Robin Williams - In Motion

Dzięki, Roosevelt.
A teraz piosenka dla ciebie:

"Nowhere to run to"
zespołu Martha an the Vandellas.

O tak, wiesz,
co mam na myśli.

Hej, nazywam się Tony,
a to jest Every Frame a Painting.

Dzisiaj chcę uczcić pamięć
niezrównanego Robina Williamsa.

[W tym miesiącu pojawiło się ]

i skupić się na czymś innym:
jego sposobie poruszania się.

To eklektyczna celebracja tańca. Robisz: Fosse, Fosse, Fosse!

Robisz: Marta Graham, Marta Graham!

Innymi słowy: aktorzy są w ruchu.
Ich sposób poruszania się

mówi nam coś o postaciach,
scenie i fabule.

Ale trzymasz to wszystko w środku.

wybierzcie scenę i patrzcie,
jak poruszają się aktorzy.

Siądziemy i skończymy grę.

A tak każe jej usiąść
trzy minuty później.

Ktoś ma ochotę na mrożoną herbatę?

Można oglądać ten film z wyłączonym dźwiękiem i wciąż zrozumieć

większość historii.

Dlatego role Williamsa są tak dynamiczne.

Ruszaj się z tym!

Zacznij od czegoś!

Mało kto potrafił tak dobrze
wyrażać się poprzez ruch.

Czy to duży...

...czy mały.

Nawet gdy wykonywał
te same ruchy w różnych scenach,

można było zauważyć subtelne różnice, którymi ukazywał przemiany bohatera.

Czasami poruszał się,
a kamera stała w miejscu.

Kiedy indziej...

...to on trwał w bezruchu,
a kamera się poruszała.

To ujęcie trwa niecałe 3 minuty i ukazuje pierwszy moment, gdy bohaterowie []

*Nie wiesz, czym jest prawdziwa strata,
bo doświadczasz jej tylko wtedy,

gdy kochasz coś bardziej
niż samego siebie.

W innych filmach poruszał się
wraz z kamerą, tworząc złożony taniec.

- I przez cały czas mamrocze.
- Co mamrocze?

- Prawdę.

[Lub mniej złożony taniec.]

[Jego gra pozwala dostrzec subtelności,
które aktorzy mogą ukazać za pomocą rąk,]

ust,

prawej nogi

i facepalmu.

Williams to encyklopedia sposobów,

[na które aktor może się wyrażać
za pomocą ruchu.]

I miał szczęście pracować z twórcami,
którzy wykorzystywali pełnię jego talentów.

Chcę, żebyście teraz znaleźli
własny sposób chodzenia

w dowolnym kierunku. Taki, jaki chcecie.

Dumny lub zabawny. Jakikolwiek.

Nie mogę mówić o tym, w jaki sposób
stworzył tak wiele postaci,

bo to dla mnie zagadka.

Ale mogę omówić sposoby,
dzięki którym reżyserzy mu w tym pomagali.

Oto pięć z nich.

1. Umożliwiają mu zagranie całej sceny. Aktorstwo filmowe jest specyficzne,

bo wymaga godzin przygotowań, by nakręcić []

Czasami aktorzy mają
tylko kilka sekund na grę.

Boże, dzieci...

Zaś ci reżyserzy mają w zwyczaju kręcenie scen w jednym-dwóch ustawieniach,

co pomaga aktorom utrzymać rytm.

Niektórzy woleli złożone ruchy kamery.
Inni lubili prostotę.

Ale wszyscy pragnęli,
by aktorzy mogli grać nieprzerwanie,

tak długo, jak to możliwe.

To ja, Alan, mamo i tato! Wróciłem!

2. Dali mu do zrobienia coś [fizycznego.]

Otwarcie okna. Podniesienie jabłka.
Ustawienie puszek we właściwym miejscu.

Mówię: "Wiecie,
z czym mam tu do czynienia?".

Czasami te gesty powtarzały się
w dalszej części filmu,

ukazując przemianę bohatera.

- Eleanor?
- Tak?

Kiedy indziej były to
jednorazowe momenty.

Jako montażysta mogę potwierdzić, że gdy patrzy się na 12 ujęć tej samej sceny,

te drobne gesty robią ogromną różnicę.

3. Używają choreografii, by opowiedzieć historię wizualnie.

Ludzie reagują na subtelne zmiany
w mowie ciała.

Często więcej odczytujemy
z czyichś gestów i tonu

niż ze słów, które wypowiada.

Zapomnij o tej dziewczynie.

Zaletą dobrej choreografii
jest jej uniwersalność.

Nie trzeba jej tłumaczyć.

- ...bawić się w ciotkę dobrą radę.
- Wiem, bo to moja siostra!

Nawet jeśli nie znasz angielskiego,
rozumiesz dokładnie, co się dzieje.

- Daj spokój!
- Nie lubię pana.

- Czemu? Mam świetną osobowość, każdy ci to powie.

4. Pozwalają mu słuchać.
- Zaczęło się od Petera Weir,

który powiedział: "W samym słuchaniu
jest wielka siła".

Słuchanie stanowi duży procent tego,
co postrzegamy jako grę aktorską.

Czasami jest to coś, co wydarzyło się
w danym momencie.

[Kiedy indziej to montażyści znajdują te momenty i przesuwają je.]

Jak mówią, aktorstwo polega na
reagowaniu.

I na koniec: nie pozwolili, by perfekcja
stanęła na drodze inspiracji.

Czasami chcemy nakręcić coś dokładnie tak, jak dyktuje to nasza wyobraźnia lub scenariusz.

Ale praca z Williamsem wymagała otwarcia się na nagłe []

Pierdziała przez sen. Jednej nocy
była tak głośna, że obudziła psa.

[Więc bądźcie otwarci. Ten facet zaimprowizował wiele ze swoich najbardziej kultowych momentów.]

Może

Są takie genialne momenty,
które ćwiczono raz za razem.

Ale kiedy coś cię naprawdę uderzy, to zwykle jest to dzieło przypadku,

który zdarzył się
w tym jednym momencie.

I na tym właśnie polega film:
na uchwyceniu chwili.

Żegnaj, Robinie Williamsie.