Peter Saul: Porozmawiajmy o umieraniu
-
0:01 - 0:03Miałem pewne wątpliwości,
-
0:03 - 0:05czy będę w stanie mówić na ten temat
-
0:05 - 0:08do tak ważnej i żywej publiczności.
-
0:08 - 0:10Wtedy przypomniałem sobie cytat Glorii Steinem,
-
0:10 - 0:12który brzmi
-
0:12 - 0:14"Prawda cię wyzwoli,
-
0:14 - 0:18ale najpierw cię wkurzy". (Śmiech)
-
0:18 - 0:20Zatem... (Śmiech)
-
0:20 - 0:22Mając to na uwadze, przyjmuję wyzwanie
-
0:22 - 0:24próbując mu sprostać
-
0:24 - 0:26opowiem wam o umieraniu w XXI wieku.
-
0:26 - 0:28Po pierwsze, co was niewątpliwie wkurzy
-
0:28 - 0:31każdy z nas umrze
-
0:31 - 0:32w XXI wieku.
-
0:32 - 0:34Nie będzie w tym wyjątków.
-
0:34 - 0:37Obecnie średnio jedna na osiem osób sądzi
-
0:37 - 0:39że jest nieśmiertelna, według badań, ale...
-
0:39 - 0:41(Śmiech)
-
0:41 - 0:46Niestety, tak się nie stanie.
-
0:46 - 0:48W czasie 10 minut mojego wystąpienia
-
0:48 - 0:51obumrze 100 milionów moich komórek,
-
0:51 - 0:54a w ciągu dnia 2 tys.moich komórek mózgowych
-
0:54 - 0:56obumrze i nigdy nie odrodzi się.
-
0:56 - 0:58Można stwierdzić, że proces umierania jednostki
-
0:58 - 1:00rozpoczyna się bardzo wcześnie.
-
1:00 - 1:02Po drugie, w kontekście umierania w XXI wieku
-
1:02 - 1:05poza oczywistym, że wszyscy umrzemy,
-
1:05 - 1:07trzeba przyznać, że dla większości z nas,
-
1:07 - 1:10będzie to katastrofalne doświadczenie.
-
1:10 - 1:13O ile nie zrobimy coś i nie powstrzymamy
-
1:13 - 1:16proces, który zmierza do nieuchronnego końca.
-
1:16 - 1:18Oto dochodzimy do sedna. To cała prawda,
-
1:18 - 1:20Bez wątpienia to was wkurzy.
Zobaczmy -
1:20 - 1:22czy możemy się wyzwolić.
Niczego nie obiecuję. -
1:22 - 1:25Jak słyszeliście w zapowiedzi,
pracuję na OIOM-ie. -
1:25 - 1:28Wydaje mi się, że żyłem w najlepszych czasach
-
1:28 - 1:30intensywnej terapii.
To była jazda! -
1:30 - 1:31Było fantastycznie!
-
1:31 - 1:33Mamy pikające maszyny.
-
1:33 - 1:35Jest ich tam wiele.
-
1:35 - 1:38Mamy czarodziejską technologię, która
-
1:38 - 1:40działa bardzo sprawnie i na przestrzeni lat
-
1:40 - 1:42od kiedy pracuję na OIOM-ie umieralność
-
1:42 - 1:45mężczyzn w Australii spadła o połowę,
-
1:45 - 1:46a oddziały IOM przyczyniły się do tego.
-
1:46 - 1:48Z pewnością technologia jakiej używamy
-
1:48 - 1:50także ma z tym coś wspólnego.
-
1:50 - 1:53Odnieśliśmy ogromny sukces,
-
1:53 - 1:55daliśmy się nawet trochę ponieść emocjom
-
1:55 - 1:59bo używaliśmy określenia "ratująca życie".
-
1:59 - 2:01Naprawdę wszystkich was za to przepraszam
-
2:01 - 2:02bo prawda jest taka, że nie ratujemy życia.
-
2:02 - 2:05Jesteśmy w stanie jedynie je przedłużyć,
-
2:05 - 2:07opóźnić śmierć albo zmienić bieg wydarzeń,
-
2:07 - 2:10ale nie jesteśmy w stanie, mówiąc dosłownie,
-
2:10 - 2:13ratować życia w sposób permanentny.
-
2:13 - 2:15Tak naprawdę, przez ten czas
-
2:15 - 2:17kiedy pracuję na OIOM-ie ludzie,
-
2:17 - 2:21których życie ratowaliśmy już w latach 70.
-
2:21 - 2:2580. i 90. teraz dopiero umrą w XXI wieku
-
2:25 - 2:29na choroby, na które nie mamy odpowiedzi
-
2:29 - 2:31metodami jakie stosowaliśmy wtedy.
-
2:31 - 2:33Co się dzieje teraz? Zachodzi duża zmiana
-
2:33 - 2:35dotycząca przyczyn umierania.
-
2:35 - 2:37Większość chorób, na które obecnie umieramy
-
2:37 - 2:40jest nieuleczalna stosując dawne metody
-
2:40 - 2:44stosowane w latach 80. i 90.
-
2:44 - 2:47Zatem jesteśmy trochę w potrzasku
-
2:47 - 2:50i tak naprawdę nie byliśmy w tej kwestii szczerzy.
-
2:50 - 2:54Chwała bogu! W końcu przyznaliśmy się.
-
2:54 - 2:57Ocknąłem się pod koniec lat 90.
-
2:57 - 2:59kiedy poznałem tego faceta.
-
2:59 - 3:04Nazywał się Jim Smith i wyglądał tak.
-
3:04 - 3:06Wezwano mnie na oddział, żebym go zobaczył.
-
3:06 - 3:08Mniejsza dłoń należy do niego.
-
3:08 - 3:10Wezwany zostałem na oddział
by go obejrzeć -
3:10 - 3:11przez pulmonologa.
-
3:11 - 3:13Powiedział, "Tam leży facet,
-
3:13 - 3:15ma zapalenie płuc,
-
3:15 - 3:17wygląda na to, że potrzebuje intensywnej opieki.
-
3:17 - 3:19Jest tu jego córka i prosi abyśmy zrobili
-
3:19 - 3:22wszystko, co w naszej mocy".
-
3:22 - 3:24Dobrze znamy te słowa.
-
3:24 - 3:26Schodzę potem na oddział zobaczyć Jima,
-
3:26 - 3:28a jego skóra jest przezroczysta.
-
3:28 - 3:30Można przez nią zobaczyć jego kości.
-
3:30 - 3:32Jest bardzo wychudzony
-
3:32 - 3:35i rzeczywiście ma bardzo chore płuca.
-
3:35 - 3:37Jest tak chory, że nie może mówić.
-
3:37 - 3:42Więc zapytałem jego córkę, Kathleen,
-
3:42 - 3:45'Czy kiedykolwiek rozmawiałaś z Jimem
-
3:45 - 3:46co chcielibyście zrobić
-
3:46 - 3:48jeśli on znajdzie się w takiej sytuacji?'
-
3:48 - 3:52Spojrzała na mnie i powiedziała:
'Oczywiście, że nie!' -
3:52 - 3:57Pomyślałem: 'OK. Podejdźmy do tego spokojnie'.
-
3:57 - 4:00Zaczęliśmy rozmawiać i po chwili powiedziała:
-
4:00 - 4:03' Zawsze myśleliśmy, że będzie na to czas'.
-
4:03 - 4:07Jim miał 94 lata.
(Śmiech) -
4:07 - 4:09Zdałem sobie sprawę, że czegoś tu zabrakło.
-
4:09 - 4:11Zabrakło takiej rozmowy,
-
4:11 - 4:13która wydawało mi się,
odbyła się. -
4:13 - 4:16Nasza grupa zaczęła prowadzić
badania naukowe, -
4:16 - 4:18i przyjrzeliśmy się 4 500 rezydentom
-
4:18 - 4:22domów opieki w okręgu Newcastle
-
4:22 - 4:25i odkryliśmy, że zaledwie jeden na stu
-
4:25 - 4:28miał plan co zrobić,
gdy jego serce przestanie bić. -
4:28 - 4:29Jeden na stu.
-
4:29 - 4:32a tylko jeden na 500 z nich
miał plan co zrobić, -
4:32 - 4:35jeśliby ciężko się rozchorował.
-
4:35 - 4:38Zdałem sobie sprawę, że takie rozmowy
-
4:38 - 4:43nie odbywają się u większości z nas.
-
4:43 - 4:44Obecnie pracuję na oddziale
medycyny ratunkowej. -
4:44 - 4:46To szpital John Hunter.
-
4:46 - 4:50Pomyślałem, że na pewno
możemy się bardziej postarać. -
4:50 - 4:53Wspólnie z koleżanką pielęgniarką, Lisą Shaw
-
4:53 - 4:56przejrzeliśmy setki notatek,
-
4:56 - 4:57w dziale dokumentacji medycznej
-
4:57 - 5:00w poszukiwaniu jakichkolwiek śladów,
-
5:00 - 5:02by ktokolwiek kiedykolwiek rozmawiał
z pacjentami -
5:02 - 5:04co może się z nimi stać, kiedy leczenie
-
5:04 - 5:07okaże się bezskuteczne i czeka ich
nieuchronna śmierć. -
5:07 - 5:10Nie znaleźliśmy ani jednego zapisu jakichkolwiek
wskazówek -
5:10 - 5:14odnośnie celu, metod leczenia lub ich rezultatów
-
5:14 - 5:19zapisanych w notatkach inspirowanych
przez lekarza lub pacjenta. -
5:19 - 5:21Zdaliśmy sobie sprawę,
-
5:21 - 5:24że mamy problem,
-
5:24 - 5:29a wydaje się być jeszcze poważniejszy.
-
5:29 - 5:32Wiemy, że wszyscy umrzemy.
-
5:32 - 5:35Jednak to, jak umrzemy jest
w istocie bardzo ważne. -
5:35 - 5:38oczywiście nie tylko dla nas,
ale także dla tych wszystkich, -
5:38 - 5:41którzy będą jeszcze żyć po nas.
-
5:41 - 5:44To jak umieramy,
pozostaje w pamięci tych, -
5:44 - 5:47którzy nas przeżyją.
-
5:47 - 5:51Stres związany ze śmiercią
dla rodziny jest ogromny. -
5:51 - 5:53W istocie, poziom stresu
w wyniku śmierci na OIOM-ie -
5:53 - 5:56jest 7-krotnie wyższy, niż gdy dochodzi
do niej gdziekolwiek indziej. -
5:56 - 5:59Zatem umieranie na OIOM-ie
nie jest najlepszą opcją -
5:59 - 6:01jeśli mamy jakiś wybór.
-
6:01 - 6:04I jeśli to nie jest wystarczająco pesymistyczne...
-
6:04 - 6:06Wszystko zmierza ku temu,
-
6:06 - 6:09że wielu z was w około jednym na dziesięć przypadków
-
6:09 - 6:10umrze na oddziale intensywnej terapii.
-
6:10 - 6:11W USA jedna na pięć osób.
-
6:11 - 6:15W Miami trzy na pięć osób umrze na OIOM-ie.
-
6:15 - 6:17To rodzaj trendu
-
6:17 - 6:20jaki obecnie mamy.
-
6:20 - 6:22Taki stan rzeczy wynika
z typowych przyczyn śmierci. -
6:22 - 6:23A teraz wytłumaczę wam o co
w tym wszystkim chodzi. -
6:23 - 6:25Mamy cztery sposoby umierania.
-
6:25 - 6:28Jeden z nich przytrafi się każdemu z nas.
-
6:28 - 6:31Ten, o którym być może wiecie najwięcej,
to niestety ten, -
6:31 - 6:34które stopniowo odchodzi do lamusa:
-
6:34 - 6:35Jest nim nagła śmierć.
-
6:35 - 6:36Najprawdopodobniej,
żadnej osobie z publiczności -
6:36 - 6:39się nie przytrafi.
-
6:39 - 6:41Nagła śmierć stała się bardzo rzadka.
-
6:41 - 6:43Śmierć malutkich Nell i Cordeli,
i im podobnym, -
6:43 - 6:45po prostu już się nie zdarza.
-
6:45 - 6:47Kolejny to proces umierania
w wyniku chorób nieuleczalnych, -
6:47 - 6:48jak w przypadku, który opisałem.
-
6:48 - 6:50Przydarza się osobom coraz młodszym.
-
6:50 - 6:53Po 80 roku życia,
to bardzo mało prawdopodobne. -
6:53 - 6:56Tylko jedna na 10 osób,
które mają ponad 80 lat umrze na raka. -
6:56 - 7:01Największe spustoszenie wyrządzają
dwie ostatnie przyczyny. -
7:01 - 7:04Coraz częściej umieramy z powodu
niewydolności narządów -
7:04 - 7:07układu oddechowego, serca, nerek,
-
7:07 - 7:08któregokolwiek z organów wewnętrznych.
-
7:08 - 7:11Oznaczać to będzie przyjęcie na OIOM,
-
7:11 - 7:13leczenie, w trakcie którego
ktoś w pewnym momencie -
7:13 - 7:15powie dość i leczenie zostanie przerwane.
-
7:15 - 7:18A ten oto scenariusz staje się
najczęstszą przyczyną śmierci. -
7:18 - 7:20Co najmniej 6 z 10 osób na tej sali
-
7:20 - 7:23umrze w taki właśnie sposób,
-
7:23 - 7:27tzn na skutek jednoczesnego
zmniejszenia wydolności -
7:27 - 7:29i rosnącego osłabienia organizmu.
-
7:29 - 7:31Słabnięcie jest nieuniknioną
częścią starzenia się, -
7:31 - 7:34i w rzeczywistości postępujące osłabienie
jest główną przyczyną -
7:34 - 7:35śmierci w dzisiejszych czasach.
-
7:35 - 7:37Ostatnie lata lub ostatni rok naszego życia
-
7:37 - 7:41spędzimy niestety cierpiąc na różne upośledzenia.
-
7:41 - 7:44Podoba się?
( Śmiechy ) -
7:44 - 7:48(Śmiech)
-
7:48 - 7:51Przepraszam, czuję się teraz
jak mityczna Kasandra. -
7:51 - 7:56(Śmiech)
-
7:56 - 7:57Czy mogę powiedzieć coś pozytywnego?
Dobra wiadomość jest taka, -
7:57 - 8:00że dzieje się to
dopiero w podeszłym wieku. -
8:00 - 8:02Większość z nas dożyje tej chwili.
-
8:02 - 8:04Dawniej nie bylibyśmy w stanie.
-
8:04 - 8:06Tak się dzieje z nami,
gdy dożywamy sędziwego wieku. -
8:06 - 8:08Tak się dzieje z nami,
gdy dożywamy sędziwego wieku. -
8:08 - 8:10Niestety długowieczność oznacza
-
8:10 - 8:12więcej lat starości niż lat młodości.
-
8:12 - 8:18Przykro mi, że muszę wam to powiedzieć.
(Śmiech) -
8:18 - 8:20W każdym bądź razie,
oto co zrobiliśmy. -
8:20 - 8:21Nie zostawiliśmy tego bez odzewu,
-
8:21 - 8:23ani w szpitalu John Hunter
ani gdziekolwiek indziej. -
8:23 - 8:25Rozpoczęliśmy serię projektów
-
8:25 - 8:28którymi staraliśmy się wpłynąć na ludzi,
-
8:28 - 8:31by bardziej zainteresowali się
tym, co się z nimi dzieje. -
8:31 - 8:32Zdaliśmy sobie oczywiście sprawę,
że mamy do czynienia -
8:32 - 8:35z pewnymi kwestiami kulturowymi.
-
8:35 - 8:36Uwielbiam ten obraz Klimta.
-
8:36 - 8:39Im dłużej się mu przyglądasz,
tym bardziej zaczynasz rozumieć -
8:39 - 8:41o co w tym wszystkim chodzi,
-
8:41 - 8:44a mianowicie -
wyraźny podział na żywych i martwych -
8:44 - 8:46oraz strach - jeśli się dobrze przyjrzeć,
-
8:46 - 8:47zobaczymy kobietę, która ma otwarte oczy...
-
8:47 - 8:49zobaczymy kobietę, która ma otwarte oczy...
-
8:49 - 8:51To na nią patrzy śmierć,
-
8:51 - 8:54i po nią właśnie przychodzi.
Widzicie to? -
8:54 - 8:56Wygląda na przerażoną.
-
8:56 - 8:57To niesamowity obraz.
-
8:57 - 9:00W każdym razie,
mieliśmy duży problem kulturowy. -
9:00 - 9:02Ludzie nie chcieli z nami rozmawiać o śmierci,
-
9:02 - 9:03a przynajmniej tak nam się wydawało.
-
9:03 - 9:05Dzięki pokaźnym funduszom
od rządu federalnego -
9:05 - 9:06i lokalnej służby zdrowia,
wprowadziliśmy w szpitalu -
9:06 - 9:09Johna Huntera program
"Poszanowania wyboru pacjenta". -
9:09 - 9:12Przeszkoliliśmy setki ludzi,
by chodzili na oddziały -
9:12 - 9:15i rozmawiali z ludźmi o nieuchronności śmierci
-
9:15 - 9:18oraz o tym, co w związku z tym chcieliby zrobić.
-
9:18 - 9:21Bardzo im się to spodobało.
Zarówno rodzinom jak ich pacjentom. -
9:21 - 9:2498 % osób uważało,
-
9:24 - 9:25że powinna to być standardowa procedura
-
9:25 - 9:27i tak właśnie powinna wyglądać.
-
9:27 - 9:29Wyrażone przez nich życzenia
-
9:29 - 9:31zostały spełnione,
tak jak sobie tego życzyli. -
9:31 - 9:33Byliśmy w stanie to dla nich zrobić.
-
9:33 - 9:36Później, gdy skończyło się dofinansowanie,
-
9:36 - 9:38po 6 miesiącach wróciliśmy sprawdzić
sytuację ponownie. -
9:38 - 9:40Wszyscy powrócili do rutynowych zachowań.
-
9:40 - 9:43Nikt już nie rozmawiał z pacjentami.
-
9:43 - 9:45To nam niemal złamało serce.
-
9:45 - 9:48Myśleliśmy, że stanie się to zwyczajem.
-
9:48 - 9:52Kwestie kulturowe wzięły górę.
-
9:52 - 9:53A oto moje stanowisko:
-
9:53 - 9:57To bardzo istotne abyśmy nie pędzili prosto
-
9:57 - 10:00na OIOM bez przemyślenia tego,
-
10:00 - 10:01czy to właśnie tam chcemy skończyć
nasze życie. -
10:01 - 10:03Szczególnie gdy się starzejemy
i stajemy coraz słabsi -
10:03 - 10:07a OIOM ma już coraz mniej
do zaoferowania. -
10:07 - 10:09Musimy znaleźć inną drogę
-
10:09 - 10:14dla ludzi, którzy nie chcą
skończyć właśnie tam. -
10:14 - 10:17Mam skromny pomysł
-
10:17 - 10:21i jedno wielkie marzenie
odnośnie możliwej przyszłości. -
10:21 - 10:22Mój pomysł jest prosty.
-
10:22 - 10:25Użyłbym słów: 'zaangażujmy się bardziej w sposób,
jaki przedstawił nam Jason. -
10:25 - 10:29Użyłbym słów: 'zaangażujmy się bardziej w sposób,
jaki przedstawił nam Jason. -
10:29 - 10:31Dlaczego nie przeprowadzać
tego typu rozmów -
10:31 - 10:32ze starszymi ludźmi z naszego
najbliższego otoczenia -
10:32 - 10:35oraz tymi, którzy zbliżają się do
wieku podeszłego? -
10:35 - 10:37Jest parę rzeczy,
które możemy zrobić. -
10:37 - 10:39Jedną z nich jest:
Zadać jedno proste niezawodne pytanie. -
10:39 - 10:42Jedną z nich jest:
Zadać jedno proste niezawodne pytanie. -
10:42 - 10:46"Jeśli staniesz się zbyt chory,
by mówić za siebie, -
10:46 - 10:49kto powinien mówić w twoim imieniu?"
-
10:49 - 10:50To naprawdę bardzo ważne pytanie.
-
10:50 - 10:52Ponieważ wskazanie osoby z mocą decyzyjną
odnośnie twojej przyszłości -
10:52 - 10:56daje niesamowite rezultaty.
-
10:56 - 10:57Druga rzecz, którą można powiedzieć to,
-
10:57 - 10:58"Czy rozmawiałeś z tą osobą
-
10:58 - 11:00o rzeczach, które są dla Ciebie ważne
-
11:00 - 11:04tak żebyśmy wiedzieli
co możemy dla Ciebie zrobić?" -
11:04 - 11:07Więc, oto mój mały pomysł.
-
11:07 - 11:09Ta wielka idea skutkuje
konsekwencjami natury bardziej społecznej. -
11:09 - 11:10Myślę, że powinniśmy poważnie
zająć się tym zagadnieniem. -
11:10 - 11:14Zasugerowałem, że powinniśmy
' okupować śmierć'. -
11:14 - 11:16(Śmiech)
-
11:16 - 11:19Moja żona powiedziała, 'Tak, urządzajmy
sobie strajki okupacyjne w kostnicy. -
11:19 - 11:21Świetny pomysł." (Śmiech)
-
11:21 - 11:23Zatem ten pomysł nie do końca wypalił,
-
11:23 - 11:25ale wywarł na mnie ogromny wpływ.
-
11:25 - 11:27Teraz jestem starzejącym się hippisem.
-
11:27 - 11:29Pewnie, może już na takiego nie wyglądam,
-
11:29 - 11:32ale mam dwójkę dzieci urodzonych w domu
w latach 80. -
11:32 - 11:35kiedy porody domowe były bardzo popularne,
i my, urodzeni między '46 a '64 -
11:35 - 11:38przywykliśmy do brania spraw w swoje ręce.
-
11:38 - 11:41Jeśli zastąpić słowa sloganów,
-
11:41 - 11:44to nowa wersja zabrzmi:
"Pokój, Miłości, Naturalna Śmierć". -
11:44 - 11:46Uważam, że musimy tę kwestię upolitycznić
-
11:46 - 11:48i zmienić kierunek procesu,
-
11:48 - 11:50który zmierza w stronę modelu hospitalizacji.
-
11:50 - 11:52Brzmi to zapewne jak
słowa poparcia dla eutanazji. -
11:52 - 11:55Chcę aby to było jasne...
-
11:55 - 11:57Nienawidzę eutanazji.
Myślę, że to pokazówka. -
11:57 - 12:00Nie uważam jej za znaczącą.
-
12:00 - 12:02Faktycznie uważam,
-
12:02 - 12:04że w miejscach takich jak Oregon,
-
12:04 - 12:08gdzie lekarz asystuje przy samobójstwie,
-
12:08 - 12:10nadzorując zażycie śmiertelnej dawki,
-
12:10 - 12:12ledwie pół procenta ludzi kiedykolwiek
zdecyduje się na ten krok. -
12:12 - 12:14Bardziej interesuje mnie,
co się dzieje z 99,5 % -
12:14 - 12:16którym to nie odpowiada.
-
12:16 - 12:19Myślę, że większość ludzi nie chce umierać,
-
12:19 - 12:21ale większość chce mieć kontrolę
-
12:21 - 12:23nad przebiegiem ich procesu umierania.
-
12:23 - 12:25Jestem przeciwnikiem eutanazji,
-
12:25 - 12:27ale myślę, że musimy przywrócić
ludziom pewną kontrolę. -
12:27 - 12:31To pozbawi eutanazję tlenu.
-
12:31 - 12:32Myślę, że powinniśmy zastanowić się
-
12:32 - 12:33jak powstrzymać pragnienie eutanazji,
-
12:33 - 12:38a nie nad tym, czy ją zalegalizować czy nie.
-
12:38 - 12:41Oto cytat Cicely Saunders,
-
12:41 - 12:43którą poznałem jako student medycyny.
-
12:43 - 12:46Założyła ruch hospicjum.
-
12:46 - 12:48Powiedziała: "Jesteś cenny z samego faktu
swojego istnienia -
12:48 - 12:50i liczysz się do ostatniej chwili swojego życia".
-
12:50 - 12:53I jestem święcie przekonany,
-
12:53 - 12:56że to przesłanie musimy przekazywać dalej.
-
12:56 - 12:59Dziękuję. (Brawa)
- Title:
- Peter Saul: Porozmawiajmy o umieraniu
- Speaker:
- Peter Saul
- Description:
-
Zgodnie ze słowami dr Petera Saula, "Nie mamy kontroli
nad tym, kiedy umrzemy, ale możemy "okupować śmierć".
Doktor Saul zachęca nas, abyśmy jasno określili nasze preferencje odnośnie końca naszego życia... oraz proponuje dwa pytania pomagające w rozpoczęciu rozmowy na ten temat. (Nakręcony podczas TEDxNewy.) - Video Language:
- English
- Team:
- closed TED
- Project:
- TEDTalks
- Duration:
- 13:19
Dimitra Papageorgiou approved Polish subtitles for Let's talk about dying | ||
Jerzy Perydzenski accepted Polish subtitles for Let's talk about dying | ||
Jerzy Perydzenski commented on Polish subtitles for Let's talk about dying | ||
Jerzy Perydzenski edited Polish subtitles for Let's talk about dying | ||
Jerzy Perydzenski edited Polish subtitles for Let's talk about dying | ||
Jerzy Perydzenski edited Polish subtitles for Let's talk about dying | ||
Jerzy Perydzenski edited Polish subtitles for Let's talk about dying | ||
Jerzy Perydzenski edited Polish subtitles for Let's talk about dying |