-
Title:
Como podemos cambiar o futuro do cambio climático
-
Description:
Segundo o escritor David Wallace-Wells, a crise climática é demasiado grande e complicada como para resolvela cun remedio milagroso. O que precisamos é un cambio na nosa maneira de vivir. Acompáñao mentres expón algunhas das medidas drásticas que poderiamos tomar para construír un mundo habitable e próspero na era do quecemento global.
-
Speaker:
David Wallace-Wells
-
Estou aquí para falar do cambio climático,
-
pero realmente non son un ecoloxista.
-
De feito nunca me considerei
unha persoa moi conectada coa natureza.
-
Nunca fun de campamento,
nin fixen sendeirismo
-
e nunca criei unha mascota.
-
Vivín toda a miña vida en cidades,
-
máis ben nunca única cidade.
-
E aínda que me gusta viaxar
para visitar a natureza,
-
sempre pensei nela como algo
que ocorría noutro lugar,
-
moi lonxe,
-
e que a vida moderna
era una fortaleza contra as súas forzas.
-
Noutras palabras,
-
como practicamente todas
as persoas que coñezo,
-
vivía a miña vida
satisfeito conmigo mesmo
-
e ignorando
-
a amenaza do quecemento global.
-
Cousa que pensaba
que acontecía lentamente,
-
a unha gran distancia
-
e representaba tan só unha leve
amenaza para a miña forma de vida.
-
Respecto a todas estas formulacións
-
estaba pero que moi equivocado.
-
Agora a maioría da xente,
cando fala do quecemento global
¶
-
conta unha historia sobre o futuro.
-
Se eu a contase, diría:
-
"Segundo a ONU, se non cambiamos o rumbo,
-
para finais de século,
-
é probable
que chegemos aos 4º C de quecemento.
-
Isto significaría,
segundo algúns científicos,
-
o dobre de guerras,
-
a metade de alimentos,
-
un PIB global posiblemente dun 20 % menos
do que sería sen o quecemento global.
-
Isto suporía un impacto máis grave
que o da Gran Depresión,
-
e sería permanente.
-
Pero en realidade os impactos
vanse producir moito antes do 2100.
¶
-
Para o ano 2050, estímase
-
que moitas das grandes cidades
de Asia do Sur e Oriente Medio
-
serán literalmente inhabitables
debido á calor que fará no verán.
-
Estas son cidades que hoxe en día
acollen a 10, 12 ou 15 millóns de persoas.
-
E en tan só tres décadas,
-
non se podería pasear por elas
-
sen arriscarse a un golpe de calor
ou a unha posible morte.
-
Hoxe en día o planeta
é 1.1º C máis quente
¶
-
do que o era antes da industrialización.
-
Pode que non pareza moito,
-
pero en realidade sitúanos totalmente
fóra do escaparate de temperaturas
-
que envolven toda a historia humana.
-
Isto quere dicir que todo
o que coñeciamos como especie,
-
a evolución do animal humano,
-
o desenvolvemento da agricultura,
-
o da civilización rudimentaria,
-
a civilización moderna e a industrial;
-
todo o que coñeciamos sobre nós mesmo
como criaturas biolóxicas,
-
como criaturas socias,
como criaturas políticas,
-
todo iso é o resultado
das condicións climáticas
-
que xa deixamos atrás.
-
É como se aterrásemos
nun planeta totalmente diferente,
-
cun clima totalmente diferente.
-
E agora temos que descubrir
-
que parte da civilización
que traemos connosco
-
pode sobrevivir a estas condicións
-
e cal non.
-
E as cousas empeorarán a partir de agora.
-
-
contáronnos que o cambio climático
era como unha saga lenta.
-
Comezaba coa Revolución Industrial
-
e tocábanos arranxar
-
a desfeita que os nosos avós deixaron,
-
para que os nosos netos
non lidasen coas consecuencias.
-
Foi unha historia que durou séculos.
-
De feito, a metade das emisións
-
que producimos
pola queima de combustibles fósiles
-
ao longo da historia da humanidade
-
producíronse tan só nos últimos 30 anos.
-
Dende que Al Gore publicou o seu primeiro
libro sobre quecemento global.
-
E dende que a ONU estableceu o seu
organismo de cambio climático do IPCC
-
causamos máis dano
-
que en todos os séculos
e milenios anteriores.
-
Agora mesmo teño 37 anos,
¶
-
o que significa que a miña vida
contén toda esta historia.
-
Cando eu nacín parecía
que o clima do planeta era estable.
-
Hoxe en día
-
estamos ao bordo da catástrofe.
-
A crise climática
non é o legado dos nosos antepasados.
-
É obra dunha única xeración.
-
A nosa.
-
Estas poden parecer malas noticias.
¶
-
En realidade son moi malas noticias.
-
Pero penso que tamén implican
-
algunhas boas noticias,
aínda que sexa de forma relativa.
-
Estas consecuencias son
terriblemente grandes.
-
Pero penso que tamén son estimulantes.
-
Porque son basicamente un reflexo
-
do grandísimo poder
que temos sobre o clima.
-
Se chegamos a esas horribles situacións
-
será porque nós mesmos
fixemos que ocorresen,
-
porque escollemos deixar que ocorresen.
-
O que significa que podemos escoller
que ocurran outras situacións tamén.
-
Pode que sexa un pensamento moi optimista
¶
-
e, de feito,
os obstáculos políticos son enormes.
-
Pero é algo moi simple.
-
A causante do quecemento global
é a actuación humana:
-
canto carbono aportamos á atmosfera?
-
As nosas mans están nesa panca.
-
Nós mesmos podemos escribir
a historia do futuro clima do planeta.
-
Non só podemos, senón que o faremos.
-
Dado que a inactividade
é un tipo de actividade,
-
escribiremos esta historia
queiramos ou non.
-
Non é unha historia calquera,
-
a de todos nós sostendo
o futuro do planeta nas nosas mans.
-
É o tipo de historia que
adoitabamos identificar só na mitoloxía
-
e na teoloxía.
-
Unha única xeración
-
que puxo o futuro da humanidade en dúbida
-
e agora ten como tarefa
asegurar un novo futuro.
-
-
Poderiamos ter un planeta
cuberto de paneis solares,
-
mirásemos a onde mirásemos.
-
Podería supor que, no caso de desenvolver
unha tecoloxía mellor,
-
nin sequera precisásemos
implementalos tan ampliamente,
-
xa que se calcula que
tan só un chisco do deserto do Sáhara
-
absorbe suficiente enerxía solar
para cubrir as necesidades mundiais.
-
Pero probablemente precisariamos
unha nova rede eléctrica,
-
unha que non perda dous terzos
da súa enerxía en calor residual
-
como ocorre hoxe en día nos EEUU.
-
Quizais poderiamos utilizar
máis enerxía nuclear,
-
aínda que tería que ser un tipo
de enerxía nuclear totalmente diferente,
-
porque a tecnoloxía actual non é
competitiva en custos
-
coa enerxía renovable, cuxos
prezos están caendo rapidamente.
-
Precisariamos un modelo novo de avión,
¶
-
porque non creo que sexa
especialmente práctico
-
pedirlle ao mundo enteiro
que non viaxe por aire,
-
sobre todo xa que
gran parte do sur global,
-
por primeira vez,
ten cartos para facelo.
-
Precisamos avións
que non produzan carbono.
-
Precisamos un novo modelo de agricultura,
-
porque non podemos pedirlle á xente
que renuncie á carne e se volva vegana.
-
Suporía unha nova forma de criar reses.
-
Ou quzais unha antiga forma,
-
dado que xa sabemos que as prácticas
tradicionais de pastoreo
-
poden converter as granxas de gando
-
que se coñecen como fontes
de carbono, que producen CO2,
-
en sumidoiros de carbono, que as absorben.
-
Se prefiren un remedio tecnolóxico
-
quizais poderiamos crear
carne en laboratorios.
-
Probablemente poderiamos
alimentar as reses con algas,
-
xa que iso reduciría as súas emisións
de metano ata nun 95 ou 99 %.
-
Probablemente teriamos
que facer todo isto,
¶
-
porque como en todos os aspectos
deste crebacabezas,
-
o problema é demasiado grande e complicado
-
para que se resolva de forma milagrosa.
-
E non importa
cantas solucións implementemos,
¶
-
probablemente non seremos capaces
de descarbonizar a tempo.
-
Enfrontámonos a uns números aterradores.
-
Non podemos derrotar ao cambio climático,
-
tan só podemos vivir con el e limitalo.
-
Probablemente necesitariamos
-
certa cantidade
do que chamamos emisións negativas,
-
que tamén eliminan carbono da atmosfera.
-
Billóns de árbores novos,
ou quizais trillóns.
-
Plantacións enteiras de máquinas
que capturen carbono.
-
Quizais unha industria o doble
ou o cuádruple de grande
-
que o negocio do gas e o petróleo actual
-
para emendar o dano causado
por eses negocios nas últimas décadas.
-
Precisariamos
un novo tipo de infraestrutura,
¶
-
construída a base dun tipo
diferente de cemento,
-
porque actualmente,
se este fose un país
-
sería o terceiro emisor
máis grande do mundo.
-
E China emprega tanto cemento
cada tres anos
-
como os EEUU en todo o século 20.
-
Teriamos que construír
quebraondas e diques
-
para protexer
a todas as persoas que viven nas costas,
-
pero moitas son moi pobres
para poder facelo actualmente.
-
Isto debería supor a fin das xeopolíticas
estreitamente nacionalistas
-
que permiten definir o sufrimento
dos que viven en calquera lugar do mundo
-
como insignificante,
-
incluso cando o recoñecemos.
-
Este futuro mellor non será sinxelo.
¶
-
Pero o único obstáculo son os humanos.
-
Pode que non sexa un gran sosego,
-
se saben o mesmo ca min
sobre a crueldade e a indiferenza humana,
-
pero prométolles que é mellor
que a alternativa.
-
A ciencia non nos impide tomar medidas
-
e a tecnoloxía tampouco.
-
Posuímos as ferramentas que precisamos
hoxe en día para comezar.
-
Por suposto, tamén temos as ferramentas
necesarias para rematar coa fame,
-
as enfermidades epidémicas
-
e tamén o maltrato ás mulleres.
-
E é por iso que máis que ferramentas
precisamos novas políticas,
-
unha maneira de vencer
todos os obstáculos humanos:
-
a nosa cultura, a nosa economía,
-
a tendencia a esta situación,
-
o noso desinterese por tomarnos en serio
calquera cousa que temamos.
-
A nosa falta de visión.
-
O noso sentido do interese propio.
-
E o egoísmo dos ricos
e poderosos do mundo,
-
que teñen unha motivación mínima
para cambiar algo.
-
Agora si, eles tamén sufrirán,
-
pero non tanto
como os máis desfavorecidos,
-
que farán o posible
por producir menos quecemento
-
e serán os menos beneficiados
-
polos procesos que nos trouxeron
a este punto da crise,
-
pero levarán unha carga maior
nas vindeiras décadas.
-
Unha nova política
-
fará que manexar esa carga,
-
onde cae e con que intensidade,
-
sexa a principal prioridade da nosa época.
-
Fagamos o que fagamos, o quecemento
global transformará a vida moderna.
¶
-
Certa cantidade de quecemento
xa está aí e é inevitable,
-
o que supón que seguramente
tamén exista un sufrimiento adicional.
-
E aínda que tomemos medias drásticas
-
e evitemos algunhas destas
verdadeiramente terroríficas situacións,
-
significaría vivir un planeta
totalmente diferente.
-
Cunha nova política, unha nova economía,
-
unha nova relación coa tecnoloxía
-
e unha nova relación coa natureza:
-
un mundo totalmente novo.
-
Pero relativamente habitable.
-
Relativamente próspero.
-
E verde.
-
Por que non o iamos escoller?
-
-