Γιατί ο καλύτερος υποψήφιος μπορεί να μην έχει το καλύτερο βιογραφικό

Όταν πρέπει να διαλέξει ανάμεσα σε έναν υποψήφιο με το τέλειο βιογραφικό και σε έναν που έχει αντιμετωπίσει πολλές δυσκολίες, η υπεύθυνη ανθρωπίνου δυναμικού Ρεγκίνα Χάρτλεϊ, πάντα δίνει μια ευκαιρία στον «Μαχητή». Έχοντας μεγαλώσει μέσα σε αντιξοότητες, η Χάρτλεϊ γνωρίζει ότι αυτοί που ευδοκιμούν στις πιο δύσκολες καταστάσεις, έχουν το τσαγανό για να επιβιώνουν σε ένα εργασιακό περιβάλλον που αλλάζει συνεχώς. «Διαλέξτε τον υποτιμημένο υποψήφιο, που έχει σαν μυστικά του όπλα το πάθος και το σκοπό», λέει η ίδια. «Προσλάβετε τον Μαχητή».

Η εταιρεία σας ξεκινά την αναζήτηση
για την πλήρωση μιας θέσης εργασίας.

Ο αιτήσεις ξεκινάνε να έρχονται

και εντοπίζονται οι κατάλληλοι υποψήφιοι.

Και τώρα ξεκινάει η επιλογή.

Υποψήφιος Α: απόφοιτος κορυφαίου
πανεπιστημίου με άριστα,

άψογο βιογραφικό, καταπληκτικές συστάσεις.

Όλα είναι όπως πρέπει.

Υποψήφιος Β: δημόσιο σχολείο,
προϋπηρεσία σε διάφορες δουλειές,

και περίεργες δουλειές όπως ταμίας
και τραγουδίστρια/σερβιτόρα.

Μην ξεχνάτε όμως,
και οι δύο είναι κατάλληλοι.

Οπότε, σας ρωτάω:

ποιον θα διαλέγατε;

Οι συνεργάτες μου κι εγώ φτιάξαμε
πολύ επίσημους όρους

για να περιγράψουμε τις δύο
ξεχωριστές κατηγορίες υποψηφίων.

Ονομάζουμε τον πρώτο «Καλομαθημένο»,

είναι αυτός που είχε πάντα ευκαιρίες,
και προοριζόταν για την επιτυχία.

Και τον δεύτερο «Μαχητή»,

γιατί πάντα έπρεπε να παλέψει
ενάντια σε απίστευτες αντιξοότητες

για να φτάσει στο ίδιο σημείο.

Μόλις ακούσατε τη διευθύντρια
του Ανθρώπινου Δυναμικού

να χαρακτηρίζει άτομα
ως Καλομαθημένα και Μαχητές,

(Γέλια)

που δεν είναι απολύτως σωστό
και ακούγεται και λίγο επικριτικό.

Αλλά προτού μου αποσύρουν την άδεια
ανθρώπινου δυναμικού,

(Γέλια)

αφήστε με να σας εξηγήσω.

Κάθε βιογραφικό λέει μια ιστορία.

Και με τα χρόνια, έμαθα κάτι
σχετικά με τους ανθρώπους

που οι εμπειρίες τους είναι σαν κουβέρτα
από διαφορετικά κομμάτια υφάσματος,

που με κάνει να σταματώ
και να τους επεξεργάζομαι

προτού πετάξω τα βιογραφικά τους.

Μια σειρά από περίεργες εργασίες
μπορεί να δείχνει

ασυνέπεια, έλλειψη προσοχής,
μη προβλεψιμότητα.

Ή μπορεί να φανερώνει έναν έντονο αγώνα
ενάντια σε εμπόδια.

Ο Μαχητής αξίζει
τουλάχιστον μια συνέντευξη.

Για να είμαι ξεκάθαρη,

δεν έχω κάτι ενάντια στον Καλομαθημένο.

Το να μπεις και να αποφοιτήσεις
από ένα ελίτ πανεπιστήμιο

απαιτεί σκληρή δουλειά και θυσίες.

Αλλά αν έχεις σχεδιάσει
όλη τη ζωή σου προς την επιτυχία,

πώς θα χειριστείς τις δύσκολες στιγμές;

Κάποιος που είχα προσλάβει, πίστευε ότι
επειδή ήταν από ένα ελίτ πανεπιστήμιο,

υπήρχαν κάποιες δουλειές
που ήταν κατώτερες του επιπέδου του,

όπως η προσωρινή χειρωνακτική εργασία,
για την καλύτερη κατανόηση της εργασίας.

Στο τέλος παραιτήθηκε.

Από την άλλη όμως,

τι γίνεται όταν όλη σου η ζωή
προορίζεται για αποτυχία

αλλά τελικά τα καταφέρνεις;

Θέλω να σας παρακινήσω να
καλείτε τον Μαχητή σε συνέντευξη.

Και ξέρω πολλά για αυτό,
γιατί είμαι κι εγώ Μαχήτρια.

Πριν γεννηθώ,

ο πατέρας μου διαγνώστηκε
με παρανοϊκή σχιζοφρένεια,

και αδυνατούσε να μείνει σε μια δουλειά
παρότι ήταν πανέξυπνος.

Οι ζωές μας ένας συνδυασμός
της «Φωλιάς του Κούκου»,

των «Τα Ξυπνήματα»

και του «Ένας υπέροχος άνθρωπος».

(Γέλια)

Είμαι το τέταρτο από πέντε παιδιά
που μεγάλωσαν μόνο με μητέρα

σε μια κακόφημη γειτονιά
στο Μπρούκλιν της Νέας Υόρκης.

Δεν είχαμε ποτέ δικό μας σπίτι,
αυτοκίνητο, πλυντήριο,

και στο σύνολο των παιδικών μου χρόνων,
δεν είχαμε καν τηλέφωνο.

Επομένως, είχα πολλούς λόγους

για να καταλάβω τη σχέση ανάμεσα
στην επιτυχία και στους Μαχητές,

γιατί εύκολα η ζωή μου θα μπορούσε
να είχε εξελιχθεί πολύ διαφορετικά.

Καθώς γνώριζα επιτυχημένους επιχειρηματίες

και διάβαζα τα προφίλ
υψηλόβαθμων στελεχών,

παρατήρησα κάποιες ομοιότητες.

Πολλοί από αυτούς είχαν βιώσει
κακουχίες από νωρίς,

από φτώχεια, εγκατάλειψη,

θάνατο γονέα όταν ήταν σε νεαρή ηλικία,

μέχρι μαθησιακές δυσκολίες,
αλκοολισμό και βία.

Η συμβατική σκέψη λέει ότι ένα τραύμα
οδηγεί σε συμφορές,

και δίνεται μεγάλη προσοχή
στην επικείμενη δυσλειτουργία.

Αλλά στις έρευνες για τη δυσλειτουργία,
διαπιστώθηκε κάτι απρόβλεπτο:

ότι ακόμα κι οι χειρότερες συνθήκες
οδηγούν σε ανάπτυξη και μεταβολή.

Ανακαλύφθηκε ένα αξιοσημείωτο
και παράλογο φαινόμενο,

το οποίο οι επιστήμονες ονομάζουν
Μετατραυματική Ανάπτυξη.

Σε έρευνα που υπολόγιζε
τις επιπτώσεις των αντιξοοτήτων

σε παιδιά σε κίνδυνο,

σε ένα υποσύνολο 698 παιδιών

που βίωναν τις πιο σοβαρές
και ακραίες καταστάσεις,

ολόκληρο το 1/3 δημιούργησε υγιείς,
επιτυχημένες και παραγωγικές ζωές.

Κόντρα σε όλα και ενάντια
σε τρομερές πιθανότητες, τα κατάφεραν.

Το ένα τρίτο.

Για παράδειγμα αυτό το βιογραφικό.

Οι γονείς αυτού του τύπου
τον δίνουν για υιοθεσία.

Ποτέ δεν τελείωσε το κολέγιο.

Περνά από δουλειά σε δουλειά,

φεύγει για την Ινδία για ένα χρόνο,

και σαν να μη φτάνουν όλα,
έχει και δυσλεξία.

Θα τον προσλαμβάνατε;

Το όνομα του είναι Στηβ Τζομπς.

Σε έρευνα για τους πιο επιτυχημένους
επιχειρηματίες του κόσμου,

αποδείχτηκε ότι ένας δυσανάλογος
αριθμός έχει δυσλεξία.

Στις Ηνωμένες Πολιτείες,

το 35% των επιχειρηματιών
που μελετήθηκαν, έχει δυσλεξία.

Αυτό που είναι αξιοσημείωτο,
στους επιχειρηματίες

που βιώνουν μετατραυματική ανάπτυξη,

είναι ότι πια θεωρούν
τη μαθησιακή τους δυσκολία

ένα επιθυμητό εμπόδιο
που τους εφοδίασε με ένα πλεονέκτημα

γιατί έγιναν καλύτεροι ακροατές κι έδιναν
μεγαλύτερη προσοχή στη λεπτομέρεια.

Δεν πιστεύουν ότι είναι αυτοί που είναι
παρά τις αντιξοότητες,

ξέρουν ότι είναι αυτοί που είναι
εξαιτίας των αντιξοοτήτων.

Αποδέχονται το τραύμα και τις κακουχίες

σαν κύρια στοιχεία
για αυτό που έχουν γίνει,

και ξέρουν ότι χωρίς αυτές τις εμπειρίες,

ίσως να μην είχαν αναπτύξει
τη δύναμη και το τσαγανό που έπρεπε

για να γίνουν επιτυχημένοι.

Η ζωή ενός συναδέλφου μου
ήρθε πάνω κάτω,

μετά την Πολιτιστική Επανάσταση
στην Κίνα το 1966.

Στα 13 του, οι γονείς του
μεταφέρθηκαν στην επαρχία,

τα σχολεία έκλεισαν

κι έμεινε μόνος του στο Πεκίνο
να συντηρεί τον εαυτό του μέχρι τα 16,

όπου και βρήκε δουλειά
σε ένα εργοστάσιο ρούχων.

Αλλά αντί να αποδεχτεί τη μοίρα του,

αποφάσισε ότι θα συνέχιζε
την επίσημη εκπαίδευση του.

Έντεκα χρόνια μετά, όταν
το πολιτικό τοπίο είχε αλλάξει,

έμαθε για μια πολύ επιλεκτική εξέταση
για εισαγωγή στο πανεπιστήμιο.

Είχε τρεις μήνες για να μάθει όλη την ύλη

του γυμνασίου και του λυκείου.

Έτσι, κάθε μέρα γυρνούσε σπίτι
από το εργοστάσιο,

κοιμόταν, διάβαζε ως τις 4 το πρωί,
γύριζε στη δουλειά

και έκανε το ίδιο καθημερινά
για τρεις μήνες.

Το έκανε και πέτυχε.

Η αφοσίωση του στην εκπαίδευση ήταν
ακλόνητη, δε σταμάτησε ποτέ να ελπίζει.

Σήμερα, είναι κάτοχος μεταπτυχιακού,

κι οι κόρες τους έχουν πτυχία
από τα Πανεπιστήμια Κορνέλ και Χάρβαρντ.

Οι Μαχητές υποκινούνται
από την πεποίθηση ότι

το μόνο άτομο στο οποίο μπορούν
να επιβληθούν, είναι ο εαυτός τους.

Όταν τα πράγματα δεν εξελίσσονται καλά,

οι Μαχητές ρωτάνε, «Τι μπορώ να κάνω
διαφορετικά για καλύτερο αποτέλεσμα;»

Οι Μαχητές έχουν την αίσθηση του σκοπού

που τους εμποδίζει από το να παραιτούνται,

αν έχεις επιζήσει από φτώχεια,
τρελό πατέρα και κάτι ληστείες,

σκέφτεσαι, «Προκλήσεις στη δουλειά;

(Γέλια)

Σοβαρά;

Πανεύκολο. Το 'χω».

(Γέλια)

Κι αυτό μου θυμίζει - το χιούμορ.

Οι Μαχητές ξέρουν ότι το χιούμορ
σε γλιτώνει από δύσκολες στιγμές,

και το γέλιο βοηθάει να αλλάξεις οπτική.

Και τέλος, υπάρχουν οι σχέσεις.

Οι άνθρωποι που ξεπερνάνε τις αντιξοότητες
δεν το κάνουν μόνοι τους.

Κάπου στην πορεία,

βρίσκουν ανθρώπους που τους βγάζουν
τον καλύτερο εαυτό τους

και που επενδύουν στην επιτυχία τους.

Το να έχεις κάποιον να βασιστείς
πάνω του ό,τι κι αν γίνει

είναι απαραίτητο για να ξεπεράσεις
τις αντιξοότητες.

Εγώ στάθηκα τυχερή.

Στην πρώτη μου δουλειά μετά το κολέγιο,

δεν είχα αυτοκίνητο, οπότε ήμουν
συνεπιβάτης για δύο γέφυρες

με μια γυναίκα που ήταν
βοηθός του προέδρου.

Παρακολουθούσε τη δουλειά μου

και με ενθάρρυνε να επικεντρωθώ
στο μέλλον μου

και να μην κολλάω στο παρελθόν.

Στην πορεία γνώρισα πολλούς ανθρώπους

που μου έδωσαν με άγριο
και ειλικρινή τρόπο

κριτικές, συμβουλές και καθοδήγηση.

Δεν τους ενδιέφερε αν κάποτε εργάστηκα

ως σερβιτόρα-τραγουδίστρια
για τα δίδακτρα του πανεπιστημίου.

(Γέλια)

Θα σας αφήσω με μια τελική,
πολύτιμη γνώση.

Εταιρείες που στηρίζουν
την ισότητα και τη διαφορετικότητα

τείνουν να υποστηρίζουν τους Μαχητές

και ξεπερνούν τους συναδέλφους τους.

Σύμφωνα με την DiversityInc,

μια έρευνα με τις 50 κορυφαίες
εταιρείες υπέρ της διαφορετικότητας

ξεπέρασε την S&P 500 κατά 25%.

Έτσι, επιστρέφοντας
στην αρχική μου ερώτηση.

Σε ποιόν θα στοιχηματίσετε;

Τον Καλομαθημένο ή τον Μαχητή;

Εγώ λέω να διαλέξετε
τον υποτιμημένο υποψήφιο,

με μυστικά του όπλα
το πάθος και τον σκοπό.

Προσλάβετε τον Μαχητή.

(Χειροκρότημα)