Λίντα Μπένγκλις: "Το Κύμα του Κόσμου" | ART21 "Exclusive"

[Λίντα Μπένγκλις: "Το Κύμα του Κόσμου"]

[ΗΧΟΣ ΑΠΟ ΤΖΙΤΖΙΚΙΑ]

Νοιώθω ότι όλοι οι καλλιτέχνες βρίσκονται

σε ένα είδος κατάστασης που

αντιγράφει τις πρώιμες αναμνήσεις τους.

Εγώ γεννήθηκα στη Λουιζιάνα--

Λέικ Τσάρλς, Λουιζιάνα.

Θυμάμαι ότι έπαιρνα λίγα ξύλα

και λίγες βρυώδες μορφές

και κάποιος μου είπε ότι μπορείς

να φτιάξεις μια βάρκα με αυτόν τον τρόπο,

με ένα φύλλο, ένα ξύλο και μια βρυώδη μορφή.

Έτσι άρχισα να παίζω πολύ με ο,τι υπήρχε στο έδαφος--

σκεπτόμενη απλώς τη φύση.

Νομίζω πως όλα τα παιδιά το κάνουν.

Αργότερα, θα ταξίδευα τους βάλτους σε μηχανοκίνητο σκάφος.

Η Λουιζιάνα είχε μια ολόκληρη περιοχή πλωτών οδών

που στη συνέχεια οδηγούν στον Κόλπο.

Έτσι υπήρχαν όλα τα είδη καναλιών και πλωτών οδών,

και τα ήξερα.

Πράγματι προτιμούσα να είμαι στο νερό έτσι

και να ανακαλύπτω όλα αυτά τα διαφορετικά πράγματα--

βάρκες που είχαν βυθιστεί πριν πολλά χρόνια.

[ΗΧΟΣ ΑΠΟ ΣΤΑΓΟΝΕΣ ΒΡΟΧΗΣ ΠΟΥ ΧΤΥΠΟΥΝ ΞΥΛΙΝΕΣ ΣΑΝΙΔΕΣ]

[Κουίνς, Νέα Υόρκη]

[ΗΧΟΣ ΧΤΥΠΟΥ ΜΕΤΑΛΛΙΚΩΝ ΑΛΥΣΙΔΩΝ]

[Μπομπ Σπρινγκ, Χυτήριο Μοντέρνας Τέχνης]

[ΜΠΟΜΠ ΣΠΡΙΝΓΚ] Αυτό είναι λίγο σαν να λέμε,

"Καλωσόρισες πάλι, Λίντα."

Η Λίντα έφτιαξε το μοντέλο για αυτό--

αυτό το κομμάτι--

σε αυτό το χώρο.

[ΗΧΟΙ ΗΛΕΚΤΡΙΚΩΝ ΕΡΓΑΛΕΙΩΝ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΜΕΤΑΛΛΟ]

[ΜΠΕΝΓΚΛΙΣ] Ήμουν τόσο ευγνώμων.

Σκέφτηκα ότι θα μπορούσε να έχει χαθεί στη θάλασσα,

δεν ήξερα πού ήταν,

και τότε το είδα να βρίσκεται διατηρημένο στη Λουιζιάνα.

Τώρα, εκείνοι οι άνθρωποι που το ξέρουν και γνωρίζουν την ιστορία

μπορούν να δουν το συντριβάνι!

Ήταν ένας διαγωνισμός Παγκόσμιας Έκθεσης στη Νέα Ορλεάνη,

ήταν η τελευταία Παγκόσμια Έκθεση το 1984.

Έτσι εισήγαγα την ιδέα μου, που ήταν ένα κύμα.

Πάντα μου κινούσαν το ενδιαφέρον τα κύματα--

όχι αυτά τα μεγάλα που βλέπεις στο Ακαπούλκο και τον Ειρηνικό,

ξέρεις πού κυλούν και θα μπορούσαν...

Αλλά είχα πάντα ενδιαφέρον για εκείνα τα μικρά κύματα του Κόλπου

γιατί αυτό είναι το πρώτο που είδα.

Νομίζω ότι ήταν ίσως στη δεκαετία του εβδομήντα,

που είχα την ιδέα να φτιάχνω συντριβάνια.

Επειδή πραγματικά, αυτό που έκανα με την ουρεθάνη

Ήταν ένα παγωμένο είδος υγρής μορφής,

και σκέφτηκα ότι αυτή η υγρή μορφή θα μπορούσε τόσο όμορφα να επεκταθεί με νερό.

Είχα κάνει κύματα από τον τοίχο.

Γι'αυτό, ήθελα να κάνω ένα ανεξάρτητο.

Έκανα αυτό το δεκαεπτά και μισό πόδι είδος γέφυρας σε μπρούντζο

από την ιδέα αυτής της υγρής μπρούντζινης ομπρέλας μέσα-έξω και να έχει νερό.

[ΜΠΟΜΠ ΣΠΡΙΝΓΚ] Και κατασκεύασε το μοντέλο για αυτόν τον έξω αφρό.

[ΜΠΕΝΓΚΛΙΣ] Αναλογίας ένας-προς-έναν, πυκνότητας έξι-λιβρών αφρός πολυουρεθάνης.

Χρησιμοποιούσα μια δομή σύρματος από κάτω,

και σε αυτή την περίπτωση, είχα την ιδέα του μετεωρολογικού μπαλονιού.

[ΜΠΟΜΠ ΣΠΡΙΝΓΚ] Έτσι εδώ από κάτω είχε το πρωτότυπο σχήμα αυτού

και ύστερα καλυμμένο με πλαστικό.

Και τότε άρχισε να εφαρμόζει τον αφρό

αφήνοντάς τον να τρέξει.

Και ολόκληρο το δωμάτιο έπρεπε όλο να σφραγιστεί,

και αυτή ήταν μέσα σε...

λοιπόν, σήμερα θα το αποκαλούσατε σχεδόν ως μια διαστημική στολή,

γιατί οι αναθυμιάσεις από αυτό ήταν λίγο τοξικές.

Και έτσι έπρεπε να φέρουμε μέσα φρέσκο αέρα από έξω--

πήγε μέσα από ένα σωλήνα μέσα στη μικρή στολή της.

Αφού τελείωσε με το μοντέλο,

κάναμε τα καλούπια σε αυτό.

Και κάναμε την χύτευση.

Στο εσωτερικό είναι μια διάταξη σωληνώσεων,

θαλάμων νερού, και οτιδήποτε άλλων.

Και είναι πολύ ωραίο να το έχουμε ξανά.

Και θα το φροντίσουμε γι' αυτήν,

και οτιδήποτε άλλο.

[ΤΖΕΦΡΕΪ ΣΠΡΙΝΓΚ] Εννοώ, αυτό το κομμάτι βρισκόταν σε αποθηκευτικό χώρο

για χρόνια μετά την Παγκόσμια Έκθεση,

έτσι παλαίωσε.

[Τζέφρεϊ Σπρίνγκ, Χυτήριο Μοντέρνας Τέχνης]

Η επιφάνεια χρειάζεται να αποκατασταθεί-- ή να επαναχρωματιστεί--

για την ικανοποίησή της.

Εφ 'όσον το νερό λειτουργεί σωστά, αυτό είναι που πραγματικά έχει απομείνει.

--[ΜΠΕΝΓΚΛΙΣ] Εντάξει, οπότε καμία κατεργασία, σωστά;

--Τίποτα;

--[ΑΝΔΡΑΣ] Απλώς κόψαμε τις πύλες...

--[ΜΠΕΝΓΚΛΙΣ] Ναι, ναι...

--[ΑΝΔΡΑΣ] ...και δώσαμε ένα τελείωμα στην επιφάνεια.

--[ΜΠΕΝΓΚΛΙΣ] Ωραία. Εντάξει, ας ρίξουμε το νερό.

[ΗΧΟΣ ΑΠΟ ΠΙΤΣΙΛΙΣΜΑ ΝΕΡΟΥ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΣΚΥΡΟΔΕΜΑ]

[ΜΠΕΝΓΚΛΙΣ] Ήμουν πολύ ενθουσιασμένη να διαπιστώνω ότι ήταν ακόμη σε υπόσταση.

[Κένερ, Λουιζιάνα]

Ήταν σε ένα σωρό από πράγματα έξω στην ύπαιθρο,

και ξεχασμένο--

εντελώς ξεχασμένο.

Είχα σκεφτεί ότι ο τυφώνας μπορεί να το έχει παρασύρει

και είχε αγκιστρωθεί κάπου.

[ΗΧΟΣ ΑΠΟ ΠΙΤΣΙΛΙΣΜΑ ΝΕΡΟΥ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΣΥΝΤΡΙΒΑΝΙ]

[Νέα Ορλεάνη, Λουιζιάνα]

[Στην ετικέτα: Λίντα Μπένγκλις. Αμερικανή, γεννηθείσα το 1941.
"Το Κύμα του Κόσμου", 1983-1984. Μπρούντζος.
Με τη μορφή δανείου από την πόλη Κένερ...]

Σκέφτομαι τη δουλειά μου ως πολύ κλασική.

Ουσιαστικά, νομίζω ότι επαναλαμβάνω τις ιδέες της φύσης,

και τις επεξεργάζομαι και τις ερμηνεύω.

Αντιλαμβάνομαι ότι αυτό που μαθαίνουμε να κάνουμε

είναι να καταστέλλουμε τα ερεθίσματά μας

ή τα συναισθήματά μας για το τι βλέπουμε

και εμείς το ονομάζουμε "γεύση".

Ποιος είναι ο τρόπος που βλέπουμε;

Σε τι ανταποκρινόμαστε χωρίς τη δημιουργία μιας γεύσης

που είναι αρεστό σε όλους;

Δεν προσπαθώ να ικανοποιήσω κανέναν.

Πραγματικά κάνω πράγματα γιατί είμαι περίεργη--

αυτός είναι ο λόγος.

Δεν σκέπτομαι τα θεάματα,

δεν σκέπτομαι οτιδήποτε άλλο εκτός από,

"Είναι συναρπαστικό για μένα να αισθάνομαι τον ίδιο ενθουσιασμό"

"που ένιωσα ως παιδί."