< Return to Video

Alain de Botton: łagodniejsza filozofia sukcesu

  • 0:00 - 0:03
    Kryzysy związane z karierą przeżywam najczęściej
  • 0:03 - 0:05
    w niedzielne wieczory
  • 0:05 - 0:07
    gdy słońce zaczyna zachodzić
  • 0:07 - 0:10
    a przepaść między nadziejami, które w sobie pokładam
  • 0:10 - 0:14
    a rzeczywistością ukazuje się w bolesnej okazałości
  • 0:14 - 0:17
    i kończy się to szlochaniem w poduszkę.
  • 0:17 - 0:19
    Mówię o tym
  • 0:19 - 0:22
    gdyż uważam że nie jest to tylko mój problem
  • 0:22 - 0:24
    Możecie myśleć, że się mylę
  • 0:24 - 0:26
    Ale uważem, że żyjemy w czasach, w których regularnie
  • 0:26 - 0:28
    każdy przeżywa kryzysy związane z karierą,
  • 0:28 - 0:30
    chwile, gdy wszystko co wiedzieliśmy
  • 0:30 - 0:32
    o swoim życiu, karierze
  • 0:32 - 0:36
    jest konfrontowane z zagrażającą rzeczywistością.
  • 0:36 - 0:39
    Dziś pewnie łatwiej niż kiedykolwiek wcześniej zarobić na wygodne życie.
  • 0:39 - 0:42
    Za to trudniej niż kiedykolwiek
  • 0:42 - 0:45
    zachować spokój, być wolnym od lęku związanego z karierą.
  • 0:45 - 0:47
    Chciałbym się przyjrzeć, jeśli mogę
  • 0:47 - 0:49
    kilku powodom dlaczego
  • 0:49 - 0:52
    czujemy lęk związany z karierą.
  • 0:52 - 0:54
    Dlaczego stajemy się ofiarami kryzysów związanych z karierą
  • 0:54 - 0:58
    gdy płaczemy cicho w poduszkę
  • 0:58 - 1:01
    Jednym z powodów dlaczego cierpimy
  • 1:01 - 1:03
    jest fakt, że jesteśmy otaczeni przez snoby.
  • 1:03 - 1:06
    I w pewnym sensie mam złe wieści
  • 1:06 - 1:09
    szczególnie dla tych, którzy przyjechali do Oxfordu z zagranicy.
  • 1:09 - 1:11
    Snobizm to poważny problem.
  • 1:11 - 1:13
    Czasami ludziom spoza Anglii wydaje się
  • 1:13 - 1:15
    ze snobizm to zjawisko wyłącznie angielskie
  • 1:15 - 1:18
    związane z posiadłościami wiejskimi i tytułami.
  • 1:18 - 1:20
    Niestety to nieprawda.
  • 1:20 - 1:22
    Snobizm to zjawisko globalne.
  • 1:22 - 1:24
    Jesteśmy organizacją globalną. To jest zjawisko globalne.
  • 1:24 - 1:26
    Snobizm faktycznie istnieje. Co to takiego snob?
  • 1:26 - 1:29
    Snob to każdy człowiek, który na podstawie jednej małej cechy
  • 1:29 - 1:32
    tworzy kompletną wizję drugiego człowieka.
  • 1:32 - 1:34
    Oto snobizm.
  • 1:34 - 1:36
    A dominujący rodzaj snobizmu
  • 1:36 - 1:38
    w dzisiejszych czasach dotyczy pracy.
  • 1:38 - 1:40
    Doświadcza się go już po kilku minutach każdego przyjęcia
  • 1:40 - 1:43
    kiedy słyszymy słynne, nieśmiertelne pytanie
  • 1:43 - 1:46
    XXI wieku: "czym się zajmujesz?"
  • 1:46 - 1:48
    I w zależności od odpowiedzi
  • 1:48 - 1:50
    ludzie są albo zachwyceni, że cię poznali
  • 1:50 - 1:52
    albo spoglądają na zegarek i szukają wymówki, żeby zmienić towarzystwo.
  • 1:52 - 1:53
    (śmiech)
  • 1:53 - 1:56
    A przeciwieństwem snoba jest matka.
  • 1:56 - 1:58
    (śmiech)
  • 1:58 - 2:01
    Niekoniecznie wasze, a przede wszystkim nie moja.
  • 2:01 - 2:03
    Ale idealna matka.
  • 2:03 - 2:05
    Ktoś, dla kogo nasze osiągnięcia nie mają znaczenia.
  • 2:05 - 2:07
    Niestety, większość ludzi to nie nasze matki.
  • 2:07 - 2:10
    Większość ludzi poświęca proporcjonalnie dużo czasu
  • 2:10 - 2:12
    czy, jeśli wolicie-miłości, ale nie romantycznej
  • 2:12 - 2:14
    bliżej jest to takiej
  • 2:14 - 2:16
    ogólnie pojętej miłości i szacunku
  • 2:16 - 2:19
    dokładnie proporcjonalnie
  • 2:19 - 2:21
    do zajmowanej pozycji społecznej.
  • 2:21 - 2:24
    I głównie dlatego tak bardzo martwimy się o nasze kariery.
  • 2:24 - 2:28
    I zaczyna nam tak bardzo zależeć na rzeczach materialnych.
  • 2:28 - 2:31
    Wiecie, często się mówi, że żyjemy w materialistycznych czasach,
  • 2:31 - 2:33
    że wszyscy jesteśmy chciwi.
  • 2:33 - 2:35
    Nie uważam żebyśmy byli szczególnie materialistyczni.
  • 2:35 - 2:37
    Myślę, że żyjemy w społeczeństwie
  • 2:37 - 2:39
    które przypisało określone korzyści emocjonalne
  • 2:39 - 2:42
    zdobywaniu dóbr materialnych.
  • 2:42 - 2:45
    A my nie chcemy rzeczy. My chcemy korzyści emocjonalnych.
  • 2:45 - 2:47
    I to jest nowy sposób patrzenia na dobra luksusowe.
  • 2:47 - 2:49
    Następnym razem gdy zobaczycie kogoś w Ferrari
  • 2:49 - 2:51
    nie myślcie : "ten człowiek jest chciwy".
  • 2:51 - 2:54
    Pomyślcie: "to bardzo delikatny człowiek, który potrzebuje miłości".
  • 2:54 - 2:59
    Innymi słowy -- (śmiech)
  • 2:59 - 3:01
    należy mu współczuć, a nie pogardzać.
  • 3:01 - 3:03
    Są też inne powody
  • 3:03 - 3:04
    (śmiech)
  • 3:04 - 3:06
    Są inne powody dlaczego dziś trudniej niż kiedykolwiek
  • 3:06 - 3:08
    zachować spokój.
  • 3:08 - 3:11
    Między innymi - i jest to paradoks ponieważ wiąże się z czymś raczej miłym
  • 3:11 - 3:14
    jest nadzieja, jaką wszyscy pokładamy w naszych karierach.
  • 3:14 - 3:16
    Nigdy wcześniej nie mieliśmy tak wysokich oczekiwań
  • 3:16 - 3:19
    wobec tego co człowiek może osiągnąć wciągu swojego życia.
  • 3:19 - 3:22
    Z wielu stron słyszymy, że każdy może osiągnąć wszystko.
  • 3:22 - 3:24
    Poradziliśmy sobie z systemem kastowym.
  • 3:24 - 3:26
    Dziś żyjemy w świecie, w którym każdy może wspiąć się
  • 3:26 - 3:28
    na jakąkolwiek pozycję.
  • 3:28 - 3:30
    I to jest piękna idea.
  • 3:30 - 3:34
    Za którą idzie duch równości. Wszyscy w zasadzie jesteśmy równi.
  • 3:34 - 3:36
    Nie ma ściśle określonych
  • 3:36 - 3:38
    hierarchii.
  • 3:38 - 3:40
    Istnieje tylko jeden, spory problem.
  • 3:40 - 3:42
    I tym problemem jest zawiść.
  • 3:42 - 3:45
    Zawiść, a jest to prawdziwe tabu
  • 3:45 - 3:48
    ale jeśli istnieje jedna wszechobecna emocja w dzisiejszym społeczeństwie jest nią zawiść
  • 3:48 - 3:52
    I jest powiązana z duchem równości, Pozwólcie, że wyjaśnię.
  • 3:52 - 3:55
    Myślę, że dziwne byłoby gdyby ktokolwiek z was
  • 3:55 - 3:57
    zazdrościł Królowej Angielskiej.
  • 3:57 - 4:00
    Mimo tego, że jest bogatsza od każdego z was.
  • 4:00 - 4:03
    I ma bardzo duży dom.
  • 4:03 - 4:07
    Nie zazdrościmy jej jednak dlatego, że jest zbyt dziwna.
  • 4:07 - 4:09
    Jest po prostu dziwaczna.
  • 4:09 - 4:11
    Nie mamy z nią związku. Mówi w dziwny sposób.
  • 4:11 - 4:13
    Pochodzi z dziwnego miejsca.
  • 4:13 - 4:17
    Więc nie potrafimy się do niej odnieść. A gdy nie możesz się do kogoś odnieść, nie możesz mu zazdrościć.
  • 4:17 - 4:20
    Im bliżej ktoś jest pod względem wieku, pochodzenia,
  • 4:20 - 4:23
    w procesie identyfikacji, tym większe ryzyko zawiści.
  • 4:23 - 4:26
    I dlatego należy unikać zjazdów absolwentów.
  • 4:26 - 4:29
    Ponieważ nie ma silniejszego punktu odniesienia
  • 4:29 - 4:31
    niż ludzie, z którymi chodziło się do szkoły.
  • 4:31 - 4:34
    Problemem nowoczesnego społeczeństwa jest to, że cały świat
  • 4:34 - 4:36
    zmienił się w szkołę. Wszyscy noszą dżinsy, wszyscy są tacy sami.
  • 4:36 - 4:38
    A jednak nie są.
  • 4:38 - 4:41
    Więc duchowi równości towarzyszą poważne nierówności.
  • 4:41 - 4:44
    Co powoduje - może powodować bardzo stresującą sytuację.
  • 4:44 - 4:46
    W dzisiejszych czasach jest pewnie równie nieprawdopodobne
  • 4:46 - 4:48
    że ktoś stanie się tak bogaty i sławny jak Bill Gates,
  • 4:48 - 4:50
    jak było nieprawdopodobne w XVII wieku
  • 4:50 - 4:53
    awansowanie do francuskiej arystokracji.
  • 4:53 - 4:55
    Ale sęk w tym, że tego się nie czuje.
  • 4:55 - 4:58
    Wydaje się, przez magazyny i inne media,
  • 4:58 - 5:01
    że jeśli masz energię, kilka błyskotliwych technologicznych pomysłów,
  • 5:01 - 5:05
    i garaż, ty też możesz zapoczątkować jakąś poważną sprawę.
  • 5:05 - 5:06
    (śmiech)
  • 5:06 - 5:09
    A konsekwencje tego problemu można zobaczyć w księgarniach.
  • 5:09 - 5:12
    Gdy będąc w dużej księgarni zajrzycie do sekcji z poradnikami
  • 5:12 - 5:14
    jak sam czasami robię
  • 5:14 - 5:16
    to jeśli przyjrzeć się dzisiejszym poradnikom
  • 5:16 - 5:18
    to można wyróżnić dwa rodzaje.
  • 5:18 - 5:21
    Pierwszy mówi: "Uda ci się! Potrafisz! Wszystko jest możliwe!"
  • 5:21 - 5:24
    A drugi rodzaj mówi jak sobie poradzić
  • 5:24 - 5:27
    z tym, co ładnie nazywamy "niską samooceną",
  • 5:27 - 5:29
    czy mniej ładnie "nielubieniem samego siebie".
  • 5:29 - 5:31
    Istnieje rzeczywista korelacja
  • 5:31 - 5:35
    pomiędzy społeczeństwem, które mówi ludziom, że mogą osiągnąć wszystko
  • 5:35 - 5:37
    a występowaniem niskiej samooceny.
  • 5:37 - 5:39
    I to jest kolejny sposób w jaki coś całkiem pozytywnego
  • 5:39 - 5:41
    może się odbić w przykry sposób.
  • 5:41 - 5:44
    Jest jeszcze jeden powód dla którego czujemy lęk
  • 5:44 - 5:48
    dotyczący naszych karier, statusu, bardziej niż w przeszłości.
  • 5:48 - 5:50
    I to też jest połączone z czymś miłym.
  • 5:50 - 5:53
    A ta miła rzecz nazywa się merytokracją.
  • 5:53 - 5:55
    Wszyscy, każdy polityk lewicy i prawicy
  • 5:55 - 5:57
    twierdzi, że merytokracja jest świetna
  • 5:57 - 6:01
    i że powinniśmy dążyć do tego, aby nasze społeczeństwa były naprawdę merytokratyczne.
  • 6:01 - 6:05
    Innymi słowy, czym jest społeczeństwo merytokratyczne?
  • 6:05 - 6:07
    To takie społeczeństwo, w którym
  • 6:07 - 6:09
    gdy ma się talent, energię i umiejętności
  • 6:09 - 6:11
    dojdzie się na szczyt. Nic nie powinno przeszkodzić.
  • 6:11 - 6:14
    To jest piękna idea. Problem w tym
  • 6:14 - 6:16
    że jeśli naprawdę wierzy się w społeczeństwo
  • 6:16 - 6:19
    w którym ludzie, którzy zasługują być na szczycie tam trafiają
  • 6:19 - 6:22
    wierzy się też, przez implikację
  • 6:22 - 6:25
    w społeczeństwo, w którym ci, którzy zasługują trafić na dno
  • 6:25 - 6:28
    trafiają na dno i tam pozostają.
  • 6:28 - 6:31
    Innymi słowy, czyjaś pozycja życiowa nie wydaje się przypadkowa
  • 6:31 - 6:33
    lecz zasłużona.
  • 6:33 - 6:36
    I przez to porażka wydaje się jeszcze gorsza.
  • 6:36 - 6:38
    W średniowiecznej Anglii
  • 6:38 - 6:40
    gdy spotykano bardzo biedną osobę
  • 6:40 - 6:43
    mówiło się o niej, że jest "nieszczęśliwa".
  • 6:43 - 6:47
    Dosłownie, ktoś kto nie jest błogosławiony przez los, nieszczęśliwy
  • 6:47 - 6:49
    Dziś, szczególnie w Stanach
  • 6:49 - 6:51
    gdy spotyka się kogoś z nizin społecznych
  • 6:51 - 6:54
    mówi się o nim "przegrany".
  • 6:54 - 6:57
    Jest zasadnicza różnica pomiędzy nieszczęśnikiem a przegranym.
  • 6:57 - 7:00
    I tu widać 400 lat ewolucji społecznej
  • 7:00 - 7:03
    i naszych poglądów na to kto jest odpowiedzialny za nasze życia
  • 7:03 - 7:06
    Już nie bogowie, tylko my sami. My siedzimy za kierownicą.
  • 7:06 - 7:08
    I to jest fantastyczne gdy idzie dobrze
  • 7:08 - 7:10
    i przybijające gdy idzie źle.
  • 7:10 - 7:13
    To prowadzi, w najgorszym przypadku w analizie socjologicznej
  • 7:13 - 7:17
    jak u Emila Durkheima, do zwiększonej liczby samobójstw.
  • 7:17 - 7:20
    W rozwiniętych krajach indywidualistycznych jest więcej samobójstw
  • 7:20 - 7:22
    niż w jakiejkolwiek innej części świata.
  • 7:22 - 7:24
    I jednym z powodów jest fakt, że ludzie biorą wszystko co się im przydarza
  • 7:24 - 7:26
    bardzo personalnie.
  • 7:26 - 7:30
    Czują się autorami swojego sukcesu, ale też porażki.
  • 7:30 - 7:32
    Czy jest sposób zmniejszenia
  • 7:32 - 7:34
    presji które opisałem?
  • 7:34 - 7:36
    Myślę, że jest. Chciałbym przyjrzeć się kilku.
  • 7:36 - 7:38
    Weźmy taką merytokrację.
  • 7:38 - 7:41
    Myśl, że każdy zasługuje na to, co dostaje.
  • 7:41 - 7:44
    Myślę, że to jest szalona idea, zupełnie szalona.
  • 7:44 - 7:46
    Poprę każdego polityka, z lewicy czy z prawicy
  • 7:46 - 7:48
    który będzie miał w miarę sensowny pomysł na merytokrację.
  • 7:48 - 7:50
    Sam jestem merytokratą.
  • 7:50 - 7:52
    Ale myślę, że szaleństwem jest wierzyć, że kiedykolwiek
  • 7:52 - 7:56
    stworzymy społeczeństwo prawdziwie merytokratyczne. To marzenie nieosiągalne.
  • 7:56 - 7:58
    Myśl, że stworzymy społeczeństwo
  • 7:58 - 8:00
    w którym dosłownie każdy jest oceniany
  • 8:00 - 8:02
    dobrzy są na górze a źli na dole,
  • 8:02 - 8:04
    i że uda się to zrobić sprawiedliwie, to jest niemożliwe.
  • 8:04 - 8:06
    Po prostu w grę wchodzi zbyt wiele przypadkowych czynników.
  • 8:06 - 8:08
    Wypadki, przypadek narodzin,
  • 8:08 - 8:11
    przypadek, że coś komuś spadnie na głowę, zachoruje, itp.
  • 8:11 - 8:13
    Nigdy nie uda nam się ich ocenić.
  • 8:13 - 8:15
    Nigdy nie uda się ocenić ludzi sprawiedliwie.
  • 8:15 - 8:18
    Lubię ten piękny cytat z "O Państwie Bożym" św. Augustyna
  • 8:18 - 8:22
    gdzie mówi, że grzechem jest oceniać człowieka po stanowisku.
  • 8:22 - 8:24
    W dzisiejszych czach to by znaczyło
  • 8:24 - 8:26
    że grzechem jest decydować o tym z kim się chce rozmawiać
  • 8:26 - 8:28
    na podstawie wizytówki.
  • 8:28 - 8:30
    Zajmowane stanowisko nie powinno mieć znaczenia.
  • 8:30 - 8:32
    I według św Augustyna
  • 8:32 - 8:34
    tylko Bóg może ocenić gdzie jest czyje miejsce.
  • 8:34 - 8:36
    I zrobi to w dniu sądu ostatecznego
  • 8:36 - 8:38
    z aniołami i fanfarami i niebo się otworzy.
  • 8:38 - 8:41
    Szalony pomysł dla każdego, kto, jak ja, jest sekularystą.
  • 8:41 - 8:43
    Ale jest w nim coś wartościowego.
  • 8:43 - 8:47
    Innymi słowy, powstrzymaj się, gdy zaczynasz osądzać ludzi.
  • 8:47 - 8:50
    Niekoniecznie wiesz jaka jest czyjaś faktyczna wartość.
  • 8:50 - 8:52
    To jest niepoznana część osoby.
  • 8:52 - 8:55
    I nie powinniśmy się zachowywać jakby było inaczej.
  • 8:55 - 8:58
    Istnieje inne źródło pocieszenia.
  • 8:58 - 9:01
    Gdy myślimy o porażkach życiowych
  • 9:01 - 9:03
    jednym z powodów dla których boimy się porażki
  • 9:03 - 9:05
    nie jest strata dochodów czy statusu.
  • 9:05 - 9:09
    Boimy się oceny i wyśmiania przez innych ludzi. I to jest możliwe.
  • 9:09 - 9:11
    Naczelnym organem prześmiewczym
  • 9:11 - 9:13
    są dziś gazety.
  • 9:13 - 9:15
    I gdy otworzymy gazetę któregokolwiek dnia tygodnia
  • 9:15 - 9:17
    jest ona pełna ludzi, którzy namieszali w życiu.
  • 9:17 - 9:20
    Przespali się z niewłaściwą osobą. Wzięli niewłaściwą substancję.
  • 9:20 - 9:22
    Przyjęli niewłaściwą ustawę. Nie ma znaczenia.
  • 9:22 - 9:25
    I stają się obiektem drwin.
  • 9:25 - 9:28
    Innymi słowy, odnieśli porażkę. I mówi się o nich "nieudacznicy".
  • 9:28 - 9:30
    Czy może być inaczej?
  • 9:30 - 9:32
    Myślę, że kultura zachodnia ma jedną, cudowną alternatywę.
  • 9:32 - 9:35
    Jest nią tragedia.
  • 9:35 - 9:38
    Sztuka tragiczna, która wykształciła się w teatrach starożytnej Grecji
  • 9:38 - 9:40
    w V p.n.e była formą poświęconą
  • 9:40 - 9:43
    śledzeniu jak ludzie popełniają porażki.
  • 9:43 - 9:47
    I wiązał się z nią pewien poziom współczucia.
  • 9:47 - 9:51
    Który w zwykłym życiu niekoniecznie by ich spotkał.
  • 9:51 - 9:52
    Pamiętam, że myślałem o tym kilka lat temu.
  • 9:52 - 9:54
    Poszedłem do redakcji "The Sunday Sport"
  • 9:54 - 9:57
    tabloidu, którego wam nie polecam
  • 9:57 - 9:59
    jeśli go nie znacie.
  • 9:59 - 10:01
    Poszedłem z nimi porozmawiać
  • 10:01 - 10:04
    o kilku wielkich tragediach sztuki zachodniej.
  • 10:04 - 10:06
    I chciałem zobaczyć jak uchwycą szkielet
  • 10:06 - 10:09
    określonych historii, jeśli trafiłyby do nich jako wydarzenia
  • 10:09 - 10:12
    z ostatniej chwili w sobotnie popołudnie.
  • 10:12 - 10:14
    Więc opowiedziałem im historię Otella. Nie znali jej, ale byli zafascynowani.
  • 10:14 - 10:15
    (śmiech)
  • 10:15 - 10:18
    I poprosiłem o napisanie tytułu do historii Otella.
  • 10:18 - 10:21
    "Oszalały z miłości imigrant morduje córkę senatora",
  • 10:21 - 10:23
    na pierwszej stronie.
  • 10:23 - 10:25
    Opowiedziałem im historię Madame Bovary.
  • 10:25 - 10:27
    I znów, słuchali jak zaczarowani.
  • 10:27 - 10:32
    Tytuł redakcji "Zakupoholiczka - cudzołożnica połyka arszenik popełniwszy oszustwo podatkowe"
  • 10:32 - 10:33
    (śmiech)
  • 10:33 - 10:35
    I mój faworyt.
  • 10:35 - 10:37
    Oni są na swój sposób naprawdę genialni
  • 10:37 - 10:39
    Mój ulubiony to "Król Edyp" Sofoklesa
  • 10:39 - 10:42
    "Oślepiający seks z matką".
  • 10:42 - 10:45
    (śmiech)
  • 10:45 - 10:47
    (oklaski)
  • 10:47 - 10:50
    W pewnym sensie, na jednym końcu kontinuum współczucia
  • 10:50 - 10:52
    znajduje się plotkarska gazeta.
  • 10:52 - 10:55
    A na drugim końcu kontinuum jest tragedia i sztuka tragiczna.
  • 10:55 - 10:57
    I chyba chciałbym postulować abyśmy dowiedzieli się trochę
  • 10:57 - 10:59
    o tym co się dzieje w sztuce tragicznej.
  • 10:59 - 11:02
    Nazwać Hamleta nieudacznikiem byłoby szaleństwem.
  • 11:02 - 11:05
    On nie jest nieudacznikiem, choć przegrał.
  • 11:05 - 11:07
    Myślę, że to jest główny przekaz tragedii
  • 11:07 - 11:10
    i powód dlaczego jest taka ważna.
  • 11:10 - 11:12
    Inną cechą współczesnego społeczeństwa
  • 11:12 - 11:14
    które powoduje lęk
  • 11:14 - 11:17
    jest fakt, że w jego centrum nie znajduje się nic ponad ludzkiego.
  • 11:17 - 11:19
    Jesteśmy pierwszym społeczeństwem żyjącym na swiecie
  • 11:19 - 11:22
    które nie czci czegokolwiek poza nami samymi.
  • 11:22 - 11:24
    Myślimy o sobie bardzo dobrze. I tak powinno być.
  • 11:24 - 11:27
    Wysłaliśmy ludzi na księżyc. Dokonaliśmy wielu niesamowitych rzeczy.
  • 11:27 - 11:29
    Więc mamy tendencje do uwielbienia samych siebie.
  • 11:29 - 11:31
    Nasi bohaterowie są ludźmi.
  • 11:31 - 11:33
    To jest zupełnie nowa sytuacja.
  • 11:33 - 11:35
    Większość kultur stawiało w centrum
  • 11:35 - 11:37
    uwielbienie dla czegoś transcendentnego. Dla boga
  • 11:37 - 11:39
    ducha, sił natury, wszechświata.
  • 11:39 - 11:42
    Obojętnie co, czczono coś innego.
  • 11:42 - 11:44
    Utraciliśmy po części ten nawyk.
  • 11:44 - 11:46
    Co jest moim zdaniem powodem dlaczego tak nas ciągnie do przyrody.
  • 11:46 - 11:49
    Nie ze względu na zdrowie, choć często tak to się tłumaczy
  • 11:49 - 11:53
    Ale dlatego, że jest to ucieczka z ludzkiego mrowiska.
  • 11:53 - 11:55
    Jest to ucieczka od rywalizacji
  • 11:55 - 11:57
    i dramatów.
  • 11:57 - 11:59
    I dlatego tak bardzo lubimy patrzeć na lodowce i oceany
  • 11:59 - 12:03
    i rozmyślać o Ziemi, jej parametrach itp.
  • 12:03 - 12:07
    Lubimy być w kontakcie z czymś poza ludzkim.
  • 12:07 - 12:11
    I to jest tak bardzo dla nas ważne.
  • 12:11 - 12:14
    Myślę, że mówiłem tak naprawdę o sukcesie i porażce,
  • 12:14 - 12:17
    I jedną z interesujących rzeczy w sukcesie
  • 12:17 - 12:19
    jest to, że wydaje nam się, że wiemy co oznacza.
  • 12:19 - 12:21
    Gdybym powiedział, że za ekranem znajduje się człowiek
  • 12:21 - 12:24
    który odniósł niesamowity sukces, natychmiast pomyślicie o pewnych rzeczach.
  • 12:24 - 12:26
    Pomyślicie, że ta osoba zarobiła dużo pieniędzy
  • 12:26 - 12:29
    osiągnęła renomę w jakiejś dziedzinie.
  • 12:29 - 12:31
    Moja własna teoria sukcesu, a jestem osobą
  • 12:31 - 12:34
    niezmiernie zainteresowaną tym zagadnieniem. Naprawdę chciałbym odnieść sukces.
  • 12:34 - 12:36
    I zawsze myślę "Co mogę zrobić, żeby odnieść większy sukces?"
  • 12:36 - 12:38
    Ale z wiekiem jestem coraz bardziej wyczulony
  • 12:38 - 12:40
    na to co oznacza słowo "sukces".
  • 12:40 - 12:42
    Oto moje przemyślenia na temat sukcesu.
  • 12:42 - 12:45
    Nie można mieć sukcesów we wszystkim.
  • 12:45 - 12:47
    Dużo się mówi o godzeniu pracy i życia prywatnego.
  • 12:47 - 12:50
    Bzdura. Nie można mieć wszystkiego. Nie da się.
  • 12:50 - 12:52
    Więc każda wizja sukcesu
  • 12:52 - 12:54
    musi przyznać się do tego co traci
  • 12:54 - 12:56
    gdzie jest ten element straty.
  • 12:56 - 12:59
    I myślę, że każdy mądry człowiek
  • 12:59 - 13:02
    zaakceptuje, że jest jakaś dziedzina, w której nie odnosi sukcesu.
  • 13:02 - 13:04
    A problem z sukcesem jest taki
  • 13:04 - 13:06
    że najczęściej to, co myślimy
  • 13:06 - 13:09
    o życiu pełnym sukcesów, to nie są nasze pomysły.
  • 13:09 - 13:11
    Tylko wzięte od innych ludzi.
  • 13:11 - 13:13
    Mężczyźni biorą głównie od ojców.
  • 13:13 - 13:15
    A kobiety od matek.
  • 13:15 - 13:18
    Psychoanalitycy trąbią o tym od 80 lat.
  • 13:18 - 13:21
    Ale nikt nie słucha. Ja jednak wierzę, że to prawda.
  • 13:21 - 13:23
    Słuchamy również co nam mówią
  • 13:23 - 13:25
    telewizja, reklamy
  • 13:25 - 13:27
    marketing itp.
  • 13:27 - 13:29
    To są potężne siły
  • 13:29 - 13:33
    które określają nasze pragnienia i to jak się postrzegamy.
  • 13:33 - 13:36
    Gdy mówi się nam, że praca w banku jest bardzo szanowana
  • 13:36 - 13:38
    wielu z nas chce pracować w bankowości.
  • 13:38 - 13:41
    Gdy bankowość przestaje być szanowana, tracimy zainteresowanie.
  • 13:41 - 13:44
    Jesteśmy bardzo otwarci na sugestie.
  • 13:44 - 13:47
    Więc uważam, że nie powinniśmy pozbywać się
  • 13:47 - 13:49
    naszych wyobrażeń o sukcesie
  • 13:49 - 13:51
    Ale powinniśmy się upewnić, że na pewno są nasze.
  • 13:51 - 13:53
    Powinniśmy skupić się na naszych pomysłach
  • 13:53 - 13:56
    I mieć pewność, że są nasze
  • 13:56 - 13:58
    że naprawdę jesteśmy autorami naszych ambicji.
  • 13:58 - 14:00
    Bo wystarczająco bolesne jest nie dostać czego się pragnie.
  • 14:00 - 14:03
    Ale jeszcze gorzej jest myśleć
  • 14:03 - 14:06
    że czegoś się pragnie, a na końcu zorientować się
  • 14:06 - 14:09
    że tak naprawdę nie o to chodziło.
  • 14:09 - 14:11
    Więc na tym zakończę.
  • 14:11 - 14:14
    Ale co naprawdę chciałbym podkreślić
  • 14:14 - 14:16
    oczywiście, sukces, jak najbardziej.
  • 14:16 - 14:18
    Ale zaakceptujmy, że niektóre nasze pomysły mogą być dziwne.
  • 14:18 - 14:21
    Przyjrzyjmy się naszym przekonaniom dotyczącym sukcesu.
  • 14:21 - 14:25
    Upewnijmy się, że naprawdę chcemy tego, do czego dążymy.
  • 14:25 - 14:27
    Dziękuję bardzo.
  • 14:27 - 14:43
    (oklaski)
  • 14:43 - 14:45
    Chris Anderson: To było fascynujące. Jak można pogodzić
  • 14:45 - 14:50
    to, że ktoś może być
  • 14:50 - 14:53
    że to źle myśleć o kimś jako o przegranym
  • 14:53 - 14:57
    z tym, że wielu ludzi chciałoby kontrolować nasze życie.
  • 14:57 - 15:00
    I że społeczeństwo zachęca nas
  • 15:00 - 15:03
    a może nawet musi mieć zwycięzców i przegranych.
  • 15:03 - 15:06
    Alain de Botton: Faktycznie.Chciałem pokazać przypadkowość
  • 15:06 - 15:08
    wygranej i przegranej.
  • 15:08 - 15:10
    Gdyż obecnie jest tak duży nacisk
  • 15:10 - 15:12
    na sprawiedliwość.
  • 15:12 - 15:14
    I politycy wciąż mówią o sprawiedliwości.
  • 15:14 - 15:17
    Ja oczywiście wierzę w sprawiedliwość. Myślę tylko, że jest niemożliwa.
  • 15:17 - 15:19
    Więc powinniśmy robić wszystko co w naszej mocy
  • 15:19 - 15:21
    aby do niej dążyć.
  • 15:21 - 15:23
    Ale nie możemy zapominać
  • 15:23 - 15:26
    że ktokolwiek przed nami stoi, cokolwiek się wydarzyło w jego życiu
  • 15:26 - 15:29
    będzie to w dużej mierze efekt przypadku.
  • 15:29 - 15:31
    I temu właśnie chciałbym zapewnić odrobinę przestrzeni
  • 15:31 - 15:33
    bo inaczej robi się dość klaustrofobicznie.
  • 15:33 - 15:35
    Chris Anderson: Czy myślisz, że można połączyć
  • 15:35 - 15:37
    twoją łagodną filozofię pracy
  • 15:37 - 15:41
    z przynoszącą zyski ekonomią?
  • 15:41 - 15:43
    Czy może jest to niemożliwe?
  • 15:43 - 15:45
    Ale to nie ma znaczenia, że kładziemy na to zbyt duży nacisk?
  • 15:45 - 15:48
    Alain de Botton: To jest koszmarny pomysł
  • 15:48 - 15:52
    że straszenie ludzi to najlepszy sposób zagonienia ich do pracy.
  • 15:52 - 15:55
    I że im okrutniejsze otoczenie
  • 15:55 - 15:57
    tym więcej ludzie z siebie dadzą.
  • 15:57 - 16:01
    Pomyśl, jaki byłby twój wymarzony ojciec?
  • 16:01 - 16:04
    Idealny ojciec jest twardy, ale łagodny.
  • 16:04 - 16:06
    I to jest bardzo trudne do wyważenia.
  • 16:06 - 16:10
    Potrzebujemy ojców jako archetypów w społeczeństwie
  • 16:10 - 16:12
    którzy są pomiędzy tymi dwiema skrajnościami.
  • 16:12 - 16:16
    Pomiędzy typem autorytarnym i dyscyplinującym
  • 16:16 - 16:20
    a miękkim i bez zasad.
  • 16:20 - 16:22
    Chris Anderson: Alain de Botton.
  • 16:22 - 16:24
    Alain de Botton: Dziękuję bardzo.
  • 16:24 - 16:34
    (oklaski)
Title:
Alain de Botton: łagodniejsza filozofia sukcesu
Speaker:
Alain de Botton
Description:

Alain de Botton analizuje w jaki sposób pojmujemy sukces i porażkę oraz kwestionuje założenia leżące u podstaw tych dwóch pojęć. Czy sukces jest zawsze zasłużony? A porażka? Elokwentnie i z dużą błyskotliwością każe nam zapomnieć o snobizmie i zacząć czerpać radość z pracy.

more » « less
Video Language:
English
Team:
closed TED
Project:
TEDTalks
Duration:
16:39
Karina Wieczorek added a translation

Polish subtitles

Revisions