Doreen Garneer Boetseert Ons Trauma

["New York Close Up"]

Ik wil een traumatische ervaring creëren.

Ik wil dat mijn publiek weggaat met het gevoel
dat wat ze net zagen, hen zal bijblijven.

Iets dat op hun netvlies gebrand staat,
en waar je nooit van af kan komen.

["Red Hook, Brooklyn"]

["Doreen Garner Boetseert Ons Trauma"]

Ik gebruik het lichaam in mijn werk
door mijn eigen trauma.

[Doreen Garner, Kunstenaar]

Eén klein dingetje kan
het ganse lichaam doen falen.

Ik ben van Philly
(Philadelphia).

Toen mijn zus acht jaar oud was,
had ze een zware beroerte gekregen.

Door een gesprongen bloedvat

was ze fysiek en mentaal
gehandicapt geworden.

Ze heeft tot haar achttien jaar geleefd,
en is dan in 2007 gestorven.

-- Dit zou meer vaseline gehad kunnen hebben.

Toen ik jong was,

heb ik veel tijd met haar in het ziekenhuis gespendeerd.

Ik herinner me een kind wiens been in een rare stalen kooi zat.

Hij had bouten in zijn been.

Al deze dingen die in mijn brein staan gebrand,

beginnen langzaamaan terug in de echte wereld te sijpelen.

Ik werk momenteel aan een tentoonstelling
'White Man On a Pedestal'.

Al mijn werk focust op J.Marion Sims,
die bekend staat als de vader van de moderne gynaecologie.

Maar veel van de vooruitgang die hij heeft gemaakt,
komt door zwarte vrouwen te martelen --

drie ervan zijn gedocumenteerd:
Betsy, Anarcha, en Lucy.

Hij heeft tot dertig keer in de loop van vijf jaar
een operatieve herstelling van een vesicovaginale fistel uitgevoerd

zonder verdoving.

Hij zei dat zwarten minder pijn ervaren.

dus hij hoefde hen niet te verdoven.

Maar dat was enkel een excuus
om hen te martelen.

En zag het er uit alsof een patiënte het niet zou halen,

dan liet hij ze gewoon in het veld sterven.

-- Het voelt raar aan, hem zo inwrijven, alsof het een massage is.

-- Omdat het een zorgzaam gebaar is, en ik bekommer me helemaal niet voor deze man.

-- Ik moet het gewoon zien als zorgzaamheid voor mijn eigen werk.

Over zijn standbeeld in Central Park

wordt momenteel gediscussieerd.
Over of het er nu zal blijven of niet.

Ik vind dat ze zijn standbeeld moeten weghalen,
en zijn hoofd er af kappen,

en het aan mij geven, zodat ik het voor andere projecten kan gebruiken.

Ik gebruik parels en Swarovski kristallen en glaskralen

als representatie van vetcellen en spierweefsel.

Het gaat me niet zozeer om een afschuwelijk werk te creëren,

maar om een werk dat subtiele nuances heeft,

waarvan je niet zeker weet hoe je je voelt.

En misschien is dat de reden waarom het je bij blijft.