Niewidzialny człowiek

Czy człowiek może stać się niewidzialny? To pytanie zadaje w swoich pracach Liu Bolin. Pekiński artysta nazywany jest czasem "Niewidzialnym Człowiekiem", ponieważ zamaskowuje się wewnątrz swoich prac. Poprzez ukrycie się w tle pragnie zwrócić uwagę na problemy społeczne i polityczne.

Liu Bolin: Stając się niewidzialnym,

staram się kwestionować sprzeczne relacje

między naszą cywilizacją i jej rozwojem.

(Tłumacz)

(Tłumacz)

(Tłumacz)

LB: Oto moja pierwsza praca,
z listopada 2005 r.

To Beijing International Art Camp,
gdzie pracowałem,

aż rząd siłą go zlikwidował.
Moja sztuka to wyraz sprzeciwu.

Za jej pomocą chcę też zwrócić uwagę

na warunki życia artystów
i brak wolności twórczej.

Od samego początku

seria prac ma protestacyjny, refleksyjny

i bezkompromisowy charakter.

Charakteryzuję się jak snajper,

by lepiej chronić siebie

i wykrywać przeciwnika, tak jak on.
(Śmiech)

Po tej protestacyjnej serii

zacząłem się zastanawiać nad swoim losem

i odkryłem, że nie jestem sam.

Wszyscy Chińczycy są równie zdezorientowani.

Te prace dotyczą planowania rodziny,

wyborów zgodnych z prawem

i propagandy w chińskim parlamencie.

To praca ma tytuł "Xia Gang",
opuszczenie posterunku.

To chiński eufemizm na "zwolnienie z pracy".

Podczas zmiany systemu
z gospodarki planowej na rynkową

od 1998 do 2000 r.

ponad 21 milionów ludzi

straciło w Chinach pracę.

Te sześć osób na zdjęciu

to pracownicy Xia Gang,

w opuszczonym warsztacie,
gdzie mieszkali i pracowali całe życie.

Na ścianie widnieje slogan
Wielkiej rewolucji kulturalnej:

"Prowadzi nas siła Komunistycznej Partii Chin".

Przez pół miesiąca

poszukiwałem tej szóstki do mojej pracy.

Na zdjęciu widać sześciu ludzi,

ci, którzy stracili pracę stali się niewidzialni.

Ta praca zatytułowana jest Studio.

Tej wiosny miałem możliwość,

w czasie mojej wystawy w Paryżu,

stworzyć pracę w studio kanału France 3.

Sam wybrałem obrazy w tle.

Jeden dotyczy wojny na Bliskim Wschodzie,

drugi pokazuje demonstrację we Francji.

W każdej kulturze
istnieją sprzeczności nie do pogodzenia.

To praca z francuskim artystą JR.

(Tłumacz)

(Oklaski)

LB: Próbowałem zniknąć w oku JR,

ale on zwykle maluje wielkie oczy.

Próbowałem rozszerzyć oczy palcami.

Niestety ciągle były zbyt małe.

(Tłumacz)

(Tłumacz)

(Tłumacz)

(Tłumacz)

LB: To praca o pamięci wydarzeń 11 września.

To lotniskowiec zacumowany na rzece Hudson.

Grafitti Kenniego Scharfa.

(Śmiech)

To Wenecja we Włoszech.

Przez światowy wzrost temperatur

podnosi się poziom mórz
i Wenecja może wkrótce zniknąć.

To antyczne miasto Pompeje.

(Tłumacz)

LB: To Galeria Borghese

w Rzymie.

W każdej nowej pracy
staram się przedstawić pewne idee.

Czemu czynię się niewidzialnym?

Na co zwracam uwagę odbiorców?

To praca zatytułowana Makaron Instant.

(Śmiech)

LB: W kwietniu 2012

wykryto szkodliwe fosforany

w sprzedawanych w Chinach
makaronach instant,

Fosforany mogą być rakotwórcze.

Do tej pracy

kupiłem masę zupek błyskawicznych

i ustawiłem w studio na wzór hipermarketu.

Miałem stać tam nieruchomo,

ustawić aparat, współpracować z asystentem

i odtworzyć kolory i kształty w tle.

Jeśli tło jest w miarę proste,

zwykle pracuję nad nim przez 3-4 godziny.

Jeśli tło jest bardziej skomplikowane,

potrzebuję 3-4 dni na przygotowanie.

W tym stroju pracowałem
nad ujęciem z supermarketem.

Nie używam Photoshopu.

(Tłumacz)

(Śmiech)

LB: To prace o pamięci kultury Chin.

Ta praca nawiązuje

do bezpieczeństwa żywności w Chinach.

Niedobra żywność niszczy zdrowie,

a zalew czasopism mąci umysły. (Śmiech)

Tutaj ukrywam się wśród pism
w różnych językach,

w różnych krajach i o różnych porach.

Uważam, że postawa artysty
to najważniejszy element sztuki.

Jeśli dzieło ma kogoś poruszyć,

musi wynikać nie tylko z techniki,
ale z myśli i życiowych zmagań artysty.

To właśnie życiowe doświadczenia tworzą sztukę,

niezależnie w jakiej formie.

(Muzyka)

To wszystko, co chcę wam przekazać.

Dziękuję. (Brawa)