Εξερευνήσεις στο να είσαι Χάφου | Μεγκούμι Νισικούρα | TEDxKyoto

Αυτή η ομιλία έγινε σε μια τοπική εκδήλωση TEDx, μια παραγωγή ανεξάρτητη από τα συνέδρια TED.
Αυτό που ξεκίνησε ως ένα προσωπικό ταξίδι στο να βρει τη θέση της σε ένα κόσμο μεταξύ δύο πολιτισμών έχει μεταμορφωθεί, μέσα από τη δύναμη της κινηματογράφησης, σε έναν τρόπο ώστε χιλιάδες να εξερευνήσουν τι ακριβώς σημαίνει να είσαι «χάφου».

Κρίνοντας από την εμφάνισή μου,
από που νομίζετε πώς είμαι;

Ινδία;

Μεξικό;

Τι λέτε για την Ιταλία;

Μήπως Κιργιστάν;

Αυτά είμαι μερικά από τα μέρη
από όπου ο κόσμος νομίζει ότι κατάγομαι.

Στην πραγματικότητα είμαι μισή Γιαπωνέζα
και μισή Ιρλανδο-Αμερικάνα.

Υπάρχει μια ορολογία που χρησιμοποιείται
συχνά για να προσδιορίσει άτομα σαν εμένα,

και αυτή είναι «χάφου».

Στην καθημερινή μου ζωή στην Ιαπωνία,

συχνά οι άνθρωποι εκπλήσσονται
όταν μαθαίνουν ότι είμαι χάφου.

Άγνωστοι με πλησιάζουν και μου λένε,

«Οκούνι ουά ντόκο ντεσκά;» --

Από ποια χώρα είσαι;

Και όταν μαθαίνουν
ότι το επίθετό μου είναι Νισικούρα,

η επόμενη ερώτηση συνήθως είναι:
«Νιχόντζιν το κεκόν σαρέτε μασκά;» --

Είσαι παντρεμένη με Ιάπωνα;

Συχνά απαντάω:
Όχι, ο πατέρας μου είναι Ιάπωνας. -

«Τζιτσουά οτόοσαν γκα Νιχόντζιν ντές».

Αλλά αυτό που πραγματικά θέλω να πω είναι:
Είναι επειδή εγώ είμαι Γιαπωνέζα.

Είμαι πολύ τυχερή που κατάγομαι
από μια αγαπημένη οικογένεια

που είχε τα μέσα να μου δώσει την ευκαιρία

να περάσω τα καλοκαίρια μου
στις Ηνωμένες Πολιτείες.

Έτσι, μεγάλωσα ανάμεσα
σε δύο διαφορετικούς κόσμους.

Στην Ιαπωνία, θυμάμαι να πηγαίνω
στα τοπικά ματσούρι, τα φεστιβάλ,

και να καταβάλω προσπάθειες
να πιάσω αυτό το χρυσόψαρο

με το χάρτινο χωνάκι
αλλά να μην τα καταφέρνω ποτέ.

Και στην Αμερική, θυμάμαι να πηγαίνω
στο τοπικό εμπορικό κέντρο

και να θαυμάζω το πώς τα μαγαζιά
συνέχιζαν για χιλιόμετρα.

Για ένα νεαρό κορίτσι ήταν παράδεισος.

Αλλά όπου πήγαινα, μόλις έφευγα από
την άνεση του σπιτιού ή της οικογένειας,

πάντα ένιωθα ότι δεν ταίριαζα απόλυτα.

Ήθελα να ανήκω, το οποίο νομίζω
πως είναι μια φυσική ανθρώπινη επιθυμία.

Στην Ιαπωνία, εύχομαι οι δάσκαλοί μου
στο Ιαπωνικό δημοτικό σχολείο

να μην με ξεχώριζαν επειδή
μπορούσα να μιλήσω Αγγλικά.

Και στην Αμερική,
εύχομαι να είχα ξανθιές κοτσίδες

όπως τα κορίτσια
στη γειτονιά της γιαγιάς μου.

Ενώ ήμουν τυχερή και
δεν με πείραξαν ποτέ στο σχολείο,

ξέρω ότι υπάρχουν μερικοί από εμάς
που τους πείραζαν.

Απλά, είτε με αθώα ή κακή πρόθεση,

απλά με τον τρόπο που κάποιος
μας λέει κάτι ή μας κοιτάζει,

μας θυμίζουν έντονα
ότι δεν είμαστε σαν αυτούς γύρω μας,

ότι δεν ανήκουμε.

Και μερικές φορές, η επιθυμία
να ανήκουμε είναι τόσο μεγάλη

που είμαστε διατεθειμένοι να κρύψουμε
ή να αλλάξουμε το διαφορετικό κομμάτι μας.

Αλλά δεν είναι τόσο απλό,
σαν να αγοράσετε καινούργια ρούχα,

για να ταιριάζετε με τα δημοφιλή παιδιά.

Το να αρνούμαστε ποιοι είμαστε,
ακόμη και ένα μέρος μας,

δημιουργεί ένα αίσθημα πνιγμού,
σαν να μην είμαστε αρκετά καλοί.

Ακόμη και σήμερα, αν τύχει και δω
τον εαυτό μου στον καθρέφτη

σε ένα εστιατόριο όπου τρώω
με τους συγγενείς μου,

σκέφτομαι, «Ουάου,
φαίνομαι τόσο διαφορετική.

Πώς γίνεται και είμαστε συγγενείς;

Ανήκω εδώ;»

Αλλά μετά από μια στιγμή, συγκινούμαι.

Συγκινούμαι από το γεγονός,
ότι παρά τις διαφορές τους,

τόσο πολιτιστικές όσο και φυλετικές,

οι γονείς μου βρήκαν την αγάπη.

Και αυτές οι διαφορές
κάποτε ήταν τόσο μεγάλες

που οι παπούδες μου
ήταν αντίπαλοι στον πόλεμο.

Γνωρίζοντας την αξία της εκτίμησης και
της αγάπης και για τους δύο πολιτισμούς,

οι γονείς μου με μεγάλωσαν να πιστεύω
ότι ήμουν και Γιαπωνέζα και Αμερικάνα.

Όμως, συγκεκριμένα στην Ιαπωνία,

η κοινωνία δυσκολεύεται
να μου το δείξει αυτό.

Ο κόσμος συχνά δεν με αναγνωρίζει
ως μισή Γιαπωνέζα,

με βλέπουν ως ξένη.

Τώρα, μερικοί ίσως να πουν
ότι είναι κατανοητό

με μόνο 2% του πληθυσμού
στην Ιαπωνία να μην είναι Ιάπωνες,

και με λίγες εθνικές μειονότητες εδώ.

Αλλά ως κάποια που μεγάλωσε εδώ
και είναι Γιαπωνέζα από τη γέννηση,

γιατί είναι τόσο δύσκολο
να αναγνωριστεί αυτό;

Τι σημαίνει να είσαι Γιαπωνέζα;

Φαίνεται σαν να υπάρχει
αυτός ο ανείπωτος ορισμός.

Πρέπει να φαίνεσαι Ιάπωνας,
να μιλάς Ιαπωνικά

και να τηρείς όλα
τα έθιμα και τις παραδόσεις.

Και αν κάποιος δεν μπορεί τσεκάρει
κάθε κουτάκι εκατό τοις εκατό,

τότε δεν είναι Ιάπωνας ή Γιαπωνέζα.

Αλλά άτομα σαν κι εμένα γίνονται
όλο και περισσότερα κάθε μέρα.

Σήμερα, ένας στους 18 γάμους
είναι μια διεθνής ένωση,

και, ως αποτέλεσμα, ένα στα 49 μωρά
γεννιούνται από τέτοια ζευγάρια.

Αυτό είναι 20.000 χάφου τον χρόνο.

Με τέτοια αλλαγή στα δημογραφικά,
νομίζω ότι η τρέχουσα αντίληψη

το του σημαίνει να είσαι Ιάπωνας
πρέπει να αλλάξει.

[Ένας νέος ορισμός του Ιάπωνα]

Ο ορισμός του Ιάπωνα πρέπει να επεκταθεί
ώστε να συμπεριλαμβάνει τους χάφου.

«Κόννα κάο ντέμο Νιχόντζιν
ντε αριέρου σακάι νι ναττεχοσί».

Μπορείς να μου μοιάζεις και να ακούγεσαι
σαν κι έμενα, και όμως να είσαι Ιάπωνας.

Ως κινηματογραφίστρια,
η εξερεύνηση αυτών των ερωτήσεων

μού έρχεται φυσικά
μέσα από τον φακό μιας κάμερας.

Ξεκίνησε στη σχολή κινηματογραφίας,
όπου έκανα ταινίες μικρού μήκους

για την προσωπική μου ταυτότητα
και την οικογένειά μου,

μέχρι την αποφοίτηση,
όπου άρχισα την παραγωγή βίντεο

για οργανισμούς που πολεμούν
τις φυλετικές προκαταλήψεις

και προωθούν
την πολυπολιτισμική κατανόηση.

Όλα αυτά οδηγούν σε αυτό το σημείο,

όπου, μέσα από έργο χάφου,

γνώρισα τρεις νεαρές χάφου σαν εμένα,

και μαζί κάναμε μια ταινία μεγάλου μήκους.

Κινηματογραφήσαμε πέντε ιστορίες
μέσα σε ένα χρόνο και ρωτήσαμε:

Τι σημαίνει να είσαι χάφου
και τι σημαίνει να είσαι Ιάπωνας;

(Βίντεο) Γυναίκα:
Τον φώναζαν με διάφορα ονόματα:

«Δεν είσαι Ιάπωνας, είσαι Άγγλος».

Αγόρι: Με εκφόβιζαν κάθε μέρα.

[Τι σημαίνει να είσαι μιγάς στην Ιαπωνία;]

Άντρας: Ξεχώριζα παντού και ο κόσμος
μού συμπεριφερόταν διαφορετικά.

Σκεφτόμουν, απλώς
συμπεριφερθείτε μου κανονικά!

Μιλήστε μου όπως θα μιλούσατε
σε οποιονδήποτε άλλον!

Γυναίκα: Πίστευα πραγματικά
ότι ήμουν Γιαπωνέζα.

Έτσι ξαφνικά ένιωσα
σα να μην άνηκα πουθενά.

Όταν είσαι νεότερος,
δεν θέλεις να ξεχωρίζεις,

θέλεις να είσαι όπως όλοι οι άλλοι.

Άντρας: Ένιωθα απομακρυσμένος
από την Ιαπωνία.

[Κάθε χρόνο γεννιούνται
πάνω από 20.000 μισό-Γιαπωνεζάκια μωρά]

Γυναίκα: Νιώθω πως η Ιαπωνία αλλάζει.

Κάθε μέρα βλέπεις αυτά τα μικρά,
μισο-Γιαπωνεζάκια παιδιά να τριγυρνούν.

Άντρας: Ανακάλυψα ότι υπήρχαν
πολλοί με παρόμοιο υπόβαθρο.

Γυναίκα: Κατάλαβε ότι δεν χρειαζόταν
να προσπαθήσει να είναι κάποιος

που όλοι περιμένουν να είναι.

Άντρας: Υπάρχει προκατάληψη
και ρατσισμός όπου και να πας.

Θέλω να συνδεθώ με άτομα
που μπορούν να με δουν όπως είμαι.

Γυναίκα: Αντί να αντιπαθείτε
το διαφορετικό,

αν το αγκαλιάσουμε και μάθουμε από αυτό,

τότε η Ιαπωνία θα έχει ένα λαμπρό μέλλον.

[ΣΟΦΙΑ
Αυστραλία Χ Ιαπωνία]

[ΕΝΤΟΥΑΡΝΤ
Βενεζουέλα Χ Ιαπωνία]

[ΦΟΥΣΑΕ
Κορέα Χ Ιαπωνία]

[ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΟΙ
Μεξικό Χ Ιαπωνία]

[ΝΤΕΙΒΙΝΤ
Γκάνα Χ Ιαπωνία]

[Η Ιαπωνία Αλλάζει]

[ΧΑΦΟΥ]

[Γνωρίστε τη νέα γενιά
των μιγάδων Ιαπώνων]

(Χειροκρότημα)

ΜΝ: Από τότε που ξεκίνησα την ταινία,
η ανταπόκριση ήταν εκπληκτική.

Οι χάφου και οι οικογένειές τους
μας γράφουν απ' όλες τις γωνιές της Γης

προσφέροντας την υποστήριξή
και την ενθάρρυνσή τους.

Για μένα αποδεικνύει ότι τα κομμάτια μας
που δεν αισθάνονται αναγνωρισμένα

θέλουν να ακουστούν οι ιστορίες μας.

Η ταινία ολοκληρώθηκε τον Απρίλιο
και τώρα παίζεται σε όλον τον κόσμο.

Κανένας από εμάς τους χάφου
δεν επέλεξε να γεννηθεί έτσι.

Όμως, το ότι προερχόμαστε από δύο γονείς

από διαφορετικούς πολιτισμούς
ή διαφορετικούς φαινότυπους,

μόνο με την παρουσία μας,

μας δόθηκε η ευκαιρία
να ξεκινήσουμε τον διάλογο

για τις ταμπέλες που βάζει
σε όλους μας η κοινωνία.

Πιστεύω ότι αυτές
οι ταμπέλες του διαχωρισμού

οδηγούν στον αποκλεισμό, τις διακρίσεις,
τις συγκρούσεις, ακόμα και τον πόλεμο.

Τελικά, νομίζω ότι δεν είναι μόνο
η αναγνώριση ως μέρος της Ιαπωνίας,

νομίζω ότι αυτό που ψάχνουμε πραγματικά

είναι να μας βλέπουν αυθεντικά
στο σύνολό μας,

για τα κομμάτια μας που είναι Ιαπωνικά
και τα κομμάτια μας που δεν είναι.

Αυτό που κατάλαβα είναι
ότι εξαρτάται από τον καθένα μας

να αποφασίσουμε μόνοι μας ποιοι είμαστε
και να μην περιοριζόμαστε

από όρια που σκοπό έχουν
να μας ορίσουν ή να μας αποκλείσουν.

Και γνωρίζοντας ποιοι είμαστε
και με το να το αποδεχτούμε,

επιτρέπουμε στους άλλους να ξέρουν ότι
είναι εντάξει και για μας να είμαστε έτσι.

Με λένε Νισικούρα Μεγκούμι.

Με αυτό το όνομα και αυτό το πρόσωπο,
είμαι Γιαπωνέζα, Αμερικάνα και χάφου.

Σας ευχαριστώ.

(Χειροκρότημα)