ฉันเป็นมิตรกับความจริงได้อย่างไร
-
0:01 - 0:04ก่อนอื่นฉันอยากเตือนคุณในแบบที่ยายฉันทำ
-
0:05 - 0:07ด้วยเสียงสัญลักษณ์ โอ้ย ห้าครั้ง
-
0:07 - 0:09"โอ้ย โอ้ย โอ้ย โอ้ย โอ้ย"
-
0:09 - 0:10(เสียงหัวเราะ)
-
0:10 - 0:13โอเค ตอนนี้คุณพร้อมหรือยัง
-
0:14 - 0:15เอาล่ะ
-
0:16 - 0:19ฉันเป็นมะเร็งปอดระยะที่สี่
-
0:20 - 0:22โอ้ ฉันรู้ "แย่จริง"
-
0:22 - 0:23แต่ฉันไม่รู้สึกแบบนั้นหรอก
-
0:23 - 0:25ฉันโอเค
-
0:25 - 0:28และยอมรับมัน ฉันมีข้อดีที่
-
0:28 - 0:30ไม่ใช่ทุกคนที่สามารถ
ยอมรับเรื่องอย่างร่าเริงได้ -
0:30 - 0:32ฉันไม่มีลูกเล็ก
-
0:32 - 0:36ลูกสาวฉันโตแล้ว สดใส มีความสุข
และเป็นคนดีเยี่ยม -
0:37 - 0:40ฉันไม่มีความกังวลเรื่องการเงิน
-
0:41 - 0:43มะเร็งของฉันไม่ได้ออกอาการรุนแรง
-
0:43 - 0:45เป็นแบบผู้นำประชาธิปไตยหน่อย ๆ
-
0:45 - 0:49(เสียงหัวเราะ)
-
0:49 - 0:51ดูไม่มีทีท่าว่าจะเอาชนะฉันได้เลย
-
0:51 - 0:52มันแค่นั่งอยู่ที่นั่น
-
0:52 - 0:55รอให้โกลด์แมนด์ แซ็คให้เงิน
-
0:55 - 0:56(เสียงหัวเราะ)
-
0:56 - 1:01(เสียงปรบมือ)
-
1:01 - 1:03โอ้ สิ่งที่ดีที่สุดคือ
-
1:03 - 1:07ฉันประสบความสำเร็จในเรื่องหลัก ๆ
และก็พอใจมาก -
1:07 - 1:08ใช่
-
1:08 - 1:12ฉันไม่ได้นึกถึงจนมีคนทัก
โดยการทวีตเมื่อปีที่แล้ว -
1:12 - 1:14และนี่คือสิ่งที่คนเหล่านั้นบอก
-
1:14 - 1:16"คุณรับผิดชอบ
-
1:17 - 1:20ต่อการลดความแข็งกร้าวของชายอเมริกัน"
-
1:20 - 1:22(เสียงหัวเราะ)
-
1:22 - 1:26(เสียงปรบมือ)
-
1:26 - 1:29ฉันคงรับเครดิตเรื่องนั้นทั้งหมดไม่ได้
แต่ -
1:29 - 1:33(เสียงหัวเราะ)
-
1:33 - 1:37แต่ถ้าคุณไม่ได้โชคดีแบบฉันล่ะ
-
1:37 - 1:40คำแนะนำเดียวที่ฉันสามารถให้คุณคือ
การทำสิ่งที่ฉันได้ทำ -
1:41 - 1:43ทำความรู้จักกับความเป็นจริง
-
1:44 - 1:47เป็นไปไม่ได้ที่คุณจะมีความสัมพันธ์เลวร้าย
กับความจริงไปมากกว่าฉัน -
1:48 - 1:50จากจุดเริ่มต้น
-
1:51 - 1:53ฉันไม่ได้สนความจริงสักนิด
-
1:53 - 1:56ถ้าใช้แอพฯ ทินเดอร์ (Tinder) กับความจริง
-
1:56 - 1:57ฉันคงจะปัดซ้าย
-
1:57 - 1:59แล้วทุกอย่างจะได้จบ ๆ ไป
-
1:59 - 2:01(เสียงหัวเราะ)
-
2:01 - 2:03ในความเป็นจริง ฉัน -
-
2:03 - 2:06เราไม่ได้มีค่านิยมเดียวกัน
เป้าหมายเดียวกัน - -
2:06 - 2:07(เสียงหัวเราะ)
-
2:07 - 2:10โดยสัตย์จริง ฉันไม่มีเป้าหมาย
-
2:10 - 2:12ฉันมีจินตนาการมากมาย
-
2:12 - 2:16พวกมันเหมือนเป้าหมาย แต่ไม่ต้องทำงานหนัก
-
2:16 - 2:18(เสียงหัวเราะ)
-
2:18 - 2:20(เสียงปรบมือ)
-
2:20 - 2:23ฉันไม่ได้นิยมการทำงานอย่างหนักนัก
-
2:23 - 2:25แต่คุณรู้ไหม ความเป็นจริง -
-
2:25 - 2:28มันผลักดัน ผลักและดัน ดัน ดัน
-
2:28 - 2:32ผ่านการทำงานของสมอง
-
2:32 - 2:34หนึ่งใน"เย้" เฮือกสุดท้าย
-
2:34 - 2:37การทำงานของสมอง
ไม่สามารถต้อนฉันได้หรอก -
2:37 - 2:41(เสียงหัวเราะ)
-
2:41 - 2:45แต่มีบางอย่างเกิดขึ้น
-
2:45 - 2:49ทำให้ฉันรู้ว่า
-
2:49 - 2:53เรื่องจริงอาจไม่ใช่ความเป็นจริง
-
2:54 - 2:55ดังนั้น สิ่งที่เกิดขึ้นคือ
-
2:55 - 3:00ฉันอยากให้เจ้าความจริงปล่อยฉันไปเสีย
-
3:00 - 3:03แต่ปล่อยในบ้านที่ดีหน่อยนะ
-
3:03 - 3:06บ้านที่มีเตาอบยี่ห้อวูฟ
และตู้เย็นแบบซับ ซีโล่ -
3:06 - 3:09คลาสเรียนโยคะส่วนตัว
-
3:09 - 3:13สรุปฉันลงเอยที่ดิสนีย์
-
3:13 - 3:16วันหนึ่ง ฉันอยู่ที่ออฟฟิศใหม่ของฉัน
-
3:16 - 3:18บนถนน ทู ดูปี้ ไดรฟ์ (Two Dopey Drive)
-
3:18 - 3:21(เสียงหัวเราะ)
-
3:21 - 3:24ซึ่งดูความเป็นจริงที่ฉันควรภาคภูมิใจ
-
3:24 - 3:26(เสียงหัวเราะ)
-
3:26 - 3:30แล้วฉันก็จ้องมองของขวัญที่คนเหล่านั้น
ให้ตอนฉันมาถึง -
3:30 - 3:35ไม่ใช่แจกันแก้วลาคีท (Lalique)
หรือแกรนด์เปียโนที่ฉันได้ยินมา -
3:35 - 3:39แต่เป็นมิกกี้เมาส์สูงสามฟุต
-
3:39 - 3:40(เสียงหัวเราะ)
-
3:40 - 3:42กับแคตตาล็อก
ในกรณีที่ฉันอยากสั่งซื้อเพิ่ม -
3:42 - 3:44ซึ่งไม่ได้ตรงกับความเป็นฉันเลย
-
3:45 - 3:46(เสียงหัวเราะ)
-
3:46 - 3:47และเมื่อฉันดูในแค็ตตาล็อก
-
3:47 - 3:52เพื่อเช็คว่ามิกกี้เมาส์สูงสามฟุตนี้แพง
แค่ไหน -
3:52 - 3:55นี่เขาอธิบาย
-
3:56 - 3:58"ขนาดเท่าตัวจริง"
-
3:58 - 4:03(เสียงหัวเราะ)
-
4:03 - 4:04และนั่นเป็นเวลาที่ฉันได้รู้ว่า
-
4:05 - 4:07เรื่องจริงไม่ใช่ "ความเป็นจริง"
-
4:07 - 4:09ความเป็นจริงเป็นสิ่งหลอกลวง
-
4:10 - 4:14ฉันจึงหันเหมาที่ควอนตัม ฟิสิกส์
และทฤษฎีแสนวุ่นวาย -
4:14 - 4:17เพื่อพยายามหาเรื่องที่แท้จริง
-
4:17 - 4:18และฉันเพิ่งเสร็จจากหนัง
-
4:18 - 4:20ใช่ ในที่สุดก็เสร็จ
-
4:21 - 4:22เกี่ยวกับเรื่องเหล่านั้น
-
4:22 - 4:23ฉันขอไม่เล่าเรื่องนี้นะคะ
-
4:23 - 4:26อย่างไรก็ตาม จนฉันได้ถ่ายหนัง
-
4:26 - 4:28เมื่อฉันขาหัก และอาการไม่ดีขึ้น
-
4:28 - 4:30พวกเขาเลยตต้องผ่าตัด
หนึ่งปีให้หลัง -
4:30 - 4:31ใช่ ใช้เวลาหนี่งปี
-
4:31 - 4:33สองปีบนรถเข็น
-
4:33 - 4:39และนั่นเป็นตอนที่ฉันสัมผัส
กับความเป็นจริงแบบจัง ๆ -
4:39 - 4:40ขีดจำกัดมากมาย
-
4:41 - 4:44ขีดจำกััดที่ฉันปฎิเสธมัน
มาทั้งชีวิต -
4:44 - 4:46ทั้งผละออก และเพิกเฉย
-
4:47 - 4:49มันคือของจริง
-
4:49 - 4:51และฉันก็ต้องรับมือกับมัน
-
4:51 - 4:57มันต้องใช้จินตนาการ
ความคิดสร้างสรรค์และทักษะทั้งหมดของฉัน -
4:57 - 5:02กลายเป็นว่าฉันเก่งในเรื่องจริงนี่
-
5:02 - 5:04ฉันไม่ได้เพียงพยายามเข้าใจ
-
5:04 - 5:06ฉันตกหลุมรัก
-
5:06 - 5:07และฉันควรจะรู้ว่า
-
5:07 - 5:11สร้างความประหวั่นพอ ๆ กับ
การความสัมพันธ์ทางความคิดร่วมสมัย -
5:12 - 5:16ฉันจะบอกว่า
ถ้าใครอยู่ในตลาดของเบตาแม็กซ์ (Betamax) -
5:16 - 5:18(เสียงหัวเราะ)
-
5:19 - 5:23ฉันควรรู้ว่า
ช่วงเวลาที่ฉันตกหลุมรักกับความจริง -
5:23 - 5:26คนอื่น ๆ ของประเทศเลือก
จะไปในทิศทางตรงกันข้าม -
5:26 - 5:28(เสียงหัวเราะ)
-
5:28 - 5:33แต่ฉันไม่ได้มาเพื่อพูดเรื่องทรัมป์ (Trump)
ลัทธิขวาจัดหรือปธิเสธเรื่องสภาพภูมิอากาศ -
5:33 - 5:35หรือแม้กระทั่งผู้ผลิต
-
5:35 - 5:37ที่ฉันควรเรียกว่ากล่อง
-
5:37 - 5:40ยกเว้นที่นี่ ที่กล่าวว่า
-
5:40 - 5:43"นี่ไม่ใช่กล่อง"
-
5:43 - 5:47(เสียงหัวเราะ)
-
5:47 - 5:49พวกเขากำลังหลอกฉัน
-
5:49 - 5:51(เสียงหัวเราะ)
-
5:51 - 5:54(เสียงปรบมือ)
-
5:55 - 5:59แต่สิ่งที่ฉันต้องการพูด
-
5:59 - 6:05คือความท้าทายของฉันในเรื่องความจริง
-
6:05 - 6:07ที่ฉันถือวิสาสะ
-
6:07 - 6:14และต้องการพูดเกริ่นว่า
ฉันรักวิทยาศาสตร์จริง ๆ -
6:14 - 6:16ฉันมีสิ่งนี้
-
6:16 - 6:18ไม่ได้เป็นนักวิทยาศาสตร์เอง
-
6:18 - 6:23แต่เป็นความสามารถลึกลับ
ที่เข้าใจทุกอย่างเกี่ยวกับวิทยาศาสตร์ได้ -
6:23 - 6:24ยกเว้นวิทยาศาสตร์แท้ ๆ
-
6:24 - 6:25(เสียงหัวเราะ)
-
6:25 - 6:27ที่เป็นคณิตศาสตร์
-
6:27 - 6:31แต่แนวคิดแปลกประหลาดที่สุด
กลับตอบโจทย์สำหรับฉัน -
6:33 - 6:34ทฤษฎีเส้นเชือก
-
6:34 - 6:39ความคิดที่ว่า ความจริงทั้งหมดฟุ้ง
ออกมาจากการสั่นสะเทือนของสิ่งเล็ก ๆ -
6:39 - 6:40ที่ฉันเรียกมันว่า
สีเส้นซอยักษณ์ (Big Twang) -
6:41 - 6:42(เสียงหัวเราะ)
-
6:42 - 6:44ทวิภาคของคลื่น–อนุภาค
-
6:44 - 6:48ความคิดที่ว่า
สิ่งหนึ่งที่สามารถพิสูจน์สองสิ่ง -
6:48 - 6:49คุณรู้ไหมคะ
-
6:49 - 6:53ว่า โฟตอนสามารถแสดงออกมา
เป็นคลื่นและเป็นอนุภาคได้ -
6:53 - 6:55สอดคล้องกับความคิดเบื้องลึกที่สุดของฉัน
-
6:55 - 6:57ว่าคนมีดีและไม่ดี
-
6:57 - 6:59ความคิดมีถูกต้องและผิด
-
6:59 - 7:02ฟรอยด์ (Freud) พูดถูก
เรื่องการอิจฉาชายที่มีองคชาต -
7:02 - 7:04และก็ผิดเกี่ยวกับคนที่มีมัน
-
7:04 - 7:08(เสียงหัวเราะ)
-
7:08 - 7:10(เสียงปรบมือ)
-
7:10 - 7:12ขอบคุณ
-
7:12 - 7:13(เสียงปรบมือ)
-
7:13 - 7:16มีรูปแบบเปลี่ยนไปเล็กน้อย
-
7:16 - 7:19ซึ่งความจริงดูเหมือนสองสิ่ง
-
7:19 - 7:23แต่กลับกลายเป็นปฏิสัมพันธ์ของทั้งสองสิ่ง
-
7:23 - 7:25เช่นพื้นที่ - เวลา
-
7:25 - 7:27มวล - พลังงาน
-
7:27 - 7:30ชีวิตและความตาย
-
7:30 - 7:32ดังนั้น ฉันไม่เข้าใจ -
-
7:32 - 7:35ฉันแค่ไม่เข้าใจ
-
7:35 - 7:39ความคิดของคนที่จะออกไป "พิชิตความตาย" และ
"เอาชนะความตาย" -
7:39 - 7:41คุณทำแบบนั้นได้อย่างไร
-
7:41 - 7:44คุณเอาชนะความตายโดยไม่ฆ่าชีวิตได้อย่างไร
-
7:45 - 7:47ไม่สมเหตุสมผลสำหรับฉันเลย
-
7:47 - 7:49แล้วฉันต้องพูดว่า
-
7:49 - 7:53ฉันเนรคุณอย่างไม่น่าเชื่อ
-
7:53 - 7:55ฉันหมายความว่า
คุณได้รับของขวัญพิเศษนี้ -
7:55 - 7:57ชีวิต
-
7:57 - 8:01แต่คล้ายกับคุณขอซานต้าว่าอยากได้
รถโรลสรอยส์สีเงินคันงาม -
8:01 - 8:04ได้รับเครื่องปั่นแห้งผักสลัด
มาแทน -
8:05 - 8:07คุณรู้ เนื้อ
-
8:07 - 8:11มาพร้อมกับวันหมดอายุ
-
8:11 - 8:13ความตายเป็นตัวหักหาญการยอมรับ
-
8:14 - 8:15ฉันไม่เข้าใจ
-
8:15 - 8:16ฉันไม่เข้าใจ
-
8:16 - 8:18สำหรับฉัน มันดูไม่เคารพเลย
-
8:18 - 8:20ไม่เคารพธรรมชาติ
-
8:20 - 8:23ความคิดที่ว่า เราจะคุมธรรมชาติ
-
8:23 - 8:25เราจะเป็นนายของธรรมชาติ
-
8:25 - 8:29ธรรมชาติอ่อนแอเกินกว่าสติปัญญาของเรา
-
8:30 - 8:33ไม่ ฉันไม่คิดอย่างนั้น
-
8:33 - 8:36ฉันว่าถ้าคุณได้อ่านเรื่องควอนตัมฟิสิกส์
อย่างที่ฉันได้ลอง -
8:36 - 8:39ฉันอ่านอีเมลจากคนที่ได้อ่านวิชานี้ แต่
-
8:39 - 8:43(เสียงหัวเราะ)
-
8:43 - 8:45คุณต้องเข้าใจ
-
8:45 - 8:48ว่าเราไม่ได้อยู่ในจักรวาลของนิวตันอีกต่อไป
-
8:48 - 8:52เราอาศัยอยู่ในจักรวาลเปลือกกล้วย
-
8:52 - 8:55และเราไม่สามารถรู้ทุกอย่างได้
-
8:55 - 8:57หรือควบคุมทุกสิ่งทุกอย่าง
-
8:57 - 8:59หรือทำนายได้ทุกอย่าง
-
8:59 - 9:01ธรรมชาติเหมือนกับรถที่ขับด้วยตนเอง
-
9:01 - 9:04สิ่งที่ดีที่สุดที่เราสามารถทำได้คือ
เหมือนหญิงชราในเรื่องตลก -
9:04 - 9:06ฉันไม่รู้ว่าคุณเคยได้ยินไหม
-
9:06 - 9:09หญิงชราคนหนึ่งกำลังขับรถ
-
9:09 - 9:13กับลูกสาววัยกลางคนที่นั่งอยู่
ตรงที่นั่งผู้โดยสาร -
9:13 - 9:15คุณแม่ขับไปทางขวา
ฝ่าสัญญาณไฟสีแดง -
9:15 - 9:19ลูกสาวไม่ต้องการพูดอะไรที่ดูเหมือน
-
9:19 - 9:21"แม่แก่เกินไปที่จะขับรถ"
-
9:21 - 9:23เธอก็เลยไม่ได้พูดอะไร
-
9:23 - 9:26จากนั้น แม่ก็ขับฝ่าสัญญาณไฟสีแดงอันที่สอง
-
9:26 - 9:28ลูกสาวระวังคำพูดมากที่สุด
เท่าที่จะทำได้ -
9:28 - 9:30เธอพูดว่า "แม่รู้ไหม
-
9:30 - 9:33แม่เพิ่งผ่านฝ่าสัญญาณไฟสีแดงสองอัน"
-
9:33 - 9:35แม่พูดว่า "โอ้ แม่กำลังขับรถรึ"
-
9:35 - 9:39(เสียงหัวเราะ)
-
9:39 - 9:43(เสียงปรบมือ)
-
9:43 - 9:45ดังนั้น
-
9:46 - 9:50และตอนนี้ฉันจะก้าวมาทางจิต
-
9:50 - 9:54ซึ่งเป็นเรื่องง่ายสำหรับฉัน
เพราะฉันเป็นนักแสดงสตันส์ในด้านจิต -
9:54 - 9:56ป้ายทะเบียนรถฉันเขียนคำว่า
-
9:56 - 9:59"ฉันคิด ฉันจึงมี (Cogito ergo zoom)"
-
9:59 - 10:02ฉันหวังว่า คุณเห็นด้วยกับฉัน
-
10:02 - 10:08แต่ปัญหาที่แท้จริงของฉันกับความคิด
เรื่องเอาชนะความตาย -
10:08 - 10:12คือถ้าคุณต่อต้านความตาย
-
10:12 - 10:14ซึ่งในความคิดฉัน มันคือการต่อต้านชีวิต
-
10:14 - 10:18และแปลว่า การต่อต้านธรรมชาติ
-
10:18 - 10:21แล้วยังแปลว่า ฉันต่อต้านผู้หญิงด้วย
-
10:21 - 10:26เพราะผู้หญิงขนาดนามว่า
คือธรรมชาติมาช้านานแล้ว -
10:26 - 10:28และแหล่งที่มาของฉันเกี่ยวกับเรื่องนี้มาจาก Hannah
Arendt -
10:28 - 10:32ปราชญ์ชาวเยอรมันผู้เขียนหนังสือ
"เงื่อนไขของคน" (The Human Condition) -
10:32 - 10:36ในนั้น เธอเล่าอย่างคลาสสิก
-
10:36 - 10:38ว่างานเกี่ยวข้องกับผู้ชาย
-
10:38 - 10:41งานคือสิ่งที่ออกมาจากหัว
-
10:41 - 10:42คือสิ่งที่เราคิดค้น
-
10:42 - 10:43คือสิ่งที่เราสร้าง
-
10:43 - 10:46เป็นวิธีที่พวกเราสร้างเครื่องหมายไปทั่วโลก
-
10:47 - 10:52ในขณะที่แรงงานคือร่างกาย
-
10:52 - 10:55เกี่ยวข้องกับคนที่ทำงาน
-
10:55 - 10:56หรือใช้แรงงาน
-
10:57 - 11:00ดังนั้น สำหรับฉัน
-
11:00 - 11:04ความคิดที่ปฏิเสธว่า
-
11:04 - 11:08เราเชื่อมจังหวะตรงกับจังหวะทางชีวภาพ
-
11:08 - 11:11จังหวะวัฏจักรของจักรวาล
-
11:11 - 11:17ไม่ได้สร้างสภาพแวดล้อม
ที่เอื้ออำนวยให้ผู้หญิง -
11:17 - 11:19หรือให้คนที่เกี่ยวกับงานแรงงาน
-
11:19 - 11:21ซึ่งหมายถึง
-
11:21 - 11:24คนที่เราเชื่อมโยงเป็นลูกหลานของพวกทาส
-
11:24 - 11:27หรือคนที่ทำงานด้วยตนเอง
-
11:28 - 11:34และนี่คือลักษณะที่เห็นได้จาก
มุมมองจักรวาลแบบกล้วยปอกเปลือก -
11:34 - 11:37จากความคิดของฉัน ที่เรียกว่า
"จักรวาลของเอมิลี่" -
11:38 - 11:39ประการแรก
-
11:40 - 11:46ฉันรู้สึกขอบคุณอย่างยิ่งต่อชีวิต
-
11:46 - 11:48แต่ฉันไม่อยากเป็นอมตะ
-
11:48 - 11:52ฉันไม่สนว่าจะมีชื่อฉัน
หลังจากฉันจากโลกไปแล้ว -
11:52 - 11:54จริง ๆ แล้ว ฉันไม่ต้องการมีชื่อเสียงเลย
-
11:54 - 11:56เพราะจากข้อสังเกตของฉัน
-
11:56 - 11:59ไม่ว่าจะดีและฉลาดแค่ไหน
-
11:59 - 12:00หรือมีพรสวรรค์มากแค่ไหน
-
12:00 - 12:0350 ปีหลังจากคุณตาย
สิ่งเหล่านั้นกลับมาหาคุณอยู่ดี -
12:03 - 12:05(เสียงหัวเราะ)
-
12:05 - 12:07และฉันมีหลักฐานจริงในเรื่องนี้
-
12:07 - 12:10พาดหัวหนังสือพิมพ์ลอส แองเจิลลิส ไทมส์
(Los Angeles Times) -
12:10 - 12:14"แอน แฟรงค์ (Anne Frank): ไม่น่ารักเลย"
-
12:14 - 12:19(เสียงหัวเราะ)
-
12:19 - 12:22นอกจากนี้ ฉันยังรักการซิงค์
-
12:22 - 12:25กับจังหวะของวัฏจักรของจักรวาล
-
12:25 - 12:27นั่นคือสิ่งพิเศษเกี่ยวกับชีวิต
-
12:27 - 12:29เป็นวงจรของการเกิด
-
12:29 - 12:31การเสื่อมสภาพ
-
12:31 - 12:32การฟื้นฟู
-
12:32 - 12:36"ฉัน" เป็นแค่กลุ่มของอนุภาค
-
12:36 - 12:39ที่จัดอยู่ในรูปแบบนี้
-
12:39 - 12:42แล้วจะสลายตัวและ
-
12:42 - 12:44ทั้งหมดจะกลายส่วนประกอบของธรรมชาติ
-
12:44 - 12:47เพื่อเปลี่ยนและเรียงอยู่ในรูปแบบอื่น
-
12:48 - 12:50สำหรับฉันแล้ว มันน่าตื่นเต้น
-
12:50 - 12:55และทำให้ฉันรู้สึกยิ่งขอบคุณ
ที่ได้เป็นส่วนหนึ่งของกระบวนการนี้ -
12:55 - 12:57คุณรู้ไหม
-
12:57 - 13:03ฉันมองความตายจากมุมมอง
ของนักชีววิทยาเยอรมัน -
13:03 - 13:05อันเดรอาส เวบเบอร์
(Andreas Weber) -
13:05 - 13:08ที่มองว่า เป็นของขวัญส่วนหนึ่งทางเศรษฐกิจ
-
13:08 - 13:11คุณได้ของขวัญยิ่งใหญ่นี้ ซึ่งคือชีวิต
-
13:11 - 13:13คุณเสริมสร้างชีวิตให้ดีที่สุด
-
13:13 - 13:15แล้วคุณจะให้กลับมา
-
13:16 - 13:19และคุณรู้มั้ย อานตี้ มาม (Auntie Mame)
กล่าวว่า "ชีวิตคืองานเลี้ยง" -
13:19 - 13:21เอ้อ ฉันกินส่วนของฉัน
-
13:22 - 13:24ฉันมีความกระหายมากมาย
-
13:24 - 13:26ฉันบริโภคชีวิต
-
13:26 - 13:28แต่ในความตาย ฉันจะถูกบริโภค
-
13:28 - 13:32ฉันจะกลับสู่พื้นดินแบบที่ฉันเป็น
-
13:32 - 13:35และที่นั่น ฉันเชิญจุลชีพ
-
13:35 - 13:36และเศษซาก
-
13:36 - 13:38และตัวย่อยสลาย
-
13:38 - 13:39มากัดกินจนเติมเต็ม -
-
13:40 - 13:42ฉันคิดว่าพวกนั้นคงชอบรสศพฉัน
-
13:42 - 13:43(เสียงหัวเราะ)
-
13:43 - 13:45จริง ๆ นะ
-
13:46 - 13:51ดังนั้น สิ่งดีที่สุดในทัศนคติของฉัน
ฉันคิดว่า คือความแท้จริง -
13:51 - 13:52คุณสามารถดูได้
-
13:52 - 13:53คุณสามารถสังเกตได้
-
13:53 - 13:55มันเกิดขึ้นจริง
-
13:55 - 13:58ก็อาจไม่ได้เพิ่มคุณค่าของขวัญชิ้นนี้
-
13:58 - 14:00ฉันไม่รู้หรอก
-
14:00 - 14:04แต่ชีวิตของฉันถูกเติมค่าคนอื่น ๆ
-
14:04 - 14:05โดย TED
-
14:05 - 14:08ซึ่งแนะนำฉันสู่เครือข่ายของผู้คน
-
14:08 - 14:11ผู้เสริมคุณค่าให้ชีวิตของฉัน
-
14:11 - 14:14รวมทั้งทริเชีย แม็กกิลส์ (Tricia McGillis)
นักออกแบบเว็บไซต์ของฉัน -
14:14 - 14:16ที่ทำงานกับลูกสาวที่ยอดเยี่ยมของฉัน
-
14:16 - 14:20เพื่อสร้างและทำให้เว็บไซต์กลายเป็น
-
14:20 - 14:22ที่ที่ฉันทำก็แค่เขียนบล็อก
-
14:22 - 14:24ฉันไม่จำเป็นต้องใช้สมองแบบผู้บริหาร
-
14:24 - 14:28ฮา ฮ่า ฮ่า ฉันชนะ!
-
14:28 - 14:29(เสียงหัวเราะ)
-
14:29 - 14:32และฉันรู้สึกขอบคุณคุณมาก
-
14:33 - 14:35ฉันไม่ต้องการที่จะพูดว่า "ผู้ฟัง"
-
14:35 - 14:40เพราะฉันไม่เห็นว่าพวกเราต่างกันตรงไหน
-
14:40 - 14:45ฉันคิดดูอีกที ในแง่ควอนตัมฟิสิกส์
-
14:46 - 14:51และคุณก็รู้ว่า
นักควอนตัมฟิสิกส์ไม่แน่ใจว่าเกิดอะไรขึ้น -
14:51 - 14:54เมื่อคลื่นกลายเป็นอนุภาค
-
14:54 - 14:55มีทฤษฎีที่แตกต่างกัน
-
14:56 - 14:57การสลายของฟังก์ชันคลื่น
-
14:57 - 14:58ความไม่เชื่อมโยงกัน
-
14:58 - 15:00แต่ทุกสิ่งต่างมีจุดร่วมกันคือ
-
15:00 - 15:03ความเป็นจริงที่เกิดขึ้นผ่านการปฏิสัมพันธ์
-
15:06 - 15:08(เสียงทำลาย) คุณก็เช่นกัน
-
15:09 - 15:11และผู้ฟังทุกคนของฉัน
-
15:11 - 15:13ในอดีตและปัจจุบัน.
-
15:14 - 15:17ขอบคุณมากที่ทำให้ชีวิตของฉันเป็นของจริง
-
15:18 - 15:19(เสียงปรบมือ)
-
15:19 - 15:20ขอขอบคุณ
-
15:20 - 15:21(เสียงปรบมือ)
-
15:21 - 15:22ขอบคุณค่ะ
-
15:23 - 15:24(เสียงปรบมือ)
-
15:24 - 15:25ขอบคุณ
-
15:25 - 15:26(เสียงปรบมือ)
-
15:26 - 15:27ขอขอบคุณค่ะ
- Title:
- ฉันเป็นมิตรกับความจริงได้อย่างไร
- Speaker:
- เอมิลี เลวีน (Emily Levine)
- Description:
-
ด้วยเอกลักษณ์ของ เอมิลี เลวีน (Emily Levine) ที่ฉลาดและมีอารมณ์ขัน เธอท้าทายสิ่งต่าง ๆ ในฐานะนักแสดงตลกและนักปรัชญา: เธอทำให้ฮาครืน ในการพูดนี้ เธอพาเราไปพบกับความเป็นจริง และความสงบสุขพร้อมความตาย ชีวิตเป็นของขวัญที่ยิ่งใหญ่ เลวีนกล่าวว่า "คุณเสริมสร้าง ทำให้ดีที่สุดได้ และจากนั้นคุณจะได้คืน"
- Video Language:
- English
- Team:
- closed TED
- Project:
- TEDTalks
- Duration:
- 15:27
TED Translators admin approved Thai subtitles for How I made friends with reality | ||
Sritala Dhanasarnsombut edited Thai subtitles for How I made friends with reality | ||
Sritala Dhanasarnsombut edited Thai subtitles for How I made friends with reality | ||
Sritala Dhanasarnsombut edited Thai subtitles for How I made friends with reality | ||
Sritala Dhanasarnsombut edited Thai subtitles for How I made friends with reality | ||
Sritala Dhanasarnsombut edited Thai subtitles for How I made friends with reality | ||
Sritala Dhanasarnsombut edited Thai subtitles for How I made friends with reality | ||
Sritala Dhanasarnsombut edited Thai subtitles for How I made friends with reality |