Robin Williams - Hareket Halinde

Robin Williams bir dehaydı, ama aynı zamanda kendini işine adamış, bir oyuncunun kendini hareketle nasıl ifade edebileceğini keşfetmiş bir sanatkârdı. Yaptığı işlerin küçük bir yönünü onurlandırmamda bana katılın.

Yalnızca eğitim amaçlıdır. Patreon'da bağış yapıp bu kanalı destekleyebilirsiniz: http://www.patreon.com/everyframeapainting

Ve beni buralardan takip edebilirsiniz:
Twitter: https://twitter.com/tonyszhou
Facebook: https://www.facebook.com/everyframeapainting

Müzik:
Martha & the Vandellas - Nowhere to Run
Ray Conniff - Smoke Gets in Your Eyes
Frank Sinatra - How About You?

--Teşekkürler Roosevelt, hemen
sana bir

şarkı geliyor. "Martha and the Vandellas"tan
"Nowhere to Run"

EVET, demek istediğimi
biliyorsun!

Selam, adım Tony ve
bu Every Frame A Painting.

Bugün, kıyaslanamaz Robin
Williams'ı onurlandıracağım.

Geçen aylarda birçok dokunaklı
anmalar oldu

ama ben başkalarının dediğine
yan adım atacağım

ve başka bir şeye odaklanacağım:
Sahnede nasıl hareket ettiğine.

--Bir dansın eklektik kutlamasını
yapıyorsun. Fosse, Fosse, Fosse yapıyorsun.

Martha Graham, Martha Graham,
Martha Graham yapıyorsun!

"Bloklama" terimi oyuncu ve kameranın
koreografisi anlamına gelir.

Lafı dolandırmadan söyleyecek olursak,
oyuncunun hareket edişidir.

Nasıl hareket ettikleri bize karakter,
sahne ve hikaye

hakkında bir şeyler anlatır.

--ama hepsini içinde tutuyorsun.

İyi bloklama demek iyi
hikaye anlatmak demektir.

Bunu kendiniz görmek istiyorsanız
bir sahne seçin ve

oyuncuların nasıl hareket
ettiğini izleyin.

--Hepimiz oturacağız ve
bunu bitireceğiz.

Üç dakika sonra, (adam), (kadını) bu
şekilde oturtuyor.

--Buzlu çay isteyen var mı?
Biraz çay yapacağım.

Bu filmi sessiz bile izleseniz
hikayenin çoğunu anlarsınız.

Bu iyi bloklamadır. Karakterler, ilişkileri
ve bunun değişimi hakkında

bilmeniz gereken her şey
size fiziksel hareket

ile sunulur. Bloklama oyuncu
ve yönetmen arasındaki

bir iş birliğidir. Yönetmen onaylasa
bile sonuçta

performans işi oyuncuya düşer.

İşte bu yüzden Robin
Williams'ın işleri çok dinamiktir.

--Onunla birlikte hareket et!

--Bir şeyle başla!

Yalnızca birkaç aktör
kendilerini hareket ile bu kadar

iyi ifade edebilir.
O hareket büyük...

...ya da küçük olsa da.

Aynı hareketi iki farklı sahnede
yaparken bile

karakterin gelişimine getirdiği
ince varyasyonları görebilirsiniz.

Bazen o hareket ederdi ve
kamera sabit dururdu.

Diğer zamanlarda...
--Sen yalnızca bir çocuksun.

o sabit dururdu ve kamera hareket
ederdi. Bu sahne 2 dakika

45 saniye sürüyor ve
karakterler ilk defa burada

birbirlerine bağlanıyorlar.
Gus Van Sant de kamerayla ikisini

bir araya getirerek bunu gösteriyor.
--Gerçek kaybı bilmiyorsun

çünkü bu ancak kendinden
çok başka bir şeyi seversen olur.

Ve başka filmlerde, kamerayla
birlikte hareket ederdi, bu da

uyumlu bir dans
ortaya çıkarırdı...

--Harika, harika!
--Ve her zaman mırıldanıyor.

--Neyi mırıldanıyor?
--Gerçeği.

...ya da daha uyumsuz bir dansı.

Robin Williams'ın yaptığı işleri
izlemek bir aktörün elleriyle...

...ağzıyla...

...sağ bacağıyla...

...ve "facepalm"uyla yapabileceği
ince şeyleri görmektir.

Robin Williams'ın işleri bir
aktörün kendini hareket ile

ifade edebilmesinin yollarını
gösteren birer ansiklopedidir

ve yeteneklerini sonuna kadar
kullanabileceği film

yapımcılarıyla çalıştığı
için şanslıdır.

--Şimdi kendi yürüyüşünüzü
bulmanızı istiyorum.

Kendi adım atışınız, voltanız...
hangi yöne olursa olsun...

ne olursa olsun... gururlu ya da
salakça bile olsa. Ne olursa...

--Birçok farklı karakteri canlandırmayı
nasıl başardığını söyleyemem.

Çünkü hiçbir fikrim yok.
Ama yönetmenlerin, performansına

yardımcı olmak için yaptığı
birkaç şeyden bahsedebilirim.

İşte beş tanesi:

#1: Olduğu gibi oynamasına
izin verdiler. Film oyunculuğu

gariptir çünkü tek bir
açıyı çekmek için

saatlerce hazırlanılır. Ve
bazen oyuncuların gerçekten de

oyunculuk yapabilmek için
birkaç saniyeleri olur.

--Tanrım, çocuklar!

Birçok yönetmenin bir sahneyi
1 ya da 2 çekimde yapmaları

gibi geçmişleri vardır.
Bu da aktörün ritmini
korumasına yardımcı olur.

Bazı yönetmenler uyumlu
kamera hareketlerini tercih ederler.

Diğerleri ise basit olanı sever.
Ama ne olursa olsun

oyuncuların, performanslarını hiç
bölmeden yapmaları

konusunda ortak bir
arzuya sahiplerdi.

--Benim, Alan! Anne ve baba!
Evdeyim! Geri geldim!

#2: Ona yapacak fiziksel
bir şey verdiler.

Pencereyi açmak. Elmayı almak.
Kavanozları doğru yerine koymak.

--Dedim ki, burada neyle
uğraştığımı biliyor musun?

Bu jestler bazen filmin
ilerisinde tekrar edilir,

bu da bize karakterin öncesi
ve sonrasının güzel bir
portresini verir.

--Eleanor!
--Evet?

Diğer zamanlarda ise bu
jestler yalnızca bir seferlik anlardır.

Bir editör olarak bir
sahnenin 12 farklı çekimine

baktığım zaman bu
küçük jestlerin tüm

farkı yarattığını doğrulayabilirim.

#3: Hikayeyi görsel olarak anlatmak
için bloklamayı kullandılar.

İnsanlar beden dilindeki
küçük değişimlere

yanıt verecek şekilde
programlanmıştır.

Genellikle bir insanın hareketlerinden
ve tonundan, gerçekte

söylediği şeylere göre
daha fazla anlam çıkarırız.

--O kızı unut.
İyi bloklamanın harika

yanlarından biri evrensel olması
ve anlaşılmak için çeviri

veya açıklamaya gerek olmamasıdır.

--sen Dear Abby'i oynuyorsun.
--Biliyorum çünkü o benim kız kardeşim!

İngilizce bilmeseniz bile burada
neler olduğunu tam olarak anlayabilirsiniz.

--Hadi ama!
--Sizden hoşlanmıyorum, efendim.

--Neden? Harika bir kişiliğim
vardır. İstediğine sor.

#4: Dinlemesine izin verdiler.
--Peter Weir'la başladı,

O şöyle demişti: Eğer yalnızca
dinlersen, bunda büyük bir güç vardır.

Filmde oyunculuk olarak düşündüğünüz
çoğu şey aslında dinlemektir.

Bazen o an içerisinde
olan bir şeydir.

Diğer zamanlarda, biz
editörler bu anları bulup

düzenleme sırasında
bir yerlere taşırız.

Dedikleri gibi: Oyunculuk tepki vermektir.

Ve son olarak: Mükemmeliyetçiliğin
ilhamın önüne geçmesine izin vermediler.

Bazen filmi tam kafanızdaki
ya da sayfadaki gibi çekmek

gibi bir arzunuz olur. Ama
Robin Williams'la çalışmak

kendinizi ani ilham
patlamalarına açmaktır.

--Eskiden uykusunda osururdu. Bir gece o kadar
yüksek sesliydi ki köpeği uyandırdı.

O yüzden açık olun. Bu adam birçok
ikonik anını doğaçlama yaptı.

Belki de bir bildiği vardı.

--İnsanların sürekli prova yaptığı ve üzerinden
geçtiği bazı harika anlar vardır.

ama gerçek anlamıyla bu şey size
dank ettiğinde, bu genelde olan bir şeydir,

ve o an olan bir şeydir.
Ve film de bundan ibarettir:

Bir anı yakalamak.

Elveda, Robin Williams.
(1951 - 2014)

Baran Uğur tarafından çevrilmiştir.
(Videonun devamı var)

--O editörlerin kabusudur ama.
Editörler onu görür ve "AGH!" derler.

Çünkü biliyorsun, gelir ve onu her zaman
kesersiniz, sözünün yarısında kesemezsiniz.

--Mesela şu an ikimizi aynı
karede çekmek zor değil mi?

--Kahretsin içimde tutamıyorum!
Kahretsin Jim, kamera çok geniş açılı!

Bones, genişe geç!
Geri geleceğim.

--Seni seviyoruz!