FOMO - Strach przed pominięciem: Bobby Mook na TEDxUNC

Jednym z naszych prelegentów jest student pochodzący z Chapel Hill, Bobby Mook, który opowiedział o współczesnej dysfunkcji społeczeństwa, zwanej FOMO - strachem przed byciem pominiętym. FOMO przeszkadza nam w osiąganiu celów, a głównym czynnikiem hamującym jest pytanie, które sobie stawiamy: "Czy jestem ważny?". Bobby rzuca nam wyzwanie, żebyśmy dokonali ponownej oceny naszej zależności od techniki i zachęca, żebyśmy byli szczęśliwi, żyjąc chwilą.

Wyobraźcie sobie,

że leżycie w łóżku z otwartą książką,

zawinięci w ciepły koc.

Cieszy was to,

bo jesteście po tygodniu ciężkiej pracy,
zajęć i załatwiania różnych spraw.

Bądźmy szczerzy,

nigdzie nie byłoby wam
teraz lepiej niż w łóżku.

Gdy przewracacie stronę,
znajomy przysyła film.

Niestety, gdy tylko zaczynacie odtwarzać,

telefon wybucha muzyką,

słychać głośny rytm,
kamera spogląda na tłum

i widzicie swoich przyjaciół
na tłocznej domówce,

bawiących się jak nigdy wcześniej!

Macie nagły atak FOMO.

(Śmiech)

Chwilę wcześniej w błogim nastroju
cieszyliście się, że leżycie w łóżku,

a teraz macie poczucie niespełnienia,

siedząc w piżamie w łóżku
o 22:00 w piątkowy wieczór.

(Śmiech)

FOMO oznacza strach przed wykluczeniem
z życia towarzyskiego.

Nie jest to nowe doświadczenie,

ale teraz jest więcej kanałów

sprzyjających temu strachowi.

Nie musi to być coś złego.

Może nam pomóc,
gdy to rozpoznamy i zrozumiemy.

Każdy zna to uczucie,
gdy na rodzinnym obiedzie

rozprasza telefon wibrujący w kieszeni,

bo ktoś dzwoni lub przysyła SMSy.

Albo nawet gorzej.

Siedzenie w kompletnej, niewygodnej ciszy,

gdy każdy przy stole pisze SMSy.

FOMO przeszkadza nam w kontakcie z ludźmi

i w wielu innych rzeczach.

Pomyślcie o dniu, gdy od wstania z łóżka,

jesteście w ciągłym ruchu,
ubieracie się i jecie w biegu,

pędzicie między spotkaniami,
ciągle odbieracie telefony.

W końcu decydujecie się
na odpoczynek przy kawie.

Mamy jednak problem z odpoczynkiem.

Czujemy, że musimy coś zrobić

albo z kimś rozmawiać,
sprawdzać coś na telefonie.

Zdecydowanie nie chcemy wyglądać
jak ktoś, kto samotnie pije kawę.

FOMO nie tylko oddziela
nas od innych ludzi,

ale też przeszkadza cieszyć się chwilą.

Ostatnim skutkiem FOMO

jest utrudnianie osiągania celów.

Odkładanie czegoś na później
nie jest nam obce.

Są chwile, gdy wiemy,
że musimy coś zrobić,

żeby zdążyć na czas,
ale celowo robimy coś innego,

jak oglądanie meczu
lub spotkanie się ze znajomymi.

Na pewno też podczas tych spotkań

zdajemy sobie sprawę,
że popełniliśmy ogromny błąd.

Opiszę, jak ten moment
mniej więcej wygląda.

Spotykasz znajomych, spędzacie miło czas,

przypominasz sobie, że masz coś
do zrobienia "na już" i bach!

Ucisk w brzuchu sygnalizuje potężny stres,

nic cię już nie cieszy.

Myślisz tylko o tym,
co trzeba było zrobić,

co należy zrobić teraz

i przychodzi okropna myśl o porażce.

Odtąd nie interesujesz się znajomymi,

nie potrafisz cieszyć się
z pobytu w danym miejscu

i nie realizujesz swoich celów.

To nic nowego.

Tak jak Drake'a wersja
carpe diem - YOLO, czyli "raz się żyje",

(Śmiech)

FOMO jest nowym określeniem
na starą ludzką przypadłość.

Rzymianie cierpieli na chroniczne FOMO,

prawdopodobnie najbardziej sam Cyceron.

Cycero miał tak silne FOMO,
że był przerażony

za każdym razem, gdy opuszczał stolicę,

a że nie miał niczego
podobnego do Facebooka,

(Śmiech)

to musiał znaleźć sposób
na poradzenie sobie z FOMO.

Zadbał o otrzymywanie ze stolicy listów,

informujących o wszystkim,
od wydarzeń politycznych

po, co ważniejsze, skandale i plotki.

FOMO staje się tym bardziej interesujące

w kontekście nowożytnych badań.

W badaniu Harvard Grant z 1938 roku,

jednym z najbardziej
kompleksowych badań nad szczęściem,

zarejestrowano dane dotyczące

zdrowia fizycznego
i emocjonalnego 250 studentów.

Prześledzono wszystkie
stadia rozwoju człowieka.

Od wczesnej dorosłości po dojrzałość.

Po 75 latach badań ustalono,

że kluczem do szczęścia
jest spełnienie i przynależność.

Skutki FOMO

powstrzymują nas przed tymi odczuciami.

Musimy coś z tym zrobić.

Ale najpierw omówmy wpływ techniki.

Nie zrozumcie mnie źle.
Technika jest wspaniała.

Możemy natychmiast połączyć się
ze znajomymi z całego świata.

Ale są pewne granice.

Gdy przesadzimy, czujemy nadwyrężenie.

Badania pokazują, że nadużywanie
komórek i mediów społecznościowych

wiąże się z większym niepokojem
i słabszymi wynikami.

Ale to chyba nikogo nie dziwi.

Przymus posiadania

ciągle uaktualnianego wizerunku
w mediach społecznościowych

może spowodować stres.

SMSy od znajomych, kilka nieodebranych
połączeń od współpracowników,

maile, wiadomości na poczcie głosowej

od ludzi, jak moja mama, nieświadomych,
że już się tego medium nie używa

(Śmiech)

może spowodować stres.

Skoro o tym wiemy, łatwo to naprawić.

Jeśli jesteś zajęty obiadem ze znajomymi,

pracą nad projektem
lub próbujesz odpocząć,

wyłącz rozpraszające cię
urządzenia techniczne.

To pomoże, ale nie rozwiąże problemu.

To nie z powodu techniki odczuwamy FOMO.

Ona jest tylko nośnikiem dla FOMO.

Technika jest też przydatna
w codziennym życiu.

Zmieniamy zdjęcia profilowe na Facebooku,

mając nadzieję na wiele lajków.

Albo piszemy SMSy do odległych
znajomych, pytając: Jak się masz?

Nie widziałem cię od wieków!

Wiedząc, jak bardzo
potrzebujemy odpowiedzi.

Nie zrozumcie mnie źle.

W porządku, jeśli czujecie się dobrze,

bo wasze profilowe
dostaje ponad 100 lajków.

Świetnie. To pewnie wspaniałe zdjęcie.

(Śmiech)

Ale tylko przez chwilę
poczujecie się lepiej,

bo nie trafia to bezpośrednio
do źródła FOMO.

Powodem doświadczania FOMO

jest próba odpowiedzi na pytania:

Czy będę zapamiętany?

Czy to, co osiągnę będzie dla kogoś ważne?

Czy jestem kochany?

Czy moja rodzina mnie kocha?

Czy moi przyjaciele mnie kochają?

Czy warto mnie kochać?

Podsumowując jednym prostym pytaniem:

Czy jestem ważny?

Czasem nie znamy odpowiedzi.

Czy jestem ważny?

To jest powód odczuwania FOMO.

Mam dobre wieści.

Nigdy nie pokonamy naszego FOMO.

(Śmiech)

To naprawdę wspaniała wiadomość.

Pokonanie tego strachu nie jest możliwe.

Tak, to dobra wiadomość.

FOMO napędza nas do kochania bardziej,

do osiągania więcej, do życia mocniej.

Nie powinniśmy zadawać sobie pytania,

jak pokonać FOMO.

Zapytajmy siebie, czego się boimy?

Gdy zrozumiemy powód odczuwania strachu,

może to doprowadzi nas
do bardziej spełnionego życia.

FOMO jest naszym naturalnym alarmem.

Możemy go używać,
żeby dokonywać lepszych wyborów.

Zrozumcie swoje FOMO
i róbcie to, co was uszczęśliwia.

Dziękuję.

(Brawa)