Πώς μπορούμε να κάνουμε τη διαφορά; | Κώστας Μάλλιος | TEDxAcademy

Αυτή η ομιλία έγινε σε μια τοπική εκδήλωση TEDx, μια παραγωγή ανεξάρτητη από τα συνέδρια TED.

Ο Κώστας Μάλλιος είναι στην πρώτη γραμμή του τελευταίου ταξιδιού της τεχνολογίας, δημιουργώντας νέους δρόμους πέρα από το τοπίο. Ως TEDόβιος εδώ και καιρό, ο κος Μάλλιος πιστεύει στη δύναμη των ιδεών και την ικανότητα των ατόμων να κάνουν τη διαφορά.

Καλησπέρα, ευχαριστούμε
πάρα πολύ που ήρθατε.

Έχω φύγει από την Ελλάδα
πριν από 32 χρόνια,

κι έτσι τα Ελληνικά μου δεν είναι
αρκετά καλά να κάνω αυτή την ομιλία.

Και θα αλλάξω στα Αγγλικά.

και συγγνώμη γι' αυτούς που ίσως
να έχουν δυσκολία να καταλάβουν.

Είμαι πραγματικά ενθουσιασμένος
που βρίσκομαι εδώ.

Είμαι ενθουσιασμένος επειδή αυτό είναι
κομμάτι ενός ταξιδιού και ενός ονείρου.

Θέλω να χειροκροτήσουμε τη Νίκη,
-πού είναι;-

λόγω όλων αυτών που έκανε
για να μας φέρει όλους μαζί.

(Χειροκρότημα)

Ως TEDόβιος επτά ετών,
μπορώ να σας πω ότι τα ιδανικά του TED,

αυτό που σήμαινε εδώ και χρόνια
το TED στο Λονγκ Μπιτς και στο Μόντερεϊ,

προσωποποιούνται εδώ.

Ως TEDόβιος λοιπόν, σας καλωσορίζω
στην κοινότητα του ΤED.

Είμαι περήφανος που είμαι ένας από αυτούς.
Ελπίζω να είστε κι εσείς.

Θέλω να σας αφήσω
με αυτό το μήνυμα για το TED.

Το TED έχει να κάνει με την κοινότητα.
Έχει να κάνει με την ανταλλαγή ιδεών,

όχι μόνο εδώ, αλλά με τα άτομα γύρω σας,

με τα άτομα δίπλα σας.

Γνωρίστε τους, ανταλλάξτε κάρτες,

στοιχεία επικοινωνίας,
και ξεκινήστε ένα κίνημα.

Η Νίκη ξεκίνησε ένα κίνημα.

Ονομάζεται TEDxAcademy στην Αθήνα
και είμαι περήφανος ακόλουθος

επειδή κάθε αρχηγός χρειάζεται ακόλουθους.

Έρχομαι στην Ελλάδα αρκετά συχνά,

και ο λόγος που βρίσκομαι εδώ,
είμαι εδώ ως απλός πολίτης.

Εργάζομαι για μια μεγάλη πολυεθνική, μια
μικρή νεοφυή εταιρία στην πραγματικότητα,

στο Ρέντμοντ της Ουάσινγκτον.

Και σε αυτόν τον τόπο
αγαπώ τους ανθρώπους και η γη.

Αυτό με φέρνει πίσω.
Αυτό μου επιτρέπει να συνεισφέρω.

Αυτό μου δίνει την ενέργεια
να επιστρέφω συνεχώς,

και να προσπαθώ να κάνω
ό,τι μπορώ για να βοηθήσω.

Παρακολουθώ αυτά που συμβαίνουν
σε αυτή τη χώρα και ανησυχώ.

Η Ελλάδα είναι ο τόπος που γεννήθηκα
και αγαπώ να επιστρέφω,

ανυπομονώ να φέρω πίσω τα παιδιά μου,

αλλά θέλω και να κάνω τη διαφορά.

Δεν ήρθα από το Σιάτλ για να σας πω
τι νομίζω ότι συμβαίνει στην Ελλάδα.

Όλοι σας ξέρετε τι συμβαίνει εδώ.

Μιλάω σε πολλούς απλώς για να σιγουρευτώ

ότι όλοι το βλέπουμε από την ίδια πλευρά
και είναι εκπληκτικό ότι το βλέπουμε.

Σημείωσα αυτά που θα θεωρούσα
τα τρία τοπ στη λίστα μου,

και μετά ένα κυρίαρχο τέταρτο,
το οποίο είναι η εμπιστοσύνη.

Αν δεν εμπιστεύεστε ένα σύστημα,
ένα οικοσύστημα,

μια κυβέρνηση, μια κοινότητα,
ένα κοινωνικό οικοδόμημα,

μια κοινωνία,
τότε δεν έχετε καλές συζητήσεις.

Δεν έχετε καλές συζητήσεις
με τον εαυτό σας,

δεν έχετε καλές συζητήσεις
στις σχέσεις σας,

και δεν έχετε καλές συζητήσεις
στον επιχειρηματικό σας κόσμο.

Και στο τέλος γίνεται αυτό
που ονομάζω κύκλος της καταστροφής.

Δηλαδή, μια κακή συζήτηση
οδηγεί σε μια χειρότερη συζήτηση,

μέχρι που η χειρότερη συζήτηση
πάρει την κάτω βόλτα.

Και με αυτό, βασικά έχετε συνομιλίες
χαμηλού κοινού παρανομαστή,

όνειρα και αποτελέσματα
χαμηλού κοινού παρανομαστή.

Θα ήθελα να σας παροτρύνω
να αρχίσετε να σκέφτεστε

για το πώς θα εμπιστεύεστε
ο ένας τον άλλον,

και θέλω επίσης να επισημάνω
ότι η εμπιστοσύνη είναι ένα κομμάτι κλειδί

σε όλα όσα θέλω να σας μιλήσω σήμερα,

που έχουν να κάνουν με τις τάσεις,
την καινοτομία μαζί με αυτές τις τάσεις

και στο τέλος για τον φόβο,

ο οποίος στην πραγματικότητα
είναι ένα σετ τριών πραγμάτων,

αλλά που είναι άρρηκτα συνδεδεμένα.

Κοιτάζω μπροστά.

Δεν κοιτάζω πίσω.

Όταν το σκέφτομαι,

αυτό που βλέπω εκεί έξω
στον υπόλοιπο κόσμο

καθώς ταξιδεύω στην καθημερινή μου δουλειά
αλλά και ως πολίτης του κόσμου,

είναι ότι αυτό που ψάχνω
είναι μια νέα στάση.

Τα πράγματα ψηφιοποιούνται,
όλα ψηφιοποιούνται,

και με αυτό ακολουθεί τεράστια ευκαιρία.

Το Διαδίκτυο αρχίζει
να αναπτύσσεται σημαντικά,

όπου οι τεχνολογίες
συνδέονται μεταξύ τους,

οι τεχνολογίες στο περιβάλλον χρήστη,
για παράδειγμα στον κοινωνικό χώρο,

και στο περιβάλλον διαχείρισης, σε
συστήματα διαχείρισης επιχειρησιακών πόρων

συνδέονται για να αρχίζουν
να βγάζουν νόημα,

για να αρχίζουν να επηρεάζουν
τις ζωές των ανθρώπων.

Η τεχνολογία αρχίζει να γίνεται
εξαιρετικά φτηνή.

Αυτά είναι σπουδαία νέα για την Ελλάδα

επειδή η Ελλάδα, τουλάχιστον
σύμφωνα με τη μυωπική μου γνώμη,

τον περιορισμένο χρόνο που πέρασα εδώ,

βασίζεται κυρίως στην ελαφριά βιομηχανία,

τη γεωργία, τον τουρισμό
και τους κλάδους παροχής υπηρεσιών.

Υπάρχει επίσης ένας δυνατός
τραπεζικός κλάδος.

Αλλά ως επί το πλείστον, αυτά είναι όλα.

Αν το σκεφτείτε, όλοι αυτοί οι κλάδοι
απαιτούν μεγάλο κεφάλαιο.

Χρειάζεστε πολλά χρήματα
για να χτίσετε ένα ξενοδοχείο,

για να ιδρύσετε μια τράπεζα,
για να αγοράσετε γη για καλλιέργεια,

και για να κάνετε οποιαδήποτε
από αυτές τις δραστηριότητες.

Η τεχνολογία σας επιτρέπει

να πάρετε μερικούς φίλους
από αυτή την αίθουσα,

να καθίσετε στο σαλόνι σας
και να γράψετε κώδικα,

να σκεφτείτε ένα νέο επιχειρηματικό
σχέδιο, μια νέα επιχείρηση,

και να χρησιμοποιήσετε την τεχνολογία που
υπάρχει εκεί έξω για να κάνετε τη διαφορά.

Βλέπω ένα νέο είδος εταιρίας,
ένα νέο είδος πνευματικής ιδιοκτησίας,

ένα νέο είδος πνεύματος που έρχεται,

που νομίζω ότι μπορεί
να το εκμεταλλευτεί η Ελλάδα.

Εκεί που δεν χρειάζεστε πολλά χρήματα,

που χρειάζεστε μόνο έξυπνους ανθρώπους
-και η Ελλάδα έχει πολλούς τέτοιους-

χρειάζεστε πολύ υποστήριξη,

-και μπορείτε να την έχετε
στην Ελλάδα, το έχω δει-

χρειάζεστε πειθαρχία
για να το ολοκληρώσετε.

Θα σας δώσω μερικές ιδέες για το πώς
η τεχνολογία και η ευκαιρία στην Ελλάδα

μπορούν να κάνουν τεράστια διαφορά.

Αυτές είναι μερικές ιδέες που σκέφτηκα.

Έχω το αγαπημένο μου ελληνικό νησί,
όπως και οι περισσότεροι από εσάς,

και εκεί τον Αύγουστο
μου έκοψαν κλήση για παρκάρισμα

όταν ήμουν εδώ με την οικογένειά μου.

Πήρα κλήση 80 ευρώ για στάθμευση
και συνέβησαν διάφορα ενδιαφέροντα

για τα οποία μπορώ να μιλάω
για μισή ώρα,

αλλά αυτό που έγινε τελικά είναι
να μελετήσω τη ροή εργασιών μιας κλήσης.

Με άλλα λόγια, ποιος την εκδίδει,
πού πληρώνεται,

πώς καταγράφεται, πώς ταχτοποιείται,

πώς σβήνεται από το αρχείο
αυτών που πρέπει να πληρωθούν κ.ο.κ.

και συμπέρανα ότι μια κλήση
για παράνομο παρκάρισμα των 80 ευρώ,

που κοστίζει 40 ευρώ
αν την πληρώσετε μέσα σε 10 ημέρες,

στην πραγματικότητα κοστίζει
στην κυβέρνηση 200 ευρώ.

Δεν χρειάζεται να είστε σπουδαίος
επιχειρηματίας για να συνειδητοποιήσετε

ότι δεν είναι και τόσο καλή δουλειά.

Πρέπει να συντηρούμε
τους χώρους στάθμευσης κλπ,

αλλά στην πραγματικότητα
είναι ένα κακό μοντέλο.

Αλλά να τα καλά νέα:

σήμερα, και μάλλον θα μπορούσα να βρω
10 άτομα εδώ για να με βοηθήσουν,

20 ή 30 στην πραγματικότητα,

μπορούμε να φτιάξουμε ένα σύστημα,
στο σύννεφο, στο Ίντρανετ,

ανάλογα με το πώς θέλετε
να το αντιληφθείτε,

και να φτιάξουμε ένα σύστημα
για να το αντιμετωπίσουμε

και να κατεβάσουμε το κόστος
σχεδόν στο μηδέν.

Είναι υπερβολή
-μάλλον στα 20 ευρώ, σύμφωνα με τον χρόνο-

και μπορούμε να το κάνουμε σε μία μέρα,
σήμερα και δωρεάν.

Η τεχνολογία είναι εδώ, έχει δοκιμαστεί,

η ασφάλεια υπάρχει, κ.ο.κ.

Αυτό είναι καινοτομία.

Μπορούμε να φτιάξουμε πράγματα
μέσω της τεχνολογίας.

Σκέφτομαι και τα επιχειρηματικά κεφάλαια

σχετικά με την Ελλάδα αυτές τις ημέρες.

Το επιχειρηματικό κεφάλαιο
είναι κάτι που χωρίς επενδυτές,

όλο το σύστημα έχει πρόβλημα,

και το πρόβλημα είναι
ότι χρειάζεστε επενδύσεις

για να φέρετε την καινοτομία
στον πραγματικό κόσμο, στην αγορά,

για να έχετε αντίκτυπο με τους πελάτες.

Tο καλύτερο είναι ότι χρειάζεστε
όλο και λιγότερες επενδύσεις

επειδή το κόστος πέφτει κάθε μέρα,

που είναι κάτι υπέροχο.

Αλλά και πάλι χρειάζεστε
κάποιο αρχικό κεφαλαίου.

Είναι τεράστια ευκαιρία για την Ελλάδα

να αλλάξει το πώς σκέφτεται
για τις επενδύσεις.

Έχω μιλήσει με πολλούς επιχειρηματίες,

που μου λένε ότι οι επενδυτές βλέπουν
τους εαυτούς τους σαν τραπεζίτες,

όπου πρέπει να ξεπληρώσεις το δάνειο.

Δεν έχει να κάνει με αυτό.

Έχει να κάνει με το να ρισκάρεις
με κάποιον, να ονειρεύεσαι με κάποιον,

και έχει να κάνει με μια μεγάλη ανταμοιβή.

Η οδός Σάντχιλ στο Πάλο Άλτο και
η περιοχή του Πάρκου Μέντελ στο Λονδίνο,

άλλα μέρη στον κόσμο,

είναι γεμάτα με δισεκατομμυριούχους
που έχουν δημιουργηθεί με αυτό το μοντέλο.

Το μοντέλο εξελίσσεται,
αλλά μπορεί να λειτουργήσει εδώ.

Νομίζω ότι πρέπει να το κοιτάξουμε.

Νομίζω ότι στην Ελλάδα μπορούμε
να αρχίσουμε να φτιάχνουμε εταιρίες ιδεών.

Όχι απλώς μεγάλες εταιρίες υποδομών,
που και αυτές είναι πολύ καλές,

αλλά εταιρίες ιδεών,

που πραγματικά εκμεταλλεύονται
όσα συμβαίνουν στο Διαδίκτυο,

εκμεταλλεύονται την παγκόσμια παρουσία,
συνδέουν διάφορες τεχνολογίες,

και μετά επιτρέπουν στην Ελλάδα
και τους Έλληνες να είναι ανταγωνιστικοί.

Θα σας δώσω δύο γρήγορα παραδείγματα,

και μετά ένα μικρό μάθημα τεχνολογίας.

Τον προηγούμενο μήνα συνάντησα

μερικές ελληνικές εταιρίες
με έδρα στις ΗΠΑ,

αλλά όλη η ανάπτυξη γίνεται στην Ελλάδα.

Τις προάλλες είδα μια σπουδαία διαφήμιση,
και καθώς την κοιτούσα,

είπα, «Ουάου, πού γίνεται αυτό;»
Είπε, «Στη Λάρισα».

Κι είπα, «Η Λάρισα δεν είναι
κάποιο μεγάλο κέντρο δημιουργίας».

Τελικά είναι.

Και κάνουν πολύ καλή δουλειά.

Αυτή η εταιρία κάνει συμβόλαια
με εταιρίες όπως η Τζόνσον & Τζόνσον,

και η Aetna, με τρία άτομα
στη Φιλαδέλφεια, ή πέντε,

και δέκα ακόμη να κάνουν
όλη τη δουλειά στη Λάρισα.

Κι όλοι είναι χαρούμενοι.

Είδα έναν άλλον κύριο
που είναι ομιλητής,

που έχει μια εταιρία με παρόμοιο μοντέλο.

Οι Έλληνες μπορούν να είναι παγκόσμιοι.

Ήμασταν παγκόσμιοι, πριν καν
το παγκόσμιο γίνει παγκόσμιο.

Ήμασταν παγκόσμιοι από παλιά.

Μπορούμε να ξαναγίνουμε παγκόσμιοι.

Σκέφτομαι πολύ
και τις ηλεκτρονικές αγορές,

όπου εμπλέκονται το VoIP,
τεχνολογίες επικοινωνίας,

τεχνολογίες δικτύου, καταλόγους,
εικονικές διαδικτυακές περιηγήσεις κ.ο.κ.

Βασικά επιτρέπει στον κόσμο να κάνει
μεγάλα όνειρα και να τα φέρνει όλα μαζί

στο σημείο όπου μπορείτε
να κάθεστε στον καναπέ σας

-αυτό είναι πραγματικότητα,
δεν είναι φαντασία-

κάθεστε στον καναπέ σας, πάτε
στον Κωτσόβολο, κοιτάτε ένα ψυγείο,

εικονικά, από το σαλόνι σας,

το ανοίγετε, το κοιτάτε,
αποφασίζετε αν θέλετε να το αγοράσετε,

το αγοράζετε διαδικτυακά,
συγκρίνετε τιμές πιο πριν,

και μετά, αν θέλετε πραγματικά να το δείτε

επειδή θέλετε να έχετε
την αίσθηση των συσκευών,

τυπώνετε έναν χάρτη του μαγαζιού
και την ακριβή τοποθεσία του ψυγείου.

Έχω δουλέψει πάνω σε αυτό
με μερικές Αμερικανικές εταιρίες.

Το θέμα είναι ότι ο κόσμος αλλάζει.

Η Ελλάδα μπορεί να συμμετάσχει,
και σίγουρα πρέπει να το κάνει,

γιατί αν δεν το κάνει, θα κολλήσει.

Η τεχνολογία μπορεί
να σας βοηθήσει να ξεκολλήσετε.

Μιλήσαμε πολύ για την καινοτομία.

Η καινοτομία είναι μια λέξη της μόδας
για την οποία μιλάνε όλοι

και νομίζω ότι υπάρχει ένα μικρό
μπέρδεμα για το τι σημαίνει.

Θα πω γρήγορα ότι η καινοτομία
δεν έχει να κάνει με την εφεύρεση.

Μπορεί, αλλά δεν έχει να κάνει
απαραίτητα με την εφεύρεση.

Η καινοτομία, και
η απαίτηση για καινοτομία,

υπάρχει για να ικανοποιήσει μια ανάγκη.

Μια ανάγκη στην αγορά,
μια ανικανοποίητη ανάγκη.

Μπορεί να είναι συνδυασμός πραγμάτων,
όπως μίξεις τεχνολογίας.

Μπορεί να είναι πράγματα όπως
έξυπνες καμπάνιες μάρκετινγκ, κ.ο.κ.,

αλλά έχει να κάνει
με τον συνδυασμό πραγμάτων

για την επίλυση ενός προβλήματος
που θα πληρώσει ο πελάτης.

Έτσι έχω μερικά παραδείγματα εδώ,
και δεν θα σας κουράσω με αυτά,

αλλά θα πάρω ένα από τα αγαπημένα
του κόσμου, το iPod.

Λοιπόν, πάμε.

Το iPod. Λοιπόν το iPod ήταν
το πέμπτο ή έκτο MP3 player στην αγορά.

Η ερώτηση είναι, ήταν το iPod
πραγματικά καινοτόμο;

Τι έκαναν, λοιπόν;

Έκαναν μια εξαιρετική δουλειά
στον σχεδιασμό τους, στο μάρκετινγκ,

και τώρα έχει γίνει το στάνταρ
στις συσκευές ήχου.

Γίνεται πραγματικά ενδιαφέρον

επειδή πολλοί θα πίστευαν
ότι πρέπει να εφεύρεις μια κατηγορία,

αλλά δεν χρειάζεται.

Το αγαπημένο μου πραγματικό παράδειγμα
είναι η εταιρία υποδημάτων Zappos.

Αν ήμουν ένας Έλληνας
που είχε μια εταιρία παπουτσιών,

και προσπαθούσα να βρω, «Πώς
θα καινοτομήσω ως εταιρία υποδημάτων;»,

είναι δύσκολο να γίνει.

Υπάρχουν πολλές διαδικτυακές
εταιρίες υποδημάτων.

Η Zappos αποφάσισε ότι η καινοτομία
στον κλάδο υποδημάτων

ήταν τα δωρεάν ταχυδρομικά
για τις επιστροφές προϊόντων.

Δεν ακούγεται και πολύ καινοτόμο.

Όμως πήραν μια μεγάλη μερίδα της αγοράς

μέχρι που η Amazon τους αγόρασε
για σχεδόν ένα δισεκατομμύριο δολάρια.

Υπάρχει λοιπόν, ένας πολύ
παλιός κλάδος, τα υποδήματα.

Βάζετε λίγη τεχνολογία
και λίγη εφευρετικότητα

σχετικά με τα δωρεάν ταχυδρομικά
για τα επιστρεφόμενα προϊόντα,

επειδή όλοι ξέρουν ότι τα παπούτσια
δεν ταιριάζουν πάντα όπως νομίζετε,

και έχετε μια επιχείρηση
δισεκατομμυρίων δολαρίων.

Έτσι πρέπει να επαναπρογραμματιστούμε
να σκεφτόμαστε.

Νομίζω ότι το κλειδί εδώ
είναι η αναγνώριση μοτίβων

όσον αφορά τις ανάγκες και τι μπορείτε
να κάνετε για να τις αντιμετωπίσετε.

Έχω δέκα κανόνες για καινοτομίες.

Μου αρέσει ο πρώτος,
ο πέμπτος και ο δέκατος.

Πρώτον: ευθυγράμμιση.

Έχει να κάνει με την ευθυγράμμιση
του εαυτού σας, της ιδέας σας,

των ανθρώπων που έχετε μαζί σας,
της επένδυσής σας, με την αγορά.

Δεν μπορεί να παραμείνει η καινοτομία

και να επηρεάσετε πραγματικά την αγορά,
χωρίς ευθυγράμμιση.

Αυτό είναι το αγαπημένο μου
για την Ελλάδα, παρεμπιπτόντως.

Θα μπορούσα να σας μιλήσω
για κάποια τρελή ιδέα που έχω εδώ

και όλοι θα πείτε,
«Υπάρχουν 32, 52, 65 ιδέες

ως προς το γιατί δεν θα δουλέψει».

Ξέρω να το κάνω κι εγώ αυτό.

Και πρέπει να σταματήσω τον εαυτό μου,

επειδή η καινοτομία και η αλλαγή
έχουν να κάνουν με την κατάφαση.

Όχι με την άρνηση.

Σας ικετεύω, όταν κάποιος
σας πει ότι έχει μια σπουδαία ιδέα

που πιστεύουν ότι είναι μια σπουδαία ιδέα,
και που εσείς είστε δύσπιστοι,

κρατήστε την κριτική σας.

Πείτε τους, «Ναι, ναι,
πώς μπορώ να βοηθήσω.

Πώς μπορώ να σε ενθαρρύνω;
Έχεις σκεφτεί αυτό;

Έχεις σκεφτεί το άλλο;»

Και κυρίως, αν αποτύχουν,

κάτι που είναι πραγματικά κακό
σε μερικές κοινωνίες, και της δικής μας,

ενθαρρύνετέ τους να ξαναπροσπαθήσουν.

Επειδή η αποτυχία είναι
η μητέρα όλων των μαθημάτων.

Έτσι μαθαίνεις πραγματικά.

Πολλοί άνθρωποι, αν τους πείτε,
«Αυτό το άτομο απέτυχε

και αυτό το άτομο πέτυχε,
ποιον θα προσλαμβάνατε;»

Νομίζω ότι μάλλον θα έτεινα,
μέσα στο σωστό πλαίσιο φυσικά,

προς το άτομο που απέτυχε

επειδή νομίζω ότι θα έχουν μάθει
περισσότερα στη διαδικασία

και δεν ήταν τόσο τυχεροί
όσο οι άλλοι στο παρελθόν.

Η επιτυχία είναι δύσκολο να επαναληφθεί,
και το υπερτιμούμε αυτό.

Ποιος είναι ο ρόλος σας σαν καινοτόμος;

Επειδή όλοι σας είστε καινοτόμοι.

Με όσους μιλάω έχουν
μερικές σπουδαίες ιδέες σε αυτή τη χώρα.

Αλλά υπάρχουν μερικά ουσιαστικά πράγματα

που πιστεύω πρέπει να κάνουν
οι άνθρωποι σαν καινοτόμοι

-και να τα, δεν θα σας τα διαβάσω-

αλλά νομίζω ότι όσον αφορά την Ελλάδα,

έχει να κάνει με τη γρήγορη
αποτυχία και τη δέσμευση

και τη μακροπρόθεσμη σκέψη.

Επειδή η μακροπρόθεσμη σκέψη

θα σας κάνει να φτιάξετε
μια πραγματική δουλειά,

και δυστυχώς δεν υπάρχουν εύκολος
και σύντομος τρόπος γι' αυτό.

Δεν μπορείτε να εφεύρετε,
να συνθέσετε, να πουλήσετε,

δεν μπορείτε να το ξανακάνετε γρήγορα.

Οι ημέρες του γρήγορου χρήματος,
οπουδήποτε, έχουν τελειώσει.

Και ευτυχώς, γιατί δεν είναι βιώσιμο.

Πρέπει να δημιουργήσετε αληθινή αξία,

πρέπει να έχετε συναλλαγές
με αληθινή αξία με τους πελάτες σας,

για να έχετε επιτυχία.

Να μια ενδιαφέρουσα σημείωση,
κι έχω κάνει λίγη έρευνα εδώ.

Μπορεί κάποιος να μου πει
τι κοινό έχουν όλοι αυτοί;

Θα απαντήσω μόνο στο πρώτο χέρι.

Χέρι, χέρι, χέρι...

Όχι; ΟΚ, εντάξει.

Το κοινό τους είναι ότι ήταν
στην τρίτη δεκαετία της ζωής τους

όταν εφηύραν αυτό που εφηύραν.

Είτε είναι DNA, ή αστροφυσική,
ή εταιρίες τεχνολογίας,

οι νέοι είναι οι εφευρέτες των πιο πολλών
πραγμάτων, ανάμεσα στα 20 με 30.

Το μάθημα εδώ είναι ότι τα νιάτα
και η δημιουργικότητα συνδέονται άρρηκτα.

Κάντε τους υπολογισμούς,
δείτε τα δεδομένα,

κάντε την έρευνα και θα το βρείτε.

Αυτό που σας ζητώ να κάνετε,

καθώς υπάρχουν και μεγαλύτεροι
και πιο νέοι άνθρωποι εδώ,

υπάρχουν μερικοί πιο νέοι
στην καρδιά εδώ,

αλλά γενικά, υποστηρίξτε
τους νέους γύρω σας.

Νομίζω ότι είναι σημαντικό.

Νομίζω ότι πρέπει να βοηθήσουμε
τους νέους να επιτύχουν,

θα πάρουν τα ρίσκα,
είναι δημιουργικοί,

και μπορούμε να τους βοηθήσουμε με άλλα
πράγματα που χρειάζεται για να γίνει.

Θέλω να πάω στον φόβο

που είναι μάλλον το πιο περίεργο
κομμάτι της ομιλίας μου.

Αλλά νομίζω ότι ο φόβος
είναι μια κινητήρια δύναμη.

Νομίζω ότι ο φόβος, ο φόβος της αποτυχίας,
ο φόβος της απόρριψης,

ο φόβος του να μην υποστηρίζεσαι,
είναι τεράστιος.

Οι άνθρωποι είναι εκ φύσεως
αντίθετοι στα ρίσκα.

Αυτό είναι ένα σπουδαίο παράθεμα.

Θα πάρω τη «βελτίωση»
και θα βάλω «καινοτομία»:

«Η καινοτομία είναι πάντα η αλλαγή,
η αλλαγή δεν είναι πάντα βελτίωση,

και η αλλαγή είναι πάντα πηγή φόβου».

Πρέπει να το αποδεχτούμε αυτό,
πρέπει να το αγκαλιάσουμε αυτό.

Ξέρω πολλοί εδώ φτάνουν στο σημείο

όπου σκέφτονται, «Δεν ξέρω
πώς να αλλάξω αυτή τη χώρα.

Δεν ξέρω τι μπορώ να κάνω.

Δε νομίζω ότι θα αλλάξει ποτέ πραγματικά».

Το ακούω από τόσους πολλούς

και είμαι εδώ για να σας πω
ότι έτσι αρχίζουν τα συστήματα.

Τα συστήματα αρχίζουν να αλλάζουν
όταν οι άνθρωποι μπουχτίζουν

και αποφασίζουν ότι
θα ενδυναμωθούν μόνοι τους,

θα βασιστούν στην ενδυνάμωσή τους
και θα κάνουν κάτι με αυτήν,

ακόμη και στην περιορισμένη σφαίρα τους.

Έτσι όταν έχετε μια σπουδαία ιδέα,
και οι άλλοι λένε ότι δεν γίνεται,

η μεγάλη εταιρία θα σας φάει το μερίδιο,

μην τους ακούτε.

Επειδή αν όλοι το έκαναν,
τότε τίποτα δεν θα εξελισσόταν

και δεν θα υπήρχε αλλαγή στην αγορά.

Ο φόβος μπορεί να μας κρατήσει πίσω,

και σας ζητώ να βοηθήσετε
τους ανθρώπους να βρουν το κουράγιο

και να μην σας κρατούν πίσω.

Έχω ένα μικρό όραμα.
Να το όραμά μου για την Ελλάδα:

Μια χώρα που συμμετάσχει επιτυχώς
στη νέα τεχνολογική επανάσταση.

Και αυτό σημαίνει,

να εκπαιδευτεί κόσμος, να εμπλακεί,

να τους βοηθήσουμε
να αναγνωρίσουν τις ευκαιρίες,

να τους υποστηρίξουμε με επενδύσεις,
να τους βοηθήσουμε να βγουν στις αγορές,

και να σταματήσουμε να σκεφτόμαστε
τους περιορισμούς της Ελλάδας.

Αυτό είναι το όνειρό μου για την Ελλάδα.

Νομίζω ότι υπάρχει
μια μεγάλη ευκαιρία για μας

να καινοτομήσουμε ώστε

να βγούμε από την κατάσταση
που είναι σήμερα η Ελλάδα,

και πρέπει όλοι
να το εκμεταλλευτούμε αυτό.

Και πιο σημαντικό, νομίζω
ότι όλοι στην αίθουσα

είναι εδώ επειδή όλοι σας
έχετε έναν ρόλο σε αυτό.

Θέλω να κλείσω παραθέτοντας
τον Μπιλ Γκέιτς,

που νομίζω ότι ταιριάζει πολύ.

«Οι άνθρωποι υπερεκτιμούν το πόση
αλλαγή θα γίνει τα επόμενα δύο χρόνια,

αλλά υποτιμούν σε μεγάλο βαθμό
την αλλαγή στα επόμενα δέκα χρόνια.

Μην επαναπαυτείτε στην αδράνεια».

Όταν πρωτοπήγα στη Microsoft,

ο πρώτος μου διευθυντής
μού είπε ένα πράγμα.

Είπε, «Όταν έχεις αμφιβολίες, κάνε κάτι».

Πολλοί θα έλεγαν,
«Είσαι τρελός; Τι θα κάνεις;

Δεν ξέρεις καν.
Δεν έχεις κάνει την αξιολόγηση,

δεν έχεις το 20-σέλιδο αρχείο
για να το αποδείξεις».

Λειτούργησε. Πιστέψτε με, λειτούργησε.

Η πραγματική ερώτηση για σας τώρα είναι:

Τι θα κάνετε εσείς;

Σας ευχαριστώ.

(Χειροκρότημα)