Daha önce adını hiç duymadığınız dünyanın en güçlü kadını

Herkes Martin Luther King Jr.'ı biliyordur. Ancak, Dr. King'in “sivil haklar hareketinin mimarı” dediği Septima Clark'ı tanıyor musunuz? Rosa Parks, Diane Nash, Fannie Lou Hamer ve binlerce kişi gibi nesillerin en efsanevi eylemcilerinden bazılarının öğretmeni olan Clark, değişiklik yapmada zamana karşı gelen bir model hazırladı. GirlTrek'in kurucuları T. Morgan Dixon ve Vanessa Garrison, ABD'de bir sağlık devrimi başlatmak ve bir milyon kadının adalet için yürümesini sağlamak için Clark'ın oyun kitabından bir sayfa alıyor. (Bu gözüpek fikir, TED'in küresel değişime ilham verme ve finanse etme girişimi olan The Audacious Project'in bir parçasıdır.)

T. Morgan Dixon: Size daha önce
adını hiç duymadığınız

dünyanın en güçlü kadınından bahsedeceğim.

Onun adı Septima Clark.

Bu adı unutmayın: Septima Clark.

Dr. King ona ''Sivil Haklar
Hareketi'nin Mimarı'' derdi

çünkü o Vatandaşlık Okulları'nı kurdu.

Bu okullarda sıradan kadınlara
pratik beceriler öğreterek

kendi topluluklarındaki kişilere
okumayı öğretmelerini sağladı.

Çünkü eğer okumayı öğrenirlerse

oy kullanabileceklerdi.

Kadınlar bu becerileri edinip

bu ülkenin görüp görebileceği

en efsanevi sivil hak eylemcileri oldular.

Örneğin Diane Nash gibi kadınlar.

Tanıyorsunuzdur belki.

Selma'dan Montgomery'e
bütün bir yürüyüş organize etti.

Şiddet Karşıtı Öğrenci Koordinasyonu
Komitesi'nin kurucularındandı.

Birlikte oturma eylemleri düzenleyip

Özgürlük Gezilerini başlattılar.

Fannie Lou Hamer'ı hatırlarsınız.

Demokratik Ulusal Kongre’de
merdivene oturup

Mississippi'de seçmen
kaydettiği sırada

bir hapishanede nasıl dayak
yediğini anlatan kadın.

Septima'nın en ünlü öğrencisi

Rosa Parks.

Rosa Parks kendisine
barış yanlısı direnişi

Septima Clarks'ın öğrettiğini söyledi.

O, o otobüste oturarak

tüm bir ulusun ayağa kalkmasını sağladı.

Bu kişiler onun 10.000 öğrencisinden
sadece üç tanesi.

Bu kadınlar değişimin öncülerindendi.

Bu kadınlar,

Vatandaşlık Okulları'nda insanlara
okumayı öğrettiler

ve 700.000 yeni seçmen kazandırdılar.

Sadece bu da değil.

O, sosyal eylemcilikte
yeni bir kültür yarattı.

Pete Seeger, eski gospel şarkısının
sözlerini değiştirenin

ve şu an ''We Shall Overcome''

olarak bildiğimiz marşa dönüştürenin

Septima Clark olduğunu söylemişti.

Vanessa Garrison: Birçoğunuz
bizi tanıyordur.

Bizler GirlTrek'in kurucu ortaklarıyız.

Amerika'da siyahi kadınlar için kurulmuş
en büyük sağlık örgütüyüz.

Misyonumuz basit:

Yüzde 80'i sağlıklı kiloda olmayan

siyahi kadınlardan
her gün evlerinin önünde

yürümelerini isteyerek
onların hayat kurtarıcı

bir yürüme alışkanlığı
edinmelerini sağlamak.

Böylece radikal bir hareket başlatarak

siyahi kadınların kronik hastalıkların

yıkıcı etkilerinden korunmasını

ve sokaklarına sahip
çıkmasını amaçlıyoruz.

Aileleri için sağlık konusunda
yeni bir kültür yaratıp

adalet için en ön sıralarda
savaşmalarını istiyoruz.

Bugün Amerika'nın her yerinde

100.000'den fazla siyahi kadın
kendi topluluklarında

kahramanca bir güçle ilerlerken

Girltrek'in mavi tişörtünü giyiyor.

Bizler Septima Clark'ın izindeyiz.

O bizlere değişiklik yapma
için bir model sağladı.

Bir; herkesi rahatsız edecek

cesur bir fikriniz olsun.

İki; kendi topluluğunuzun
kültürel geleneklerinin derinlerine inin

ve daha çok sizden öncekilere
sırtınızı dayayın.

Üçe geldik: Bir isim verin.

Herkesin çok çalışmaya
istekli olacağı bir şey,

sadece bireye değil aynı zamanda
çevresine de yararı olacak

saçma şekilde basit bir hedef.

Son olarak da

asla kendi hayatınızı kurtarmak
için izin istemeyin.

İnsan olarak kendi problemimizi çözmek

bizim temel hakkımız.

TMD: Şuan salonunuzda
toplanmış, bizleri seven

ve sosyal medyada bizlere çılgınca
destek veren tüm kadınlar

sizleri görüyoruz.

(Kahkaha)

Sizi her gün görüyoruz ve sizi seviyoruz.

Yalnız değilsiniz

ve biz daha yeni başlıyoruz.

VG: Bizi bu sahneye çıkaran sizlersiniz,

sizin liderliğiniz;

Detroit'in yanmış sokaklarını
denetleyişiniz;

Harlem'de hastaneler ve sağlık hizmeti
sistemleri ile çalışmanız;

Sacramento, Charlotte, Brooklyn, Flint'in
sokakları için ettiğiniz dualar,

travma yaşamış her topluluk,

trafik modelleri ile sokak
güvenliğini sağlamanız

ve en önemlisi de

rol model oluşunuz.

Bunların hepsi sizin yürüyüşe olan
bağlılığınız, aile ve arkadaşlarınızı

organize etmeniz ve genişletilmiş
misyonumuza olan

inancınız sayesinde başladı.

TMD: Benim için bu odadaki herkesin
GirlTrek'te değişim yapmanın

nasıl işlediğini anlaması önemli.

İyi yetişmiş bir örgütleyici 100
arkadaşının davranışını

değiştirebilecek güçte.

Doğruluğunu biliyoruz

çünkü şu an sosyal medyayı
yıkan kadınlar (1.000)

çoktan 100.000'den fazla kadına
ilham verdi.

(Alkış)

Fakat bu azıcık bile yeterli değil.

Bizim hedefimiz ciddi bir kitle yaratmak.

Bunu yaratmak için de

girişimimizi üst seviyelere çıkaracak
gözü pek bir plana ihtiyacımız var.

Bin tane örgütleyici yeterli değil.

GirlTrek yeni vatandaşlık
okulunu kuracak.

Bu sayede 10.000 adet öncü
sağlık eylemcisi yetiştirip

Amerika'da en çok ihtiyaç olan
topluluklara yerleştireceğiz.

Böylelikle hastalıkları altüst edeceğiz

ve yeni bir sağlık kültürü yaratacağız.

Yapacağımız şey, bir milyon siyahi kadına

hayatları için yürümelerini sağlayacak
bir destek sistemi yaratmak.

(Alkış)

Bizim eğitimimiz benzersiz.

Hayal etmenizi istiyorum.

Bir diriliş, çadırlı bir festival gibi.

Sivil haklar hareketinden
çok da farklı değil.

Ülkenin her bir yanına gideceğiz.

Bu haftanın en büyük duyurusunu yapıyorum:

Vanessa, ben ve bir grup
deneyimli öğretmen

kutsal topraklarda

Alabama, Selma'da

gelecek yıl başlayacak

''Selma Yazı'' adını verdiğimiz
yeni bir gelenek başlatacağız.

VG: Selma Yazı, her yıl düzenlecek

ve kutsal rotamız Selma'dan Montgomery'e

86 km'lik bir yürüyüşle

kutsal bir hac olacak.

Ayrıca sıkı bir eğitimde olacak.

Zihninizde canlandırın,

Kadınların örgütlenmeyi
ve işe alım stratejilerini öğrendiğini,

bilimsel çalışmalar yürüttüklerini,

beslenme dersleri aldıklarını,

hikâye anlatımını öğrendiklerini

ve en sonunda gezilerde lider
ve topluluk savunucuları

olabildiklerini hayal edin.

TMD: Bu emsalsiz bir şey olacak.

Zamanla bu bir hareket olacak

kültürel bir oluşum gibi

Woodstock'un siyahi kadınları
iyileştirme festivali versiyonu gibi.

(Kahkaha)

(Alkış)

VG: Artık bu ihtiyaç

her zamankinden daha acil.

Topluluklarımızın en önemli
kaynağını kaybediyoruz.

Siyahi kadınlar gözümüzün önünde ölüyor.

Kimse bu konuda tek kelime etmiyor

ve bu krizin asıl kaynağının

en başta sivil haklar hareketini
başlatan aynı adaletsizliğe

dayandığını kabul etmiyor.

30 Aralık 2017'de,

New York sokaklarında

polisin kullandığı güç nedeniyle

kalp krizi geçirip ölen siyahi adam,

Eric Garner'ın kızı

Erica Garner.

Erica sadece yirmi yedi yaşında

ve iki çocuk annesiydi.

Erica o gün yaşadıkları
bir travma nedeniyle

kalp ile ilgili bir rahatsızlıktan

dolayı ölebilecek 137 kadından
sadece biriydi.

Bu sayı geçtiğimiz yıl
50.000'den fazlaydı.

Eve canlı gelip gelemeyeceklerini bilmeden

her sabah çocuklarını
ve eşlerini yolcu eden,

beyaz erkeklere ödenen her bir dolardan

63 cent para kazandıkları
işlerde çalışan,

berbat bir altyapıya sahip, taze
meyve ve sebzeye erişimin

olmadığı ve neredeyse yok denecek
kadar az yeşil alanın olduğu

topluluklarda yaşayan siyahi
kadınların yaşadığı stres.

Bu eşitsizliğin etkileri siyahi kadınları
ülkedeki diğer gruplara nazaran

çok daha yüksek ve hızlı bir oranla
öldürmeye devam ediyor.

Fakat bu durum değişmek üzere.

Değişmek zorunda.

TMD: Size bir hikâye anlatayım.

Belki izlemişsinizdir.

Üç hafta önce,

Vanessa, ben ve on kadın,
gerçek bir yeraltı demir yolunda

160 km boyunca yürüdük.

yürüyüşü beş günde bitirdik.

Uzun ve güzel beş günde.

Dünya bizi izledi.

Canlı yayını üç milyon insan izledi.

Şu an burada olan bazı influencerlar
hikâyemizi paylaştı.

Urban Radio sesimizi tüm ülkeye duyurdu.

VG: Hatta E! Haber kanalı bile
Kardashianlarla ilgili

bir haberi yarıda keserek,
ki bize sorarsanız adil olan buydu,

(Kahkaha)

GirlTrek'in 160 km'lik yürüyüşünün
güvenli şekilde bittiğini haber verdi.

(Alkış)

TMD: İnsanlar bize tam destek veriyordu.

Destek veriyorlardı çünkü bu karmaşa
ve çekişme zamanlarında,

bu macera bizlere Amerikalı olmanın
ne demek olduğunu gösterdi.

Yürüdüğümüzde Amerika'yı
yakından gördük.

Tarihi kasabalardan,

sık ormanlardan,

eski tarlalardan geçtik

ve bir gün,

aynı zamanda bir kafe olan
bir benzin istasyonuna girdik.

İçeride dolu erkek vardı.

Kamuflaj giymişlerdi
ve avcılık malzemeleri vardı.

Dışardaysa kamyonları duruyordu
ve bir konfederasyon bayrağı asılıydı

Daha sonra oradan ayrıldık.

Dar bir yoldan yürüyüşümüze
devam ederken

o kamyonlardan birkaçı
dibimize öyle bir geldi ki

egzozlarından asıl şiddetin
ürkütücü sesi geliyordu.

Çok sinir bozucuydu.

Sonra olan oldu.

Tam Maryland ve Delaware'in sınırında,

kamyonunun yanında
dikilmiş bir adam.

Bagaj kapağı kapalıydı.

Kahverengi bir ceketi vardı.

Garip bir şekilde dikiliyordu.

Grubumuzdaki iki kız,
Jewel ve Sandria

geriye doğru yürüdüler
çünkü adam şüpheliydi.

(Kahkaha)

Geri kalanımız adama bir
şans vermek için durduk.

Adam bize doğru geldi
ve şunu dedi;

''Merhaba, benim adım Jake Green.

Sizi bugün sabah
radyoda dinledim

ve Tanrı bana size malzeme
getirmemi söyledi.''

Adam bize su

ve granola getirdi.

Ayrıca mendil de verdi.

Mendile çok ihtiyacımız vardı
çünkü rüzgar bizi hırpalamıştı.

29 dereceydi ve sulu kar
yüzümüzden damlıyordu.

Ayakkabılarımız ve çoraplarımız
bir donup bir ıslanıyordu.

Onun düşünemeyeceği kadar
çok mendile ihtiyacımız vardı.

O gün, o anda,

Jake Green tanrıya olan inancımı
kesin olarak pekiştirdi

ama daha önemlisi insanlığa
olan inancımı pekiştirdi.

Yapmamız gereken bir seçim var.

Amerikadaki fikir ayrılığının karanlığına
düşecek miyiz, düşmeyecek miyiz?

Size şunu söylemeliyim.

GirlTrek'in kadınları sokaklarda
hiçbir zaman sönmeyecek

bir ışık ile yürüyor.

VG: Aynı zamanda Montgomery'de
yürüyen o kadınlar kadar

güçlü ve net bir misyonumuz var.

Hastalıklar burada bitiyor.

Travmalar sona eriyor.

Sizin desteğinizle,

atalarımızın izinde,

yeni eğitilmiş bu 10.000 eylemci
bu ülkenin görüp görebileceği

en büyük sağlık devrimini yapacak.

Topluluklarına dönüp insanlığın yeniden
doğuşuna bir model olacaklar.

Bizler ise,

hepimiz bunu kutlayacağız.

Çünkü tıpkı Jake Green'in anladığı gibi,

kaderlerimiz kesişti.

Septima Clark bir defa
şöyle söylemiş;

''Sonunda hava hepimizin
soluyabileceği bir yerde.''

Fakat yine de,

Eric Garner'ın akıldan çıkmayan son
sözleri ''Nefes alamıyorum.'' olmuştu.

Kızı Erica, hala adaletin peşindeyken

yirmi yedi yaşında öldü

ve biz,

onun sözlerinin gerçeğe dönüştüğü,

siyahi kadınların artık ölmediği,

hep birlikte rahatça nefes alıp
verebileceğimiz ana kadar

Septima Clark'ın izinden yürüyeceğiz.

Teşekkür ederim.

(Alkış)