Chris Jordan şok edici istatistikleri resmediyor

Sanatçı Chris Jordan, Batı medeniyetinin neye benzediğinin çarpıcı bir biçimde gösteriyor. Devasa imgeleri, neredeyse hayal edilemez bazı rakamları resmediyor -- her gün kullandığımız hayret verici sayıdaki kaşıt bardaklar gibi.

Benim çalışmam, hepimizin bilinçsiz olarak gösterdiğimiz,

müşterek davranışlar hakkında.

Bundan kastettiğim davranışlar ise,

hepimizin inkar etttiği ve

günlük farkındalık seviyemizin altında işleyenler.

Bireyler olarak, tüm bu şeyleri yapıyoruz, her zaman, her gün.

Hani başkasına kızıp da

eşinize huysuzluk ettiğinizdeki gibi.

Veya endişeli olduğnuz için partinin birinde içkiyi fazla kaçırmak gibi.

Ya da duygularınız incindiği için aşırı yemek gibi, ya da herneyse.

Ve bunun gibi şeyleri yaptığımızda,

300 milyon kişi bilinçsiz davranışlar gösterdiğinde,

tüm bunların toplamı yıkıcı sonuçlara yol açabiliyor.

ki bunların olmasını ne isteriz ne de amaçlarız.

İşte fotoğraf çalışmalarımla ele aldığım konu bu.

Bu resmi kısa süre önce tamamladım, bu,

biraz uzaktan baktığınızda,

bir tür neo-gotik, karikatüre

kirlilik kusan bir fabrikaya benziyor.

Biraz daha yaklaştığınızda,

bir sürü boruya benzemeye başlıyor, mesela bir kimyevi fabrika,

ya da rafineri veya karmakarışık bir otoyol kavşağına.

Ve iyice yaklaştığınızda,

aslında bir sürü plastik bardaktan oluştuğunu fark ediyorsunuz.

Gerçekte ise bu, bir milyon plastik bardak,

bu sayı, ABD'de yapılan havayolu uçuşlarında, her altı saatte

kullanılan bardakların sayısı.

Uçuşlarda, günde 4 milyon plastik bardak kullanıyoruz,

ve bunların hemen hiçbiri tekrar kullanılmıyor veya geri dönüştürülmüyor.

o sektörde bunu yapmıyorlar.

Ama her gün kullandığımız kağıt bardakların

sayısının yanında, bu sayı küçük kalıyor.

Her gün sıcak içecekler için 40 milyon bardak kullanıyoruz,

çoğunu ise kahve için.

40 milyon bardağı tuvale sığdıramadım,

ama 410,000 tanesini yerleştirebildim. İşte 410.000 bardak böyle görünüyor.

Bu 15 dakikalık bardak tüketimimiz.

Ve eğer bu kadar çok bardağı üst üste koyabilseydiniz,

boyutu bu kadar olurdu.

Ve işte bir saatlik bardaklarımız.

Ve işte bür gün ederinde bardaklarımız.

İşte orada hala küçük insanları görebiliyorsunuz.

42 katlı bir bina kadar yüksek,

ve buraya da Özgürlük Heykelini referans ölçek olarak koydum.

Adaletten bahsedersek, kültürümüzde süregelen bir fenomen daha var ki,

bence son derece rahatsız edici; Amerika şu anda

dünyadaki diğer tüm ülkelere göre nüfusuna oranla

en çok mahkumun olduğu ülke.

Hapisteki her dört kişiden biri, her dört insandan birisi

Amerikalı ve ülkede hapsedilmiş durumda.

Ve ben bu sayıyı göstermek istedim.

Hapisteki Amerikalılıarın sayısı 2005 yılında 2.3 milyondu.

O zamandan beri artıyor ama şu an ki sayıyı bilmiyoruz.

Ben de 2.3 milyon hapisane üniformasını göstermek istedim,

bu resmin gerçek ölçülerdeki görüntüsünde

her bir üniforma bir demir para kalınlığında.

Ufacıklar, çok zor görülebilecek durumdalar

ve de 2.3 milyonu göstermek için dünyada bulunan herhangi bir

printerın yapabileceğinden daha büyük bir kanvas gerekli.

Bu yüzden birkaç panele bölmem gerekti,

paneller 3 metre boyunda ve 7.5 metre genişliğinde.

Bu New York'da bir galeride oluşturduğum o çalışmam;

çalışmaya göz atanlar annem ve babam.

(Gülüşmeler)

Bu resme ne zaman baksam, annem babama

şöyle mi sesleniyor diye merak ediyorum,

"Sonunda giyeceklerini katlamış."

(Gülüşmeler)

Şimdi size bağımlılık ile ilgili bazı çalışmalar

göstermek istiyorum. Bu sigara bağımlılığı ile ilgili.

Sigaradan ölen Amerikalılıarın sayısını gösteren

bir çalışma yapmak istedim.

Her yıl ABD'de sigara yüzünden

400,000 kişi ölüyor.

Bu çalışma da bir sürü sigara kutusundan yapıldı.

Yavaşça geriye gittiğinizde,

bunun Van Gogh'un "Sigaralı Kafatası" adlı resmi olduğunu göreceksiniz.

Bu çok ilginç bir durum, 11 Eylül olaylarında

3000 kişi hayatını kaybetti,

buna verilen tepkiyi hatırlıyor musunuz?

Tüm dünyada yansımaları oldu ve

zaman içinde yansımaya da devam edecek.

100 yıl boyunca konuşacağımız bir konu olacak bu.

Ve tam o gün, 1,100 Amerikalı sigaradan hayatını kaybetti.

Ve ertesi gün, bir 1,100 Amerikalı daha.

Ve takip eden her gün, 1,100 Amerikalı daha öldü

ve bugün, 1,100 Amerikalı sigaradan ölüyor.

Bunun hakkında konuşmuyoruz, göz ardı ediyoruz.

Tütün lobisi çok güçlü.

Bilinçsiz olarak göz ardı ediyoruz.

Sigaranın yıkıcı gücünü bilmemize rağmen,

çocuklarımızın, torunlarımızın, sigaranın tesiri altında kalmalarına

ve sigaraya başlamalarına müsaade ediyoruz.

Bu da sıradaki çalışmanın çıkış kaynağı.

Burada bir sürü sigara var: 65,000 sigara.

Bu sayı bu ay ve her ay ABD'de

sigaraya başlayan gençlerin sayısına eşit.

ABD'de her sene 18 yaş ve altındaki 700,000 çocuk

sigaraya başlıyor.

Sizlere tanıtmak istediğim ABD'deki

bir başka garip yaygın hastalık da

reçeteli ilaçların yanlış ve kötüye kullanılma olgusu.

Bu bir sürü Vicodin'den yaptığım bir çalışma --

aslında sadece bir Vicodin'im vardı

ama onu birçok kez tarayarak elde ettim bunu.

(Gülüşmeler)

Biraz geriden bakarsanız 213,000 Vicodin hapı göreceksiniz,

bu da her sene ABD'de hastaların ziyaret ettiği

reçete ile verilmiş

endişe giderici ilaçların, ağrı kesicilerin kötü ve yanlış kullanılmasına ayrılmış

hastane acil odası sayısı.

ABD'deki ilaçların üçte biri aşırı tüketiliyor --

buna kokain, eroin, alkol ve her şey dahil --

aşırı kullanılan ilaçların üçte biri reçeteli ilaçlar.

Garip bir olgu.

Bu da bir başka trajik olgu hakkında yeni tamamladığım

çalışmam. Giderek artan bir saplantı olan

göğüs büyütme operasyonları hakkında.

Geçen sene 384,000 Amerikalı bayan

gönüllü olarak göğüs büyütme operasyonuna gitti.

Hızla en popüler lise mezuniyeti hediyesi haline geliyor,

koleje başlayacak kızlara hediye olarak veriliyor.

Ben de bunu Barbie bebeklerden yaptım,

geriden baktığınızda çiçek motiflerini göreceksiniz,

tamamen baktığınızda da, 32,000 Barbie bebek göreceksiniz,

bu da ABD'de her ay gerçekleşmekte olan göğüs büyütme

operasyonlarının sayısı.

Bunu yaptıranların büyük bir çoğunluğu 21 yaşın altında.

Ve gariptir ki, göğüs büyütmeden

daha popüler olan tek plastik cerrahi operasyon liposuction,

bunun da çoğu erkekler tarafından yaptırılıyor.

Şimdi, bunların sadece örnekler olduğunu vurgulamak istiyorum,

bunu çok büyük bir sorunmuş gibi göstermiyorum.

Sadece örnekler bunlar.

Bunu yapmamın sebebi de, şu anda tam bir

kültüre sahipmişiz gibi hissetmediğimizden korkmam.

Şu an Amerika'da bir çeşit anestezi yapılmış gibi.

Kültürümüze neler olduğu, ülkemizde neler olduğu, dünyada

bizim adımıza yapılan zalimlikler konusunda,

öfke hissimizi, nefretimizi

ve ızdırabımızı kaybetmiş durumdayız.

Kayboldular; bu duyguları kaybettik.

Kültürel, ulusal sevincimizi bulamıyoruz.

Bunun bir sebebi de bence,

herbirimizin inşa etmeye çaltığı bu yeni dünya görüşü,

bu holoptikal dünya görüşü, farklı şeylerin

etkileşimi sonucunda beynimizde

yaratmaya çalıştığımız bu holografik görüntü;

1,000 mil uzaktan satın aldığımız çevresel ayak izleri;

tüketici olarak aldığımız kararların 10,000 mil

uzakta oluşturduğu sosyal sonuçlar.

Bu görüşü oluşturmaya çalışırken,

ve de kültürümüzün büyüklüğü hakkında kendimizi eğitmeye çalışırken,

karşılaşmamız gereken bilgiler şu devasa sayılarla ifade ediliyor :

milyonlar, yüz milyonlar,

milyarlar ve şimdi trilyonlar.

Bush'un yeni bütçesi trilyonlarda ve

beynimiz bu sayıları kavrayabilecek kapasitede değil.

Bu devasa istatistiklerden bir anlam çıkaramıyoruz.

İşte bu da benim çalışmamda yapmak istediğim şey,

bu sayıları alıp,

verilerin ham dilinden bu istatistikleri alıp onları

daha evrensel görsel bir dile tercüme etmek, anlaşabilecek şekilde.

Çünkü bence, eğer bunları anlayabilirsek,

bunları daha derinden hissedebilirsek,

şimdi olduğundan daha fazla bizim için önemli olacaklar.

Ve eğer bunu bulabilirsek,

her birimiz içimizde şu karşılaşmamız gereken

önemli soruyu kolaylıkla bulabilecek. Soru;

Nasıl değişeceğiz?

Bana göre bir insan olarak şu an karşılaştığımız önemli bir soru bu:

Nasıl değişeceğiz? Kültür olarak nasıl değişeceğiz

ve bireysel olarak bunun çözümünde üstümüze düşen

kısmın sorumluluğunu nasıl alacağız,

nasıl davranacağız?

Bu konularla ilgilenmek için kendinizi kötü

yapmanız gerekmez.

Amerika'yı suçlar bir şekilde işaret etmiyorum.

Sadece şu an bizim böyle olduğumuzu söylüyorum.

Ve eğer kültümüz hakkında görüp de

hoşlanmadıklarımız varsa,

o zaman bir tercihimiz vardır.

Her birimizin ortaya çıkarabileceği entegrasyon derecesi,

bu sorunun yanıtını bulmak için, nasıl değişeceğiz sorusunun

karşısına çıkarken getirebileceğimiz karakter derinliğimiz.

Bu bizi bireyler ve ulus olarak tanımlıyor zaten

ve bunu gelecekte de yapmaya devam edecek.

Kararlarımızın neticesine göre mirasımızı yaşayacak milyarlarca insanın

yaşam kalitesini,

saadetini derinden etkileyecek.

Soyut olarak konuşmuyorum,

şu an bu odadakiler adına konuşuyorum.

Şu anda burada.

Teşekkürler ve iyi akşamlar.

(Alkışlar)