เราจะปฏิบัติธรรมเราต้องรู้หลักให้ดี
งานที่เราจะทำ
งานหลักคือการทำวิปัสสนากรรมฐาน
อารมณ์ของวิปัสสนากรรมฐานคือรูปธรรมนามธรรม
อย่างร่างกายเราเป็นรูปธรรม
ความรู้สึกนึกคิด ความรับรู้ทั้งหลายเป็นนามธรรม
ร่างกายเป็นตัวรูปธรรม
เจริญปัญญานี้ก็ต้องรู้รูปธรรมรู้นามธรรม

ทีแรกรู้ถึงความมีอยู่ของรูปธรรม
ถัดจากนั้นรู้ถึงความเคลื่อนไหวเปลี่ยนแปลงของรูปธรรม
หรือเบื้องต้นรู้ความมีอยู่ของนามธรรม
ถัดจากนั้นก็รู้ความเคลื่อนไหวเปลี่ยนแปลงของนามธรรม
ทีแรกรู้ถึงความมีอยู่ของกายของใจ
แล้วต่อไปก็เห็นความเคลื่อนไหวเปลี่ยนแปลงของกายของใจ
ร่างกายนี้เคลื่อนไหวเปลี่ยนแปลงไป
ถูกความทุกข์บีบคั้น เปลี่ยนไปเรื่อยๆ เปลี่ยนอิริยาบถไปเรื่อยๆ
จิตใจมีแต่ความไม่เที่ยง แปรปรวนตลอดเวลา
แล้วก็บังคับไม่ได้ ควบคุมไม่ได้
เห็นความจริงของร่างกาย เห็นความจริงของจิตใจไป
อย่างนี้ถึงจะเรียกว่าการเจริญปัญญา

หลวงปู่ปราโมทย์ ปาโมชฺโช
วัดสวนสันติธรรม
14 มกราคม 2567

อ่านถอดบทความฉบับเต็มได้ที่ https://www.dhamma.com/using-mentality-materiality-as-subject/

สารบัญวีดีโอ
0:00 อารัมภบท
2:19 ความสงบของจิตเป็นตัวสนับสนุนการเจริญปัญญา
10:01 หลักการภาวนา
17:58 เจริญปัญญาด้วยการเรียนรู้กาย
25:17 ลีลาการปฏิบัติ
35:54 สัจจบรรพ
43:50 ช่วงส่งการบ้าน