Przemowa Emmy Watson dla kampanii "He For She"

Poruszająca przemowa Emmy Watson o równości płci i kampanii "He For She"
Dołącz do kampanii na stronie: http://www.heforshe.org/

(brawa)

Wielkie brawa dla Phumzile Mlambo-Ngcuka.

Phumzile, bardzo dziękuję.

Twoje słowa inspirują

i świetnie się nadają
na wspaniałe rozpoczęcie

kampanii "He For She".

Muszę zaznaczyć, że
"He For She" to ruch solidarnościowy.

Partnerstwo pomiędzy kobietą a mężczyzną,

oparte na oddaniu się walce
przeciwko utrzymującej się nierówności,

z którą borykają się
kobiety i dziewczęta.

Przyjrzyjmy się teraz młodej kobiecie,

która zdecydowała się
użyczyć swojego głosu

temu, jakże ważnemu,
ruchowi solidarnościowemu.

To wybitna brytyjska aktorka,

wspierająca równość dla płci
na własną rękę.

Przez kilka lat
była zaangażowana

w promowanie edukacji dzięwcząt.

W ramach swych humanitarnych akcji,

odwiedziła ona Bangladesz czy Zambię,

a ostatnio, jak słyszeliśmy,
powróciła z Urugwaju,

gdzie zakończyła swoją pierwszą misję
w ramach UN Women.

Panie i Panowie, powitajmy na scenie
naszą współgospodynię

oraz Ambasadorkę ONZ Women's Global Goodwill,

Emmę Watson.

(brawa)

Szanowne Ekscelencje, Sekretarzu Generalny ONZ,

Przewodniczący Zgromadzenia Ogólnego,

Dyrektorze Wykonawczy ONZ Women

oraz Wy, szanowni goście.

Uruchamiamy dziś kampanię "He For She".

Zwracam się do Was,
ponieważ potrzebujemy Waszej pomocy.

Chcemy zakończyć nierówność
ze względu na płeć.

Aby to osiągnąć,
wszyscy muszą się zaangażować.

To pierwsza taka kampania ONZ.

Chcemy pobudzić do działania
tylu chłopców i mężczyzn, ilu się da,

aby wspierali zmianę.

Nie chcemy tylko o tym rozmawiać.

Chcemy to urzeczywistnić.

Zostałam wyznaczona jako
Ambasadorka Dobrej Woli ONZ

sześć miesięcy temu.

I im więcej mówiłam o feminiźmie,

tym bardziej zdawałam sobie sprawę,

że walka o prawa kobiet,

zaczęła być synonimem dla
nienawiści do mężczyzn.

Coś, co wiem na pewno,

to fakt, że trzeba to zakończyć!

Definicja femizmu mówi,

że jest to wiara, iż kobiety i mężczyźni

powinni mieć takie same prawa i szanse.

Jest to teoria politycznej, ekonomicznej,

i społecznej równości płci.

W założenia wzorowane na płci,
zaczęłam wątpić wiele lat temu.

W wieku ośmiu lat,

uważano, że się rządzę,

bo chciałam kierować sztuką

wystawianą dla naszych rodziców.

Chłopcom nikt tego nie wypominał.

Mając czternaście lat,
byłam seksualizowana

przez pewne elementy w mediach.

W wieku 15 lat,

moje koleżanki zaczęły odchodzić
z drużyn sportowych,

ponieważ nie chciały wyglądać
na zbyt umięśnione.

Kiedy, mając osiemnaście lat

moi koledzy nie potrafili
wyrażac swoich uczuć,

zdecydowałam,

że jestem feministką.

I nie wydawało mi się to skomplikowane.

Jednak moje ostatnie badania wykazały,

że feminizm stał się niepopularnym słowem.

Kobiety nie chcą być identyfikowane
jako feministki.

Najwyraźniej, jestem jedną z tych kobiet,

której wypowiedzi są zbyt mocne,

zbyt agresywne, izolujące,
anty-męskie

a nawet nieatrakcyjne.

Dlaczego to słowo
stało się tak niekomfortowe?

Pochodzę z Wielkiej Brytanii

i uważam, że to normalne,

że zarabiam tyle, co moi koledzy.

Myślę, że powinnam móc
decydować

o swoim własnym ciele.

(brawa)

Myślę, że kobiety powinny mieć prawo

do działania w moim imieniu w sprawach,

które mogą wpłynąć na moje życie.

Myslę, że społeczenie

zasługuję na taki sam szacunek
jak moi koledzy.

Niesetety, muszę powiedzieć, że
nie ma na świecie kraju,

który zapewnia te prawa wszystkim kobietom.

Żaden kraj na świecie
nie może jeszcze oświadczyć,

iż osiągnęta została równność płci.

Te prawa uważam za prawa człowieka.

Ale ja mam szczęście.

Mam uprzywilejowane życie,
ponieważ moi rodzice

nie kochali mnie mniej

bo urodziłam się dziewczynką.

Szkoła mnie nie ograniczała,

bo byłam dziewczynką.

Moi mentorzy nie zakładali,
że osiągnę mniej,

tylko dlatego, że pewnego dnia
mogę urodzić dziecko.

Osoby z takim podejściem sprawiły,

że dzisiaj jestem kim jestem.

Ci ludzie mogą tego nie wiedzieć,

ale nieświadomie są oni feministami,

którzy dzisiaj zmieniają świat.

Potrzeba nam więcej takich osób.

Jeśli nadal nienawidzicie tego słowa,
to pomyślcie,

że to nie ono jest tu ważne.

Ważne są kryjące się za nim
idea i ambicja.

Nie wszystkie kobiety

otrzymały prawa, które ja posiadam.

W istocie, otrzymała je jedynie garstka.

W 1997 roku, w Pekinie,
Hillary Clinton wygłosiła słynną przemowę

na temat praw kobiet.

Niestety, wiele z tego o czym mówiła

nadal pozostaje problemem.

Tym, co mnie zdziwiło, był fakt,

że niecałe 30% tamtejszej publiczności

stanowili mężczyźni.

Jak możemy wpływać na zmianę świata,

jeśli tylko połowa z nas

jest zaproszona
do uczestnictwa w rozmowach.

Panowie,

korzystając z okazji,

chciałabym oficjalnie Was do tego zachęcić.

(brawa)

Równość płci dotyczy także i Was.

Do dzisiaj,
społeczeństwo mniej szanuje

rodzicielską rolę mojego taty.

Mimo tego, że jako dziecko

potrzebowałam go na równi z moją mamą.

Widuję młodych mężczyzn
cierpiących na choroby psychiczne,

niezdolnych do prośby o pomoc,

ze strachu o utracenie swej
męskości

i swego człowieczeństwa

W Zjednoczonym Królestwie,
samobójstwo jest

najczęstszą przyczyną śmierci mężczyzn

pomiędzy 20 a 49 rokiem życia,

wyprzedzając wypadki drogowe,

raka i chorobę niedokrwienną serca.

Spotykałam wrażliwych mężczyzn
z brakami pewności siebie

powodowanymi zaburzeniami poczucia tego,

czym jest męskie powodzenie.

Mężczyźni także nie doświadczają równości.

Nie zbyt wiele mówimy o panach,

będących obiektami stereotypów płci.

A jednak tak się dzieje.

A kiedy się od tego uwolnią,

w konsekwencji,

sytuacja kobiet także się zmieni.

Jeśli mężczyzna nie musi być agresywnym,

aby być akceptowanym,

to kobieta także nie będzie musiała
być uległa.

Jeśli męzczyźni nie muszą kontrolować

to kobiety nie muszą być kontrolowane.

Zarówno mężczyźni jak i kobiety
powinni czuć swobodę w byciu wrażliwym.

Powinni czuć wolność bycia silnymi.

Czas, abyśmy postrzegali wszystkie płci

na jednym poziomie,

zamiast dzielić je na dwa różne modele.

(brawa)

Jeśli przestaniemy definiować się
poprzez to, czym nie jesteśmy,

a zaczniemy wyrażać kim jesteśmy,

wtedy wszyscy możemy przywracać wolności.

I właśnie o to chodzi w kampani "He For She".

Chodzi o wolność.

Proszę panów o podjęcie tego obowiązku

żeby ich córki, siostry i matki

były wolne od uprzedzeń.

A także, aby ich synowie

mieli pozwolenie na poczucie słabości
i człowieczeństwa...

...oraz, aby odzyskali te utracone poczucia.

Aby poprzez takie działanie,

mogli stać się prawdziwą
i pełną wersją samych siebie.

Pewnie myślicie sobie,

kim jest ta dziewczyna z Harrego Pottera

i skąd się wzięła w ONZ?

Bardzo dobre pytanie.

Sama je sobie zadawałam.

Jedno wiem na pewno.

Ten problem nie jest mi obojętny
i chcę go rozstrzygnąć.

A widząc to, co widziałam

i otrzymując tę szansę,

czuję się zobowiązana, aby coś zrobić.

Mąż stanu, Edmund Burke, mówił:

Aby zło zatriumfowało, wystarczy,

by dobry człowiek niczego nie robił.

Pomimo nerwów w tej przemowie

i w momentach zwątpienia

mówię sobie stanowczo,

jeśli nie ja,

to kto?

Jeśli nie teraz,

to kiedy?

Jeśli ktoś z Was ma podobne wątpliwości

kiedy oferowane są Wam szanse,

mam nadzieję, że te słowa będą pomocne.

Ponieważ,

prawda jest taka, że

jeśli niczego nie zrobimy,

zajmie to 75 lat,

czyli ja

będę miała prawie 100 lat

aby kobietom płacono tyle,

co mężczyznom

za tą samą pracę.

15,5 miliona dziewcząt
weźmie ślub jako dzieci

w ciągu następnych szesnastu lat.

A z obecnym tempem,

dopiero w 2086 roku

dziewczynki w wiejskich terenach Afryki

będą mogły zdobyć średnie wykształcenie.

Jeśli wierzycie w równość,

być może jesteście tymi
nieświadomymi feministami,

o których wcześniej wspomniałam.

I za to biję Wam brawo.

Walczymy o jednoczące słowo,

ale dobra wiadomość jest taka,

że mamy jednoczący ruch.

Nosi on nazwę "He For She".

I zachęcam Was do wystąpienia,

aby być widocznym,

i zadanie sobie pytania:

Jeśli nie ja,
to kto?

Jeśli nie teraz,
to kiedy?

Dziękuję bardzo.

(brawa)

Cóż za przepiękna przemowa!