Doing the Impossible, swallowing the sword, cutting through fear | Dan Meyer | TEDxMaastricht

Did you ever want to become a superhero, do the impossible and change the world?

As humans, we’re hard-wired for fear – to flee, fight or freeze in the face of danger. But can we learn to face our fears and overcome failure to do the impossible? Dan Meyer believes no matter how extreme our fears or how wild our dreams, we each have the potential to overcome our fears to become superheroes, do the impossible and change the world.

Director of a humanitarian aid agency in Kazakhstan, Meyer shares how he overcame a childhood of extreme fears, social anxiety disorder and bullying to do superhuman feats, become a finalist on America's Got Talent, win the 2007 Ig Nobel Prize in Medicine at Harvard, and become a 40x world record holder and world’s leading expert in one of the world's oldest and most dangerous arts - sword swallowing - and passionate about inspiring people to do the impossible in THEIR lives.

In this surprising and revealing TED talk, Meyer takes the audience on his journey from extreme fears to feats, wimp to world record holder, loser to Ig Nobel Prize winner and quitter to finalist on America's Got Talent. He reveals secrets behind the ancient art and science of sword swallowing, and describes his quest to cut through fear to overcome failure and the limitations of the human body to perform superhuman feats, do the impossible and change the world. He reveals tips on how YOU can do the impossible in YOUR life, and in a surprising ending, he attempts to do the impossible right before your eyes.

Dan Meyer @Halfdan
http://cuttingedgeinnertainment.com

TEDxMaastricht:
http://tedxmaastricht.nl

This talk was given at a TEDx event using the TED conference format but independently organized by a local community. Learn more at http://ted.com/tedx

Dziynki.

W Indiach boł roz krōl, maharadża,
kiery na swój geburdstag wydoł dekret

coby wszyscy ważni ludzie
przyniyśli mu gyszynki.

Niykierzy przitachali piykne jedwabie,
inkszy szwarne miecze,

jeszcze inkszy złoto.

Na som koniec ôstoł sie
staryńki chop,

kiery szoł ze swoij wsi,
co bōła daleko za morzem.

Kiej prziszeł do króla, królewicz sie go spytoł
"Co mosz za gyszynk do króla?"

A stary pomału ôdewrził rynka

a sam mioł fest gryfno muszla,
w lilowo-żōłte i modro-czyrwone zawijasy.

I królewicz pedzioł:

"To sie nie godzi na geszeft do króla!
Co to mo być?"

Stary sie wejrzoł i pedzioł:

"Moja długo rajza tyż je tym gyszynkiem".

(Lachanie)

Zarozki dom wom gyszynk,

kiery, myśla że jest wort,
coby go podać dalij.

Ale najprzōd

zabiera wos w moja długo rajza.

Jak wiela z wos,

przyszoł żech na świat jako bajtel.

Kiery z wos tyż sie urodził bajtlym?

Młodo urodzyni?

Połowa? Tōż dobre....

(Lachanie)

A reszta? Urodzili sie starzy?

Bōłbych rad poznać waszo matka.

Wszystko je możliwe, nie?

Za bajtla, dycki żech chioł
zrobić to, co je niemożnliwe.

Na tyn dziyń żech czekoł wiela lot,

bo dzisiej je dziyń, kiedy sprōbuja

zrobić to, co je niemożliwe
przed wami,

tukej na TEDxMaastricht.

Zaczna ôd tego,

co bydzie na samym zadku.

Udowodnia wōm,

że to, co je niemożliwe,
wcale nie ma niemożliwe.

A na ôstatek dom wōm gyszynk,
kiery trza podać dalij:

pokoża wōm, że wy tyż możecie
zrobić niemożliwe.

Jak żech prōbowoł robić niemożliwe,
dowiedzioł żech się,

że ô ludziach na cołkim świecie
idzie pedzieć dwie rzeczy:

Kożdy mo stach,

I kożdy mo marzynia.

Jak żech prōbowoł robić niemożliwe,
dowiedzioł żech sie,

że bez lata,

pomogały mi w tym trzi rzeczy:

gra w zbijaka, abo jak sie to godo,
we dwa ôgnie,

Superman

a kopruchy.

ôto som moje słowa-klucze.

Tera już wiycie czymu chca robić
w życiu to, co niemożliwe.

Wezna wos tera w rajza

ôd strachu do marzyń,

ôd słów do miyczy

ôd gry we dwa ôgnie

do Supermana

a do kopruchów.

I mom nadziyja wōm pokozać,

jak wy możecie zrobić niemożliwe w życiu.

Czworty paździyrnik 2007.

Syrce mi klupało, a giry sie trzynsły,

jak żech wyłaził na scyna

w Sanders Theatre

na Harvardzie,

coby przyjonć noagroda Ig Nobel 2007
z medycyny,

za praca, kierom żech wspōłtworzył,

co mo tytuł "Skutki uboczne

połykania miyczy".

(Lachanie)

Wydrukowali jom w małym cajtungu,
ô kierym żech wcześniej niy słyszoł,

w British Medical Journal.

Mie sie wtedy zdoło, że ôto sie spełniło
niemożliwe marzynie.

Do takiego zwykłego karlusa jak jo,
to bōła niespodzianka

i zaszczyt, kierego niy zapomna.

Ale niy bōło to nojważniyjszo czynść
w moim życiu.

Czwortego października 1967,

tyn mały, chudy cherlok

boł sie własnego cienia.

Jak mioł wylyź na scyna

syrce mu miało wyskoczyć,

a w galotach mioł nasrane.

Jak ôtworzył gymba,

nie umioł nic pedzieć,

a ôn ino stoł a ślimtoł.

Strach go paraliżowoł,

a mroził krew w żyłach.

Tyn mały, chudy cherlok

mioł straszne lynki.

Boł sie cimności,

wysokości,

pajonkōw a wynży.

Boicie sie pajonkōw a wynży?

Ja, niykierzy z wos...

Boł sie tyż wody i rekinów.

Boł sie dochtorōw, siostrōw, zymborzy,

jegieł, wierteł a ôstrych narzyndzi.

Ale najmocniej

boł sie ludzi.

Tyn zestrachany mały chudy cherlok

to bōłech jo.

Boł żech sie porażki i ôdrzucynio,

miołech nisko samoôcyna,
kompleks niższości,

a coś, ô czym my jeszcze wtedy
niy słyszeli:

fobia społeczno.

Bōł żech fest zestrachany, beztōż mie
chachary dżaźnili a bili.

Śmiali sie zy mie i przezywali,

i nie dali mi sie ze sobom grać.

No chyba, że...

we dwa ôgnie.

A nie bōłżech dobry
w zbijaniu.

Chachary mie wołali,

jo żech sie ôbracoł i widzioł ta bala

lyconco na mie z pryndkościom światła

i dup, dup, dup!

I pamiyntom, jak żech wracoł ze szkoły,

gymbach mioł czyrwono a ôboloało,
a w uszach mi dzwoniło.

ôczy mie piekły ôd łez,

a uszy mie piekły ôd ich słów.

A to, co godajom,

"Kamiynie gnaty połomiom,
a słowa mie nigdy nie zraniom",

to je cygaństwo.

Słowo rani choby nóż.

Może cie przebić jako miecz.

Słowa mogom ranić tak głymboko,

że tych ran niy bydzie widać.

Także mioł żech lynki.
A słowa to były moim nojgorszym wrogiem.

Cołki czas som.

Ale mioł żech tyż marzynia.

W dōma uciykoł żech
w komiksy ô Supermynie.

Czytoł żech Supermyna

i marzył ô byciu superbohatyrym.

Chcioł żech walczyć ô prowda
i sprawiedliwość,

z chacharami i kryptonitem.

Chcioł żech furgać po świecie,
robić super wyczyny a ratować ludzi.

Ale tyż żech sie fascynowoł tym
co istnieje naprowda.

Czytoł żech Ksiynga Guinessa
a "Wierzcie lub nie" Ripleya.

Czytoł kto kiedy Ksiynga Guinessa,
abo "Wierzcie lub nie"?

Kochom te ksionżki!

Som ô prawdziwych ludziach,
co robiom prawdziwe rzeczy.

I tyż żech tak chcioł.

Jak chachary niy dadzōm mi

grać z nimi w gry,

byda robił prawdziwo magia,
wielkie wyczyny.

Chca zrobić coś wyjōntkowego,
co ôni niy poradzōm zrobić.

Chca znajść swoi powołani.

Chca czuć, że moji życie coś znaczy.

Chca zrobić coś niemożliwego,
coby zmiynić świat.

Chca udowodnić, że niemożliwe
je możliwe.

Po 10 latach

tydzień przed moim 21. gyburstagiem

zdarziły się dwie rzeczy, kiere zmieniły
moje życie na zawsze.

Mieszkoł żech w Tamil Nadu,
w Idniach południowych.

Bōł żech tam misjonarzym,

i mōj mentor i przijaciel zapytoł:

"Daniel, mosz Trōmsy?"

- Trōmsy? Co to sōm Trōmsy?

- to nojważniyjsze życiowe cele.

Je to miyszanka marzyń a celōw,

Kiej byś mōgł zrobić co chcysz,
pojechać kaj chcysz,

być kim chcysz,

kaj byś pojechoł?
Co byś robiōł?

Kim byś bōł?

Godom: "jo niy poradza,
za wielki mōm strach!"

Tamtyj nocy wziōn żech mata
na dach domu,

legnoł żech se pod gwiazdami,

a dziwoł żech sie jak niytoperze
chytajōm kopruchy.

Mōgł żech myśleć yno ô Trōmsach,
marzyniach a cylach,

a ô chacharach i dwōch ôgniach.

Potym żech sie ôbudził.

Mioł żech herzklekoty,
giry mi sie trzynsły.

Yno nie ze strachu.

Mioł żech konwulsje.

Bez 5 nastympnych dni

bōł żech nieprzitomny
a walczył żech ô życie.

Mōzg mi sie gotowoł we 40. stopniowej
malarycznej gorōncze.

A jak żech bōł przitōmny,
myśloł żech yno o trōmsach.

Myśloł żech: "Co chca zrobić
ze swoim życiym"?

W kōńcu, dziyń przed moim
21. gyburstagiem,

mie ôświyciło,

a żech se zdoł sprawa,

że taki mały kopruch,

Anopheles Stephensi,

tyn mały kopruch,

co woży mynij niż 5 mikrogramōw,

mynij niż ziorko piosku,

kiej taki kopruch poradzi powalić
80. kilowego chopa,

to ôn je moim kryptonitym.

Wtedy mie naszło, że to nie kopruch,

yno taki mały pasożyt w kopruchu,

Plasmodium Falciparum,
kożdego roku zabijo miliony ludzi.

Je meńszy nawet niż koprch,

ale mie sie wydowoł potynżniejszy.

Zdoł żech se sprawa z tego,

że lynk to bōł mōj kryptonit,

mōj pasożyt,

kiery mie trzimie a paraliżuje
bez cołki życie.

Je rōżnica miyndzy niybezpieczyństwem
a strachym.

Niybezpieczyństwo je realne.

Strach to je wosz wybōr.

Naszło mie, że mōm wybōr.

Mogłech żyć we strachu
a umrzić tamtyj nocy,

abo pozwolić umrzić strachowi,

siyngnōnć po marzynia
a żyć swoim życiem.

Jak leżysz na łożu śmierci

a dziwosz sie ji do oczu,
zachciywo ci sie żyć.

Naszło mie, że kożdy umiyro,
yno nie kożdy naprowda żyje.

Zaczynomy żyć, jak umiyromy.

Jak sie nauczysz umiyrać,

naprowda nauczysz sie żyć.

I żech zdecydowoł,

że tyj nocy sie zmienia.

NIe chcioł żech umrzić.

Tōż żech zmōwił krōtko modlitwa:

"Boże, jak mi dosz dożyć
do 21. gyburstagu,

niy dōm lynkowi kierować
moim życiem.

Dōm umrzić moim strachōm,

siyngna po moji marzynia,

zmienia swoji nastawiyni.

Chca zrobić coś wyjontkowego
ze swoim życiem.

Chca znajś swōj cel a powołani.

Chca sie przekōnać, że niemożliwe
je możliwe.

Nie byda wōm godoł, czy żech przeżył.
Sami na to przijdziecie.

(Lachanie)

Wtedy zrychtowoł żech
lista 10. Trōmsōw.

Chca pojechać na głōwne kontynenty,

zoboczyć siedym cōdōw świata,

nauczyć sie nowych jynzykōw,

miyszkać na bezludnyj wyspie,

na statku na ocyanie,

z Indianerami w Amazonii,

wylyź na szczyt nojwyższyj gōry
we Szwecji,

zoboczyć wschōd słońca nad Mount Everestym,

robić w biznesie muzycznym w Nashville,

robić w cyrku,

a skoczyć ze samolotu.

Bez nastympne 20 lot spełnił żech
wiynkszość tych Trōmsōw.

Za kożdym razym jak żech skryśloł
trōms z listy,

dodowoł żech 5 abo 10 nowych,
a lista rosła.

Bez nastympne 7 lot
mieszkoł żech na Bahamach,

bez 7 lot,

we chacie ze słōmy,

na ôbod żech łapoł rekiny a płaszczki,

sōm na wyspie, w przepasce na biodrach.

Nauczył żech sie pływać z rekinami.

Przekludził żech sie do Meksyka,

potym do dorzecza Amazonki w Ekwadorze

tam w Pujo Pongo żył żech
z jednym plemieniym,

I bez te moji trōmsōm,
pomału nabieroł żech pewności siebie.

Przekludził żech sie do Nashville
robić w muzyce, a potym do Szwecji,

do Sztokholmu kaj żech zaś robił w muzyce,

kaj żech wyloz na Mt. Kebnekaise
ponad Kołym Podbiegunowym.

Bōł żech klaunym,

nauczył żech sie żonglować,

łazić na szczudłach,

jeździć na monocyklu,
łykać ogiyń a szkło.

W 1997 dowiedzioł żech sie, że połykaczy
mieczy je już mynij jak tuzin.

I godom "musza to zrobić!"

Spotkoł żech połykacza mieczy
i spytoł żech ô szprymy.

Pedzoł mi: "mōm dwie rzeczy,

Jedyn: to je super niebezpieczne,

ludzie przi tym umiyrajom.

Dwa: nie prōbuj!"

(Lachanie)

Tak żech se to dodoł do listy.

Prōbowoł żech 10-12 razy za dziyń,
kożdy dziyń

bez sztyry lata.

Tak żech to policzył:

4x365[x12]

To kole 13000 nieudanych prōb

zanim żech łyknył swōj pierwszy miecz
w 2001.

Wtedy żech zrychtowoł Trōms,

że byda nojwiynkszym fachmanym
ôd połykanio mieczy.

Chytoł żech sie kożdyj ksionżki
a cajtōnga,

kożdego raportu medycznego,
sztudirowoł żech fizjologia, anatomia.

Godoł żech z dochtōrami a siostrami,

kontaktowoł żech sie
z innymi połykaczami,

zrychtowali my Miyndzynarodowe
Towarzystwo Połykaczy Mieczy,

a dwuletni projekt badawczy:

"Skutki boczne połykanio mieczy"

ôpublokowano potym
we British Medical Journal.

(Lachanie)

Dziynka.

(Kackanie)

Dowiedzioł żech sie fascynujoncych rzeczy
ô łykaniu mieczy.

Takich, ō kierych żeście wcześniej
nie myśleli, ale tera bydziecie.

Jak bydziecie w doma kroć miynso

tasakiem abo takim nożym do masła,
pomyślicie ô tym:

Dowiedzioł żech sie, że łykanie mieczy
zaczło sie w Indiach -

tam żech to piyrsze uwidzioł
a mioł żech 20 lot -

jakieś 4000 lot tymu, kole 2000 r. p.n.e.

Bez wiyncej jak 150 lot
wykorzystywano połykaczy

w nauce a medycynie,

do wynaleziynia endoskopu sztywnego

w 1868 przez dr. Adolfa Kussmaula
w Niymcach,

w 1906 elektrokardiogramu we Walii,

do studiōw nad problymami z połykaniem
a trawieniem,

wynalezienia bronchoskopu itp.

Ale bez ôstatnie 150 lot

naliczyli my setki ôbzgonrażyń
a dziesiōntki zgonōw...

Ôto endoskop sztywny dra Adolfa Kussmaula.

Ôdkryli my, że bez ōstatnie 150 lot
bōło 29 zgonōw,

łoncznie z połykaczem z Londynu,
kiery dźgnył sie w serce,

Ôdkryli my, że kożdego roku

zdarzo sie 3 do 8 poważnych obrażyń.

Wiym, bo do mie dzwōniom.

Dopiero co zadzwōnili dwa,

jedyn ze Szwecji, drugi z Orlando,

połykacze kierzy som tera w szpitalu.

To je super niybezpieczne.

Dowiedzioł żech sie tyż,
że coby sie tego nauczyć

zwykły człowiek potrzebuje

2 do 10 lot.

Ale najbardziej fascynujonce je

jak połykacze uczōm sie robić
to co niemożliwe.

Zdradza wōm mały sekret:

Nie skupiać sie na 99,9% niemożliwego,

yno na 0,1% możliwego
a wymyślić jak to zrobić.

Tera zabiera wos w rajza
do umysłu połykacza.

Coby połknonć miecz trza:
poradzić medytować,

mieć dobro koncentracja,
aptykorsko precyzjia,

coby rozdzielić organy wewnętrzne
a opanować odruchy

trza wzmocnić połonczynia nerwowe
w mózgu, a pamiynć miyśnowo,

powtarzajonc ponad 10 000 razy.

Tera wos wezna w krōtko rajza
do ciała połykocza.

Coby łyknonć miecz,

musza przesunonć ostrze nad jynzykiem,

powstrzymać odruch wymiotny,
przejś przez przełyk,

wykonać skrynt 90 stopni
w dōł nagłośni,

przejś bez miynsień pierścienno-gardłowy,
gōrny zwieracz przełyku,

ôpanować fala perystaltyczno,

wsunonć ostrze do jamy piersiowej

miyndzy płuca.

W tym momyncie,

musza se trocha dugnonć w serce.

Dziwejcie sie:

kole mecza klupie moje serce,

miecz ôpiero sie ô serce,

a je yno 31 mm ôd przełyku.

Niy da sie tu udować.

Musza go precisnonć
w dōł mostka,

bez dolny zwieracz przełyku
do brzucha,

pokonać torsje i wsunonć go
do dwunastnicy.

Łatwizna.

(Lachanie)

Jakbych pchoł dalij,

doszołbych aże do jajowodów.
[Po holyndersku].

Chopcy, możecie ô to zapytać
swoje baby.

Ludzie mi padajōm:

"Trza być fest ôdważnym,
coby ryzykować życie,

coby dugnyć swoji serce
łykajonc miecz..."

Nie. Naprowda ôdważny

to bōł tyn mały chudy cherlok

jak zaryzykowoł porażka i odrzucyni,

ôbnażył swoji serce,

przełknył swoja duma,

a stanył przed kupōm
ôbcych ludzi,

kierym ôpowiedzioł
ô swoich lynkach a marzyniach,

a boł sie, że sie za fest ôtworzy,
dosłownie i w przenośni.

Widzicie - dziynka.

(Klackanie)

Wiycie, nojdziwniyjsze je to,

żech dycki chciōł robić w życiu
cosik niesamowiego,

a tera to robia.

Ale naprowda godne
nie ma to,

że umia łynkyć 21 mieczōw za roz,

ani w akwarium rekinami i płaszczkami
sześ metrōw pod wodōm

dlo "Wierzcie lub nie" Ripleya,

ani rozgrzonego do 800 stopni
miecza,

w programie Stana Lee
jako Człowiek ze Stali.

Ale tyn pierōn bōł gorki!

Ani holowani auta na mieczu
dlo Ripleya,

abo dlo Guinessa,

ani przejście do finału
amerykańskiego Mom Talynt,

ani wygrani Ig Nobla
z medycyny w 2007.

Ni, to nie je naprowda zdumiewajonce.

Yno ludzie tak myślōm. Ale to niy ma to.

Naprowda zdumiewajonce je to,

że Ponbōczek wziōn tego małego
chudego cherloka,

co sie boł wysokości,

co sie boł wody a rekinōw,

a dohtorōw, siostrōw, jegieł,
ôstrych narzyndzi,

a gōdać do ludzi!

I tera go mo,
furgać po świecie

na wysokości 10 000 metrōw,

połykać ostre narzyndzia,
pod wodōm z rekinami,

a gōdać do dochtorōw, siostrōw
a takich jak wy na cołkim świycie.

Dlo mie to je do mie naprowda
zdumiewajonce.

Dycki żech chcioł robić niemożliwe -

Dziynki.

(Klackanie)

Dziynka.

(Klackanie)

Dycki żech chcioł robić niemożliwe,
a robia to tera.

Chcioł żech zrobić coś znaczoncego,
zmiynić świat,

a tera to robia.

Dycki żech chcioł ôblecieć świat robionc
nadludzkie wyczyny

a ratować życia i robia to.

Wiecie co?

Głymboko we środku dalij nosza

marzyni tego małego cherloka.

(Lachanie) (Klackanie)

Dycki żech chcioł znojś mōj cel i powołani.

Tera żech znōd!

A wiecie co?

Nie sōm to miecze
ani inne moje talynty.

To sōm moje słabości, moje słowa.

Mōj cyl a powołani to zmieniać świat

ucinajonc lynk,

po leku, po jednym mieczu,
po jednym słowie,

po jednym nożu, po jednym życiu.

Inspirować ludzi do bycia superbohatyrami,

a do robienia tego co niemożliwe.

Mōj cyl to pomōc innym znalyź swōj cyl.

A wy?

Jakie mōcie cyle?

Co wpiszecie na swojo lista?

Wierza, że my sōm wszyscy stworzyni
do bycia superbohatyrami.

Jako je twoja super moc?

Na świecie je 7 miliardōw ludzi,

a zostało yno pora tuzinōw

połykaczy mieczy.

Ale ty żeś je yno jedyn.

Je żeś wyjontkowy.

Jako je twoja historia?

Co cie ôdrōżnio ôd jinnych?

Ôpowiedz swoja historia.

Nawet ciynkim a strachliwym głosym.

Jakie mosz Trōmsy?

Kiej byś mōgł robić, być,
a jechać kaj chcesz,

co byś robiōł? Kaj byś
pojechoł?

Co chcesz zrobić ze swoim życiem?

Jakie mosz nojwiynksze marzyni?

Jakie marzynia żeś mioł
za bajtla? Przypomnij se.

Nie to co robisz tera, nie?

Jakie bōły nojbardziej szalone sny,

a myśloł żeś, że sōm dziwne i gupie?

Tera pewnie myślisz,
że nie sōm aż tak gupie.

Co je twoim mieczym?

Bo kożdy mo swōj,

ôbosieczny miecz marzyń a lynkōw.

Trza połknonć swōj miecz, jaki by nie bōł.

Gōńcie swoje marzynia, karlusy,

nigdy nie je za pōźno, coby
być kim sie chce.

A tym chacharōm pierzińskim,
co myśleli,

że mie sie nigdy nic niy udo,

padōm jedno:

Dziynka.

Bo kiejby nie chachary,
nie bōłoby boharyrōw.

Chca tu udowodnić,
że niemożliwe je możliwe.

Je to richtyk niebezbieczne,
a moga sie przi tym zabić.

Mom nadzieja, że sie wom spodobo.

(Lachanie)

Byda potrzebowoł waszyj pomocy.

Ludziska: Dwa, trzi.

Dan Meyer: Niy, niy. Chca,
żebyście wszyscy liczyli.

(Lachanie)

Znocie słowa, niy? Dobra,
jadymy!

Roz.

Dwa.

Trzi.

Niy, to bōło dwa, ale dobrze wom idzie.

Ludziska: Roz.

Dwa.

Trzi.

(Dycho)

(Klackanie)

DM: Momy to!

(Klackanie) (Szał)

Dziynki pienke.

Dziynki, dziynki. Z cołkiego syrca.

A w zasadzie z brzucha.

Godoł żech wōm, że zrobia co
niemożliwego i żech zrobiōł.

Yno, że to nie bōło niemożliwe.
Robia to dziynnie.

Niemożliwe to bōło do tego małego
chudego cherloka

pokonać lynk, stanyć na scenie [TEDx]

a zmiynic świat, słowo za słowym,

miecz za mieczym, życi za życiem.

Kiej żech zmiynił co w waszych gowach,
kiej żech wom pokozoł,

że niemożliwe je możliwe,

kiej żech wom pokozoł, że tyż możecie
zrobić co niemożliwego,

znaczy: zrobiōłech robota.
Tera wy musicie zrobić swoja.

Nie przestowajcie marzić ani wierzić.

Dziynki, że wierzicie we mie

a żeście sōm czynściom
mojigo marzynia.

Mom do wos gyszynk:

Niemożliwe nie ma....

Ludziska: niemożliwe!

"Moja długo rajza tyż je tym gyszynkiem".

(Klackanie)

Dziynka.

(Klackacnie)

(Szał)

Gospodorz: Dzinki, Dan Meyer, wow!