Mark Applebaum: Çılgın Müzik Adamı

Mark Applebaum inanılmaz bir şekilde kalıpları kırarak müzik besteliyor, bir çiçekçi için konçerto oluşturarak ve bulduğu ve işe yaramayan nesnelerle enstrüman üreterek. Bu alışılmadık konuşma kendi yaratıcı işinizde bazı kalıpları kırarak size ilham verebilir. (TEDxStanford tarafından kayda alınmıştır.)

Eğer zıplarsam heyecanıma iyi geleceğini düşündüm

ama aslında mantıksız bir tepki içindeyim

ve bu kötü bir fikirdi.

Her neyse, bu daveti aldığım için çok memnun oldum

besteci olarak sizlere müziğimi
ve yaptığım işleri göstereceğim

galiba bu benim şöhretime ve

bolca olan narsizmime iyi geliyor. (Gülüşmeler)

Ve şaka yapmıyorum. Ben sadece düşünüyorum ki

bunu söylemeliyiz ve önümüze bakmalıyız. (Gülüşmeler)

Sorun şu ki, hemen ikilem oluşuyor

müzikten sıkıldığıma ve

besteci rolünden sıkıldığıma dair

ve ben de bugün size sunumumda bu sıkılma fikrine

odaklanmaya karar verdim.

Ve bugün sizinle müziğimi paylaşacağım. Umarım

bir hikaye anlatacak şekilde sunabilirim

sıkıntıyı bir katalizör gibi nasıl kullandığımı anlatan bir hikaye

yaratıcılık ve buluş olarak, ve

sıkıntının beni nasıl temel bir soruya yönlendirdiğiyle alakalı

disiplinime sorduğum bir soru

bir bakıma sıkıntının beni nasıl bir besteci olmanın

en dar ve geleneksel tanımı olan

bir rol elde etmeye doğru ittiğiyle alakalı.

Bugün yapmak istediğim şey şu, piyanoda

size alıntı bir müzik ile başlamak istiyorum.

(Müzik)

Evet, bunu ben yazdım. (Gülüşmeler)

Yok hayır. (Alkış) Oh teşekkürler.

Hayır, hayır bunu ben yazmadım.

Aslında bu Beethoven'dan bir parçaydı

ve bu durumda besteci olarak hiçbir şey yapmadım.

Şu anda sadece yorumcu olarak size bunu çaldım

işte burda yorumcuyum.

Neyin yorumcusuyum? Bir parça müzik değil mi?

Şu soruyu sorabiliriz: "Ama bu müzik midir?"

Ve bunu söz bilimle ilgili olarak söyleyebilirim, çünkü

herhangi bir standarda göre kabul etmeliyiz

ve bu tabi ki de bir müzik parçasıdır

bunu buraya koydum çünkü

bir anlığına kafanızda şekillendirmek için

bu soruya geri döneceğiz

Biz sunuma göz atarken

biraz geri durmak gibi olacak.

Evet şimdi Beethoven'ın müziğini dinledik

ve benim bu müzikle problemim şu, bu çok sıkıcı

Yani... Şöyle... Şey... (Gülüşmeler)

Bu Beethoven! Bunu nasıl diyebilirsin?

Bilmiyorum ben bu müziğe çok aşinayım.

Çocukken bununla sürekli alıştırma yapmak zorundaydım
ve bundan çok bunaldım. Bu yüzden...(Gülüşmeler)

Nasıl bir şey yapabilirim diye düşündüm,

bir şekilde değiştirebilirim, kişiselleştirebilirim

ve açılışı şöyle yapabilirim...

(Müzik)

ve sonra şöyle değiştirebilirim. (Müzik)

Bu melodinin üstüne şöyle doğaçlama yapabilirim

şöyle de geliştirebilirim. (Müzik)

(Müzik)

Ve artık şöyle bir şey olur. Oh teşekkürler.

(Alkış)

Benim yapacağım bu tarz bir şey bu olurdu,

Beethoven'dan daha iyi olmasına gerek yok.

Aslında, bence ondan daha iyi değil. Ama, (Gülüşmeler)

benim ilgimi daha çok çeker. Benim için daha az sıkıcı.

Ben gerçekten kendime güveniyorum çünkü zaman akıp giderken

hangi kararları alacağım diye düşünmek zorundayım

Beethoven'ın notaları aklımdan geçerken,

ve aynı zamanda ona nasıl değişiklikler yapacağımı

düşünüyorum.

Ve böylelikle bu benim için merak uyandıran bir girişim.

Burada birinci tekil şahıs durumuna çok sıcak bakıyorum ve

şimdi yüzüm ikinci kez görülüyor böylelikle sanırım şu noktada anlaşabiliriz

bu solipsist bir girişim.(Gülüşmeler)

Ama bu merak uyandırıcı, ve bana göre enteresan

sadece bir süre için... Sonra yine sıkıldım, beni sıktı.

Piyanoyu kastediyorum, çünkü

o çok tanıdık bir enstrüman, ses tını aralığı

çok sıkışık, en azından piyanoda çalınca

tabi sonrasında onu ateşe verip dinlemek gibi

şeyler yapmıyorsanız

Biraz sıkıcı olmaya başlıyor, ve çok yakında

başka enstrümanlara geçiyorum, onlar da çok bilindik hale geliyor

ve sonunda kendimi tasarlarken ve imal ederken buldum.

benim kendi enstrümanım, ve bugün bunu da getirdim

sizin için biraz çalarım diye düşündüm

böylelikle sesini duyabilirsiniz.

(Müzik)

Kapı durdurucuları var, bunlar çok önemli. (Gülüşmeler)

Bir de taraklarım var. Sahip olduğum tek taraklar bunlar. (Müzik)

Benim enstrümanıma monteli hepsi. (Gülüşmeler)

(Müzik)

Her türlü şey yapabilirim aslında.

Keman yayıyla çalabilirim. Bu çubukları kullanmak zorunda değilim.

Böylelikle şu ses çıkıyor. (Müzik)

Elektronik müzik setiyle

sesi tamamıyla değiştirebilirim. (Müzik)

(Müzik)

Şöyle ve... Böyle. (Müzik)

Vesaire vesaire.

Bu size enstrümanımın yapısı hakkında biraz da olsa

bilgi verdi sanırım. Ki bence çok ilginç bir yapısı var.

Ve bu beni mucit rolüne bürüdü, ve bunun iyi yanı.

Bu enstrümanın adı Mouseketeer (Gülüşmeler)

ve havalı olan şey de

ben dünyanın en iyi Mouseketeer çalan kişisiyim. (Gülüşmeler)

Değil mi? (Alkış)

O bakımdan bu,

var olmanın ayrıcalıklarından biri

ve işte başka bir rol, mucit. Ve bu arada

dünyanın en iyisi olduğumu söylediğimde

eğer sayıyorsanız, narsizm ve bencillik de var

ve şimdi de yeterli dozda benmerkezcilik var.

Biliyorum bazılarınız "Evet bingo!" dediniz. Ya da demediniz.(Gülüşmeler)

Neyse, bu da eğlenceli rollerden biri.

Hem de kabul etmeliyim ki ben dünyanın en kötü Mouseketeer çalan kişisiyim

ve bu sınırdayken

en çok endişelendiğim kısım

Onu geçtiğime sevindim. Bunun ayrıntısına gitmeyeceğiz.

İçten içe ağlıyorum. Hala izleri var.

Neyse, sanırım amacım şu bütün bu girişimler

çeşitlilikleriyle beni meraklandırıyor, ama ben bunları size sunarken

bunlar tek başına girişimlerdi,

ve yakın bir zaman içinde bunları başka insanlarla da konuşmak istedim

onlar için besteler yapmaya başladığım için memnun oldum.

Bazen solistler için yazdım ve tek kişiyle çalıştım

bazen bütün orkestra için, ve bu durumda çok fazla kişiyle çalıştım

bu da yaratıcılıkla alakalı

muhtemelen profesyonel olarak tanındığım rol.

Evet, besteci olarak notlarımın bir kısmı şöyle gözüküyor,

diğerleri böyle,

ve bazıları da şöyle,

ve bunların hepsini ellerimle yaptım, bu gerçekten çok meşakkatli.

Bu notaları yapabilmek çok çok uzun zaman alıyor

ve şu anda 180 sayfa uzunluğunda

bir parça üzerinde çalışıyorum.

Bu hayatımda büyük bir adım, ve ben saçımı başımı yoluyorum.

Çok fazla olduğu için, sanırım bu iyi bir şey. (Gülüşmeler)

Ve bu benim için çok sıkıcı ve yorucu bir hal almaya başladı

nota yazma süreci sadece sıkıcı bir şey değil

ama bir süre sonra onu enteresan hale getirmek istedim.

Bu da beni başka projeler yapmaya itti, örneğin bunun gibi.

Bu "Nota Yazmanın Metafiziği"

diye adlandırılan notadan bir alıntı.

Parçanın tamamı 72 fit uzunluğunda.

Bu çılgın bir grafiksel nota yazımı.

Şurada bir kısma odaklanalım.

Daha detaylı olduğunu görebilirsiniz. Bunun hepsini taslak bir kalıptan çıkardım

keskin kenarlarıyle, fransız eğrisiyle, hepsini el yazısı olarak

ve bu 72 fit çapı 12 fit olan

ve şu anda Cantor Sanat Merkezi Müzesindeki lobi balkonunda

panellere bölündü

müzede bir yıl boyunca sergilendi

ve o yıl boyunca, görsel sanat olarak görüldü

haftanın çoğu zamanlarında , ama resimde gördüğünüz gibi

cuma günleri öğlenden 1'e kadar sadece o zaman boyunca

çeşitli sanatçılar geldi ve bu tanımlanamayan ve

tuhaf glifleri yorumladılar. (Gülüşmeler)

Bu benim için çok heyecan verici bir deneyimdi.

Bu müziğe kendini kaptırmaktı, ama bence

daha önemli olan şey şuydu evet heyecan vericiydi çünkü ben başka bir kimliğe

bürünmeye başladım, özellikle de müzede sergilendiği için

ve bu da görsel sanatlardı. (Gülüşmeler)

Hepsini dolduracağız merak etmeyin. (Gülüşmeler)

Ben birçok şeyim. (Gülüşmeler)

Şimdi bazı insanlar diyecekler ki

"oh, çok sanat meraklısısın"

ve belki de bu doğru. Neden olduğunu anlayabiliyorum

çünkü görsel sanatlar üzerine temelim yok

ve hiçbir şekilde eğitimim de yok, ama besteci olmama ek olarak

bu yapmak istediğim bir şeydi

yaratıcı dürtünün devamı olarak.

Soruyu anlayabilirim aslında. "Ama bu müzik mi?"

Yani, geleneksel notalar yok burada.

Bunun bir çeşit dolaylı yoldan eleştiri olduğunu da anlayabilirim

bu parçada "S-tog" benim Kopenhag'da yaşarken yaptığım bir şey

Kopenhag'ın metro haritasını aldım ve

bütün istasyonların isimlerini müziksel terimlere çevirdim

çalgıcıları da kronometrelerle senkronize ettim

listelenmiş saatlerde sefer sürelerini takip ettiler

Bu bir şeye adapte olma durumudur,

ya da bir şeyi çalma,

ve sonrasında onu müziksel notalara dönüştürme.

Başka bir adaptasyon şu parça olabilir.

Kol saati fikrini aldım ve onu müziksel notalara çevirdim.

Kendi yüzlerimi yaptım ve bir şirkete onları üretmeleri için verdim

ve çalgıcılar bu notaları takip edecekler.

Saniye ibresini takip edecekler ve birçok sembol geçerken

çalgıcılar müziksel olarak buna cevap verecekler.

Ve başka bir parçadan bir tane daha örnek,

ve sonrasında farkına varma.

Ve bu iki durumda, çöpçülük yaptım

bu alma durumda da, metro haritasında olduğu gibi,

hırsız oldum belki de ve kol saati yapma durumunda da

aynı zamanda tasarımcı oldum.

Ve yine söylüyorum, bu benim için enteresan.

Bürünmeyi sevdiğim başka bir rol de gösteri sanatçılığı.

Parçalarımın bazıları bu tarz tiyatral öğeler içeriyor,

ve sık sık onları canlandırıyorum. Ve size "Ekolali" isimli

parçadan bir klip göstermek istiyorum.

Bu aslında Brian McWhorter tarafından sergileniyor

o çok sıra dışı bir oyuncu.

Hadi birazını seyredelim, ve lütfen enstrümantasyona dikkat edelim

(Müzik)

Evet, hepinizi gergin bir biçimde gülerken duyabiliyorum

çünkü matkabın biraz şiddetli olduğunu duydunuz

ses tonu biraz tartışılabilir. (Gülüşmeler)

Başka bir klip izleyelim.

(Müzik)

Gördüğünüz gibi kargaşa devam ediyor, ve burada da

klarnet ve trompet yok

ya da flüt ve keman... Ve başka bir parça

ve bu daha olağandışı, daha tuhaf bir enstrüman.

Bu "Tlön" üç bestecisi var ve hiçbir çalgıcısı yok. (Gülüşmeler)

Bu iki insanın işaret dilinde kavga etmesini

ve hiç ses çıkarmadan desibeli olmayan bir sesle

izleme deneyimine dayanır.

Ama etkili, psikolojik ve çok fazla sesli bir deneyim.

Evet, anladım. Tuhaf araçlarla ve

alışılagelmiş enstrümanların yokluğuyla

bol miktarda bestecilerle, insanlar şunu merak edebilir

Evet. " Bu müzik midir?"

Ama açıkça kendim gibi davrandığım bir parçaya geçelim,

ve bu "Orkestra Konçertosu".

Bu klipte birçok geleneksel enstrüman

duyacaksınız. (Müzik)

(Müzik)

Bu aslında parçanın başlığı değil.

Biraz afacandım. Aslında bunu daha ilginç yapmak için

buraya boşluk koydum ve işte bu parçanın asıl başlığı.

Aynı alıntıyla devam edelim.

(Müzik)

Bir çiçekçiyle daha güzel oldu değil mi? (Gülüşmeler) (Müzik)

Ya da en azından az sıkıcı. Hadi biraz daha izleyelim.

(Müzik)

Ve bütün bu tiyatral unsurlar beni farklı bir role bürüdü,

ve bu rol de, muhtemelen drama yazarı.

Kurallara göre davrandım. Orkestra bölümleri yazdım değil mi?

Bir de başka şeyler vardı değil mi?

Çiçekçi vardı. Bunu anlayabilirim,

bir kez daha müziğin ontolojisine baskı yapıyoruz

geleneksel olarak bildiğimiz gibi.

Bugün sizinle paylaşacağım son parçaya göz atalım.

Bu parça "Afazi" olarak adlandırılacak

ve el hareketlerinin senkronize bir müzikle

ve bu beni başka bir role bürüyor, sizinle paylaşacağım

son rol, ve bu da koreograf.

Bu parçanın notaları şöyle,

ve bu da beni icracı olarak görevlendiriyor

belirli zamanlarda çeşitli el hareketleri yaparak

sadece sesli örneklerden oluşturulan

ses bandıyla senkronize olarak.

Muhteşem bir şarkıcının sesini kayda aldım

ve bilgisayarımda onun sesini kaydettim

şimdi duyacağınız sesi oluşturmak için

sesini sayısız yolla çarpıttım.

Ve burada size "Afazi" örneği sergileyeceğim. Tamam mı?

(Müzik)

İşte bu size bir parça fikir vermiştir. (Alkış)

Evet, böyle garip bir şey.

Bu müzik midir? İşte şimdi bunu sonuçlandırmak istiyorum.

En sonunda bunun yanlış soru olduğuna karar verdim,

önemli olan soru bu değil.

Soru şu: "İlgi çekici mi?"

Ben bu sorunun peşindeyim. "Bu müzik mi?" diye hiç kafa yormuyorum.

Ya da yapmakta olduğum şeyin tanımı hakkında da kafa yormuyorum.

Benim ilgimi çeken yönlere itmesi için

yaratıcılığıma izin veriyorum,

ve sonucun nasıl olduğuyla ilgilenmiyorum

bir müzik parçasının nasıl olabileceğiyle ilgili

bazı fikirler, bazı örnekler

ve bu gerçekten beni teşvik etti,

bir anlamda bir dizi farklı rollere bürünmek

ve sizden düşünmenizi istediğim şu

temel soruyu değiştirmek için neler yapabilirsiniz

kendi disiplininizle alakalı ve evet

buraya ekstradan bir dipnot eklemek istiyorum

çünkü, ben size bahsettiğim bazı psikolojik rahatsızlıkları

daha önceden fark ettim, ve hepimiz hayatımız boyunca

biraz da olsa saplantı haline gelmiş davranışlara sahip oluyoruz

ve bazıları da kuruntulu davranışlar, ve buna benzer şeyler

düşünüyorum ki, bunu kendinden nefret etme

ve bir tür şizofreni olarak söyleyebiliriz

en azından genelde kullanıldığı haliyle

ve çoklu kişi rahatsızlığı olarak, evet. (Gülüşmeler)

Her neyse, bu risklere rağmen size tavsiyem

işinizde farklı bir şekilde rol alabileceğiniz ihtimalleri düşünün

profesyonel kimliğinizle alakalı olabilir

ya da çok farklı bir şey de olabilir.

Ve bu kadar. Çok teşekkür ederim. (Alkış)

(Alkış)