเกี่ยวกับ
    ความเหงา ความล้มเหลว
  • 7:10 - 7:12
    และกังขาว่าพวกเขาจะประสบกับความสำเร็จไหม
  • 7:12 - 7:14
    เหมือนคุณ เหมือนผม
  • 7:14 - 7:17
    แต่สิ่งที่เยี่ยมที่สุดก็คือ คุณไม่จำเป็นต้องริเริ่ม
  • 7:17 - 7:20
    ตั้งเพิงน้ำมะนาวมูลค่าหลายล้าน เพื่อจะเปลี่ยนโลกนี้
  • 7:20 - 7:23
    สิ่งที่คุณต้องทำก็คือช่วยเหลือคนสักคน
  • 7:23 - 7:25
    เมตตาใครสักคน นั่นแหละคำตอบ
  • 7:25 - 7:27
    มันเป็นแก่นความเชื่อของผม
  • 7:27 - 7:29
    มันอยู่ในทุกเรื่องที่ผมเล่าให้คุณฟัง
  • 7:29 - 7:32
    ผมเชื่อว่า คนธรรมดาๆ เปลี่ยนแปลงโลกใบนี้ได้
  • 7:32 - 7:33
    ผมไม่สนใจว่าคุณจะมีเงินมากมายแค่ไหน
  • 7:33 - 7:34
    ผมไม่สนในว่าคุณเรียนโรงเรียนไหน
  • 7:34 - 7:36
    ทั้งหมดนั่นมันไร้สาระสำหรับผม
    ผมเชื่อในคนธรรมดาทั่วไป
  • 7:36 - 7:39
    และในความสามารถของพวกเขา
    ที่จะเปลี่ยนแปลงในโลกนี้
  • 7:39 - 7:41
    ผมเชื่อมั่นในพ่อของผม
  • 7:41 - 7:43
    และเชื่อนักท้ามฤตยูวัย 25 ปี นามว่า เอมิเลีย
  • 7:43 - 7:46
    และเด็กผู้หญิงตัวเล็กๆ ที่ขายน้ำมะนาวแบบไม่สนใจใคร
  • 7:46 - 7:51
    และนั่นเป็นสาเหตุว่าทำไม ผมจึงเชื่อในยอดมนุษย์คนแรก
    ที่พวกเราพูดถึง ซุปเปอร์แมน
  • 7:51 - 7:54
    สำหรับผม ส่วนที่สำคัญที่สุดในเรื่องนี้ไม่ใช่ซุปเปอร์แมน
  • 7:54 - 7:58
    ส่วนที่สำคัญที่สุดของเรื่องนี้คือ คลาร์ก เค้นท์
  • 7:58 - 7:59
    และคุณคงอยากรู้ว่าทำไม
  • 7:59 - 8:01
    เพราะว่า พวกเราทุกคนคือ คลาร์ก เค้นท์
  • 8:01 - 8:03
    พวกเรารู้ว่าการเป็นคนน่าเบื่อๆ
    และธรรมดามันเป็นอย่างไร
  • 8:03 - 8:05
    และหวังว่าพวกเราน่าจะทำอะไรสักอย่าง
    ที่มหัศจรรย์เกินว่าตัวเรา
  • 8:05 - 8:06
    แต่ นี่คือเรื่องจริง
  • 8:06 - 8:09
    พวกเราสามารถทำอะไรสักอย่างที่อัศจรรย์เกินตัวเราได้
  • 8:09 - 8:12
    ผมได้รับจดหมายปฎิเสธ 24 ฉบับ สำหรับหนังสือเล่มแรก
  • 8:12 - 8:14
    คน 24 คน บอกผมว่าให้ยอมแพ้
  • 8:14 - 8:16
    แต่ผมไม่ได้หันกลับไปมองประสบการณ์นั้นและพูดว่า
  • 8:16 - 8:18
    "ข้าถูก และพวกแกผิด แล้วก็ หัวเราะใส่พวกเขา"
  • 8:18 - 8:22
    สิ่งที่ผมหันกลับไปมองและได้เข้าใจ ก็คือ
    จดหมายทุกฉบับที่ปฎิเสธผม
  • 8:22 - 8:24
    บอกให้ผมมานะพยายามมากขึ้น
    บอกให้ผมฝันให้ไกลกว่านี้
  • 8:24 - 8:25
    และคุณควรจะเชื่อนะครับ
  • 8:25 - 8:27
    ว่ามันทำให้ผมอ่อนน้อมมากขึ้น
  • 8:27 - 8:30
    แต่มันก็ทำให้ผมอยากทำมันให้สำเร็จ
    ยิ่งกว่าอะไรทั้งหมด
  • 8:30 - 8:32
    ไม่ว่าฝันสุดไกลของคุณจะเป็นอะไร
  • 8:32 - 8:34
    ไม่ว่าสิ่งใดที่คุณมานะจะไขว่คว้า
  • 8:34 - 8:35
    อย่าให้ใครมาบอกคุณ
  • 8:35 - 8:37
    ว่าคุณเด็กเกินไป
  • 8:37 - 8:40
    และอย่าให้ใครมาบอกคุณว่า ไม่
  • 8:40 - 8:42
    ทุกชีวิตสร้างประวัติศาสตร์ได้
  • 8:42 - 8:44
    และทุกชีวิต คือเรื่องราวที่มีคุณค่า
  • 8:44 - 8:45
    ขอบคุณครับ
Title:
เขียนเรื่องราวของคุณเองเพื่อเปลี่ยนประวัติศาสตร์ - แบรด เมลเซอร์ (Brad Meltzer)
Description:

ชมบทเรียนฉบับเต็มได้ที่: http://ed.ted.com/lessons/write-your-story-change-history-brad-meltzer

คุณคิดว่าคนหนุ่มสาวใช้เวลาในวัยเยาว์ไปอย่างไร้ประโยชน์หรือ? ผิดแล้ว มาร์ติน ลูเธอร์ คิง จูเนียร์ และผู้สร้างซุปเปอร์แมน ทั้งหมดนี้อายุต่ำกว่า 30 เมื่อพวกเขาเขียนเรื่องราวชีวิตของเขาให้กลายเป็นประวัติศาสตร์ ในการปาฐกถาที่สร้างแรงบันดาลใจ ณ TEDYouth 2011 Talk แบรด เมลเซอร์ กระตุ้นให้พวกเรา ฝันให้ไกล มุมานะ และอ่อนน้อมถ่อมตน

ปาฐกถาโดย แบรด เมลเซอร์

more » « less
Video Language:
English
Team:
closed TED
Project:
TED-Ed
Duration:
08:58

Thai subtitles

Revisions Compare revisions