-
Do tej pory na stronie
umieszczaliśmy
-
materiał wyświetlany
przez przeglądarkę
-
lub znaczniki mówiące,
jak go wyświetlić.
-
Czasami jednak chcemy
zamieścić informacje,
-
które przeczyta użytkownik,
a przeglądarka - zignoruje.
-
W tym celu wpisujemy
nawias trójkątny,
-
wykrzyknik, dwa łączniki,
-
dalej tekst,
-
a potem dwa łączniki
i drugi nawias trójkątny.
-
Nazywamy to komentarzem.
-
Tak robimy w różnych
językach programowania,
-
chcąc zamieścić rzeczy
tylko dla ludzi.
-
To cecha programów:
-
czyta je nie tylko komputer,
-
ale też inni ludzie.
-
Bo często współpracujemy,
uczymy się od siebie nawzajem.
-
Do czego używamy komentarzy,
-
nie licząc pozdrowień
dla innych osób?
-
Np. do informowania,
-
skąd pochodzi materiał.
Może zechcą go uaktualnić.
-
Napiszę: „Ten akapit powstał
w oparciu o Wikipedię”.
-
Powinnam też podać link.
-
Albo: „Ten akapit wyraża
osobiste opinie Pameli”.
-
Godne zaufania źródło!
-
Możemy w komentarzu
zamieścić link
-
i napisać: „Tekst piosenki
pochodzi stąd”.
-
Ludzie dowiedzą się,
skąd wzięłam treści na tę stronę.
-
Zauważyliście coś ciekawego?
-
Komentarze są na zielono.
-
Bo używamy edytora tekstu
z podświetleniem kodu.
-
Kolory pomagają nam w orientacji.
-
Utarło się, że komentarze są zielone.
-
Możemy też skomentować
fragmenty naszego HTML-u.
-
Np. chcemy, na próbę,
usunąć coś z naszej strony.
-
Otaczamy to komentarzem.
-
♪ (nuci) ♪
-
Przeglądarka nie widzi już
tego HTML-u,
-
bo przeglądarki ignorują
komentarze,
-
a ta część zniknęła ze strony.
-
Jeśli uznam, że jednak
była dobra, przywrócę ją,
-
usuwając komentarze z obu stron…
-
I wróciła!
-
Pamiętajcie, komentarze są dla ludzi.
-
Przynajmniej dla tych,
którzy czytają strony kodowe.
-
Czyli dla nas wszystkich, prawda?
