Jae Rhim Lee: Mój grzybowy kostium pogrzebowy

Oto potężna prowokacja artystki Jae Rhim Lee. Czy możemy oddać nasze ciała czystszej, bardziej zielonej Ziemi, nawet po śmierci? Oczywiście, dzięki użyciu specjalnego kostiumu pogrzebowego, obsianego grzybami, które pożerają zanieczyszczenia. Tak, możliwe, że jest to najdziwniejsza prelekcja, jaką kiedykolwiek obejrzycie na TEDTalk...

Jestem tu, by wytłumaczyć,

dlaczego mam na sobie piżamę ninja.

Najpierw opowiem

o toksynach środowiskowych w ciele człowieka.

Niektórzy z was pewnie słyszeli

o związku chemicznym o nazwie bisfenol A (BPA).

Jest to utwardzacz tworzyw sztucznych i syntetyczny estrogen,

obecny w wyściółce puszek z żywnością

i w niektórych plastikach.

BPA naśladuje działanie ludzkich hormonów

oraz wywołuje problemy neurologiczne i reprodukcyjne.

Jest wszędzie.

Niedawno przeprowadzone badanie wykazało,

że BPA znajduje się w ciele 93% ludzi powyżej 6. roku życia.

A to tylko jeden związek chemiczny.

Według Amerykańskiego Centrum Zwalczania i Zapobiegania Chorób

w ciele człowieka znajduje się 219 toksycznych substancji:

m.in. konserwanty, pestycydy

i metale ciężkie - ołów i rtęć.

Oznacza to, że po pierwsze,

nie warto zostawać kanibalem. Po drugie,

odpowiadamy za zanieczyszczenie środowiska,

jednocześnie będąc jego ofiarami.

I ostatnia kwestia:

organizm człowieka filtruje

i magazynuje zanieczyszczenia środowiskowe.

Kiedy umrzemy, co dalej z toksynami?

W skrócie:

wracają do środowiska na różne sposoby,

a cykl zanieczyszczenia trwa nadal.

Obecne praktyki pogrzebowe

tylko pogarszają sytuację.

Po skremowaniu zwłok

wspomniane toksyny są uwalniane do atmosfery.

W tym 2200 kg rtęci rocznie,

z samych plomb dentystycznych.

Przed tradycyjnym amerykańskim pogrzebem

zwłoki balsamuje się wypełniaczami i innymi kosmetykami,

dzięki czemu ciało ma wyglądać jak żywe.

Wpompowuje się w nie toksyczny formaldehyd,

aby spowolnić proces rozkładu.

Powoduje to problemy układu oddechowego i raka

wśród pracowników zakładów pogrzebowych.

Próbując przeciwdziałać rozkładowi martwych ciał,

negujemy śmierć, trujemy żywych

i jeszcze bardziej szkodzimy środowisku.

Tzw. zielone pogrzeby, w których rezygnuje się z balsamowania,

są krokiem w odpowiednim kierunku,

ale nie rozwiązują problemu toksyn obecnych w ciele człowieka.

Uważam, że jest lepsze rozwiązanie.

Jestem artystką.

Chciałabym zaprezentować skromny projekt,

łączący sztukę, naukę i kulturę

łączący sztukę, naukę i kulturę.

The Infinity Burial Project [Projekt Pochówkowej Ciągłości],

czyli alternatywny sposób pochówku

z użyciem grzybów jako czynników rozkładających

i oczyszczających toksyny w ciele człowieka.

The Infinity Burial Project

kilka lat temu zapoczątkowało marzenie

o stworzeniu Grzyba Infinity [Ciągłości] -

czyli nowej krzyżówki grzyba,

który rozkładałby zwłoki, oczyszczał toksyny

i dostarczał wartości odżywczych dla korzeni roślin

w postaci oczyszczonego nawozu.

Teraz jednak wiem, że stworzenie nowej krzyżówki grzyba

jest prawie niewykonalne.

Wiem również,

że niektóre z najsmaczniejszych grzybów

potrafią oczyścić glebę z toksyn.

Stąd pomysł na wytrenowanie armii jadalnych grzybów,

zdolnych do oczyszczenia toksyn,

tak, by zjadły moje ciało.

Zbieram więc to, co moje ciało zrzuci:

włosy, skórę i paznokcie

i przeznaczam na pożywkę dla jadalnego grzyba.

Grzyby, które rosną najlepiej

Grzyby, które rosną najlepiej

przeznaczam na Grzyby Infinity.

"Programuję" je i poddaję sztucznej selekcji

na potrzeby życia pozagrobowego.

Kiedy umrę,

Grzyb Infinity rozpozna moje ciało,

i pożywi się nim.

Zapewne dla wielu z was

jest to dziwny pomysł.

(Śmiech)

Troszkę.

Wiem, że nie jest to związek z jedzeniem,

jaki zwykle chcemy mieć.

Pożywienie chcemy zjeść, a nie być przez nie zjedzeni.

Kiedy myślę o tym, jak grzyby rosną

i trawią moje ciało,

widzę w Grzybie Infinity

symbol nowego sposobu myślenia o śmierci

i nowych relacji ciała ze środowiskiem.

Hodowanie Grzyba Infinity

jest dla mnie czymś więcej

niż zwyczajnym eksperymentem naukowym

czy zabawą w hodowlę.

Jest to krok w stronę akceptacji tego,

że pewnego dnia umrę i ulegnę rozkładowi.

Jest to też mój sposób

na wzięcie na siebie odpowiedzialności

za ciężar, jakim moje ciało jest dla planety.

Hodowanie grzyba to część szerszej praktyki

hodowli organizmów zdolnych do rozkładu,

nazwaną decompiculture. To koncept,

który rozwinął entomolog Timothy Myles.

Grzyb Infinity należy do

podkategorii decompiculture, którą nazywam

hodowlą organizmów rozkładu ciała i rekultywacji toksyn,

czyli hodowaniem organizmów, które rozkładają ciało

i oczyszczają toksyny w ciele człowieka.

Teraz słowo o piżamie ninja.

Po zakończeniu pracy nad projektem

planuję wykorzystać Grzyby Infinity na różne sposoby.

Kombinezon pogrzebowy

pokryty zarodnikami grzybów

będzie Grzybowym Kombinezonem Pośmiertnym.

(Śmiech)

Na sobie mam drugi prototyp

kombinezonu pogrzebowego.

Pokryty jest dzierganą siatką,

obsianą zarodnikami grzybów.

Wzór na kształt dendrytu

imituje rozrost grzybni,

czyli odpowiednika korzeni roślin.

Aktualnie pracuję nad zestawem decompiculture,

czyli koktajlem kapsułek,

które zawierają zarodniki Grzyba Infinity

oraz inne składniki

przyspieszające rozkład ciała i rekultywację toksyn.

Kapsułki zawierają bogatą w składniki odżywcze galaretę,

jakby drugą skórę,

która łatwo się rozpuszcza

i staje się pożywką dla rosnących grzybów.

Planuję skończyć zestaw grzybowy i decompiculture

za rok, może dwa.

Następnie chciałabym poddać go testom -

najpierw na przeterminowanym mięsie sklepowym,

a potem na ludziach.

Wierzcie lub nie,

kilkoro ludzi zaoferowało swoje ciało do badań nad projektem,

aby zostało zjedzone przez grzyby.

(Śmiech)

Rozmawiając z ludźmi, dowiedziałam się,

że łączy nas pragnienie

zrozumienia i akceptacji śmierci

i zminimalizowania wpływu naszej śmierci na środowisko.

Aby pielęgnować tę myśl,

podobnie jak grzyby,

założyłam Społeczność Decompiculture.

Zrzesza tzw. decompinautów,

którzy aktywnie zgłębiają pośmiertne opcje,

dążą do akceptacji śmierci

i hodują organizmy zdolne do rozkładu,

jak Grzyb Infinity.

Społeczność decompiculture podziela wizję

kulturowej zmiany

z obecnego zaprzeczania śmierci i konserwowania ciała,

na tą decompiculture,

czyli całkowitą akceptację śmierci i rozkładu ciała.

Akceptacja śmierci oznacza akceptację tego,

że jesteśmy fizyczną formą życia,

blisko powiązaną ze środowiskiem,

co potwierdza badanie nad toksynami środowiskowymi.

Jak mówi powiedzenie:

z prochu powstaliśmy i w proch się obrócimy.

Kiedy zrozumiemy nasz bliski związek ze środowiskiem,

zobaczymy, że przetrwanie gatunku

zależy od przetrwania naszej planety.

Wierzę, że jest to początek

prawdziwej odpowiedzialności za środowisko.

Dziękuję.

(Oklaski)