Su altı mağaralarının gizli dünyası

Mağara dalgıcı Jill Heinerth gezegenimizi dolaşan yer altındaki gizli su yollarını keşfediyor. Heinerth biyologlar, iklim bilimciler ve arkeologlarla çalışarak, dünyada bazı en ücra yerlerde yaşayan yaşam formlarının sırlarını aydınlatıyor ve araştırmacılara iklim değişikliğinin tarihini ortaya çıkarmaları için yardımcı oluyor. Bu kısa konuşmada dalgaların altına dalarak iç dünyanın güzelliklerini keşfedin.

Ben bir su altı kâşifiyim.

Daha çok bir mağara dalgıcı.

Küçük bir çocukken
astronot olmak istiyordum

ama Kanada'da büyüyen genç bir kız olarak
bu benim için mümkün değildi.

Fakat tabiat ananın yaşam kaynağı olan,

gezegenimizi dolaşan yeraltı sularının
yollarına kıyasla uzay hakkında

daha fazla bilgiye
sahip olduğumuz ortaya çıktı.

Bu yüzden daha dikkat çekici bir şey
yapmaya karar verdim.

Uzayı keşfetmek yerine,

iç dünyamızdaki güzellikleri
keşfetmeyi istedim.

Şimdi birçok insan size mağara dalışının

belki de en tehlikeli uğraşlardan
biri olduğunu söyleyecektir.

Şunu demek istiyorum,
kendinizi bu odada

aniden karanlığa gömülü
bir şekilde sadece

çıkış yolunu aradığınızı,

bazen geniş boşlukta yüzdüğünüzü,

bazı zamanlarda ise ince
bir kılavuzu takip ederek

koltukların altında emeklediğinizi,

sadece bir sonraki nefesinizi sağlamak
için yaşam desteği beklediğinizi düşünün.

İşte bu benim çalışma alanım.

Ama bugün size öğretmek istediğim şey

dünyamızın tek bir büyük kaya olmadığı.

Daha çok bir sünger gibi.

Dünyamızın süngeri içinde
bir sürü deliğin arasında yüzebiliyorum,

ama bunu yapamadığımda

diğer yaşam formları ve diğer maddeler
yolculuğu bensiz yapabilirler.

Benim sesim size tabiat ananın içinde

olanları öğretecek.

Güney Kutbu buzdağları içindeki
mağaralara dalan

ilk kişi olmaya karar verdiğimde
bir rehber kitap yoktu.

2000'de gezegenimizdeki hareket eden
en büyük obje buydu.

Ross Buzulu'ndan kopmuştu,

oraya buz kenarı ekolojisini keşfetmek

ve buzun altındaki yaşam
formlarını aramak için gittik.

Geri nefes vericiler adında
bir teknoloji kullandık.

Uzay yürüyüşlerinde kullanılan
teknolojiye çok benzer.

Bu teknoloji 10 sene önce

hayal ettiğimizden çok daha
derine gitmemizi sağlıyor.

Egzotik gazlar kullanıyoruz

ve su altında 20 saate kadar
görevlere gidebiliriz.

Biyologlarla çalışıyorum.

Mağaraların inanılmaz yaşam formlarına,
daha önce varlığı bilinmeyen türlere

barınak olduğu ortaya çıktı.

Bu yaşam formlarının çoğu
değişik şekillerde yaşar.

Pek çok durumda pigmentleri
ve gözleri yoktur,

bu hayvanlar aynı zamanda
son derece uzun yaşarlar.

Aslında bugün bu mağaralarda
yüzen hayvanlar

dinazorların yok olduğu zamandan önceki

fosil kayıtları ile benzerdir.

O zaman şöyle düşünün: Bunlar,
yüzen küçük dinazorlar gibiler.

Bize evrim ve hayatta
kalmak hakkında ne öğretebilirler?

Kavanozda yüzen bu remipede
gibi bir hayvana baktığımızda,

zehirli kocaman sivri dişleri var.

Kendi büyüklüğünün 40 katı kadar
bir şeye saldırıp onu öldürebilir.

Eğer bir kedi büyüklüğünde olsaydı,

gezegenimizdeki en tehlikeli şey olurdu.

Bu hayvanlar kayda değer
güzellikteki yerlerde yaşarlar

ve bazı durumlarda bunun gibi
çok genç mağaralarda

çok eski hayvanlar bulunur.

Buraya nasıl geldiler?

Fizikçilerle de çalışıyorum

ve çoğu zaman küresel
iklim değişimiyle ilgililer.

Mağaralar içindeki kayaları alırlar

ve onları keserek bir ağacın
halkalarına benzer şekilde

taşlar içindeki katmanlara bakarlar,

yaşını bularak farklı zamanlarda

gezegenimizdeki iklim
hakkında bilgi edinirler.

Bu fotoğrafta gördüğünüz kırmızılık

aslında Sahra Çölü'nden kum.

Rüzgârla alınıp Atlas Okyanusu
üzerinde taşınmış.

Bu durumda Bahamalar'daki
Abaco Adası'na yağmurla yağmış.

Toprak tarafından emilip

bu mağaralar içindeki
kayaların içine birikmiş.

Bu kayalardaki katmanlara bakınca,

dünyada iklimin çok kuru olduğu
zamanları görebiliriz

ve yüz binlerce yıl öncesine gidebiliriz.

Paleo iklimciler de dünyada
diğer zamanlarda

deniz seviyelerinin nerede
olduğuyla da ilgilenirler.

Burada Bermuda'da ekibim ve ben

bölgede şimdiye dek yürütülen en derin
insanlı dalışlardan birine giriştik

ve deniz seviyelerinin eskiden

kıyıya geldiği, şimdiki seviyelerin
yüzlerce fit altındaki

yerlere bakıyorduk.

Aynı zamanda paleontologlar
ve arkeologlar ile çalışıyoruz.

Meksika, Bahamalar ve Küba'da dahi

mağaralarda kültürel kalıntılara
ve insan kalıntılarına bakıyoruz,

bunlar bize bu bölgeye

ilk yerleşenlerin bir kısmı
hakkında pek çok bilgi veriyor.

Ama benim en sevdiğim proje 15 sene önce

ilk doğru, üç boyutlu yeraltı
yüzeyinin haritasını

yapan ekibin bir parçası olduğum zamandı.

Mağarada sürdüğüm bu araç

sürdüğümüz sırada aslında
üç boyutlu model yaratıyordu.

Aynı zamanda mağara içinde bulunduğumuz

yeri yüzeye geri bildirmek için düşük
frekanslı radyo dalgaları kullandık.

Böylece evlerin, iş yerlerinin,
bowling ve golf sahalarının,

Sonny'nin Barbekü Restoranı'nın
bile altında yüzdüm,

oldukça kayda değer
ve bunun bana öğrettiği şey,

yeryüzünde yaptığımız her şey

bize içtiğimiz şey olarak geri dönecek.

Su gezegenimiz sadece nehirler, göller
ve okyanuslardan oluşmuyor,

aslında o hepimizi birbirimize bağlayan
büyük bir su altı ağı.

Hepimizin içtiği ortak bir kaynak.

Bu gezegendeki su altı
ve diğer bütün su kaynakları ile

insani bağlantımızı anladığımızda,

bu yüzyılın belki de

en önemli meselesi üzerinde çalışacağız.

Sonuçta hep istediğim astronot olamadım,

ama Dr. Bill Stone tarafından tasarlanan
bu haritalama cihazı olacak.

Aslında değişikliğe uğradı.

Artık kendi kendine yüzen,
yapay zekâya sahip

otonom bir robot

ve nihai amacı Jüpiter'in
uydusu Europa'ya giderek

gezegenin donmuş yüzeyi altındaki
okyanusları keşfetmek.

Ve bu oldukça müthiş.

(Alkış)