-
Title:
Que pasa despois de que desenvolvamos a vacina contra a COVID-19?
-
Description:
Unha vacina efectiva contra a COVID-19 é xusto o primeiro paso para acabarmos coa pandemia, de acordo coa estratega en saúde global Johanna Benesty. Nesta charla esclarecedora, Benetsy explora as diferentes barreiras do "acceso equitativo" (isto é, garantir que o tratamento fronte á COVID-19 é accesibél a todos e todas) e comparte unha creativa achega á investigación e o desenvolvemento que podería garantir que as vacinas se distribúan de forma xusta, eficaz e a escala global.
-
Speaker:
Johanna Benesty
-
Meu fillo naceu en Xaneiro de 2020,
-
pouco antes do illamento de París.
-
Nunca tivo medo da xente
que levaba máscaras,
-
porque iso é todo o que coñece.
-
Miña filla de tres anos sabe como dicir
"gel hydro-alcoolique".
-
A palabra en francés para dicir
xel hidroalcólico.
-
De feito, pronúnciao mellor ca min.
-
Pero ninguén quere levar unha máscara
¶
-
ou ter que lavar as máns
cada 20 segundos con xel desinfectante
-
Estamos desesperados mirando cara o I+D
para que encontren unha solución por nós:
-
a vacina.
-
É interesante como, nas nosas cabezas,
¶
-
seguimos a pensar no desenvolvemento
da vacina como se fose o Santo Graal.
-
Pero hai un par de atallos
que me gustaría descifrar.
-
Non son doutora,
son unha simple consultora.
-
A miña clientela céntrase en
asistencia médica,
-
empresas biofarmacéuticas, provedoras,
institucións globais de saúde,
-
e elas educáronme a min.
-
Precisamos atopar a ferramentas
para combater a COVID,
-
e precisamos facelas accesíbeis
a todos e todas.
-
Primeiro, unha soa vacina
non nos vai sacar desta.
¶
-
O que precisamos é un arsenal
de ferramentas.
-
Precisamos vacinas, precisamos terapeutas,
precisamos diagnoses
-
para estar seguros de que podemos prever,
identificar e tratar os casos de COVID
-
en diferentes poboacións.
-
Segundo, non se trata só
de atopar as ferramentas.
¶
-
Que pensas que pasará
cando unha desas probas médicas
-
demostre que a ferramenta é efectiva?
-
Pensas que poderemos ir correndo
á farmacia do lado,
-
conseguir o produto,
quitarnos as máscaras
-
e volver a bicarnos con lingua?
-
Non.
-
Encontrarmos unha ferramenta eficaz
é só un paso nesta gran loita,
-
porque hai unha diferenza
entre que exista un produto
-
e poder acceder a el.
-
-
"Oh... quere dicir que outros países
terán que agardar."
-
Non, non me refiro a iso.
-
Non é que outros teñan que agardar,
-
senón calquera de nós.
-
Se hai algo que nos ensina a COVID
-
é que pola súa velocidade e magnitude,
-
está expoñéndonos a todos nós
aos mesmos cambios
-
e facéndonos probar retos
aos que non estabamos afeitos.
-
Lembras cando comezou
o illamento na China?
-
Imaxinábaste que ti tamén
acabarías na mesma situación
-
semanas despois?
-
Eu non.
-
Imos agora ó momento, teórico,
no que xa teñamos a vacina.
¶
-
Neste caso, o próximo reto
será a subministración
-
O cálculo actual da comunidade global
-
é que para o fin de 2021,
-
ou sexa, máis dun ano despois
do desenvolvemento da vacina,
-
teremos doses dabondo para
entre un e dous mil millóns
-
das oito mil millóns de persoas
no planeta.
-
Así que, quen terá que esperar?
-
Como pensas que será o acceso
cando a subministración é limitada?
-
-
deixamos que o mercado actúe por si mesmo,
-
e aqueles que se poidan pagar máis
ou ser os máis rápidos negociando
-
poderán acceder de primeiros ao producto.
-
Non é para nada xusto,
pero é moi posíbel que ocorra.
-
-
Podemos poñernos de acordo,
segundo a lóxica da sanidade pública,
-
en quen accede primeiro ao produto.
-
Pon que acordamos que o persoal sanitario
sexa o primeiro,
-
e, despois, os maiores
-
e, por último, o resto da poboación.
-
Déixame agora ir un poco máis aló.
¶
-
Escenario número tres:
-
os países que demostraron
que poden xestionar ben a pandemia
-
acceden de primeiro ao produto.
-
Sería extrapolar un pouco,
-
mais non é ciencia ficción,
nin moito menos.
-
Hai algúns anos,
-
cando a subministración do medicamento
contra a tuberculose escaseaba
-
implantouse unha comisión extraordinaria
-
para determinar que países
tiñan unha sanidade forte dabondo
-
para garantir que os produtos
fosen repartidos de forma axeitada
-
e que os pacientes seguisen
correctamente o seu tratamento.
-
E eses países foron os primeiros
en ter acceso.
-
Ou, escenario número catro:
¶
-
podémosnos pór de acordo
nunha lei ao chou,
-
Por exemplo, que a xente sexa vacinada
polo seu aniversario.
-
Agora déixame preguntarche:
¶
-
Como che fai sentir pensar nun futuro
no que existe unha vacina,
-
pero no que seguises levando unha máscara
e os teus fillos non puidesen ir á escola
-
e non puideses ir ao traballo como queiras
-
por non ter acceso a ese produto?
-
Cada día que pasase
veríase como inaceptábel, ou?
-
Mais... sabes que?
-
Hai moitas enfermidades para as que
temos tratamentos e, incluso, curas,
-
e, aínda así, seguen afectando a xente
que morre cada ano dela.
-
Poñamos por caso a tuberculose:
¶
-
10 millóns de persoas infectadas cada ano,
-
1,5 millóns de persoas mortas,
-
a pesar de que hai anos
que temos unha cura.
-
E iso é só porque
aínda non solucionamos
-
algunhas cuestións fundamentais.
-
Un acceso equitativo é o máis xusto,
¶
-
pero máis aló deste argumento humanitario
-
que, agardo, todos sexamos
máis conscientes
-
agora que o vivimos na nosa pel,
-
hai un argumento económico e de saúde
-
para o acceso equitativo.
-
O argumento de saúde é que
mentres o virus siga activo nalgures.
-
todos nós estamos en risco de
volver a enfermar.
-
O argumento económico é que
debido á interdependencia
-
das nosas economías,
ningunha economía estatal
-
pode empezar de novo
se as demais non remontan con ela
-
Pensa nos sectores
que dependen de mobilidade global,
-
coma a aeroespacial
ou a de viaxes e turismo.
-
Pensa nas cadeas de subministración
que abranguen todo o mundo,
-
como a téxtil ou a automóbil.
-
Pensa en canto do crecemento económico
provén de mercados emerxentes.
-
Precisamos de tódolos países
para erradicar a pandemia.
-
Así que o acceso equitativo
non só é o máis xusto,
-
é tamén o máis intelixente.
-
Mais, como o facemos?
-
Asegurémonos antes que estamos de acordo
en canto a que significa "acceso".
¶
-
Significaría que o produto existe;
-
que funciona o suficientemente ben;
-
que foi aprobado polas autoridades locais;
-
que nolo podemos permitir;
-
pero tamén que hai probas
de que funciona en tódala poboación
-
que o precise,
-
e iso pode incluír mulleres embarazadas
ou persoas inmunodeprimidas, ou nenos;
-
que pode ser distribuído
en diferentes situacións,
-
coma hospitais e clínicas rurais,
ou climas quentes e fríos;
-
e que podemos producilo
nunha escala correcta.
-
É unha lista moi longa, seino,
-
e nunha situación na que
non houbese crise,
-
combateríamos estas cuestións
unha por unha, por orde,
-
o que leva moito tempo.
-
Así que, que facemos?
-
O acceso está lonxe
de ser un novo desafío,
¶
-
e no caso da COVID,
-
teño que dicir que estamos vendo
unha colaboración extraordinaria
-
de organismos internacionais,
sociedades civís, industrias e outros
-
para acelerar o proceso:
-
faccendo funcionar as cousas en paralelo,
-
alixeirando os procesos reguladores,
-
deseñando mecanismos de subministración,
-
garantindo a obtención,
mobilizando recursos, etc.
-
Mais, o máis probábel é que
teñamos unha situación na que
-
a vacina precise ser almacenada a,
poñamos por caso,
-
menos 80 graos Celsius;
-
ou na que o tratamento
precise ser administrado
-
por un profesional sanitario
altamente especializado;
-
ou na que as diagnoses
precisen ser analizadas
-
por un laboratorio sofisticado.
-
Que máis podemos facer?
-
Se levamos máis aló a lóxica
que a comunidade global de saúde
¶
-
vén defendendo durante anos,
-
hai unha cousa máis
que penso que pode axudar.
-
Hai un concepto usado
para o desenvolvemento e fabricación
-
chamado "deseño por custo".
-
A idea básica é que
o conversa sobre o manexo do custo
-
sucede ao mesmo tempo
que o produto está sendo deseñado,
-
en oposición a que o produto
se deseñe primeiro
-
e despois se revise para baixar o custo.
-
É un método simple
que axuda a garantir que
-
cando se identifique o custo
coma criterio prioritario para un produto,
-
sexa fixado coma obxectivo
xa o primeiro día.
-
Agora, no contexto de saúde e acceso,
¶
-
penso que hai un potencial sen explotar
-
nun "acceso I+D",
-
tal e como as fábricas
deseñan por custo.
-
Isto significaría que,
en vez de desenvolver un produto
-
e despois traballar para adaptalo
e garantir un acceso equitativo,
-
todos os puntos
da lista que mencionei antes
-
serían construídos nun proceso
de I+D dende o comezo,
-
e isto beneficiaríanos a todos nós.
-
-
Se desenvolvemos un produto
pensando nun acceso equitativo,
-
poderemos optimizalo
para aumentar máis rápido a produción.
-
Na miña experiencia,
o desenvolvemento de fármacos
-
céntrase a miúdo en atopar
unha dose que funcione
-
e, só despois, optmizar a dose
ou facerlle pequenos axustes.
-
Agora imaxina que estamos a falar
dun produto
-
para o que o principio activo
é un recurso escaso.
-
E se, en vez diso, nos enfocásemos
en desenvolver un tratamento
-
que use a cantidade mínima posíbel
dese principio activo?
-
Podería axudarnos a producir máis doses.
-
-
Se desenvolvésemos un produto
co acceso equitativo en mente,
-
poderiamos ser quen de optimizalo
para producilo en masa máis rápidamente.
-
En países con salarios altos
-
temos sistemas de saúde
de gran capacidade.
-
Sempre podemos distribuír
os produtos como queramos.
-
Damos por descontado
que podemos almacenar os produtos
-
en ambientes con control de temperatura
-
ou que contamos co persoal sanitario
cualificado para a súa administración.
-
Por suposto, o control de temperatura
e o persoal sanitario cualificado
-
non están dispoñíbeis en todas partes.
-
Se queremos achegarnos ao I+D
-
coas limitacións dos sistemas de saúde
máis febles en mente,
-
podemos poñernos creativos
-
e desenvolver antes, por exemplo,
produtos aos que non afecte a temperatura
-
ou produtos que poidamos tomar
tan fácilmente como unha vitamina
-
ou métodos de longa duración
en vez de pequenas doses periódicas.
-
Se fósemos capaces de producir
e desenvolver ferramentas tan sinxelas,
-
tería o beneficio engadido
-
de causar menos esforzo
nos hospitais e sistemas de sáude
-
para países con salarios
tanto altos coma baixos.
-
Dada a velocidade do virus
¶
-
e a magnitude das secuelas
ás que estamos a facer fronte,
-
penso que temos que continuar
retándonos a nós mesmos
-
para atopar a forma máis rápida
de facer produtos
-
contra a COVID e as futuras pandemias
-
que sexan accesíbeis a todos.
-
Dende o meu punto de vista,
¶
-
a non ser que o virus desapareza,
-
esta historia acaba de dúas formas.
-
Ou a balanza inclínase cara un lado:
-
só uns poucos obtemos acceso ao produto
-
e a COVID segue sendo unha amenaza
para todos nós;
-
ou equilibramos a balanza,
-
todos acadamos acceso
ás armas adecuadas,
-
e seguimos adiante todos xuntos.
-
O I+D non pode el só coa COVID,
-
pero unha xestión innovadora
do I+D pode axudar.
-