https:/.../makhno.paysan.ukraine.helene.chatelain.1996.mp4

13 PRODUCTION en LA PAROLE ERRANTE
presenteren

In samenwerking met La Sept-ARTE en UKR TELEFILM

NESTOR MACHNO
Landarbeider uit Oekraïne

een film van
Hélène CHATELAIN

Op een dag arriveerde in een stad een man
met een immigrantenkoffer in de hand.

Het was lang geleden.
Heel precies, in 1925.

De stad was Parijs.
Hier kwamen de rails uit het oosten samen:

uit Berlijn, Warschau, Boekarest.

Hier stopten alle treinen;
het meest verre was Rusland.

De spoorbreedte was anders.

De man die die dag aankwam in Parijs
was Nestor Ivanovitsj Machno.

Nestor, zoon van Ivan.
Een landarbeider in zijn land genaamd Oekraïne.

Hij kwam hier aan na drie jaar als
dolende vluchteling in Roemenië,

gevangenis in Polen, processen, vrijspraken,
een uitleveringsverzoek.

Het werd geweigerd. Zoals een diplomatieke
notitie vermeldde, omdat

"bij terugkeer naar zijn
land hij samen met...

"zijn vrouw en dochter
de doodstraf zal riskeren."

Anarkhitcheskii Vestnik (de Nieuwe Anarchisten),
eerste uitgave.

Adres 14, Paradisstrasse in Berlijn.
Juli 1923.

"We beginnen vandaag met
de publicatie van de memoires

"van Nestor Machno, een document
van uitzonderlijke waarde voor iedereen

"die zich interesseert in de persoonlijkheid van de auteur
en de rol die zijn beweging speelt

"in Oekraïne binnen de Russische revolutie.

"Hoofdstuk een. Enkele episodes uit mijn leven
vóór de revolutie van 1917.

"Mijn vader was een voormalig lijfeigene
op onroerend goed in Minsk

"en woonde op een ander terrein
van het domein."

Deze geschiedenis in Berlijn

vervolgt Nestor Machno in Parijs
tot aan zijn dood,

gedurende negen jaar
van nachtelijk schrijven

achter smalle ramen van
geïmproviseerde kamers.

Hij verbleef achter de ramen
van het Tenon-ziekenhuis,

nabij begraafplaats Père-Lachaise.

Dit is het verhaal van de
Machno-boerenopstandsbeweging uit Oekraïne,

ook wel de Machnovsjtsjina genoemd.

Gedurende vier jaar (Februari-revolutie 1917 -
einde Russische burgeroorlog 1921)

slaagde het erin twee miljoen mannen
en vrouwen te omarmen in een gebied

half zo groot als Frankrijk
tussen de Don en de Dnjepr,

de twee rivieren van de
legendarische Kozakken.

In 1957 bracht Mosfilm-studio
de verfilming uit

van de beroemde Tolstoj-roman
Het lijdenspad.

Het werd de officiële versie
van de burgeroorlog.

Derde episode, een duistere morgen.

We zijn in 1918 in Oekraïne.

De Oktoberrevolutie is pas een jaar oud,
het is herfst.

De Eerste Wereldoorlog is voorbij, maar
de burgeroorlog is overal een bedreiging.

Marktdag in Hoeljajpole.
De boerenleider: Nestor Machno.

{\an8}Batko Machno, hij had plezier en dronk.

{\an8}Men wist niet dat hij tijd aan het winnen was.

{\an8}Hij moest een besluit nemen. De vijand rukte op.

{\an8}In de Krim, Denikin,

{\an8}in het noorden, de bolsjewieken...

{\an8}en op de Dnjepr, het leger van Petljoera.

{\an8}Op wie de wapens te richten?

Ruim een halve eeuw later,
marktdag in Hoeljajpole.

{\an8}We weten één ding.

{\an8}Hij verdedigde de armen als een berg.

{\an8}Begrijpt u?

{\an8}Toen verdween hij. Iedereen zat achter hem aan.

{\an8}Hoeljajpole was een republiek.

{\an8}Ze stalen land met hun bajonetten.

{\an8}Ze zetten hun grammofoon aan.

{\an8}Ze dansten op onze vaders.
Ja, het was Machno.

{\an8}Machno is goed, niet zoals tegenwoordig.

{\an8}Youri A. Machno
(achterneef Nestor Machno)

{\an8}Ik werk.

{\an8}Ik leef. Ik verzorg mijn tuin.

{\an8}Ik kweek uien. Wat nog meer?

{\an8}Het is oké.

{\an8}Het leven gaat door.
Het rolt, zoals ze zeggen.

{\an8}Ik ben nog niet getrouwd.

{\an8}Mijn grootmoeder wil dit,
maar ik heb er geen zin in.

{\an8}Mijn moeder zou vertellen

{\an8}dat hij geen bandiet was,
zoals hij werd genoemd.

{\an8}Ja, zoals hij werd afgeschilderd.

{\an8}Hij schoot nooit iemand voor niets neer.

{\an8}Hij was de eerste die een commune
organiseerde in Hoeljajpole.

{\an8}Hij nam koeien en paarden
van de rijken voor de commune.

{\an8}De armen die niets hadden,
gingen erheen.

{\an8}Maar de commune hield geen stand.

{\an8}De revolutie woedde en zo...

{\an8}Viktor I.Ialanski
(achterneef Nestor Machno)

{\an8}Daar heeft mijn moeder tijdens
de oorlog documenten begraven.

{\an8}Ze gaf ze aan mij.

Vijf broers, allemaal gebroken door de geschiedenis.

Vanwege hun achternaam worden de oudsten
Karpa en Emilian thuis neergeschoten.

De jongsten Sava en Gricha kwamen om bij
gevechten aan de zijde van Nestor, de jongste.

Er is een Machno-plein op
de begraafplaats van Hoeljajpole.

Hier op de Dag van de Doden,
die ook de Dag van het Voorjaar is,

begroeten de levenden niet de doden,

maar keren de doden terug om een ​​maaltijd
te nuttigen met de levenden.

{\an8}Hier rust zijn oudere broer Karpa.

{\an8}Daar, zijn zoon.

{\an8}Geen oom Sava, noch Gricha,
noch oom Nestor.

Het enige monument in de regio
met de naam Nestor Machno

ligt op twintig kilometer van Hoeljajpole.

"Hier rusten soldaten van het Rode Leger,
omgekomen in 1920 tijdens de burgeroorlog

"door de hand van de bandiet
Nestor Machno."

Woorden die we graveren
zijn hier voor de eeuwigheid.

Woorden die we spreken behoren tot de wind,
dan komt alles in beweging.

{\an8}Ze namen grootmoeder mee.

{\an8}Ze waren binnen en soldaten
bewaakten de deur.

{\an8}Mijn moeder duwde ze weg
en keerde terug naar huis.

{\an8}De commandant schreeuwde tegen oma
en sloeg met zijn vuist op tafel.

{\an8}Mijn moeder kijkt hem aan en zegt:
"Luister Mykola ..."

{\an8}Ze herkende hem.

{\an8}Hij ging om met Machno.
Ze organiseerden samen een bruiloft in het dorp.

{\an8}'Waarom heb je hem destijds niet verteld
wie er op het verkeerde spoor zat?'

{\an8}Als er nu Machnovsjtsjina zou zijn,
ik zou er induiken.

{\an8}Echt waar. Het leven is zo saai.

{\an8}In mijn jeugd was ik coach.
Ik heb wedstrijden gedaan.

{\an8}We hadden er allemaal van gehoord,

{\an8}we hadden hem in films gezien.

Michail Mykoloavitch onze trainer
in gewichten en halters,

zwerft al tien jaar door de dorpen.
Getuigenissen verzamelen, feiten vergelijken.

{\an8}Dit is Machno. Machno en de opstand

{\an8}Dit is waar we het over moeten hebben.
Dit is echt van belang.

Maroesja, een, twee, drie, viburnum
jonge vrouw, donker haar, plukt bessen in de tuin

Zelfs de geschiedenis van de Hoeljajpolsker
schiettent voor kinderen

is verbonden aan de geschiedenis
van Machno - zijn versie.

Stel gewoon de juiste vragen. Drie kleuren:
het rode, witte en zwarte doelwit.

Wat is het? Wat doet de molens draaien?
Wat valt er in slaap als men het aanpast?

Zelfs het gedicht over de kat
kent iedereen uit het hoofd.

Hij draagt ​​een gouden ketting.
Valt hij naar rechts, dan begint het lied.

Valt hij naar links,
dan ontvouwt de geschiedenis zich.

In het begin een woord. De aarde.
Zo immens als het woord.

Zo rijk dat indringers het
met hele rijtuigen innemen.

Oekraïne: "op de rand van".

Hier kruisen de paden van
indringers zich keer op keer.

Die van oude Kozakkenrepublieken.

En die van de Kozakken die huurlingen werden.

Die van boerenopstanden.

Die van kolonisten, die keizerlijke machten
stuurden om de steppen te bevolken,

riepen de Wilde Velden uit
om ze te temmen.

Hier kruisten de talen
elkaar keer op keer,

met verschillende namen voor de aarde
en de hemel waaraan het grenst.

In het Pools, het Duits, het Russisch,
het Grieks, het Jiddisch, het Oekraïens.

In het centrum het dorp Hoeljajpole,
wat het vrije veld betekent,

dat we kennen, maar waar we ronddwalen.
Kermis en een grote boerenmarkt.

Aan het begin van de eeuw
telt Hoeljajpole 16.250 inwoners.

Drie kerken, waaronder een
met drie klokkentorens, een synagoge,

vijf landbouwscholen, drie middelbare scholen,
een Duitse school, twee joodse scholen,

een bibliotheek, een theater.

Drie molens.

Gieterijen, waarvan de grootste
de Kerner-fabriek was.

Ivan Radenovic Machno, de vader van Nestor,

voegde zich toen hij werd bevrijd van lijfeigenschap
na selectie door de eigenaar, bij de eigenaar Kerner.

Hij overleed en liet een weduwe
en vijf opgroeiende, arme zonen achter.

Nestor de jongere werkte enige tijd
als leerling in deze fabriek,

waar voordat ze arbeider werden,
ze allen landbouwer waren.

Het is ook in deze fabriek
dat tijdens de lunchpauze

tijdens het traditionele dominospel,

teksten van Nestor Machno
werden teruggebracht uit Parijs,

voor het eerst herenigd met degenen
voor wie ze waren geschreven.

{\an8}Het is de geschiedenis van Oekraïne.
Wat wil je nog meer?

{\an8}Mijn ogen doen pijn van het lezen.
-Kijk wat je begrijpt.

{\an8}Zijn er afbeeldingen?

{\an8}Ik zal de Machnovistische opstand in Oekraïne voorlezen.

{\an8}"Ik wil de lezer waarschuwen ...

{\an8}"over het ontbreken van bepaalde resoluties ...

{\an8}"door de Boerenunie van Hoeljajpole ...

{\an8}"door Sovjet-boeren en arbeidersafgevaardigden ...

"...van hun directe inspirator,
de anarchistisch-communistische groep,

"die altijd en met
bewonderenswaardige consistentie,

"boeren en arbeiders uit deze regio samenbracht

"en hen de betekenis en reikwijdte
van gebeurtenissen duidde.

"Hun arbeidersstrijd in het algemeen
en die van anarcho-communisten,

"die dichter bij de
landbouwersmentaliteit staan.

"Helaas heb ik geen foto's van
deze onbekende revolutionairen.

"Mijn boerenvrienden, uit
het diepste van het Oekraïense volk.

"Het waren waarachtige boeren,

"ze wisten niet hoe te liegen of bedriegen,
en het was moeilijk hen te overtuigen.

"Maar eens ze werden gegrepen door het idee
en verifieerden ze het met hun

"eigen achtergrond, verhieven ze dit nieuwe ideaal
overal en bij elke gelegenheid.

"Mijn enige spijt: dat hun memoires
nooit in Oekraïne zijn uitgebracht.

"De fout waren omstandigheden
waar ik niets tegen kon doen.

"Nestor Machno,
Parijs 1926"

{\an8}Ik was geschiedenisleraar op deze school.

{\an8}Ik heb meer dan dertig jaar lesgegeven.

{\an8}Gedurende die jaren
dat ik mijn beroep uitoefende,

{\an8}verzamelde ik documenten over de burgeroorlog
in onze regio.

{\an8}Deze map bevat meest interessante documenten:

{\an8}het programma van de anarchistische beweging.

{\an8}Tegenwoordig niet langer
zoals het aan ons werd voorgesteld,

{\an8}maar zoals het werkelijk was.

We staan ​​aan het begin van de eeuw.

Terug in de Kerner-fabriek.

Nazar Zuichenko is leerling in de smelterij.
Hij is veertien jaar oud.

Zijn verhaal werd bewaard en op wonderbaarlijke wijze
doorgegeven van vader op zoon.

"In Hoeljajpole hadden we een gevorderde
amateurtheatergroep waar ik deel van uitmaakte.

"Op een dag kwam een ​​jonge Nestor Machno naar me toe
in de werkplaats en vroeg of hij mee mocht doen.'

"Ik was een beetje verrast door zijn geringe lengte.
Zo maakten we kennis.'

1905

"De fabriek aan de arbeiders,
het land aan de boeren."

Het land aan de boeren!
is al een moderne formulering.

Er is een oudere uitdrukking.
Ontstaan in de vorige eeuw

bij het pijnlijke loskomen van lijfeigenschap.

Land en, en wat ..?

Hoe het gebruikte woord [Воля - Vrijheid]
te vertalen dat zowel vrijheid betekent,

als vrije wil en grenzeloze ruimte.

{\an8}Ik zal documenten uit die tijd voorlezen

{\an8}over de revolutie van 1905 in onze regio.

{\an8}"Ik heb de eer uwe Excellentie te informeren,

{\an8}"dat volgens mijn informatie,
op de gronden van de eigenaar Masaracki

{\an8}"illegale distributie van meel en voer doorgaat

{\an8}"door de boeren uit het domein,
maar ook in nabijgelegen dorpen."

In Hoeljajpole wordt de
Boerenunie (SBH) opgericht

rond de jonge boer Valdemar Antoni
zoon van Tsjechische ouders,

die een tijd in de stad woonden en zich bij
anarchistische groepen hadden aangesloten.

Revolutie.

Nazar de leerling met de hele theatergroep
van de fabriek voegt zich bij de beweging.

Onder hen is Nestor Machno. Hij is 16.

"Zarathoestra, zo noemden we Antoni,
bracht ons eten

"en wapens voor de revolutionaire strijd.

"Bijna elke avond zouden wij,
boeren met weinig kennis,

"ons verzamelen in een weiland, boerderij
of schuur rond boeken en

"voor mij waren deze avonden
vol licht en vreugde.

"We lazen alles:

"Proudhon, Bakoenin, Kropotkin,
cultuurgeschiedenis.

"Het meest gepassioneerd zijn we over astronomie,
de planeten, de sterren

"en het verhaal van de verschijning
van de mens op aarde.

"De eigenaren reageerden door de unie
van ware Russen op te richten.

"Onder de arbeiders
waren ook ware Russen.

"Hun leus was simpel.
'Dood de Jood, red Rusland',

"en ze organiseerden pogroms."

{\an8}Halt!

"We besloten toen om ze te bestrijden,
voordat het te laat was.

"De ware Russen keerden terug
naar de ondergrondse.

"Onze eerste overwinning."

1 mei 1907. Dag van verboden
demonstraties in Hoeljajpole.

Iedereen hier wordt gezocht
door de politie.

Dit is hun eerste herinneringsfoto.

Dan gaat het snel.
De repressieve orde wordt hersteld.

Clandestiniteit, aanklachten, schietpartijen,
arrestaties, doodvonnissen.

Vijftig dagen wachten.

"We voelen ons halfweg
in het graf afgedaald.

"Vingers grijpen zich vast
aan het oppervlak van het leven."

De doodstraf voor Nestor Machno wordt omgezet
in levenslange gevangenisstraf.

Hij schrijft:
"Dankzij mijn toenmalige jonge leeftijd

"en de onophoudelijke procedures
door mijn moeder."

De rails in die jaren kruisen en kluwen
het lot van hele generaties.

In het noorden wordt een
revolutionaire student gearresteerd:

Vsevolod Eikhenbaum
(alias Voline, vert. vrijheid).

In het zuiden wordt een arbeider gearresteerd:
Peter (Arshinov, naar de lengtemaat el).

Hij wordt naar dezelfde politieke
gevangenis van Moskou vervoerd

waar ook de landarbeider
Machno terechtkomt.

Het zouden er drie zijn,
die elk op hun manier

het Machnovistische epos schreven.

Nestor Machno, bal en ketting aan de voet,
tuberculair

politiek gevangene,
heeft recht op boeken.

De gevangenisbibliotheek wordt
bevoorraad door welgestelden.

"Ik las alles: geschiedenis, aardrijkskunde
en vooral wiskunde."

Het is door de boeken dat Nestor Machno
Peter Arshinov ontmoet

en zijn rotsvaste droom,
een libertaire drukpers.

Dat de teksten van de Machnovsjtsjina
niet helemaal verdwenen zijn,

is te danken aan hem en zijn
inktbevlekte vingers.

1914

Duitsland en bondgenoten verklaren de oorlog.
Rusland mobiliseert.

1915, 1916, 1917.

Februari 1917

De Februari-revolutie.

De tsaar treedt af.
Gevangenissen gaan open.

Sommige branden.
Amnestie voor politici,

die overdag vertrekken in processies
en onder begeleiding.

Zonder twijfel maakt Machno deel uit van deze
'uit de dood herrezenen', zoals men ze noemt.

Acht dagen leren lopen zonder boeien.

Moskou is bevrijd en zijn
straten, de lijnen...

en woorden bezien elkaar
als organismen.

Arshinov blijft in Moskou.

Machno neemt de trein terug
naar Hoeljajpole. Hij is 28.

[Летіла зозуля та й стала кувати / De koekoek vloog en begon te smeden]
o mama, o mama

het is zo zwaar in gevangenschap

Tien jaar detentie brak
mijn vertrouwen niet

"in de creatieve kracht van vrije arbeid
gebaseerd op gelijkheid en solidariteit.

"Met deze overtuiging keerde ik terug
naar Hoeljajpole, waar ik ben geboren,

"waar ik zoveel dierbaren had achtergelaten
en waar ik voelde dat ik nuttig kon zijn

"bij de grote boerenfamilie.

"De plek waar vele jaren geleden
onze eerste groep zich vormde."

{\an8}Wie op de hoogte was zei:
'Nestor is terug!'

{\an8}Ze vertelden het aan de grootmoeder.

{\an8}Hij komt aan met
een tas over de schouder.

{\an8}Thuis aangekomen

{\an8}leegt hij zijn tas.

{\an8}Niets dan boeken en kranten!

{\an8}Meegenomen uit de gevangenis.

{\an8}Alle decreten uit Petrograd

{\an8}komen te laat aan.

{\an8}Altijd te laat.

{\an8}Door de machtswisseling ontstond een vacuüm.

{\an8}Voor mensen was het moeilijk te vatten.

{\an8}Deze oproep om de leiding
te nemen was ingewikkeld.

"Ik werd in beslag genomen door ons
gebrek aan theoretisch begrip...

"in het licht van het immense probleem
dat de revolutie ons stelde.

"Ik wist dat dit negen van de tien keer
het geval was in onze gemeenschap.

"We maakten een uiterst uitzonderlijke
gebeurtenis mee.

"Ik wist dat we niet alleen moesten
werken om ons ideaal hoog te houden,

"maar vooral om het van anderen
niet te hinderen.

"Hierdoor stonden wij als de groep
communistische anarchisten van Hoeljajpole

"er alleen voor."

{\an8}Volgens onze ideologie
{\an8}is anarchisme-communisme onverenigbaar.

{\an8}Ik bedoel onze
oude communistische ideologie,

{\an8}deze was onverenigbaar.

{\an8}Anarchisten aan de ene kant,
communisten aan de andere kant.

{\an8}Deze symbiose is een hele theorie.

Begin 1917 waren in de steden en dorpen
nauwelijks partijvertegenwoordigers.

Geen enkele bolsjewiek,
of slechts op doorreis.

Enkele socialistische revolutionaire (sr)
groepen in de steden.

Deze eenzaamheid en vastberadenheid
van enkelen werden het kenmerk van

wat zich hier ontwikkelt tussen februari 1917,
met de verdwijning

van de oude macht en oktober,
met de vestiging van een nieuwe macht,

die spreekt in naam van de revolutie.

Voorjaar van de geschiedenis,
voorjaar in Oekraïne.

Het eerste voor Nestor Machno na een
eindeloze jeugd opgesloten in de cel.

De voorlopige regering uit Petrograd
(de 'ingesneeuwde')

met zijn cortèges, interne strijd, feesten,
zetelt 1000 mijl hier vandaan.

Niemand nog in levende herinnering
verbond binnen dezelfde zin

de woorden revolutie,

arbeiders, boeren
en het oude woord sovjet,

wat raad betekent.

{\an8}Ze hebben vele documenten samengesteld

{\an8}over alles met betrekking
tot het land van de regio.

{\an8}Wie waren de eigenaren,

{\an8}hoeveel mensen werkten er.

{\an8}Het was verre van willekeurig.

{\an8}Ze deden het minutieus.

{\an8}Ze spraken met de mensen

{\an8}die hen nagenoeg in hun totaliteit
met sympathie verwelkomden.

{\an8}We waren tien in de familie.

{\an8}Er was een smid, een kleermaker,
een timmerman...

{\an8}We maakten alles.

{\an8}Ons dorp was eigendom
van de Poolse familie Jawicki.

{\an8}Mijn overgrootmoeder
hebben ze geruild

{\an8}voor windhonden.

{\an8}Het andere dorp was vrij.

{\an8}Aan de andere kant van de rivier
kon niemand hen iets maken.

{\an8}Mijn broer Sacha werd gedeporteerd

{\an8}en twee zwagers uit het huis van Machno.

{\an8}Waarom werden ze gedeporteerd?

{\an8}Omdat ze bij Machno hoorden.

[De rivier stroomt door het zand]
heee! we gaan hem beroven

houd niet van onze Marina!

Dag van de Arbeid 1917.
Het is tien jaar geleden...

dat ik het laatst deelnam aan de arbeidersfeest.
Met goede zin bereidde ik me voor.

's Nachts slaap ik op een tafel, overdag
ren ik van fabriek naar dorpsbijeenkomst.

Van bijeenkomsten met docenten
tot afgevaardigden

die vanuit het platteland naar ons werden gestuurd
om zich te informeren.

In de stad worden binnen enkele weken van
bedrijvigheid nieuwe verkiezingen georganiseerd.

Moeten we ze controleren,
en hoe?

Een boerenunie werd opgericht door arbeiders
en metaalbewerkers van de Kerner-fabriek.

Machno werd benoemd tot voorzitter.

Daarna breiden de discussies zich uit:

wat is een coöperatie? Wat is een commune?
Een unie? Een afgevaardigde?

De rol van een sovjet: een machtsorgaan
of een verbindingsorgaan?

Moeten we het land onteigenen?

Wat betekent het
om het land te veroveren?

{\an8}We kregen te horen dat hij anarchist was,

{\an8}begrijpt u?

{\an8}Eigenlijk wilde hij onafhankelijkheid,

{\an8}ik bedoel voor de armen,

{\an8}voor de mensen.

{\an8}Hij was er voor de mensen,
begrijpt u?

{\an8}Lees hier waar het groot is geschreven.

{\an8}"Werkers van de wereld,
dompel jezelf onder

{\an8}"en zoek daar naar de waarheid, creëer deze.

{\an8}"Je zult het nergens anders vinden.

{\an8}"Dat is de voorspelling
van de Russische revolutie."

{\an8}Interessant!

{\an8}Waar heb je het over!

{\an8}Je komt in opstand, en dan?

{\an8}Niets kunnen we doen.

{\an8}Zij hebben het leger en de politie,
wij enkel een vakbond.

{\an8}Ik ben niemand antwoord verschuldigd.

{\an8}Was ik ergens verantwoordelijk voor,

{\an8}was ik iemand,
een meester van iets.

{\an8}Maar ik ben niets.

{\an8}Wat moet iemand doen om iemand te zijn?

{\an8}Revolutie.

{\an8}Lang voor de Oktoberrevolutie,

{\an8}stelde hij in Hoeljajpole een volksmacht samen.

{\an8}Dit is van belang.

Augustus 1917

De Witte generaal Kornilov rukt op naar Petrograd.
Uitgangspunt van de burgeroorlog.

De ochtend van 29 augustus.

Bijeenkomsten op het plein van Hoeljajpole,

toen de postbode het nieuws bracht
dat de revolutie gevaar liep.

Zo begint het verhaal van de dag waarop
werd besloten, gezien de urgentie,

tot een ​​commissie die de revolutie verdedigt en
waarvoor Machno verantwoordelijk wordt.

Dan, na een nacht van nadenken,
het besluit om de eigenaars te ontwapenen.

Om de privileges af te schaffen
en het eerste decreet

toe te passen op het land,
zoals hier maandenlang...

wordt besproken in de dorpen
en de werkplaatsen.

{\an8}Dit was de eerste keer in het Russische rijk.

{\an8}De geschiedenis moet dit weten.

{\an8}Hij verzamelde
alle officiële papieren,

{\an8}eigendomsbewijzen

{\an8}van grond, van domeinen, enzovoort.

{\an8}Hij verbrandde alles.

{\an8}Hij vervloekte het verleden...

{\an8}en creëerde iets nieuws.

Dit is het moment om de
wereldlijke droom te realiseren.

Soevereine mensen over hun land,
en wij boeren hebben de

verantwoordelijkheid om een ​​dergelijke
praktijk uit te voeren.

Het delen van het teruggewonnen land
werd in de herfst gedaan omdat het dringend was

om het ploegen en zaaien te organiseren.

Het was de bedoeling om elk gezin, afhankelijk
van de omvang, een of twee paarden toe te kennen,

een of twee koeien en
essentiële gereedschappen.

Vier communes werden georganiseerd
rond Hoeljajpole en anderen erbuiten.

Ik weet er minder van omdat ik hier
niet aan heb deelgenomen.

Deelname aan de commune was vrijwillig.

Landarbeiders besloten een commune te vormen en
werden gegroepeerd naar familie of affiniteit.

Er waren enkele anarchistische boeren,
maar de meerderheid was dat niet.

Er waren veel discussies
over de keuze van zaden.

Ook het onderwijs kwam aan de orde.
Communes weigerden het oude model te herstellen.

De keuze viel op de libertaire scholen
van Francisco Ferrer

waarover we brochures hadden gelezen.

Omdat onze leraren het niet kenden,
besloten we te zoeken naar...

gekwalificeerden in de steden
en voor het eerste jaar...

mensen te halen
die konden onderwijzen.

Oktober 1917
~

Oktober 1917
Machtsgreep bolsjewistische partij.

PROLETARIËRS ALLER LANDEN, VERENIGT U

Prijs: 15 kopeken. Maandagavond-editie

30 oktober - 12 november 1917.

Speciale uitgave.
LANDDECREET

Eerste gala: bijeenkomst van sovjets, arbeidersafgevaardigden,
soldaten op 26 oktober om 2 uur 's nachts

Eerste punt. Afschaffing
particulier grondbezit

zonder financiële compensatie.

{\an8}Dit is precies wat Machno schrijft.

{\an8}Wat is het verschil?

{\an8}Het verschil?

{\an8}De methoden waren anders.

{\an8}Machno was tegen alle dwang,

{\an8}tegen alle geweld.

{\an8}Maar ons is geweld aangedaan...

{\an8}Wie had er gelijk?

{\an8}Uit de documenten die we vonden...

{\an8}blijkt dat de anarchisten gelijk hadden.

"Ik kan bevestigen dat degenen die tijdens de eerste
twee maanden in Oekraïne zijn,

"zich verzamelden rond raden en zich
verheugden over de staatsgreep van oktober.

"Ze erkenden dat het principe van een
echte revolutie aan de basis lag,

"uit de diepten van de dorpen
en werkplaatsen die eindelijk ontwaakten.

"Iedereen was op hun hoede toen
de eerste commissarissen arriveerden...

"met richtlijnen en de eerste inspecties.

"Boeren kwamen naar ons toe.
'We zijn schimmig', zeiden ze.

"'Leg het ons uit.'

"'Ze arriveren, schreeuwen en vertrekken.'

"'Dan zeggen ze dat de boeren tegen
de macht van de sovjet zijn.'

"Het creëren van een vrij en revolutionair leven
van de bevolking is een enorme kwestie.

"Diepgaand en grenzeloos als de oceaan.

"Elke macht die het lef heeft

"dit leven te scheppen door de
onderwerping van het volk op te eisen,

"heeft een onoplosbaar probleem.

"Wij kinderen van deze revolutie,

"kinderen van werkenden,
we hebben hier ons lot geschapen,

"in onze dorpen en onze gehuchten.

"We ontwikkelen een oplossing die niet als
een vernedering wordt gedragen,

"maar als een verantwoordelijkheid.

"Laat boerengemeenschappen en vrije vakbonden
van stadsarbeiders voorbode zijn

"van ware werkgemeenschappen.

"Onszelf ontdoen van commissarissen
en andere uitzonderlijke bevoegdheden,

"we hoeven slechts het bewustzijn
van onze aanpak te versterken

"en het krachtig toepassen op
alle vlakken in ons leven.

Februari 1918

Duits offensief tegen Sovjet-Rusland.

Volkscommissaris Leon Trotski tekent
de vrede met Duitsland.

In ruil geeft Rusland Oekraïne op.
Duitse troepen trekken Kiev binnen

en brengen in hun kielzog
de voormalige eigenaren terug.

Ze vormen een nationale Oekraïense
regering van samenwerking.

In Hoeljajpole worden groepen gevormd
om de stad te verdedigen.

Nestor Machno vertrekt, op zoek naar bolsjewistische troepen
die nog steeds in Oekraïne gestationeerd zijn.

In april is Hoeljajpole bezet.

Op het perron van een passerend station
hoorde ik over de bezetting van Hoeljajpole.

De vlucht van revolutionaire krachten
was overal om me heen.

Iets onbegrijpelijks en zwaars drukte mijn hart.
Zo'n angst

dat ik daar op het platform lag
zonder het gevoel te hebben weg te kunnen gaan.

Dit is de uittocht. De opstandelingen van Hoeljajpole, opnieuw clandestien,

slaagden erin om de boodschap te verspreiden:

tot over drie maanden.

Laat tot die tijd iedereen proberen te begrijpen
wat voor iedereen

verraad aan de revolutie is.

"Ik wilde terugkeren naar Moskou
om de anarchisten van de

"hoofdstad en de maatregelen en bedoelingen
van de nieuwe macht te vorsen."

Om daar te komen, liep Machno van
treinstation naar treinstation.

In deze stad zal hij van het ene beeld
naar het andere wandelen.

Aan de ene zijde die van de macht
die zes maanden boerenarbeider was geweest

en besloot Oekraïne op te geven.

De andere, die van de

Petrograd-gevangenis. Afgebrand tijdens
de februari-dagen

waarin gevangenen werden bevrijd.

In deze ruimte,
van raam tot raam,

die men kan meten van
de afstand die scheidt

de woorden van Hoeljajpole.
Van degenen die nu hier zijn

zal vechten om de bladzijden
van boeken te bezetten,

zoals iemand een land bezet:
te allen tijde.

Eerste venster:

Bezoek aan revolutionaire kringen.

Tweede venster: bezoek aan Peter Kropotkin.
Hij schrijft:

"Machno verwelkomde me met
affectie en warmte."

Derde venster: bezoek aan Peter Arshinov,
oude strijdmakker.

"We woonden elke bijeenkomst bij,
elke discussie, conferentie en bijeenkomst

"en ik dacht na over wat ik in fabrieken waarnam,
waar de gedachte de overhand had

"zo wijdverbreid onder gefascineerde
en goedgelovige arbeiders, dat alles zou moeten zijn

"toegewijd aan het scheppen van niet hun lot,
maar aan hun macht en hun dictatuur.

"Een dictatuur die mij van hen scheidt,
omdat noch ik,

"noch mijn werkende broers,
de boeren, proletariërs waren.

"Dit drukte me zo zwaar dat ik zonder
te wachten besloot te vertrekken.

"Maar voor bezet Oekraïne
had men een pasje nodig.

"Dat is hoe ik bijna bij toeval
terechtkwam in het Kremlin."

Vierde raam, het meest onwaarschijnlijke.

Degene die begint met de bijeenkomst
van de libertaire boer Nestor Ivanovich Machno,

en Vladimir Iljitsj Lenin,
de professionele revolutionair van de methode.

Niet van strategie.
Twee wereldvisies:

De ene gebaseerd op een model om te smeden.
De andere, op een benadering om te bevestigen.

De enscenering van de bijeenkomst
van de bolsjewieken en de anarchisten

is een klassieker.

Zelfs wanneer in een nieuwe versie
Machno's karakter milder werd.

Plaats: niet het Kremlin maar het
Hoeljajpole van Machno de partizaan.

Onderwerp: de onderhandeling van een alliantie.

Inzet: stel de historische, ideologische
en zelfs strategische onmogelijkheid vast

van zo'n alliantie.

Alles is hier symbolisch:

Een kaartspel: rood en zwart
op een witte achtergrond.

Vier spelers: de Russische zeeman.

Drager van de Oktoberrevolutie,
van een bepaalde orde

door de wetten van de geschiedenis.

Nestor Machno, landarbeider.
Drager binnen die volgorde van wanorde

die aan dezelfde wetten ontsnapt.

Rechts van de zeeman: de theoreticus van anarchie.
Besluiteloos en onverantwoordelijk.

Links van hem de Witte officier.
Klassenverrader in naam van het vaderland.

{\an8}In Parijs waren we het debat aangegaan

{\an8}met de bolsjewieken.

{\an8}Het is nog lang niet voorbij.

{\an8}Niemand heeft nog bewezen
dat Lenin gelijk had.

{\an8}Vervang een burgerlijke feodale staat

{\an8}met een arbeiders- en boerenstaat.

{\an8}Wissel de kleding van meesters
in voor werkkleding...

{\an8}om een klassenloze samenleving te krijgen.

{\an8}En dan? Geen goden geen meesters?

Maar achter de clichés in het script
de echo van wat er is gezegd,

bijna toevallig, in het Kremlin.

"Hoofdstuk 18

"Mijn ontmoeting met Lenin.

"Lenin heette me vaderlijk welkom en zette me neer.

"Met zijn organisatorische gave
begon hij mij zo nauwkeurig mogelijk te ondervragen.

"Hij stelde me driemaal de vraag:

"'hoe onthalen de boeren het trefwoord
"Alle macht aan de sovjets"?'

"Ik antwoordde dat voor de boeren,

"het betekende dat de macht zich
moet verhouden met het

"geweten en wil van de boeren zelf.

"Lenin antwoordde:

"uw boeren zijn besmet met anarchie."

"Is dit kwalijk?", antwoordde ik.

"Lenin bevroeg me over de rode detachementen,
hun heroïsche strijd

"tegen de bezetter en het gebrek
aan steun van de boer.

"'Ik ben bang, kameraad Lenin,
dat je slecht geïnformeerd bent,' antwoordde ik.

"'Uw groepen blijven uit de buurt van wegen
en vechten niet op het platteland.

"'Hoe wil je dat de dorpelingen hen steunen?
Ze zien ze nooit!'

"Lenin begon te lachen.

"'Jullie anarchisten schrijven en denken
in de toekomstige tijd."

"'Jullie denken niet in het heden.'

"Ik antwoordde dat ik analfabeet was,
dat het moeilijk voor me was

"om een ​​belangrijk punt te bespreken.
'Maar ik kan je vertellen, kameraad Lenin

"'in Oekraïne, 'Zuid-Rusland', zoals jullie bolsjewieken zeggen,

"'Worden we ondergedompeld in het heden.”
Zo proberen we

"'dichter bij de toekomst te komen, een
waarvan we denken dat deze waarachtig is,

"'en we nemen het zeer serieus.'

"Ik kon Moskou niet langer verdragen.

"Dit nutteloze en lawaaierige Moskou
waar de revolutie langzaam aan het sterven was

"in de wervelwind van de politiek van de macht.

"Moskou de Verlorene.
Dat ik was gaan haten,

"honderden verlaten de zaak inactief

"dat van het overwinnaarsfeest en de anderen,

"die zichzelf verloren in een anarchie van

"een perfectie die niet van het leven was.

"Een overweldigend verlangen naar Oekraïne,
met dorpelingen

"en daar met hen te begrijpen
wat er niet was bereikt.

"Vechten tegen wat was.
Sterven of Oekraïne bevrijden."

Machno verneemt dat zijn twee broers
zijn doodgeschoten door de bezetter.

Hij verneemt eindelijk de details
van zijn metgezellen

hoe Hoeljajpole in april werd veroverd
en ontwapend.

"Mijn beste Nestor Ivanovich.

"Alle leden van het revolutionaire comité,
arbeiders en boeren,

"worden gearresteerd en wachten om geëxecuteerd te worden.

"Drie uur voor de bezetting,

"heeft de Joodse metgezel ons verraden
en is overgelopen naar vijandelijke troepen.

"Alle boeren zijn depressief.

"Er is een grote haat tegen de Joden."

"Hoofdstuk 6
De Joodse kwestie

"Jood, adem vrij.

"In de tijd van de tsaren en heren
werd je meer dan eens verdreven

"van uw vredige gehuchten.
U bent ver van huis afgedwaald

"zonder tederheid en troost.

"U bent uitgeput. Rust en wees vrij,

"net als alle andere volkeren.

"Met deze woorden sprak ik in 1917
in Hoeljajpole tot de Joden,

"toen de menigte mij toewierp:
"'Jij Ivanovitsj, hoe kijk je

"'aan tegen de Joden met wie u samen
in het stadsbestuur zit.

"Ik heb deze woorden nooit afgewezen,
niet bij navolgende gebeurtenissen,

"noch bij mijn revolutionaire
activiteiten."

De Machnovistische beweging vocht
onvermoeibaar tegen antisemitisme,

binnen en buiten de gelederen.

Zestigduizend joden worden afgeslacht -
exacte cijfers zijn niet bekend -

in de burgeroorlog in Oekraïne,

een van de meest felle en
meest onrustige oorlogen.

Weg naar Vrijheid, de dagelijkse revolutionaire
Machnovistische krant

verschijnt in het Oekraïens en Russisch.

Nummer 42. Prijs 2,50 roebel,
3 roebel op het station

HET VOLGENDE CONGRES

MACHT EN ZONDER MACHT

VERGADERING THEATER

VERGADERING WERKLOZEN

SCHANDE! Schande voor degenen die zich overgeven
aan de mishandeling van een Jood.

Schande voor degenen die zich
voordoen als Machnovist

en de eer van de beweging bezoedelen.

Schande voor degenen die het bezoedelen
in naam van hun belangen.

Was getekekend, Voline.

De voormalige libertair-Joodse student
die verantwoordelijk zou zijn

voor de culturele commissie
van de Machnovsjtsjina.

Bij Cimetière du Père-Lachaise grenst
zijn grafplaquette aan die van Machno.

De beschuldiging van antisemitisme was
en blijft niet de meest schadelijke

gericht aan de Machnovistische beweging.

Nestor Machno,
anarcho-bandiet-antisemiet.

Wat maakt van hem en al
zijn beweging voor iedereen

geen vijand, maar hinderlijk.

Voorlopig is alles tegelijkertijd
eenvoudig en oneindig gevaarlijk.

De bezetter drukt bankbiljetten
in dezelfde taal als die van

de eigenaren die brand stichten,
verwoesten en plunderen.

Oekraïne moet worden bevrijd.

De eerste verzetsgroepen worden gevormd,
zonder onderlinge banden,

elk leidt acties op eigen grondgebied.

{\an8}In 1918

{\an8}verzamelden twee detachementen zich hier.

{\an8}Dat van Shchuss, zeeman uit de Zwarte Zee,

{\an8}en dat er nauwelijks toe deed,

{\an8}en dat van Nestor Machno.

{\an8}Shchuss kwam naar verluidt

{\an8}uit Kronstadt

{\an8}waaruit hij was als revolutionair terugkeerde.

{\an8}In het begin waren ze met hooguit twaalf.

{\an8}Toen ze eens bijeenkwamen
gingen ze de straat op.

{\an8}Overal schoten en kreten...

{\an8}De Oostenrijkers verzamelden zich daar.

{\an8}Toen vielen onze boeren

{\an8}hen als één man aan.

{\an8}Met schoppen, hooivorken,
wat ze maar konden vinden.

{\an8}Zelfs in de rivier werden ze omgebracht.

In de nacht van de overwinning
van de eerste partizanen,

gaven de boeren Machno
de naam 'Batko',

'vader', en plaatsen hem aan het hoofd
van de opstandelingenbeweging.

{\an8}'Batko' omdat hij ons verdedigde.

{\an8}Hij verdedigde de vrijheid,

{\an8}Dus noemden we hem 'Batko Machno'.

"Het was vreemd en verontrustend voor mij
om 'Batko Machno' te horen in plaats van 'kameraad'.

"Soms zelfs 'kameraad Batko Machno'.

"Dit epitheton bleef aan mijn naam hangen,
het werd doorgegeven van boer op boer,

"van kind op kind en de woorden
Batko Machno werden onafscheidelijk.

"Met een vreemd respect en een liefde
die ik maar moeilijk kon begrijpen

"en een trots, het zou zich
van dorp tot dorp verspreiden

"langs de linkeroever van Oekraïne.

"De naam werd overgenomen door opstandelingen
en groepen die in opkomst waren

"het Batko Machno-bataljon genoemd,
zonder dat ik er zelfs maar iets van wist,

"zonder dat ik ze ook maar kende."

{\an8}Machno arriveerde met rijtuigen.

{\an8}Accordeons, bontmutsen.

{\an8}Kinderen renden hem achterna.

{\an8}En hij passeerde

{\an8}met de cavalarie en muziek.

De boerendochter gaat trouwen.
Wie onder de sluier?

Machno op de markt,
waar is hij?

Tot de konijnenoren aan toe weet Machno alles,
hij is overal.

Hij draagt ​​een rok
en een pruik en is zo klein,

hij hoort alles omdat
we hem alles vertellen.

Tot op de bodem van het glas waar de boodschap
'wie me zag, dronk me op' wacht.

Was getekend, Nestor Machno.

[Lacht]

In Hoeljajpole komen partizanengroepen samen.

Een van de belangrijkste
vanuit het zuiden,

wordt dat van de spoorwegman Viktor Belash.

Viktor Belash neemt met Machno
de verantwoordelijkheid op zich...

dit samengestelde leger te bundelen...

en om de grondbeginselen ervan
zoveel mogelijk te behouden.

Zelfdiscipline, vrijwilligheid,
leidinggevenden kiezen.

De tweede herinneringsfoto.

De enscenering van een verhaal
waarbij een ieder een personage kan zijn.

November 1918
~

November 1918
Revolutie in Duitsland.

De bezettingstroepen evacueren. In het westen
vormt zich een nieuwe nationalistische macht.

In het oosten rukt het Witte leger op.

In het noorden hergroeperen
bolsjewieken zich.

Heel Oekraïne vormt een angstige knoop.
Een wilde en gekke tijd breekt aan.

Een tijd van het neerschieten
van boeren in Hoeljajpole,

die altijd de verhalen afwees
die worden doorgegeven.

Er waren drie zonen. De rijkste,
de meest opgeleide en de meest gedurfde.

Er waren drie paden. Op het rechterpad verlies je je leven.
Links vind je de dood.

Recht vooruit, door ijzer
en vuur zult u omkomen.

{\an8}Mensen noemden deze eik
'de eik des doods'.

{\an8}In naam van het Zwarte Leger

{\an8}opereerden kruimelbandieten hier.

{\an8}Het was niet Machno.

{\an8}Machno overzag niet alles.

{\an8}Sommigen pleegden moordpartijen
en beschuldigden hem.

{\an8}Hij wist het niet.

Een tijd van confrontaties zonder voorzorgsmaatregelen
of nuances, legende tegen legende.

Volgens de slag-voor-slag-regel
van het dominosspel tijdens de pauze in de fabriek.

Voorjaar 1919. In het licht van de
groeiende opmars van de

de Witte generaal Denikin,
de eerste militaire alliantie tussen

opstandige troepen en bolsjewistische troepen.

De trein in Hoeljajpole maakt
de eerste beelden mogelijk.

Persberichten specificeren dat politieke
en ideologische verschillen

tussen bolsjewieken
en Machnovistische boeren

op geen enkele manier het verbond belemmeren
als basis voor een gemeenschappelijke zaak.

De bolsjewistische autoriteit maakt duidelijk
dat eigenaardigheden van de opstand

onschendbaar moeten blijven.

Voorjaar 1919.

Voorjaar van de eerste alliantie tussen
de Rode garde en opstandige boeren.

Daarom bestaan ​​deze afbeeldingen:
officiële legercamera's

van de frontbioscoop zijn aanwezig.

De camera filmt en dan...

{\an8}Vroeger was het: "Proletariërs aller landen,

{\an8}"verplaats je naar de diepten van je ziel,

{\an8}"want alleen daar vind je de waarheid."

{\an8}Iets in die geest.

{\an8}Kloppen deze woorden vandaag nog steeds?

{\an8}Niet alleen vandaag,

{\an8}ook voorheen
waren ze logisch voor mij.

{\an8}Ik wist niet dat
het zijn woorden waren.

{\an8}Maar diep van binnen weet
een ieder van ons dit,

{\an8}iedereen.

{\an8}Wat doen jullie, jongens?

{\an8}We bereiden ons voor op 1 mei.

Voorbereiding Dag van de Arbeid,
waarbij sommigen worden opgeroepen

door de collectieve boerderij,
een tachanka en paarden

voor de parade in Hoeljajpole
met woorden van Nestor Machno

zoals ze in de boeken staan.

{\an8}Andrei Mykoloavitch, waar komt u vandaan?

{\an8}Uit Hoeljajpole.

{\an8}Bondarenko Andrei Mykoloavitch, geboren 1926.

{\an8}Mijn vader komt hier vandaan,
mijn grootvader ook.

{\an8}We komen allemaal van hier.

{\an8}Ik ga de paarden verzorgen...

Bondarenko, zoals Igor Bodarenko
van de eerste herinneringsfoto

van 1 mei 1907, en
die werd neergeschoten.

Van de kolchoz naar Hoeljajpole,

van de eerste herinneringsfoto
naar de laatste.

Van de militaire staf van het opstandige leger
van arbeiders en Machnovistische boeren

tijdens de burgeroorlog.

{\an8}De foto van de militaire staf van Machno.

{\an8}Nestor en zijn vrouw Galina Koezmenko.

{\an8}Hoofd van de generale staf Viktor Belach,

{\an8}zijn broers Savelli en Grigori Machno...

Ze zijn er allemaal.
Deze keer niet bij de fotograaf...

maar gewoon op straat, thuis.

Derde herinneringsfoto.

Van een "geschiedenis", schrijft Machno
"waar ieders vrijheid...

"ieders verantwoordelijkheid zou zijn."

Achter de foto Hoeljajpole
van de Machno-commune

zoals ze in de herinnering bleef
en zoals ze erin verschijnt

de beelden van de films,
met zijn ritten -het waren er vele-,

zijn markten, zijn theateravonden,
zijn liederen, zijn zwarte vlaggen,

arriverende en vertrekkende troepen.

En achter dit Hoeljajpole, de met de hand
getekende kaart van Arshinov,

die zich weer bij Machno had gevoegd
en niet meer van zijn zijde zou wijken.

De invloedsfeer van de Machnovistische beweging

die zich van Hoeljajpole uitstrekte
tot heel Oost-Oekraïne en

opnieuw de wildernis
van een burgeroorlog werd.

Een woordenstrijd,
veel meer dan om grond.

"Proletariërs aller landen..."

Februari 1919, massale aanval door de Witten.

Machnovistische troepen moeten
het zuidelijke front verdedigen.

In Hoeljajpole ging het
eerste regionale Sovjetcongres

over het samenbrengen van afgevaardigden
van meer dan

een miljoen opstandige boerenarbeiders.

We weigeren het dilemma tussen de macht
van een partij en die van een eigenaar.

Een algemene mobilisatie,
maar vrijwillig en vastbesloten om

groepen die al maanden vechten
te ontlasten

en om het zaaien te zeker te stellen.

Maart. In Kharkov wordt het eerste congres
van landbouwers uit heel Rusland gehouden.

Doelstelling: stemmen over de
nationalisering van land.

De afgevaardigde van Hoeljajpole spreekt:
"het probleem van het land

"is het gevaarlijkst. Het moet
met de grootste zorg worden bekeken.

"Om werk creatief te maken en
om de meent te laten werken,

"moet je ze helpen, niet ontregelen.

"Laat de bolsjewieken ons een jaar geven."

April. De gevechten aan het front
worden heviger.

Tweede congres van de regionale
sovjet in Hoeljajpole.

Afgevaardigden van 72 districten
vertegenwoordigen

meer dan twee miljoen mannen
en vrouwen en debatteren.

Aan het einde van het congres het bericht dat
het congres contrarevolutionair verklaart

en de organisatoren illegaal.

Was getekend, Dybenko.
Commandant van de bolsjewistische divisies.

Reactie: "Kunnen enkelen een
meer revolutionair volk dan...?

"buiten de wet kunnen plaatsen?

"Was getekend, de Revolutionaire
Raad van Hoeljajpole."

Machno is niet langer in Hoeljajpole.
Hij staat aan het front.

"De beloofde wapens komen niet aan
en mannen vechten met hun handen."

"Het is een slachting", schrijft Machno.

Juni. Gezien de noodsituatie
roept de revolutionaire raad van Gulyai-Pole

op tot een derde congres op de 15e.
Oproep aan de boeren, afgevaardigden,

opstandelingen, arbeiders, Rode soldaten.
In het staatsblad een artikel

getiteld De Machnovsjtsjina wordt gepubliceerd,

ondertekend door de voorzitter van de militaire raad
van de republiek, Lev Trotski.

De uitgang "-tsjina" is pejoratief in het Russisch.

Voor het eerst wordt de Machnovistische beweging
bandieten genoemd,

huurmoordenaars, plunderaars,
kleine eigenaren, contrarevolutionairen.

Machno doet een oproep.

"Broeders, die een front openen
binnen de revolutionaire beweging

"is een misdaad die nog nooit is volbracht.
We zullen zoiets nooit doen."

Uit Moskou komt decreet 1824:

"In april veronderstelden we onder het motto
'weg met Machnovsjtsjina'

"de ideeënoorlog tegen anarchisten.

"Nu zeggen we: 'weg met de Machnovsjtsjina.'

"Zelfs als je ijzer en vuur moet
gebruiken om ze te verslaan."

Omdat het streven van een machinegeweer
niet zozeer een gemeenschappelijke vijand is

als typografisch teken, het lichtste
en meest behoeftige: de streep.

Hij was anarchist-streep-communist.

Dit is de naam van de streep waaronder
de Machnovistische cavalarie gedurende twee jaar zich verplaatst.

Ongrijpbaar over de volle breedte
van Arshinovs kaart,

waar ze de loop van de geschiedenis
vaak een omwenteling bracht.

Aan het hoofd van dit leger dat van ploegenschaar
naar geweer gaat de boer Nestor Machno,

wiens acties alle strategieën
en alle voorspellingen zullen dwarsbomen

en een epos zal scheppen.

Drie keer, tegenover de gemeenschappelijke vijand,
zullen de Roden een alliantie voorstellen.

En drie keer zullen, zodra de vijand zich terugtrok,
ze het verwerpen.

Een onmogelijke alliantie
en tegelijkertijd onontkoombaar,

omdat voor de Machnovistische
boeren-arbeidersbeweging

historisch gezien geen enkele
andere alliantie denkbaar is.

De laatste alliantie eindigt hier op de Krim,
waar de Zwarte en de Rode cavalerie

het Witte Leger van
generaal Wrangel tegenhoudt.

Geen externe vijanden meer.
De burgeroorlog is voorbij.

De volgende dag valt de Rode cavalerie
de Machnovistische cavalerie in de rug aan,

steekt ze neer, schiet afgevaardigden die zijn gekomen
om een ​​mogelijke federatie te bespreken dood.

21 februari.

In het noorden wordt de vrije sovjet
Kronstadt weggevaagd.

Lenin lanceert nieuw economisch beleid:

de nationalisatie van land wordt opgeschort,
leeggelopen dorpen wenden zich af.

"Dertien jaar heb ik gestreden voor
een sociale revolutie en dat zal ik blijven doen.

"U koos ervoor om in de winnaar te geloven,
en dat is uw recht."

Met hechtingen en verwondingen steekt hij
de grens over en komt aan in Parijs,

waar hij dertien jaar zou wonen.

"Het communisme waar we naartoe gingen,
veronderstelt de vrijheid van het individu.

"Gelijkheid, zelfbeschikking, initiatief,
creatie en overvloed.

"We formuleerden ons ideaal van deze derde

"revolutie gebaseerd op het verhoogde
bewustzijn van de vernederde mensen.

"We hadden de kans om de basis te leggen
van een samenleving

met anarchistische principes.

"Maar degenen die we tegenover ons hadden,
hebben ons noch de tijd noch de ruimte gelaten.

"Ze maakten van een ideeënstrijd
een strijd tussen mensen.

"Het Zwarte Leger is geen anarchistisch leger.
Het ideaal van een anarchistisch leven

"kan door geen enkel leger worden verdedigd.

"De opbouw van educatie, bewustzijn en schepping

"is volledig hulpeloos en ongevaarlijk.

"Maar elke Machnovist is een
mogelijke anarchist.

"En als de oorlog voorbij is
en hij naar huis gaat...

"een bouwer van de toekomst.

"Dank u allen."

FOTOGRAFIE
Jean-Louis PORTE (Oekraïne)
Claire BAILLY-DUBOIS (Parijs)

GELUID
Jean-François PRIESTER

REGISSEUR
Dimitri PLIOUCHTCH

In de rol van MAKHNO
Alexei KRICHENKOV

REDACTIE
Hélène CHATELAIN
Iossif PASTERNAK

TITELS
Hervé LASGOUTTES

FOTO'S
Jacqueline ZALM

MIXAGE
Georges LAFITTE Marie BOSSY

POST-PRODUCTIE
SYLICONE
TELETOTA

MUZIEK
Muziekschool van Hoeljajpole
Alle rechten voorbehouden

ADMINISTRATIE
Marie-Christine GELY
Danièle BORG

EEN FILM VAN
Hélène CHATELAIN

Personages uit het verleden
Waldemar ANTONI, Nazar ZOÏTCHENKO, Vikto BELACH, Pierre GAVRILENKO

Moïsieï KALANITCHENKO, Alexis MARTCHENKO Pierre SEMENIOUA, Fedor CHTCHOUSS, Galina KOUZMENKO, Pierre ARCHINOV, VOLINE en alle anderen

Personages van het heden
De inwoners van Hoeljajpole
De familie van NESTOR MAKHNO
De Karl MARX kolchoz

En iedereen die deze filmproductie mogelijk heeft gemaakt in Zaporojie,
in Tokmak en in Velikhaïa Mikhaïlovka

Archief Studio-archieven
UKR TELEFILM
Nationale Russische documentaire filmarchieven
en Tele Background Radio Russia

Dank aan
Bibliotheek Documentatie International Contemporaine
Nanterre X - Parijs

Met de steun van
LE CENTRE NATIONAL DE LA CINÉMATOGRAPHIE

In samenwerking met La Sept-ARTE

Een coproductie van
LA PRODUCTION ERRANTE
Jean-Jacques HOCQUARD

Uitvoerend producent
Paul SAADOUN

© 13 PRODUCTION / LA PAROLE ERRANTE
(Frankrijk) - 1996

Ondertiteling
abcc/archive.org