Megan Kamerick: Kadınları medyada kadınlar temsil etmeli

Kadınların hikayelerini nasıl anlatırsınız? Kadınları kadınlara anlattırın. TEDxABQ'da Megan Kamerick medyada kadınların muhabir, kaynak ve editör olarak az yer almasının haberlerin yalnızca bir kısmını anlayabileceğimizi gösterdiğini belirtiyor.

Bütün gazeteciler gibi ben de idealistim.

İyi hikayeleri ortaya çıkarmaya bayılırım. Özellikle de anlatılmamışları.

2011 yılında hala daha kadınların hikayelerinin

anlatılmamış olabileceğini hiç düşünmezdim.

Gazetecilik ve kadın sempozyumunun başkanıyım.

JAWS. Bu Sharky. (Kahkaha)

On yıl önce katıldım çünkü kadın rol modeller arıyordum

ve mesleğimizdeki kadınların kötü durumdaki yerine

ve medyadaki imajlarına

öfkeleniyordum.

Dünya nüfusunun yarısını oluşturuyoruz

ama haberlerin

yalnızca yüzde 24'ü

biz kadınlara ait.

Bugünün teknolojisinde

resimlerden kadını tamamen kaldırmak olası.

Bu Başkan Obama'nın ve yanındaki danışmanlarının

Osama Bin Ladin'in öldürülüşünün izini sürerken resmi.

Sağda Hillary Clinton'u görüyorsunuz.

Resmin Brooklyn'de çıkan ana akım bir Yahudi gazetesinde

nasıl işlendiğine bakalım.

Hillary gitti. (Kahkaha)

Gazete özür diledi ve

kadınların fotoğraflarını asla koymayız dedi.

Cinsel dürtüleri harekete geçirebilirmiş. (Kahkaha)

Bu marjinal bu durum evet ama

gerçek şu ki,

kadınlar politikadaki hikayelerin yüzde 19'unu,

ekonomideki haberlerin yüzde 20'sini oluşturuyor.

Haberler bize neredeyse bütün meslek dallarında

erkeklerin kadınlardan fazla olduğu resimleri vermeye devam ediyor.

İkisi hariç: Öğrenciler ve Evişlerinde. (Kahkaha)

Hepimiz böylece gerçeğin oynanmış bir şekliyle haberleri almaya devam ediyoruz.

Sorun şu ki, haberlerin hazırlandığı odalarda da

yeterli sayıda kadın çalışan yok.

Bunlar da yazılı basın, TV ve radyodaki haberlerin yalnızca

yüzde 37'sini hazırlıyor.

Cinsiyete dayalı şiddet hikayelerinde bile

erkekler büyük bir alanı

kaplıyor.

Örnek vermek gerekirse,

Bu mart ayında, New York Times'tan James McKinley'in hazırladığı bir haberde

11 yaşında genç bir kızın

Teksas'taki küçük bir kasabadaki tecavüzünü ele alıyordu.

McKinley Teksas halkının şunu merak ettiğini yazıyordu:

"Nasıl oldu da oğulları bu işin içine çekilmişti?"

"İşin İçine Çekilmek": Sanki şiddet içeren bir işin içine

çekilmek gibi.

McKinley'in görüştüğü ilk kişi şöyle söylüyordu:

"Bu oğlan çocukları hayatlarının geri kalan kısmında bu durumla yaşamak zorunda kalacaklar."

(Kalabalığın Tepkisi)

11 yaşındaki kurban hakkında

kendisine birazcık küçük gelen kıyafetler giydiği ve

makyaj yaptığı dışında pek bir şey duymazsınız.

The Times eleştiri yağmuruna tutuldu.

İlk başta kendisini "Bunlar bizim görüşlerimiz değil. Yaptığımız röportajların sonucu."

diye savundu.

Şimdiiii, size muhtemelen bildiğiniz bir gizi açıklayacağım:

Hikayeleriniz inşa ediliyor.

Muhabirler olarak biz araştırırız, röportaj yaparız

ve gerçeğin iyi bir resmini vermeyi deneriz.

Bununla birlikte bizim de farkında olmadığımız önyargılarımız vardır.

Fakat The Times bizi

herhangi bir kimsenin de bu haberi aynı şekilde yapacağına inandırmaya çalıştı.

Ben aynı kanaatte değilim.

3 hafta sonra The Times hikayeyi değiştirdi ve

Bu sefer, McKinley'in yanına bir yazar ekledi:

Erica Goode

Ortaya çıkan sonuç ise, bu kızın oldukça üzücü ve dehşet verici hikayesi oldu.

Ailesi yoksulluğun pençesindeydi.

Çok sayıda erkek tarafından sayısız tecavüze uğramıştı.

Hafifmeşrep bir kız olup çıkmıştı.

Fiziksel olarak çarçabuk olgunlaşmıştı ama

yatağı hala hayvan resimleriyle kaplı çaşaflarla kaplıydı.

Çok farklı bir resim.

Muhtemelen Bayan Goode'nin eklemeleri

bu hikayenin tamamlanmasına yol açtı.

Küresel Medya Gözetleme Projesi

kadınlar tarafından hazırlanan haberlerin klişelerle mücadele

etmeye erkeklerin hazırladıklarından daha yatkın olduğunu belirtiyor.

Bulunduğumuz yerde, Elaine Baumgartel

kadına yönelik şiddete karşı

bazı araştırmalar yapıyor.

Bu hikayelerin birçoğunda kurbanları suçlayan

ve yaşamlarını değersizleştiren izler buluyor.

Olayı duygusallaştırmaya çok yatkın olduğunu ve içinde bulunduğu ortamdan bağımsız değerlendirilmeye çalışıldığını belirtiyor.

Bu çalışmasıyla,

West Mesa'da yakılarak bulunan 11 kadın

üç bölümlük bir seri oluşturdu.

Çalışmasında bu klişelerle mücadele etmeye ve

gazetecilerin dış kaynaklardan, içsel önyargılarından

ve kültürel normlarından kaynaklı sorunlarla oluşturdukları haberlerle

yüzleşmelerini sağlamaya çalıştı.

Ayrıca Ulusal Kamu Radyosundaki bir editörle

ulusal bazda tartışılan bir hikayeyi ele aldı.

Editör kadın olmasaydı,

muhtemelen bu çok zordu.

Haberlerde sunulan hikayelerde kadınların kurban olarak yansıtılmaları

erkeklerden iki kat fazla.

Ve ayrıca kadınlar genelde

vücutlarının bir parçalarıyla tanımlanıyor.

Wired dergisi, Kasım 2010

Evet, konu göğüs mendili mühendisliği.

Şimdi, biliyorum hepiniz rahatsız oldunuz. Attım gitti. (Kahkaha)

Gözlerinizi açın. (Kahkaha)

Evet --- (Kahkaha)

Olay burada.

Wired asla bir kadını kapağına koymaz.

Aldatıcı çokca resim var.

Office'den Pam

Manga Kızları

Yuvarlak hatlı, dolgun göğüslü kalçalı bir model sentetik elmas için kapakta.

Teksas State Üniversitesinden profesör Cindy Royal blogunda

Kendi Öğrencileri gibi genç kadınların Wired gibi teknolojiyi okurken

kendi rolleri hakkında ne hissettiklerini merak ediyor?

Wired'ın editörü Chris Anderson kendi tercihini savunuyor ve ekliyor:

"Teknolojiyi satabilecek, teknolojiye kapak olabilecek

yeterli sayıda seçkin kadın yok."

Kısmen doğru.

Teknolojide yeterli sayıda seçkin kadın yok.

Ama bu önermeye benim bir itirazım var:

"Medya bize her gün neyin önemli olduğunu

kendi seçtiği hikayeler aracılığıyla anlatıyor.

Buna gündem belirleme deniyor.

Bir dergiye kapak olmadan

Google ve Facebook'un kurucularını kaç kişi biliyor?

Onları oraya yerleştirmek daha tanınmış yapıyor.

Şimdi, Fast Company Dergisi bu fikri benimsedi.

Bu derginin Kasım 2010 kapağı.

Konu teknolojideki

en seçkin ve etkili kadın.

Editör Safian Poynter Enstitüsü'nde

"Silikon Vadisi çok beyaz ve çok erkeksi, ama

Fast Company dergisi bunun gelecekte de böyle olacağını düşünmüyor ve

bu yüzden dünyanın gittiği yeri anlamak için

güçlü ve seçkin bir kadın resmi koyuyor.

Bu arada, Wired dergisi de bunu yürekten benimsedi.

Bu nisandaki konusu. (kahkaha)

Bu Limor Fried,

Adafruit Şirketi'nin kurucusu

Bu durum medyada liderlik rolünde daha fazla kadının olmasına yardım edecektir.

Yakınlarda yapılan küresel bir araştırmaya göre,

medyadaki önemli görevlerin büyük kısmı, yüzde 73'ü

erkekler tarafından işgal edilmiş durumda.

Ama aynı zamanda daha bilinçsiz önyargılarımız ve kör ışıklarımız altında

daha karmaşık bir şeylere de işaret ediyor.

"Gizli Beyin:

Bilinçsiz zekamız başkanları nasıl seçer,

piyasaları nasıl kontrol eder, nasıl savaş açar ve hayatlarımızı nasıl kurtarır" kitabının yazarı

Shankar Vedantam, Ulusal Radyo'da kadınlara verilen süre

üzerine bir rapor hazırlayan

eski Ulusal Radyo ombudsmanına

birçoğumuzun yaşamındaki bilinçsiz önyargıları gösterdi.

Bunları ortaya çıkarmak gerçekten çok zor.

Ama bir önerisi var:

Her hikayenin en azından

bir kadın muhabiri olmalı.

Bu öneriyi yaptığı editörler ilk başta şaşırıyor fakat

uygulamaya geçilince daha başarılı hikayeler ortaya çıkmaya başlıyor

ve işleri kolaylaşıyor.

Editörlerden birinin kadın olup olmadığını bilmiyorum ama

büyük fark yaratılıyor.

Dallas Morning News 1994 yılında Pulitzer Ödülünü

dünya çapında kadınlara ilişkin yaptığı çalışmalarla kazandı.

Muhabirlerden biri bana

bir yardımcı kadın dış haberler asistanım olmasaydı

bunu başaramazdık dedi.

Özellikle de

kadın sünneti

haberlerinde

Erkeklerin kadınların bu özeline giremez.

Bu nokta çok önemli ve üzerinde düşünülmeli

çünkü dış politikamızın büyük bölümü

kadına davranışın bizce garipsenmesinden kaynaklı olarak sorun yaşadığımız

Afganistan gibi ülkelerle olan ilişkilerimiz etrafında dönüyor.

Afganistan'da ayrılmamızı önerenlere karşı kullandığımız ana argümanların başında

bu ülkelerde kadınların statüsü geliyor.

Kabil'de bir erkek muhabir asla bir kadınla görüşemez.

Ne kırsalda ne de kentte.

Çünkü bu kadınlar asla bir yabancıyla konuşmaz.

Lara Logan olayında

olduğu gibi.

Lara CBS News'in muhabiri olarak Mısır'da Tahrir Meydanında vahşi bir şekilde

cinsel olarak aşağılandı.

Bu fotoğraf çekildikten hemen sonra.

Hemen ardından bilgiç tavırlarla Lara'ya yüklenildi:

"Biliyorsun. Kadınlar belki de bu hikayelere

hiç mi hiç görevlendirilmemeli idi."

Bunu ben asla bir erkek muhabir için duymadım.

Örneğin Anderson Cooper ve ekibi aynı haberin peşindeyken saldırıya uğradığında.

Kadınları daha fazla lider role büründürebilmek için

diğer kadınlar onlara mentörlük desteği vermeli.

Yönetimdeki arkadaşlarımdan birisi, ki kendisi küresel bir medya şirketinde editördür,

asla kendisi medya sektöründe yükselmeyi kendisine bir kariyer yolu olarak belirlememişti.

Taki JAWS'la ve oradaki kadın mentörlerle tanışıncaya kadar.

Bununla birlikte, bu bizim gibi süper gazeteciler için yalnızca bir iş değil,

Buradaki herkesin güçlü bir medyadan

fayda sağlaması olasıdır.

Haberleri analiz edin, boşluklar gördüğünüzde sesinizi yükseltin.

Aynı New York Times örneğinde olduğu gibi kayıp halkaları ekletin.

Kadın muhabirlere, editörlere ve kaynaklara tavsiyem,

Unutmayın:

"Gerçeğin bütüncül bir resmi buna bağlı."

İlk defa 2007'de Londra'da öğrenciyken gördüğüm bir videoyla

sizlere veda etmek isterim.

Guardian Gazetesi içindi.

Gazeteci olmaya kafa yormaya başlamadan çoook önceydi.

Ama dünyayı nasıl algıladığımızla ilgili

olarak çok ilgimi çekti.

Videodan iç ses:

"Bir olaya bir açıdan bakış bir etki doğurur."

Başka bir açıdan bakış ise

tamamen farklı bir etki doğurur.

Ancak resmin tamamına baktığınızda

neler olup bittiğini anlayabilirsiniz.

The Guradian."

Megan Kamerick: Zannımca herkes aynı fikirde ve

ancak resmin tümüne baktığımızda daha iyi bir dünyaya ulaşırız.