چگونه زنان ما را به سمت آزادی، عدالت و صلح هدایت می‌کنند.

ه.ای. الن جانسون سیرلیف، برنده جایزه‌ی نوبل و رئیس جمهور سابق لیبریا می‌گوید «من اولین رئیس جمهور زن یک کشور آفریقایی بودم، و معتقدم کشورهای بیشتری باید این را امتحان کنند». داستان چگونگی همیاری زنان لیبریایی در بازسازی کشورشان پس از سال‌ها جنگ داخلی را روایت می‌کند، سیرلیف علت ضروری بودن برابری جنسیتی برای دستیابی به صلح و رفاه را مورد بحث قرار می‌دهد -- و برنامه خود برای تعالی بخشی به نسلی از زنان که آماده برای کسب جایگاه‌های رهبری و تحریک تغییرات اجتماعی هستند را به اشتراک می‌گذارد.

من اولین رئیس جمهور زن

در یک کشور آفریقایی بودم.

و معتقدم کشورهای بیشتری
باید این را امتحان کنند.

(خندیدن)

(دست زدن و تشویق)

وقتی سقف شیشه‌ای شکسته شد،

هیچوقت نمی‌تواند دوباره به
حالت اول برگرد --

با این حال فردی تلاش می‌کند
تا این کار را انجام دهد.

وقتی ریاست جمهوری لیبریا
را به عهده گرفتم

در ژانویه ۲۰۰۶،

ما با چالش‌هایی عظیم در کشوری جنگ زده
روبه رو شدیم:

اقتصاد فرو پاشیده،

زیرساخت‌ تخریب شده،

موسسات و مجموعه‌هایی ناکارآمد،

بدهی هنگفت،

تورم خدمات شهری.

ما همچنین

با چالش‌های به‌ جا‌ مانده از دیگران
مواجه شدیم.

قربانی‌های اولیه تمامی جنگ‌های داخلی:

زنان و کودکان.

در اولین روز کاری‌ام در اداره،

هیجان زده بودم ...

و خسته بودم.

صعودی بسیار طولانی به جایگاهی که

من در آن قرار داشتم انجام شده بود.

زنان کسانی بودند که بیشترین رنج را

در درگیری داخلی ما کشیدند،

و زنان کسانی بودند که آن را حل کردند.

تاریخ ما دارای

زنان قوی و فعال بسیاری است.

رئیس مجمع عمومی سازمان ملل متحد،

یک قاضی مشهور دادگاه ایالتی،

رئیس دانشگاهی در لیبریا.

می‌دانستم که باید

تیمی قدرتمند

که توانایی مقابله کردن

با چالش‌های ملت‌مان را دارند تشکیل دهم.

و می‌خواستم زنان را در بهترین
جایگاه‌ها قرار دهم.

اما می‌دانستم که این کار ممکن نیست.

بنابراین به قرار دادن آنها در مواضع
استراتژیک رضایت دادم.

یک اقتصاددان توانا از بانک جهانی

به عنوان وزیر اقتصادمان
استخدام کردم،

تا تلاش‌هایمان برای رفع بدهی را رهبری کند.

شخص دیگری به عنوان وزیر امور خارجه،

برای احیای روابط دوطرفه و چند جانبه‌‌مان.

اولین رئیس پلیس زن

برای حل ترس و هراس زنان،

که در طی جنگ داخلی بسیار عذاب کشیده بودند.

شخص دیگری به عنوان وزیر جنسیتی،

که بتواند حفاظت از زنان و مشارکت آن‌ها
در کارها را تضمین کند.

با گذر زمان،

وزیر دادگستری،

وزیر امور عام المنفعه،

وزیر کشاورزی،

وزیر بازرگانی و صنعت.

مشارکت در رهبری

در دولت من بی سابقه بود.

اگر چه می‌دانستم

که به تعداد کافی زنان با سابقه

برای تشکیل یک کابینه کاملاً زنانه --

همان طور که می‌خواستم --

وجود ندارد بنابراین تصمیم گرفتم
زنان زیادی را استخدام کنم

در پست‌های کوچک وزارتی،

به عنوان مجریان،

مدیران و فرمانداران،

در دولت محلی،

در خدمات دیپلماتیک،

در قوه قضاییه،

در نهادها و سازمان‌های عمومی.

این کار نتیجه بخش بود.

اواخر سال ۲۰۱۲،

رشد اقتصادی ما به نه درصد صعود کرده بود.

زیرساخت‌هایمان به سرعت در حال بازسازی بود.

سازمان‌ها و انجمن‌ها مجددا شروع
به کار کردند.

بخش عمده‌ای از بدهی ۴.۵ میلیاردی‌مان

پرداخت شده بود.

ما رابطه خوبی با صندوق بین المللی پول،

بانک جهانی،

و بانک توسعه آفریقایی داشتیم.

ما همچنین روابط کاری مطلوبی

با تمامی کشورهای آفریقایی همسایه

و ملت‌های بسیار دیگر در سراسر جهان داشتیم.

زنان‌مان دوباره می‌توانستند با آرامش شب‌ها
به خواب بروند،

بدون ترس،

کودکانمان دوباره لبخند می‌زدند،

همان گونه که در سخنرانی افتتاحیه
خود به آن‌ها وعده داده بودم.

شهرت و اعتبار

ملت‌مان،

که در سال‌های متعددی از جنگ و
درگیری گم شده بود،

به ما بازگردانده شد.

اما پیشرفت هیچوقت تضمین شده نیست.

در مجلس قانون‌ گذاری ما، در دوره اول من،

دارای ۱۴ درصد زن بود.

در دوره دوم،

به ۸ درصد کاهش یافت،

به این علت که جو بسیار متشنجی حاکم بود.

من هم به نوبه خود تجربه‌ی انتقاد و
منفی گرایی را داشتم.

هیچکس بی‌ نقص نیست.

اما هیچ چیزی قابل پیش بینی تر از

یک زن قوی نیست

که می‌خواهد امور را تغییر دهد،

که شجاعت بیان عقیده‌ی خود را دارد،

که در عمل جسور است.

اما من با انتقاد مشکلی ندارم.

می‌دانم چرا آن تصمیم گرفتم،

و از نتیجه آن خوشحالم.

به همین علت است که رهبران
زن بیشتری نیاز است.

همیشه کسانی خواهند بود که ما
را به زمین خواهند زد،

که ما را جدا خواهند کرد،

چرا که می‌خواهند وضع کنونی باقی بماند.

با وجود اینکه کشورهای جنوب صحرای آفریقا
موفقیت‌های بسیاری

در رهبری و مشارکت زنان داشته است،

به خصوص در مجلس --

در پارلمان، همانطور که نامیده می‌شود --

زنان بسیاری،

۵۰ درصد یا بیشتر، یکی از ملت‌های ما،

بیش از ۶۰ درصد، بهترین در دنیا --

اما می‌دانیم که این کافی نیست.

اما باید بسیار سپاس‌گزار باشیم

و پیشرفتی که داشتیم را تحسین کنیم،

می‌دانیم که کارهای زیادی داریم
که باید به آن‌ها رسیدگی شود.

این کارها باید اثرات ماندگار

ساختاری را حل کنند...

چیزی علیه زنان.

در موقعیت‌های بسیاری،

حزب‌های سیاسی

مبتنی بر حمایت،

پدرسالاری،

زن ستیزی هستند

که تلاش می‌کند زنان را

از جایگاه برحق خود بازدارد،

تا آن‌ها را

از کسب مناصب رهبری بازدارد.

اغلب، زنان --

با وجود بهترین عملکرد،

با وجود برابری یا برتری در رقابت --

با دستمزد نابرابر مواجه می‌شوند.

بنابراین ما باید به تلاش برای

تغییر امور ادامه دهیم.

ما باید بتوانیم باورهای عامه‌
نادرست را تغییر دهیم.

باید بتوانیم تضمین کنیم

که موانع ساختاری

که زنان را مانع

از داشتن برابری که سزاوار آن هستند.

همچنین باید روی مردان کار کنیم.

چرا که به طور فزاینده‌ای،

واضح و مبرهن است

که برابری کامل جنسیتی

اقتصادی قوی‌‌تر،

ملتی پیشرفته‌تر،

ملتی مسالمت آمیزتر را تضمین می‌کند.

و به این خاطر است که باید
به تلاش ادامه دهیم.

و به این خاطر است که ما شریک هستیم.

من مرکزی برای زنان و توسعه را
تاسیس خواهم کرد

که در کنار هم می‌آورد --

(تشویق)

زنانی که شروع کرده‌اند

و متعهد به پیوستن‌شان به رهبری هستند.

همراه با زنانی که با هم در رهبری موفقیت

و پیشرفت کسب کرده‌اند.

در یک بازه زمانی ۱۰ ساله،

به شدت معتقدیم

که موجی از زنان را تشکیل خواهیم داد

که آماده هستند،

به صورت آشکار،

رهبری مصمم و تاثیرگذاری را

در سراسر جامعه را به دست بگیرند.

به این خاطر است --

(خندیدن)

در ۸۱ سالگی، نمی‌توانم بازنشسته شوم.

(تشویق و خندیدن)

(تشویق و هورا)

زنان برای ایجاد تغییر

در آفریقا تلاش می‌کنند.

زنان برای ایجاد تغییر در

سرتاسر جهان تلاش می‌کنند.

من همراه آن‌ها،

و یکی از آن‌ها خواهم بود،

برای همیشه.

(تشویق)

ممنون که گوش دادید.

بروید بیرون و دنیا را عوض کنید.

(تشویق و دست زدن)